"What do you want?" Naiinis niyang sabi kaya naman bago pumasok sa kwarto ay sumaya ako at hinarap siya."Takoyaki? Yung may baby octopus." Nakangiting sabi ko dahilan para umawang ng bahagya ang labi niya at ngumiwi."You're a sore in my head." Inis niyang sabi bago pumasok sa banyo halos limang minuto akong nakatayo sa gilid at ng lumabas siya ay nangunot ang noo niya."Ba't nandiyan ka pa?" Ubos na ubos ang pasensya niyang tanong."Bibili ka?" Tanong ko kaya naman inabot niya ang shirt niya at wallet."Yeah, yeah. Huli na 'to. Galit ako sa'yo." Masama ang tingin niya sa akin bago naglakad papalabas ng hotel room kaya naitikom ko ang bibig at inayos ang kaunting kalat sa sala bago ako pumasok ng kwarto.Nahiga higa muna ako sa kama, habang nakahiga sa kama ay kusa akong bumangon ng may kumatok sa labas kaya naman nagmamadali akong pumunta sa pinto at binuksan 'yon ngunit bigla kong na-realize na alam ni Zai ang code ng kwarto.Ngunit natigilan ako ng makita si Shane. Nang makita niy
I let them order dahil wala akong maisip kainin ngayon not until Zai stood up and answered a call. Nahiya tuloy ako sa kaharap kong si Traise na eleganteng elegante kung gumalaw. Para bang lahat sa kaniya ay mamahalin at hindi mo siya pwedeng hawakan kung hindi mo siya kayang tapatan. "You're good?" He asked that made me look at him. "Why? Do I look bad?" Mahinahon kong sabi ngunit matipid siyang ngumiti bago iniiwas ang tingin sa akin at inabot ang baso upang uminom ng tubig. Nang makabalik si Zai at nakita ko ang pagtataka sa mata niya. "Is there a problem?" Sa tanong niya ay pinagkrus ko ang braso at sumandal lang. "Lauren." Sa pagtawag niya sa akin ay umayos ako. "Yes?" "May problema ba?" Kwestyon niya kaya umiling ako. "Akala ko siya yung kausap mo, wala namang problema." Paglilinaw ko not until I received a text from the unknown caller who's making me guess who the hell is he and who the hell is the mastermind. Binasa ko 'yon. From unknown number: Lunch wit
Nang makalabas ng hotel ay naglakad ako papunta sa hub, nang makarating ay rinig na rinig ko ang malakas na tugtugan pagkapasok ko ay sobrang mausok kaya naman tinakpan ko ang bibig hanggang ilong. Lumapit ako sa manager nila dito. "Excuse me, sir." Nilingon ako nito. "Yes ma'am?" "May itatanong lang sana ako, naalala niyo ba yung 3 months ago. Yung nagrenta sa kwarto dito? Yung room 24?" Kwestyon ko dahilan para mangunot ang noo nito. "Pwede ko bang makita yung CCTV footage niyo last three months ago?" Kwestyon ko. "Nako ma'am, yung boss lang po kasi namin ang pwedeng kumuha ng footages." Napalunok ako sa sinabi niya. "Importante lang kasi talaga, hindi mo ba pwedeng pakiusapan yung boss mo? Magbabayad ako." Huminga ito ng malalim. "Susubukan ko hong tawagan, sandali po." Paalam niya kaya huminga ako ng malalim ngunit pagkalingon ko sa gawi ng kwarto ay bumilis ang tibok ng puso ko lalo na ng may makita akong naka-maskarang lalake. Nakatitig ito sa akin dahilan para ma
Nang tumunog ang gadget ni Sierah ay mukhang natuwa ito. "Daddy! When are you coming home po?" Nakangiting sabi ni Sierah. "I'm okay daddy, also mommy. Nandito lang po siya sa house and the kuya guards are taking me for school po." Nagkekwento pa siya. "Okay daddy, love you. Take care po!" Nang matapos niyang kausapin ang daddy niya ay nag-focus na siya sa assignment niya kaya naman ilang araw pa ang hinintay namin hanggang sa makauwi si Zai. Nang makauwi siya ay si Sierah agad ang sinalubong niya, nang tignan niya ako ay tumango lang siya bago dumeretso sa kwarto kaya naman sumunod ako. "Zai—" "Yes?" Tanong niya agad. "May problema ba?" Kinakabahan na tanong ko. "Wala, bakit?" Kwestyon niya pabalik kaya matipid akong ngumiti at tumango na lang. Nang titigan ko ang mukha niya ay nangunot ang noo ko ng makita ang pamumula ng bandang panga niya kaya pinagmasdan ko pa siya lalo. But then I see bruises on his back that made me worried, he doesn't seem to notice it. "Zai." N
Nangunot ang noo niya, he scratched his forehead. "Oh, Zai's wife?" Tanong niya kaya tumango ako. "Where are you heading?" Kwestyon niya. "Rooftop, getting fresh air." Mahinahon kong sabi, pero dahil nandito siya ay hindi ko magagawa ang binabalak. "Same here, my veranda's door is locked. Can't be open actually." He explained. "Oh okay." Tugon ko na lang. Nang makarating sa rooftop ay tinawagan ko si Zai. Ngunit hindi niya ito nasagot agad kaya naman nadismaya ako. "Where is Zai?" Tanong ni Traise kaya huminga ako ng malalim. "B-Baka pauwi na siya, babalik na siguro ako. Thanks." Paalam ko. "Take care." Matipid niyang sabi. Bumalik na ako at sakto namang nakita ko si Zai na naglalakad papunta sa hotel room namin kaya nagmamadali akong sumunod, nang mabuksan niya ay tsaka niya lang ako napansin. "Saan ka galing?" Tanong niya. "Rooftop, nakasabay ko yung friend mo, ikaw?" Tanong ko. "Hospital saan pa ba?" Sarkastiko niyang sabi kaya lumabi ako. Pumasok
"Zai." Pagtawag ko. "Pumasok ka na sa loob ng kwarto." Utos niya kaya huminga ako ng malalim. "Kung pipilitin mo pa rin akong maging isang mabuting anak sa hindi ko naman nanay, isipin mo muna yung mommy mo na nanghihina na dahil sa sakit niya." Naitikom ko ang bibig ng sabayan niya ng sermon ang sinasabi. "I didn't know," mahinang sabi ko. "I told you she's not my mom, hindi ka naniniwala." Ngiwing sabi niya. "Dahil akala ko galit ka lang sa kaniya kaya ganoon," nahihiyang sabi ko. "Tumigil ka na sa pagsisigarilyo, malinaw?" Ngumiwi siya at sinulyapan ako. "I can still smoke behind your backs." Ngiwing aniya niya kaya umirap ako at kumuha ng tubig sa kusina at inabot sa kaniya. "Gagawin ko diyan?" Kwestyon niya. "May lason yan, lagukin mo tutal papatayin mo rin naman sarili mo kakasigarilyo." Lalakeng lalake niya akong inirapan bago kinuha 'yon at ininom. "Pag hindi ako namatay, ikaw ang lagot sa akin." Naitikom ko ang bibig at lumunok ng sobrang diin dah
"Z-Zai." Mahinang pagtawag ko at nanatiling nakatayo. "Farewell." Nakangising sabi ng lalake na 'yon habang walang boses. "Zai!" Malakas na sabi ko ngunit ng marinig ko ang pagputok ng baril ay kusa akong napapikit at niyakap ang sarili hanggang sa may tumayo sa mismong harapan ko. Nanlaki ang mata ko ng makita si Traise. "That was close," mahinahon niyang sabi ngunit kusa kong tinignan ang katawan niya ngunit nawalan siya ng balanse dahilan para maalisto ang ibang kasama habang si Kuya Luke ay hinabol yung lalake kanina. "Traise, Traise!" Pagtawag sa kaniya ni Zai. "Mia." Pagtawag ni Zai rito habang ako ay nakatulala lang sa kaniya. Traise.. "Oh my.." wala akong masabi, agad naman akong tinignan ni Zai ngunit dahil sa pagkabigla ay naramdaman ko ang paghilab ng tyan. "Lauren." Hinawakan ako ni Zai sa balikat. "Oh my goodness! Tara na tara na!" Mabilis na sabi ni Ate Mia at agaran ko namang naramdaman ang pag-angat ko sa buhangin dahil sa pagbuhat ni Zai sa a
"Gusto ko sana ng lugaw." Nangunot ang noo niya at tsaka huminga ng malalim."Sige, magluluto ako." Sagot niya lang at mukhang inaantok na siya dahil bagsak ang balikat niya. Sumunod naman ako sa kusina ngunit naabutan ko na siyang naghihiwa ng ginger, garlic and onion chives."Pork, beef or chicken?" He asked that made me gasped and think."Gusto ko chicken feet." Kagat labi kong sabi dahilan para masamid siya."Ha? Anong kakainin mo doon?" Nagtatakang sabi niya, ngumuso ako."Chicken feet." Huminga siya ng malalim."Wala tayong chicken feet," wika niya."Ayaw mo chicken wings?" Tanong niya kaya umiling ako."Chicken feet," wika ko."Woman, please try to think of other parts." Nauubusang pasensya niyang sabi."I really love chicken feet, wala naman silang kamay." Nakanguso kong sabi, sandali siyang sumandal sa kitchen sink at pinagkrus ang braso habang nakatitig sa akin."Chicken legs?" He suggested but I immediately said no."Baka naman magmukhang paa ng manok yung anak ko— mo." Pil
=Elvira’s Point Of View= Next morning, nagising akong may nakahiga sa tabi ko. Sa labas ng comforter, dahan-dahan akong nagmulat at nakita ko si Zian na kakwentuhan ko kagabi. Hindi ko inaasahan na matutulugan ko siya. Matagal kong minasdan ang gwapo niyang mukha na kapag tulog ay akala mo sobrang inosente sa pagiging angelic. Napangiti ako at maingat na tumayo upang maghilamos at magbrush. Bumalik kaagad ako sa kama at minasdan siyang muli. Bahagya kong inilapit ang mukha sa kanya at dinampian siya ng mabibilis na halik sa kung saang parte ng kanyang mukha. “Mmm,” rinig ang pagmamaktol niya ay mas napangiti ako. Pinadaan ko ang hintuturo sa dimples niyang kita kahit na magkalapat ang kanyang mga labi. Napatitig ako sa nakakaakit niyang labi at inilapit ang labi ko doon. Dinampian ko ‘yon at dahil doon ay napamulat siya. “Damn, I forgot,” pabulong niya at matamis na ngumiti. Napakusot ng mata at uminat pa. “Brush lang ako hon, let’s continue the kiss after. Conscious ka
Zian’s Point of View Habang pinapanood ko si Elle at ang kapatid niyang si Clayn, hindi ko maiwasang mag-isip ng malalim. Malaki ang posibilidad na ang galit ng mga gumawa nito ay hindi lang nakatuon sa pamilya niya, kundi pati sa akin. “Dad, I need you to check something,” bulong ko habang lumapit sa ama ko. Tumango siya, alam na may malalim akong pinaplano. “Anak, siguraduhin mong hindi ka masyadong madadala ng emosyon. Alam mo kung gaano kahirap kapag pinairal mo ‘yon.” “Dad, this isn’t about emotions. This is about survival,” sagot ko, matigas ang boses. “Hindi ko hahayaang ulitin nila ito kay Elle o kay Clayn.” Tumango ang daddy ko, pero ramdam ko ang bigat ng tingin niya. Alam niyang hindi ko basta-bastang hahayaang matapos ito nang hindi sila nagbabayad. Elvira’s Point of View Habang nakatingin ako kay Zian, hindi ko maiwasang mapansin ang pagbabago sa kanya. Siya pa rin ang mayabang at makulit na Zian na nakilala ko, pero ngayon, iba na ang aura niya. Para siyang
Zian’s Point of View “Kung gusto mong iligtas ang batang ito, simple lang ang usapan,” sabi ng lider. “Lumuhod ka at aminin mong natalo ka.” Napangiti ako nang bahagya. “I don’t think so.” Bago pa siya makapagsalita ulit, mabilis kong hinugot ang baril mula sa likod ko at pinaputukan ang pinakamalapit sa kanya. Bagsak ang isa sa mga tauhan niya bago pa sila makapag-react. “Putang ina! Barilin siya!” sigaw ng lider. Nagkagulo ang lahat. Ginamit ko ang mga haligi ng warehouse bilang cover habang nagpaputok ako pabalik sa kanila. Isa-isa kong tinarget ang mga tauhan niya hanggang sa natira na lang ang lider. “Please! Don’t kill me!” sigaw niya habang nagtatago sa likod ni Clayn. “Pakawalan mo siya,” utos ko, ang baril ko’y nakatutok sa kanya. “Pakiusap—” Walang pag-aalinlangan, pinaputukan ko ang kamay niyang may hawak kay Clayn. Napasigaw siya sa sakit at nabitawan ang kapatid ni Elle. Elvira’s Point of View Tumakbo ako papasok nang makita kong ligtas na si Clayn. “
Elvira’s Point of View Tahimik kami sa biyahe. Hindi ko alam kung paano haharapin ang sitwasyon na ito. Hindi rin ako sigurado kung tama ba ang ginagawa ko—na hihingi ako ng tulong kay Zian para pumatay ng tao. Ngunit sa kabila ng lahat, alam kong wala akong ibang mapagkakatiwalaan ngayon. Napatingin ako kay Zian. Mahigpit ang pagkakahawak niya sa manibela, ang mga mata niya’y nakatuon sa daan, ngunit ramdam ko ang tensyon sa bawat galaw niya. Hindi siya nagsasalita, pero alam kong iniisip niya ang plano. “Elle,” basag niya sa katahimikan. “Ano bang eksaktong sinabi nila? Gaano karaming tao ang kailangan nating harapin?” Huminga ako nang malalim, sinubukang alalahanin ang boses ng lalaking tumawag. “Wala silang binanggit kung ilan sila. Sinabi lang nila na pumunta ako mag-isa… at kung hindi, may mangyayari kay Clayn.” Napamura siya nang mahina. “Typical tactics. They’re expecting you to come alone and unarmed. That’s their leverage.” “Zian… natatakot ako,” bulong ko, hindi
=Elvira’s Point Of View=Makalipas ang isang linggo, habang nakaupo ako sa sala kasama si Zian ay may ibinalita sa telibisyon.Ngunit napahinto ako nang makita ang mukha ng lalake na sinasabi nilang namatay dahil nabaril sa sariling bahay.‘Yung nasa litrato na sinend sa akin ng account na walang pangalan… Yung binaril ni Zian…’Nagitla ako at mapakurap. Nilingon ko si Zian ngunit parang wala siyang pakialam.Umiwas tingin ako bago pa niya mapansin at mariing pumikit. ‘Calm down, Elle. H-Hindi sigurado ang lahat…’“Sino kaya ang pumatay doon?” mahinang tanong ko. Tumikhim si Zian.“I don’t know hon. Maybe, kaaway? Since that man is politically involved,” mahinahon niyang sagot sa akin.“Ahh,” tango ko na lang.***Makalipas ang isa pang linggo ay nagsimula akong mag-ipon para sa business ni papa noon, at para sa mga utang ko kay Zian.Habang nagtatrabaho ako ay nakatanggap ako ng tawag galing kay Clayn. Ngunit nang sagutin ko ‘yon ay hindi boses ni Clayn.“Glad you answered, Elvira M
Elvira’s Point Of View Kinaumagahan ay naalimpungatan ako sa gising ni Clayn sa akin. “Oh?” nagmamaktol na sabi ko at nagtakip ng mukha. “Ate! Si Kuya Zian mahiya ka naman!” ani niya at hinampas ang paa ko dahilan para matigilan ako at dahan-dahan na sumilip sa unan. “Ako na bahala Clayn, salamat…” rinig kong sabi niya kaya lumunok ako. ‘Nandito na siya…’ “Hon…” malumanay niyang tawag sa akin dahilan para pumikit ako ng mariin. “Mmm?” tugon ko habang may takip sa mukha. Naramdaman ko ang pagbigat ng kama at alam kong naupo siya hindi malayo sa akin. “Bakit nandito ka hon? Hindi ka sa condo?” mahinang tanong niya kaya bumangon ako at handa na sanang sumbatan siya ngunit nakita ko ang sobrang gwapong mukha niya ngayong umaga. “Ah, nagluto si mama kagabi. Kaya hapon pa lang pumunta na ako dito,” pagsisinungaling ko. Napahinto siya at tumango. “Okay hon, wala kang work today?” inosente niyang tanong kaya matagal akong tumitig sa mukha niya. ‘Paano yung natuklasan ko kag
=Elvira’s Point Of View= “Hon, whatever happens. Please trust me?” mahinang bulong ni Zian habang nakayakap sa akin. Ngumiti naman ako at tumango. “Mm, just don’t keep things from me…” Hindi na siya tumugon pa sa akin kaya naman nag-enjoy na lang kami sa day off naming dalawa. A few days later… Nagtataka ako nang hindi pa siya nakakauwi. It’s 10 PM and I got worried kaya sinubukan ko siyang tawagan. Pero out of reach ang kanyang cellphone. Habang inaantay siya ay napahinto ako nang may ma-receive akong text message from a random number. From Unknown Number: Gusto mong malaman kung nasaan ang pinakamamahal mong si Ian Zachary? 10:05 PM. Napalunok ako at napatitig doon, bago ako gumawa ng reply sa kanya. To Unknown Number: Nasaan siya? 10:07 PM. From Unknown Number: Ave. Street. Zone 4. You’re on this. Go and find out, or sleep weary. 10:09 PM. Huminga ako ng malalim at kinuha kaagad ang wallet at ang jacket ko. Lumabas ako mg condo wearing a light
Elvira’s Point Of ViewNaging okay naman ang relasyon namin ni Zian. Pakiramdam ko ay mas naging showy kami sa pagmamahal namin sa isa’t isa.A few months later… Hindi ko inaasahan na magtatagal kami ng ganito katagal. It’s been a year since tinanong niya ako to be his girlfriend. Mas stable na ang work ko bilang engineer at live-in na rin kaming dalawa. Masaya nga ako at sa iisang bubong kami nakatira.Hindi ko akalain na magiging ganito kasaya ang buhay ko sa piling ni Zian. Sa totoo lang, marami akong pangarap noon, pero hindi ko inisip na kasama siya sa mga iyon. Pero ngayon, parang hindi ko na kaya pang mag-isip ng buhay na wala siya.Sa isang taong magkasintahan kami, marami na kaming pinagdaanan. May mga tampuhan, selosan, at mga araw na hindi kami magkasundo, pero sa dulo, palaging siya pa rin ang gusto kong kausapin, yakapin, at kasamang humarap sa lahat ng hamon.“Hon, are you done na sa designs?” tanong ni Zian habang naglalakad papasok sa maliit naming home office. Naka-s
=Elvira’s Point Of View= Nang makapagbihis ng presentable at dumeretso kaagad kami ni Zian. “Hon, calm down… Relax,” natatawang sabi niya habang nagmamaneho at inabot ang kamay ko para hawakan. Lumabi ako at sinulyapan si Zian. “Syempre noon fake relationship. Eh ngayon totoo na ‘to,” pabulong kong pagdadahilan na mahina niyang ikinatawa. “What’s the difference?” “Ngayon ayoko na ma-disappoint sila kasi gusto kita, paano kung bigla akong abutan ng 10 million para layuan ka?” pagbibiro ko. Natawa siya. “I’ll double it so you won’t have to leave me—” “Hoy! Hindi ko naman tatanggapin ‘yon!” gulantang kong sabi dahilan para malakas siyang humakhak. “Ay hindi ba, sorry ate ha, sorry hahahhaa!” halakhak pa niya kaya lumabi ako. Nang makarating sa kanila ay ninerbyos ako ng husto. Nakagat ko ang ibabang labi. “Good evening po,” bati ko at mabilis na lumapit upang magmano sa parents at grandparents nila. “Mabuti naman at nakadalo ka, pasok ka tara…” anyaya ng mommy ni Zian ka