Thrizel’s POVNasa harap na kami ng mesa. Tahimik lamang esti ako lang pala ang tahimik dahil nag-uusap sila mom and dad. Minsan ay nakikisabat na rin si kuya. Oh, ‘di ba sabatero. “Baby, ang tahimik mo yata, ayos ka lang ba?” Baling sa akin ni dad kaya agad akong napaharap.“Oo naman po dad, wala po akong problema, hehe.” Pagtugon ko sa kaniya sabay subo ng kanin. Umiba muli ako ng baling. Si mom naman ang nagtanong habang ang mga tingin ay salit-salitan sa amin ni kuya. “Saturday pala bukas, anong gagawin niyong dalawa?” Inubos muna ni kuya ang pagkain niya na nasa kaniyang bibig bago magsalita. “Kasama ko si Anissa, mom. Pupunta siya rito sa bahay, gagawa kami ng school works ng sabay.” May matamis itong ngiti habang nagsasalita. Sana all, sa akin kasi puro pagsimangot.“Baka ibang school works ang gawin.” Pagbulong ko. Nagulat ako nang magsalita si kuya, narinig niya pala ‘yon. Ano naman?Tumingin siya sa‘kin. “May sinasabi ka?” Tsk, kahit naman narinig niya magtatanong pa, pa-
Thrizel’s POV"Yes, may kailangan kaming puntahan ng daddy mo tomorrow. Iyong pamilyang tinutulungan natin, remember, baby?" Sumagot ako. "Yes, mom but kaming dalawa na naman ni kuya ang maiiwan dito sa bahay, uutos utusan niya na naman ako." Ngumuso ako rito, nagmamakaawa na isama ako sa pupuntahan nila."Huwag ka nang sumama, baby. Mapapagod ka lang at maiinip." Ngumiti ito. "P’wede mo namang papuntahin ang mga friends mo, bonding dito sa bahay, bawal sa labas, huh?"Bigla namang may pumasok sa aking isipin, oo nga ‘no? Yayain ko kaya sila?"You’re right, mom, mag-oovernight nalang kami nila Amira dito.""Kami?""Yes po with Ryke, mom.""Sure, may tiwala naman kami kay Ryke."Bigla namang may pumasok sa kwarto ni mom at si kuya ito, bigla itong nagtanong. "Overnight?""Yes, kuya, I’ll call Amira and Ryke."Nangunot ang kaniyang noo. "What? Ryke? Bawal ang lalaki, girls only, Thrizel.""Osige, lumabas ka mamayang gabi, huh?" Tinaasan ko siya ng kilay saka na umalis doon. Kita ko nam
Thrizel’s POVNag-uusap kami ni Amira. Pansin ko ang pagtingin sa‘kin ng kuya niya pero hinayaan ko nalang iyon. Dabi ko nga sa sarili ko, aakto akong kapatid ko siya pero kapatid ko nga siya, e. Jusko, Thrizel. Maya-maya ay naramdaman ko na naman ang tingin sa akin ni kuya kaya muli akong tumingin. ‘Gaya ng ginawa ko kanina, hindi ko iyon pinansin. Inagaw ni Amira ang atensyon ng lahat. “Hoy, hindi pa ba kayo nagugutom?” “Gutom na.” Sagot naman ng kuya niya sabay hawak sa tiyan nito. Parehas talaga sila ng ugali. “Tara, kumain na tayo, doon nalang tayo sa kwarto ni Thrizel tutal mahangin sa balkonahe niya.” Sumang-ayon ako sa sinabi ni Amira. Tapos naman na magluto si Manang Perry kaya kinuha na namin ang niluto nito. Tinulungan kami ng mga lalaking i-akyat ito sa taas. Tumulong na rin ako sa pagkuha ng pagkain namin. Paakyat na ako sa hagdan nang tulungan ako ni Elkhurt sa aking mga dala.Binigay ko naman iyon dahil medyo may kabigatan din naman. Nakapasok na ako sa kwarto, du
Thrizel's POVSobrang tahimik ng aking kwarto nang magsalita si kuya. "Thrizel." Humarap ako sa kaniya. Nagulat ako dahil nakatingin ito sa akin. Hindi ko mabasa ang kaniyang nasa mata, anong gusto niyang iparating?"K-Kuya, bakit po?" Utal kong tanong dito.Napatingin ako sa kamay niyang ngayon ko lang naramdaman na nakahawak sa aking braso. Tinitigan ko siya sa kaniyang mga mata, aaminin kong ngayon ko lang ito natitigan nang matagal.Maya-maya lang ay lumuwag ang hawak niya. Pinilig niya ang kaniyang ulo at umayos ng upo. "Are you not yet sleepy?"Hindi ako sigurado sa kaniyang tinanong. Alam kong may iba pa siyang gustong sabihin sa akin. Hindi ako sumagot, tiningnan ko siya sa mga mata muli ngunit pilit niyang iniiwas ang kaniyang paningin. Nagtaka ako dahil napahilamos siya ng kaniyang mukha, parang problemado."Spill it." Kalmado kong sabi. "Anong problema?""You.""What do you mean ako?""No, I mean." Nangunot ang kaniyang noo, sinuri ako nito. "Bakit may-argh, fuck!" Huminga
Thrizelʼs POV "Gusto mo paamuhin kita?" "Fck you." Dahil sa mura ko ay napahalakhak siya. Maya-maya ay may narinig kaming yapak ng mga paa. Palapit na ito sa aking kwarto kaya bigla kong tinulak si Dominic papuntang balkonahe at sinara iyon. Bigla nalang pumasok si kuya nang nakasimangot. “Kanina ka pa namin hinihintay sa baba, magbihis ka na. Ang kupad mo talaga kumilos, Thrizel.” Sabi nito sa‘kin. Pinalibot ang paningin sa buong kwarto. Parang may nahalata siya.Gagi, gano’n ba kalakas ang pakiramdam ni kuya na parang may iba? “May kailangan ka pa, kuya? Magbibihis na ako e.” "Bakit nagulo ang kurtina mo, Thrizel? Wala kang alagang pusa para pumunta riyan.""Uh." Nagulat ako sa kaniyang sinabi dahil hindi ko inaakala na mapapansin niya pa iyon. "Pumunta ako kanina, nagpahangin ako."Tumingin siya sa gilid ng aking kama. "Hindi man lang nagulo ang ayos ng alpombra slipper mo.""I went to the balcony barefoot.""Don’t me, we both know you’re not used to being barefoot." Natigila
Thrizel’s POVMag-isa akong naglalakad sa hallway. Papunta sa aking silid-aralan, malayo pa ang aking lalakarin dahil nasa ibang edipisyo ako. Inutusan lang naman ako ng guro na nasalubong ko kanina. Angas ‘no? Puro pa ako pagtatanong sa mga estudiyante dahil hindi ko talaga alam. Hindi makapal ang mukha ko para gawin iyon nang paulit-ulit. Kaya sa susunod, ayoko nang sumunod.Pero may isa pa, ramdam kong kanina pa ako sinusundan ng lalaking ‘to. Pamilyar ang kaniyang mukha pero hindi ko maalala kung anong pangalan niya, ano bang kailangan nito sa akin? Para malaman, nang paliko ang daan, mabilis akong pumunta roon. Tumayo ako ng tuwid at handang harapin ang lalaki, nagcross arm pa ako. Hindi ako nagkamali, sa mismong harap ko ito napahinto, nakaharang ako sa kaniyang daan."Anong kailangan mo, Phryx Recas?" Naalala ko ang kaniyang pangalan nang makita ko ang kabuohan ng kaniyang mukha. Yeah, tama si kuya, gwapo nga ito ngunit walang ka-ayos ayos. Ang suot na uniporme ay lukot lukot.
Thrizelʼs POV Limang minuto na lamang ay uwian at ito ako tulala. Hinihintay na tumunog ang bell. Mamaya ay bigla na itong tumunog, pinayagan na kami ng aming adviser na umalis ng silid. Nakita ko si Amira na wala na naman sa sarili kaya tinawag ko 'to. “Amira, hintayin mo ako!” Bulaslas ko rito pero parang wala siyang narinig kayaʼt hinayaan ko na lamang siya.Naglakad nalang ako ng tahimik hanggang sa nakalabas ako ng paaralan. May mga studyante pang nasa daan. Napaisip ako kung maglalakad ba ako o sasakay dahil wala akong kasama.Pero mas pinili kong maglakad dahil nakasanayan ko naman ito. Abala ako sa pag a-alala kay Amira kung ayos lang ba siya nang biglang may pigura ng tao na humarang sa aking dinadaanan kaya tiningnan ko ito. Sino ba lagi ang nanghaharang sa akin sa daan? Walang iba kun’di si Brooks. Ano na naman bang kailangan ng lalaking' to? Lalagpasan ko na sana siya nang bigla itong magsalita. “Kamusta na, Thrizel? Tagal na rin ng huli kitang nakita, namiss kita.” Sab
Thrizel’s POV"Kailan pa naging ganito ang oras ng uwi ng babae, Thrizel?" Napatigil ako sa paglalakad nang makita kong naka-abang si kuya sa main door namin. Kung titingnan, kanina pa siya naghihintay.Wala akong naging salita. Dire-diretso lang akong naglakad papasok ngunit bigla ako nitong hinawakan sa pulsuhan. Alam kong gagawin niya iyon kaya hindi na kataka-taka sa akin."I’m asking you." Matigas pa nitong dagdag. Ewan, nang makarating kami sa bahay bigla akong nawala sa mood. Parang bumigat ang pakiramdam ko.Humarap ako kay kuya, walang gana akong sumagot dito. "I’m tired, I’m going to sleep.""You have not eaten yet!" Pigil niyang sigaw. Sabi ko ay pagod ako, mas lalo tuloy bumigat ang aking pakiramdam sa panenermon niya."I’m not hungry." Muli akong naglakad. Sumunod siya sa akin pero hinayaan ko nalang. Nang papasok ako sa aking kwarto, tiningnan ko siya. "Papasok ka rin ba?""Yes, kaya kong pumasok sa kwarto mo."Nangunot ang aking noo. "I’ll take off my clothes, I’ll take