Nakayakap ang isang kamay niya sa akin hanggang sa maramdaman ko ang pagtigil ng hikbi niya at ang mabigat niyang paghinga na nagsasabing nakatulog na siya.Sinilip ko ang mukha niya kaya naman huminga ako ng malalim at kahit sa pagtulog niya ay may luha pa rin dahilan para bumuntong hininga ako at titigan siya."Don't worry," matipid na bulong ko at inayos ang higa niya at pagkakakumot bago ko hinawakan ang pisngi niya."I-I guess it's yours now, Zai,” mahinang bulong ko."I guess y-you already have my heart." "H-Hindi ko na kailangang pilitin na gawin 'yon dahil sa tingin ko nagkusa na yung puso kong gawin 'yon at hindi ako makapaniwalang pinipigilan ko pa dahil baka sa huli ay ako ang malugi." Kinakausap ko ang tulog na tulog ngayon dahil sa alak."Sana nga ay hindi mo biguin ang puso ko, dahil binigo ko ang puso mo ng maraming beses. Dahil natatakot akong mahalin ka, dahil pakiramdam ko s-sobra mo akong masasaktan Zai." Pinahid ko ang luha at hinalikan siya sa noo bago ako nahiga
After 15 minutes bumalik na siya at may dala-dala rin na 1.5 kilo of ice cream na nakalagay pa sa eleganteng lalagyanan kaya tumaas ang kilay ko.Here he goes again, spoiling his own daughter baka mamaya ubuhin na si Sierah kaka-ice cream. "Yeheey! Thank you daddy!" Yumakap pa si Sierah sa daddy niya nakita ko naman na masaya talaga ang dalawa.At dahil kumakain ang dalawa ay kumain na rin ako dahil cookies n' cream a ang flavor nito at aaminin ko na masarap nga naman talaga. "Mommy, okay na po ba talaga kayo ni daddy?" Sa tanong ni Sierah ay naiwan ko sa bibig ang kutsara.Agad rin naman akong umayos ng upo. "You don't have to worry naman about us—""We are not okay, anak,” natigil ako sa pagsagot ni Zai."Huh?""Why po daddy?" tanong ni Sierah."Because daddy is mad at mommy, okay?" Zai explained that made me gulped."But Kuya Laze told me that his parents go into fights too." Napalunok ako at nakinig lang sa usapan nila."Adults go on fights, and reconcile later." Mahinahon na sabi
Nasabi mo naman sa akin lahat, yung kay attorney tapos itong kay Zai ngayon. Pakiramdam ko lang ah, pakiramdam ko nagawa ka niyang balewalain at deadmahin kaya mas na-attract ka." Napalunok ako at umiling."Mas gusto mo yung lalakeng nagagawa kang deadmahin sa una, yung seryoso tignan, tulad na lang ng attorney na gusto mo napapansin ko na laging seryoso, astig ang fierce look." Natatawang kwento pa niya."Bahala ka nga diyan," wika ko na lang at naglakad na.Nang makarating sa ospital ay syempre dumeretso agad ako sa office ni Zai ngunit natigilan ako ng makapasok ay nandoon si Shane dahilan para matigilan ako."Damn you disturbed us," natigilan ako sa sinabi ni Shane at umalis sa pagkakaupo sa lap ni Zai dahilan para lumunok ako at pilit na hindi nagbigay ng violent reaction."I-I brought lunch," mahinang sabi ko at iniiwas ang tingin sa mata ni Zai tapos ay ibinaba ko ang lunch box.Akala ko ba tinigil na?Impossible, oo nga pala nang nakaraan lang yung hikaw at bracelet."Ano na?
Bago pa man ako mawalan ng balanse ay inakay na ako ni Zai sa bewang at dahil matangkad siya ay sinandal niya lang ako sa dibdib niya. "Don't grab someone's hair when you're drunk man, that's not how you act in this hub." Zai stated in monotone. "You're the husband?" Sumbat ng lalakeng nakainom rin. "Yeah. No one dare to lay a finger on my wife, wanna know why?" Mahinang sabi ni Zai at dahil sa malakas na music ay hindi kami napapansin. "I already did lay, not just a finger but also my dick." He crazily stated, nakakadiri naman 'tong lalake na 'to! Pumikit lang ako habang bahagyang nakayakap kay Zai, ang bango niya hindi ko aakalain na pupunta siya rito. Ngunit ganoon na lang nanlaki ang mata ko ng marinig ang tunog ng pistol na may silencer at dahil narinig ko na 'yon sa magulang ko at kapatid ay alam ko na. "You forced me,” mahinang sabi ni Zai at inakay ako ng normal papaalis doon, nang makalabas ng hub ay hindi na kami bumalik ang bag ko ay hindi ko na naisip. Hindi k
What are you talking about," ngiwing sabi niya. "I am not Kent Axel drunk woman—" "You're Zaiiiiiii, Zaitot hhihihihi." Hagikgik ko pa at tinitigan lang siya. "I'll call Kent Axel," mahinang sabi ko at inabot ang cellphone ko. "Why again?" Kwestyon niya at salubong ang kilay. "To tell him you love him?" Tanong niya. Nang sagutin ni Kent Axel ang tawag ko ay tinitigan ko si Zai. "Kent Axel," panimula ko. "Yes? Why did you call this evening?" Tanong niya. "I want to sue someone," nakangusong sabi ko. "Oh, who? What's the matter?" Tugon niya kaya tinignan ko lalo si Zai. "To Zai," wika ko na ikinagulat ni Zai. "Hyung? Why?" Hindi makapaniwalang sabi niya. "H-He stole my heart, and act like nothing. That's a crime he stole something precious." Sumbat ko at ngumuso, narinig ko ang mahinang tawa ni Kent Axel sa kabilang linya. "Okay, okay. I'll send an arrest tomorrow." Ngumiti ako. "Thank you, night attorney." Ibinaba ko na ang tawag at pumikit na sa sobrang antok
As in sobrang tahimik. "Nakakatakot naman yung jowa mo 'te. Medyo intimidating ang hitsura ngayon kasa ng nasa hub us.." Mahinang bulong ng katabi ko. "Oo muntik na ngang mamatay yung nabaril sa dami ng dugong naubos sa kaniya pero mabuti na lang nabuhay pa, nagtaka nga rin kami hindi man lang pinaimbestigahan ng nabaril yung bumaril sa kaniya." Kwento pa ng isa, alanganin akong ngumiti. "Kaya pala," wika ko. "Paano ka nakauwi?" Bulong ng isa. "Nakausap mo na nga ang Zai tanong tanong ka pang gurang ka," sumbat ng isang kasama ko kaya ngumuso ako at nasapo ang ulo. "Ang sakit ng ulo ko, sabi ko huwag niyo na akong yayain baka bumalik yung UTI ko." Reklamo ko. "Ay balahura nanisi pa," singhal nila. "Walang duty bebe mo? O pinagod mo kagabi?" Dahil malakas ang tanong na 'yon ay nanlaki ang mata mo. "Anong pinagod! Anong pinagod!" Singhal ko at hinampas ang kaibigan. "Ay defensive ka 'te! Pinagod mo kasi gaga ka pag lasing." Sumbat ng isa dahilan para sulyapan ko si Zai
Nang lumapit na ako sa dining ay naririnig ko ang mahinang pagkanta niya. "Switching into airplane mode again, when I'm alright but I pretend— why are you looking at me?" He questioned. "Kain na," anyaya ko. "Tch, fine.." Matipid na sabi niya at tsaka naupo sa harap ko. Habang kumakain ay nalingon ko ang cellphone dahil bigla rin itong nagring kaya nag-excuse ako at inabot 'yon. Nangunot ang noo ko ng makitang unknown number ang tumatawag. "Hello, who's this?" I questioned. "How dare you put him in a situation where is so dangerous!" Nangunot ang noo ko ng marinig si Shane. "He almost killed an innocent person! Because of you!" Umawang ang labi ko at sarkastikang tumawa. "You don't know what you are saying, innocent person? Do you think Zai will do that to an innocent person? Pwedeng huwag kang makialam sa problema namin? Ipis kang may lahing higad." Gigil na sabi ko at ibababa na sana ang tawag. "Kahit pa, labag sa batas ang ginawa ni Zai at ginawa niya 'yon para sa'
"Light make up is enough, maganda ka na." Pinapikit ako ni Ate Mia at dahil soon ay pinagkasya niya ang sampung minuto para ayusan ako at pati na ang buhok ko ay inayos niya rin."Tignan natin kung ma-lait ka pa niya." Ngising sabi ni Ate Mia dahilan para tignan ko ang sarili, ngunit dibdib ko talaga ang una kong napapansin dahil kulang na lang lumuwa na ito."Nag-breastfeed ka kay Sierah? Lusog ng dyoga ha." Nanlaki ang mata ko at mahinang napalo si Ate Mia sa braso dahilan para matawa siya.Nang makaayos ay may kumatok sa kwarto. "Baby, let's go." Nang bumukas ang pinto ay nandoon si Kuya Luke, ngumiti siya sa amin."Both of you look stunning," bati ni Kuya Luke at inakap ang asawa sa bewang dahilan para kiligin ako sa dalawa."Hindi naalis yung ka-sweetan niyo 'no," natatawang sabi ko."As a man hindi lang dapat sa una magaling, dapat sa una, gitna at huli ganoon pa din. Because if you changed during the process, it's a mission failed." Mahinahon na sabi ni Kuya Luke kaya napangiti
=Elvira’s Point Of View= Salubong ang kilay kong nakatitig sa computer expert habang magkakrus ang mga braso ko. Inaantay ang resulta ng cellphone ni Zian. “Matagal pa po ba?” naiinip kong kwestyon at hindi mapakali. Ramdam ko kasi ang kaba sa dibdib habang mas tumatagal ako dito. “30 mins pa,” sagot nito at panay ang pindot sa kanyang keyboard habang nakasaksak ang cellphone. Nang matapos ay inabot nito sa akin ang cellphone kaya naman agad kong kinalkal ‘yon ngunit natigilan ako nang makita na walang ibang mensahe na na-retrieve yung expert. Labis akong nakahinga ng maluwag not until i-back ko ang messages at makita ang usapan nila ng daddy niya. It made me curious… And nervous… Hindi ko napigilan lalo na nang magpop up ang ilan sa mga deleted messages… Halos sumikip ang dibdib ko sa nabasa. [CONVERSATION] Dad (Zai): Son, have you cleared the mission? Dad (Zai): Make sure it’s successful, so we don’t stress. Zian: What mission dad? I thought i’m all goods?
=Elvira’s Point Of View= And there’s Ms. Santos, making a scene. “She pushed me!” sabi niya habang kumpulan ang taong tumulong sa kanya. “Paano kita matutulak Ms. Santos? I’m way far from you,” sabi ko at tinaasan siya ng kilay. “You did it!” bulyaw niya kaya tinignan ako ng lahat. “Well, if you say so?” tugon ko. Later on, dumating si Zian at sinulyapan kaming dalawa. “What’s wrong here?” kwestyon niya at lumapit sa akin. “Ewan, tatanga-tanga siya ayon nadapa tapos biglang ibabato ang sisi sa akin na tinulak ko daw siya,” sagot ko at prenteng naupo sa office chair. “You really pushed me! Aminin mo na! Stop having everyone’s sympathy that you’re innocent!” sunod-sunod niyang sigaw. Napangiwi na lang ako. Siya naman talaga yung nagsisinungaling at hindi ako, isa pa siya kaya yung tinutukoy niya? Siya nga ‘tong nagbibintang eh. Siraulo talaga. “That’s enough,” awat ng iba, ngunit natigilan ako sa pahabol na sabi ng ilan sa mga mas matataas sa akin. “Engr. Monte
=Elvira’s Point Of View= Wala akong nagawa kundi sumang-ayon. Ayoko nang patagalin pa ang usapan. Habang nasa elevator kami, tahimik lang akong nakatayo sa tabi niya. Nararamdaman ko ang mga tingin niya, pero ni hindi ko man lang siya nilingon. “Hon…” muli niyang bungad nang makasakay kami sa kotse. “Zian, please. Huwag mo akong kausapin,” pigil ko, idinirekta ang tingin sa bintana habang nagmamaneho siya. Ramdam kong may gusto pa siyang sabihin, pero buti na lang at pinili niyang manahimik. ** Pagdating sa bahay, agad akong bumaba ng kotse bago pa siya makapag-park nang maayos. Tumawag pa siya sa akin, pero hindi ko na siya nilingon. Diretso akong pumasok sa loob at dumiretso sa kwarto ko. Pagkasarado ko ng pinto, doon ko na lang ibinuhos ang inis ko. Sinipa ko ang gilid ng kama at mariing napasapo sa noo. “Anong gagawin ko?” bulong ko sa sarili ko habang paulit-ulit na pumapasok sa isip ko ang text ni Ms. Santos. Naalala ko ang malanding ngiti ng babaeng iyon noo
=Elvira’s Point Of View= Pagdating namin sa condo ni Zian, agad siyang nagbukas ng ilaw at inilapag ang dala niyang mga gamit sa lamesa. Pamilyar na sa akin ang lugar na iyon dahil ilang beses na rin akong nakapunta roon. Simple lang ang interior design ng condo—modern pero hindi masyadong sosyalin. Pero kahit ganoon, ramdam mo ang presensya ni Zian sa bawat sulok ng unit. “Gusto mo ng coffee?” tanong niya habang naglalakad patungo sa kitchen area. “Hindi na. Gusto ko na lang magpahinga,” sagot ko habang hinubad ang heels ko at naupo sa sofa. Sumilip siya mula sa kitchen, hawak ang tasa ng tubig. “Pagod ka ba? Ang aga pa ah, usually energetic ka pa sa ganitong oras.” “Tsk, ikaw kasi eh. Yung meeting kanina, nakakastress. Lalo na si Ms. Santos, parang gusto akong lamunin ng buhay,” sagot ko habang hinilot ang mga paa kong medyo sumasakit na. Lumapit siya sa akin, iniwan ang hawak na tasa sa center table, at umupo sa tabi ko. Walang sabi-sabi, kinuha niya ang isang paa ko at m
=Elvira’s Point Of View= Pagkabalik ni Zian sa office ay sinalubong ko siya. “Oh, glad you didn’t left, yet. I have something to discuss,” kalmadong sabi ni Zian at hinarap ako. “Ano?” bungad ko. Kinain kaagad ako ng kuryosidad ko sa bungad niya. May ‘glad’ eh. “I tried to have you in my project, but the CEO allowed you to take part but only for a week and 3 days. In short, we’ll be together for 10 days.” “Oh?” gulat na sabi ko. “Syempre, Garcia yata ‘to, hon?” mayabang niyang sabi kaya napangiti ako. “Did you pull some strings?” gulat na sabi ko. Nanlaki ang mata niya. “Syempre hindi! Honey naman, nakiusap kaya ako. Sabi ko pa hindi ko kaya mag-isa pero kaya naman, gusto ko lang nakikita ka palagi.” “Daming paliwanag ah?” asar ko. “You’ll sleep on my condo, tonight?” pag-iiba niya ng usapan kaya tumango ako. “Then should we break the bed?” he whispered, may halong landi ang kanyang tono. Tumaas ang kilay ko. “Am I your bed warmer Ian Zachary?” pagbibiro ko na iki
=Elvira’s Point Of View= Dalawang linggo na ang nakalipas mula nang insidenteng iyon. Alam ko naman na siguro, kahit papaano ay hindi na maulit pa ‘yon. Pupunta ako sa site na pinagtatrabahuan ni Zian. Magkahiwalay na naman kasi kami ng project na hawak. Dala-dala ko ang favorite lunch niya ay pinasok ko ang site. “Si Zian?” bungad ko. “Nasa office niya po engineer,” sagot ng isa sa mga kasamahan niya kaya pumunta ako doon. Ngunit pagbukas ko ng pinto ay napahinto ako nang makita ang isang babae na kaharap niya. Ngunit napansin ko rin ang kakaibang titig ng babae kay Zian. Siguro ay ito ang kliyente niya dahil mukhang mayaman manamit. I knocked on the slightly opened door at doon ko nakuha ang atensyon nilang dalawa. “Come in, Elle.” Nilapitan ko si Zian at inilapag ang kanyang pagkain. “Lalabas rin muna ako, may meeting ka pa naman—” “No, I actually need you here. Since the client is requesting this, can you check the blueprint?” mahinahon na sabi ni Zian at inabot s
=Elvira’s Point Of View= Next morning, nagising akong may nakahiga sa tabi ko. Sa labas ng comforter, dahan-dahan akong nagmulat at nakita ko si Zian na kakwentuhan ko kagabi. Hindi ko inaasahan na matutulugan ko siya. Matagal kong minasdan ang gwapo niyang mukha na kapag tulog ay akala mo sobrang inosente sa pagiging angelic. Napangiti ako at maingat na tumayo upang maghilamos at magbrush. Bumalik kaagad ako sa kama at minasdan siyang muli. Bahagya kong inilapit ang mukha sa kanya at dinampian siya ng mabibilis na halik sa kung saang parte ng kanyang mukha. “Mmm,” rinig ang pagmamaktol niya ay mas napangiti ako. Pinadaan ko ang hintuturo sa dimples niyang kita kahit na magkalapat ang kanyang mga labi. Napatitig ako sa nakakaakit niyang labi at inilapit ang labi ko doon. Dinampian ko ‘yon at dahil doon ay napamulat siya. “Damn, I forgot,” pabulong niya at matamis na ngumiti. Napakusot ng mata at uminat pa. “Brush lang ako hon, let’s continue the kiss after. Conscious ka
Zian’s Point of View Habang pinapanood ko si Elle at ang kapatid niyang si Clayn, hindi ko maiwasang mag-isip ng malalim. Malaki ang posibilidad na ang galit ng mga gumawa nito ay hindi lang nakatuon sa pamilya niya, kundi pati sa akin. “Dad, I need you to check something,” bulong ko habang lumapit sa ama ko. Tumango siya, alam na may malalim akong pinaplano. “Anak, siguraduhin mong hindi ka masyadong madadala ng emosyon. Alam mo kung gaano kahirap kapag pinairal mo ‘yon.” “Dad, this isn’t about emotions. This is about survival,” sagot ko, matigas ang boses. “Hindi ko hahayaang ulitin nila ito kay Elle o kay Clayn.” Tumango ang daddy ko, pero ramdam ko ang bigat ng tingin niya. Alam niyang hindi ko basta-bastang hahayaang matapos ito nang hindi sila nagbabayad. Elvira’s Point of View Habang nakatingin ako kay Zian, hindi ko maiwasang mapansin ang pagbabago sa kanya. Siya pa rin ang mayabang at makulit na Zian na nakilala ko, pero ngayon, iba na ang aura niya. Para siyang
Zian’s Point of View “Kung gusto mong iligtas ang batang ito, simple lang ang usapan,” sabi ng lider. “Lumuhod ka at aminin mong natalo ka.” Napangiti ako nang bahagya. “I don’t think so.” Bago pa siya makapagsalita ulit, mabilis kong hinugot ang baril mula sa likod ko at pinaputukan ang pinakamalapit sa kanya. Bagsak ang isa sa mga tauhan niya bago pa sila makapag-react. “Putang ina! Barilin siya!” sigaw ng lider. Nagkagulo ang lahat. Ginamit ko ang mga haligi ng warehouse bilang cover habang nagpaputok ako pabalik sa kanila. Isa-isa kong tinarget ang mga tauhan niya hanggang sa natira na lang ang lider. “Please! Don’t kill me!” sigaw niya habang nagtatago sa likod ni Clayn. “Pakawalan mo siya,” utos ko, ang baril ko’y nakatutok sa kanya. “Pakiusap—” Walang pag-aalinlangan, pinaputukan ko ang kamay niyang may hawak kay Clayn. Napasigaw siya sa sakit at nabitawan ang kapatid ni Elle. Elvira’s Point of View Tumakbo ako papasok nang makita kong ligtas na si Clayn. “