Kabanata 1

"Ano na namang problema mo Levi ba't ka nakanguso diyan?"

"Si Sir Mike kasi ang aga-aga mainit na naman ang ulo, minsan naisip ko may regla iyang boss natin, e," nakasimangot na sagot ko kay Tessa.

"Na naman? Ano na naman kayang problema ni sir?" May pagtatakang tanong ni Tessa sa akin at naupo ito sa sariling silya saka hinarap ang sariling computer.

"Aba, malay ko ba sa boss nating iyan, magmula nang dumating iyong mestisang bangus kanina nagkaganyan nalang bigla." Palatak ko.

"Baka nag-break sila, o 'di kaya'y may miss-understanding 'yong dalawa, o 'di naman kaya'y girlfriend ni boss Mike 'yon?" Napapaisip na saad naman ni Tessa sa kanya.

"Ewan ko sa kanila, okay sana kung sila lang dalawa ang mag-away, iyong pati ba naman empleyado niya'y pag-iinitan, aba naman hindi naman yata tama iyon no, hustisya nasaan na?" talak ko, at eksakto namang bumukas ang pinto ng opisina ni Mike, kung minamalas nga naman ako.

"What did you just say?" Iritadong tanong ni Mike sa akin, nakakunot ang noo nitong nakatitig sa aking mukha.

"P—po?" Medyo gulat na tanong ko, pansin kong seryosong nakatingin sa akin ang nakakatakot na mukha ni Mr. Mike Montenegro. Napalunok ako at ngumiti ng hilaw dito. "Yes, sir? May kailangan po kayo?" Nakangiting kong sagot dito kahit na sabihing alam ko na kung anong susunod na mangyayari.

"I said, what did you say? Hindi ako tanga Ms. Velez para hindi malaman kung sino iyang tinutukoy mo." Kunot-noo paring sabi ni Mike sa akin.

Napasulyap ako sa kaibigan kong si Tessa na kunwari kaharap ang sariling computer ngunit ang totoo'y nakiusyuso lang sa iringan naming dalawa ni Mike.

"Fine, aaminin ko na, paano ba naman po kasi sa tuwing may babaeng pumupunta diyan sa mismong looban po ng opisina niyo, at lumalabas diyan sa pintuan niyo lagi niyo nalang po akong dinidiskitahan na bulyawan, kung tutuusin hindi niyo naman ako sekretarya, aba naman sir hindi naman po taman 'yon 'di ba?" Hindi ko na napigilan ang sariling emosyon at talagang inilabas ko na.

"You haven't done anything for this company except mess up every job you've been given. I don't know why Dad put you here, you're useless."

May diing turan ni Mike sa akin sa huling sinabi nito.

Kumurot iyon sa aking puso. Pinigilan ko ang sariling huwag maapektuhan sa salitang binitiwan ni Mike.

"Dãmn you woman!" Gælit na asik ni Mike sa akin at mabilis ako nitong tinalikuran.

Saka lang tumulo ang nagbabantang luha na kanina ko pa pinipigilan, ayaw kong umiyak sa harapan ni Mike at baka pagtawanan lang ako nito. Magmula ng mamatay ang aking ina at naulila sa pamilya Montenegro maswerteng kinupkop ako ng mag-asawang Montenegro.

Pinag-aral ako ng mag-asawang Montenegro at minahal at tinuring na parang anak, at para sa mag-asawa hindi na ako iba sa mga ito. Likas na mabait ang mag-asawang Montenegro na siyang hindi naman namana ni Mike.

"Levi, tahan na, hayaan mo nalang 'yon, ikaw naman hindi ka na nasanay sa boss nating 'yon. Alam mo namang araw-araw may regla iyon, gwapo sana pero ubod naman ng sungit," palatak ni Tessa habang himas-himas ang aking likod, inalalayan ako nitong makaupo sa upuan sabay abot ng tissue.

"Thank you," turan ko rito.

"Walang anuman, sige na work na tayo, baka pagbalik no'n tayo na namang dalawa ang bulyawan no'n, 'yon pa naman ang laging habit no'n ang laging mambubulyaw, nakaka-stress din itong si Sir Mike, kung hindi lang talaga siya gwapo matagal na akong nag-resign dito, pasalamat siya't ubod siya ng gwapo," biro ni Tessa para patawanin ako.

"Lukaret."

MATAMANG pinagmamasdan ko ang sariling reflection sa salamin habang sinusuklay ang mahaba kong buhok, nang may marinig akong katok mula sa aking pinto. Tumayo ako at tinungo ang pinto.

"Ate Levi, pwede ba kitang maistorbo, magpapatulong sana ako para sa susuotin ko sa prom namin bukas," ani Micah na kapatid ni Mike.

"Sure, no problem," sagot ko at hinila ako ni Micah papunta sa kwarto nito.

At nang makarating sa kwarto ni Micah ay agad na tinulungan ko ito, hindi naman mahirap mamili, dahil kahit anong damit naman ang isuot nito ay bagay rito, palibhasa'y maganda si Micah.

"Nasaan na ba iyong binili ni Dad na sandals ko?" nakakunot-noong tanong ni Micah at nagpalinga-linga sa looban ng sariling kwarto nito.

"Saan mo ba inilagay?"

"Dito lang 'yon ate, e."

"Baka nasa ilalim ng kama mo."

Napahampas sa noo si Micah at napangiwi. "I forgot ate, naiwan ko pala sa kwarto ni Kuya Mike, if you don't mind ate, pwede po bang pakikuha no'n, please ate, kailangan ko pa kasing i-text ang mga friends ko."

"May magagawa pa ba ako?" Naisagot ko na lamang.

Kahit na sabihing labag man sa loob ko ang pakiusap ni Micah pero kailangan ko parin itong pagbigyan, palibahasa'y hindi ko matiis ang paglalambing nito, kung ganito lang sana ang ugali ni Mike malamang magkakasundo siguro kami.

Hindi ko alam pero bigla akong nakaramdam ng matinding kaba, umaasa ako na sanay wala si Mike sa kwarto nito, na sana nasa multi-gym ito kung saan doon ito nag-exercise. Nakita ko ang isang katulong at nagtanong dito.

"Aling Sita, si Mike po nakita niyo?"

"Hindi, hija, ang alam ko nasa garden yata kasama si Zero."

"Ah gano'n po ba, sige po salamat nalang," sagot ko at dumiretso sa kwarto ni Mike, napansin kong nakaawang ang pintuan kaya nagdadalawang-isip ako kung papasok ba sa loob o hindi. Panigurado kasi akong magtataka si Mike kung bakit ako pumaroon. Hindi ko napigilan na magpakawala ng isang malalim na buntong-hininga.

Kumatok muna ako bago pumasok sa loob, walang sumasagot kundi ang tahol ni Zero ang aking naririnig. Meaning, kung nandito si Zero nasa loob si Mike. Kung minamalas nga naman talaga ako.

Ewan ko ba pero but-abot ang kaba na aking nadarama, paniguradong bulyaw na naman ang aabutin ko kay Mike. Napapikit ako sabay ngiwi at dahan-dahang pumasok sa loob ng kwarto. Nabungaran ko si Zero sa may carpet. Tumayo ang aso at lumapit sa akin.

"Zero, ikaw lang ba ang mag-isa dito?" tanong ko kay Zero habang hinahaplos-haplos ito at iginala ko ang paningin sa looban para hanapin ang box ng sandalyas ni Micah.

Tumayo ako at lumapit sa kama ni Mike patungo sa may bedside table. Wala pa rin ang hinahanap ko, napasimangot tuloy ako, napakamot ako ng sariling ulo ulo sabay nguso.

"What the hell are you doing here in my room!" Galit na turan ni Mike sa akin at dahil sa pagkabigla ko ay hindi ko napigilan ang mapasigaw ng malakas.

"Pwede ba 'wag kang O.A kailangan ba talagang sumigaw ka ng malakas?" Huminto ako sa pagsigaw at napatitig sa mga mata ni Mike.

Tila hindi naman ako magkandatuto na nasa harapan ko ngayon, naka-short lang na jersey si Mike at sa kaliwang balikat ay may puting towel, halatang kagagaling ito sa sarili nitong multi-gym. Napalunok ako ng bumaba ang tingin ko sa six pack abs nito.

"Laway mo tumulo!" Pasaring na tugon ni Mike sa akin na lubha kong ikinagulat at agad ring nakabawi sa kahihiyang natamo.

"Excuse me, sanay na akong makakita ng ganyan, at pwede bang huwag kang manggulat, nandito lang naman ako para hanapin ang sandals na ipinahanap ni Micah sa'kin!" Kunwari galit-galitan kong tugon kay Mike sabay irap dito.

"Nasa baba ng kama ko."

"Thank you!" Saad ko at tinungo ang ilalim ng kama. Mula roon nakita ko nga ang box at mabilis na kinuha ng hindi sinasadyang mauntog ang ulo ko sa kama. "Aray naman!" Daing ko.

Narinig ko pa ang pasaring na tawa ni Mike at maya-maya'y narinig ko na rin ang pagsara ng pintuan ng banyo nito, sa tingin ko ay naliligo na ang hudyo.

Napasapo ako sa sariling ulo at dahan-dahang tumayo habang hawak ang box na sinasabi ni Micah. May narinig akong papalapit sa pintuan ng kwarto ni Mike at bumungad sa akin si Micah.

"Nakita mo na ate?" tanong ni Micah at ngumiti ito sa akin sabay kuha sa box at mabilis na lumisan. "Thanks for this ate Levi."

Naiiling na lamang ako. Mabuti na lamang at araw ng Sabado at walang pasok ibig sabihin makapagpahinga ako ng maayos, kung 'yan ay kung hindi ako pag-tripan ni Mike.

Nagpakawala na lamang ako ng isang malalim na buntong-hininga at iniisip kung paano ako hihingi ng permiso sa mag-asawang Montenegro na gusto ko ng bumukod mag-isa, kaya lang ay paniguradong hindi sasang-ayon ang mga ito sa desisyon ko.

Naisipan kong magpahangin sa may hardin, gusto ko kasi munang lumasap ng sariwang hangin. Umupo ako sa upuan at napangalumbaba sa mesa. Paano ko nga ba uumpisahan? Napahilot ako sa sariling sentido at muli'y nagpakawala ng marahas na hininga.