Chapter 111

Napatingin ako sa nasa kamay ko, ako lang naman ang nag-suot nito. Marahan kong tina-tap ang ibabaw nito para mag-send ng vibrate sa isa pa ng relo. Ngunit walang reply dahil natural sa natural hindi niya susuotin ito.

I tapped it three times to say I love you, but there is no response that made me sighed. Bahagya na ring nabubuhay ang bata sa sinapupunan ko. Huminga ako ng malalim bago nahiga sa banig.

Kinaumagahan ay napalunok ako ng makitang nagsasagutan na naman si manay at ang asawa nito. "Nagsasawa na ako sa buhay na 'to! Tayo ang naghihirap mangisda pero 'yang mga restaurant na 'yan? Sobrang mura nilang kukuhanin sa atin at ibebenta ng mahal!" Nakagat ko ang ibabang labi at sinulyapan ang gitna nilang anak na babae.

Sinenyasan nito akong sumunod sa kaniya kaya lumabas kami ng bahay. "Ate Lauren, may pamilya ka po ba?" Nakangiting tanong niya habang naglalakad kami sa labasan.

"Meron, pero hindi ko alam kung magagawa nila akong hanapin." Matipid na sabi ko.

"May asawa ka na po?"