Wala naman akong kahit anong gamit, kahit cellphone, wala. "Lalabas ako, sasabay ka?" Sa tanong niya ay tumayo ako at tumango.Sabay kaming lumabas, nauna ako sa paakyat habang nasa likod siya kaya naman nag-ingat ako. Nang makarating sa deck ay nandoon sila Ate Mia at Kuya Luke kumakain ng burger at ng alukin nila ako ay tinanggap ko 'yon."Kumusta naman yung buhay mo sa isla na 'yon Lauren?" Tanong ni Ate Mia kaya huminga ako ng malalim."Mahirap mag-adjust ate, pero kaya naman. Natuto ako maglaba mg maramihan, using my own hands walang washing machine or laundry machine." Natatawang kwento ko."Madalas kakain kami isang beses lang, walang umagahan, minsan tanghalian." Napalunok si Ate Mia sa kwento ko."That's not healthy for your baby." Bilin niya."But I can't do anything ate, I have to be strong." Nakangiting sabi ko."Ano 'yang suot mo?" Tanong ni Ate Mia at hinawakan ang pulsuhan ko upang tignan ang kakaibang relos."Ano 'to wala namang orasan." Kwestyon niya at hinawakan 'yon
Bawal kasing naiipit ang tyan ko dahil mabilis siyang umumbok. "What?" Agad akong umayos ng tayo at kahit na ang lukot na mukha ko ay pinalitan ko ng ngiti ngunit mas nangunot lang ang noo niya at umiling iling na inabot ang relos niya na silver ang kulay at sinuot 'yon. "I asked what, what's the problem?" Tanong niya. "Why are you still wearing a robe?" Lumunok ako sa pag-lilinaw niya ng tanong. "W-Wala akong dress na kakasya sa akin," wika ko pa. "Sa payat mong 'yan wala pa?" Umawang ang labi ko sa sarkastiko niyang sagot. "Wala nga, payat ito pero hindi ang tyan ko." Ngiwing sabi ko dahilan para pairap niyang inalis ang tingin sa akin before grabbing his phone to call someone but before that he goes near his cabinet before pulling his shirt and handed it to me. "Wear that first." Utos niya at lumabas na ng closet na mukhang may inuutusan. Kaya naman sinunod ko siya at sobrang laki nga ng shirt niya sa akin kaya naman nag-suot lang ako ng cotton shorts bago lumabas ng
Dumeretso ako sa 4th floor at hinanap ko ang room nila before ringing the bell, the door opens at si manay agad ang nasalubong ko kaya nginitian ko siya. "Oh neng ikaw pala," bati niya. "Pasok ka." Aya niya. "Salamat manay, okay naman ho ba kayo rito?" Nakangiting tanong ko pa. Ngumiti siya at tumango. "Sobrang ganda nga rito, neng. Kinausap na kami ni doc, yung asawa mo neng. Kukunin raw akong taga-bantay ng anak ng kapatid niya. Yung doctor rin neng," wika niya pa at pinaupo ako. "Ah si Kuya Luke po?" Tumango siya sa sagot ko. "Tapos ang mga anak ko ay kukuhanin raw rito sa hotel neng, bibigyan raw kami ng tirahan sa gilid ng bahay nila Doctor L ba 'yon neng." Tumango ako muli sa kwento niya. "Sobrang babait niyo neng, pagpalain pa kayo lalo." Ngumiti ako. "Salamat rin po." "Habang ang asawa ko ay magiging mangingisda pa rin ngunit may sarili na siyang bangka at ang makukuha niyang isda ay bibilhin ng asawa mo para sa hub daw ba 'yon." Sa sinabi ni manay ay nagtaka
Habang nanonood ay may nag-bell sa pinto kung kaya't tumayo ako para silipin kung sino 'yon ngunit ng malaman na si manay ay napangiti ako at pinagbuksan sila. "Manay." Bati ko. "Nako neng, nagdala lang ako ng hinanda kong gabihan. Baka gusto niyo kasi, ginataang suso." Napalunok ako sa niluto ni manay. "Nako salamat manay, ang bango naman ho nito." Nakangiting sabi ko at pinapasok siya. "Osige ha, nandito na ba ang asawa mo? Dapat hindi ka mag-isa." Nakangiting habilin niya. "Ayos lang ho, nandoon siya sa kwarto." Nakangiting sagot ko. "Osige neng, aalis na rin ako at mag-gagabihan kami. Salamat." I smiled before guiding her outside pero nang nasa labas na si manay ay nangunot ang noo ko ng may lalakeng mukhang delivery man pero bulaklak ang hawak. "Lauren Ramirez ho?" Kwestyon ng lalake kaya tumango ako. "Mauna na ako neng," paalam ni manay kaya naman kinawayan ko siya. "Wala po akong inorder na bulaklak—" "Ay hindi ma'am, pinapadala lang ho. Hindi rin ho kasi mag
"I hate watching dramas, but I am always watching you from afar and guess what, I can see everything it feels like I'm watching a movie where I am it's director." Nangunot ang noo ko at tinignan ang cellphone ko."Watching me? Like how? Ano kami nasa nobela? Nasa isang pelikula?" Sarkastikang sabi ko."I can see how your husband move, I can see you move, I can watch you move, feels unreal." Nakakaloko siyang tumawa sa kabilang linya."Masyado kang ginagago ng mga nakakaharap mo, baka yung pasimuno nito katabi mo lang pala o hindi kaya akala mo kakampi." Sa tawa niya ay kinabahan ako at agaran kong pinatay ang tawag.Ang bilis ng tibok ng puso ko at sa tingin ko hindi dapat ako basta basta magtiwala sa kung sino dahil naloko ako sa boses ayon pa kaya? Nang bumukas ang pinto sa entrance ay nagulat ako.Dahilan para mangunot ang noo ni Zai. "What?" Kwestyon niya kaya naman tumikhim ako at dahan dahan na ibinaba ang cellphone ko.Sino yung rapist na 'yon? Sino yung caller? Sino yung maste
"Tapos inaway mo rin si Zai pabalik? Jusko I would do the same and call you tanga Lauren. Papatayin mo ang sarili mong baby," dismayadong sabi ni Ate Mia kaya nahihiya akong ngumuso. "Sumabay ka na mamaya pag susunduin ni Zai si Sierah, ako'y naiistress sa'yo loka ka 'teh." Hindi mapa-move on si Ate Mia sa nalaman kaya napalunok lang ako at lahat ng sama ng loob ko ay nawala. Glad he came at the right timing. Kung ganoon nag-alala talaga siya sa akin, bigla ay nakonsensya ako sa ginawang pagsagot kay Zai. Nang lumipas ang oras ay narinig ko kaagad ang tinig ni Zai kaya naman nag-iwas tingin ako sa pinto at kunyare ay hindi siya nakikita dahil nahihiya ako. "Si Sierah?" Tanong niya kay Ate Mia kaya naman sinulyapan ako ni Ate Mia at ganoon rin si Zai na awtomatikong nakakunot ang noo at salubong ang kilay. "Nasa taas, tawagin ko lang. Isabay mo na rin yung isa diyan," pagpaparinig ni Ate Mia kaya tumikhim ako at hindi na sila tinignan. Nang makababa si Sierah ay nanatili a
"What do you want?" Naiinis niyang sabi kaya naman bago pumasok sa kwarto ay sumaya ako at hinarap siya."Takoyaki? Yung may baby octopus." Nakangiting sabi ko dahilan para umawang ng bahagya ang labi niya at ngumiwi."You're a sore in my head." Inis niyang sabi bago pumasok sa banyo halos limang minuto akong nakatayo sa gilid at ng lumabas siya ay nangunot ang noo niya."Ba't nandiyan ka pa?" Ubos na ubos ang pasensya niyang tanong."Bibili ka?" Tanong ko kaya naman inabot niya ang shirt niya at wallet."Yeah, yeah. Huli na 'to. Galit ako sa'yo." Masama ang tingin niya sa akin bago naglakad papalabas ng hotel room kaya naitikom ko ang bibig at inayos ang kaunting kalat sa sala bago ako pumasok ng kwarto.Nahiga higa muna ako sa kama, habang nakahiga sa kama ay kusa akong bumangon ng may kumatok sa labas kaya naman nagmamadali akong pumunta sa pinto at binuksan 'yon ngunit bigla kong na-realize na alam ni Zai ang code ng kwarto.Ngunit natigilan ako ng makita si Shane. Nang makita niy
I let them order dahil wala akong maisip kainin ngayon not until Zai stood up and answered a call. Nahiya tuloy ako sa kaharap kong si Traise na eleganteng elegante kung gumalaw. Para bang lahat sa kaniya ay mamahalin at hindi mo siya pwedeng hawakan kung hindi mo siya kayang tapatan. "You're good?" He asked that made me look at him. "Why? Do I look bad?" Mahinahon kong sabi ngunit matipid siyang ngumiti bago iniiwas ang tingin sa akin at inabot ang baso upang uminom ng tubig. Nang makabalik si Zai at nakita ko ang pagtataka sa mata niya. "Is there a problem?" Sa tanong niya ay pinagkrus ko ang braso at sumandal lang. "Lauren." Sa pagtawag niya sa akin ay umayos ako. "Yes?" "May problema ba?" Kwestyon niya kaya umiling ako. "Akala ko siya yung kausap mo, wala namang problema." Paglilinaw ko not until I received a text from the unknown caller who's making me guess who the hell is he and who the hell is the mastermind. Binasa ko 'yon. From unknown number: Lunch wit