Kabanata 8

Madilim na ang paligid nang huminto ang malakas na ulan. Naisipan ni Mike na bukas na lang sila babalik ng mansion dahil sigurado siyang maputik ang daan. Ayaw niyang ilagay sa alanganin ang kanilang kaligtasan.

Napasulyap siya sa natutulog na si Levi. At pagdakay sumilip siya sa may bintana ng kubo, nang may mamataan siyang liwanag na sa tingin niya'y mga liwanag na nanggagaling sa flashlight. Lumabas siya ng kubo.

Hindi nga siya nagkamali, kilala niya ang mga paparating, mga tauhan ito ng kanilang hacienda, malamang nautusan ito ng kanyang ina na sunduin sila, na lubos niyang ipinagpasalamat.

Gustuhin man niyang gisingin si Levi pero hindi niya magawa. Nang makalapit ang mga tauhan sa kinaroroonan nila'y may napansin siyang may dalang towel ang mga ito, iniabot ito sa kanya at kinuha naman ng binata.

"Ipinadala po kami dito ni Senyora Thalia, senyorito."

"Salamat naman at nakita niyo kami, sandali lang at may pupuntahan lang ako sa loob."

Maingat niyang binuhat si Levi para hindi ito magising, ramdam niya ang kakaibang init ng katawan nito na naghahatid sa kanya ng kakaibang damdamin which is weird. Bago sa kanya ang damdaming iyon.

Mabuti na lang at may dalang sasakyan ang nakasunod sa mga tauhan na ipinadala ng Mama niya, doon niya naisipang sumakay para hindi magising si Levi.

Makaraan ang ilang oras na biyahe, nakarating na rin sila sa mansion, sinalubong siya ng kanyang ina at kapatid na bakas sa mukha ng mga ito ang pag-aalala.

"Mabuti na lang at ligtas kayong nakauwi hijo, hindi ko alam na may bagyo pala, how's Levi?"

"She's fine Mama, nakatulog lang siya, I need to take her in her room," tugon ni Mike at umakyat ng hagdan nakasunod sa kanya ang nakangiting si Micah na tila kinikilig.

"Alam mo kuya, bagay kayo ni Ate Levi, the problem is, hindi nga lang kayo magkasundo, here oh, the key." si Micah sabay bigay sa susi ng kwarto ni Levi.

"Open the door Micah, kita mo ngang binuhat ko pa ang babaeng 'to, ang lakas pa namang humilik nito."

Nakangiti lang si Micah sa nakasimangot na kapatid. "That's normal, baka pinagod mo siya kaya humihilik?" tudyo nito kay Mike at mabilis na tumalilis ng takbo pagkatapos mabuksan ang kwarto ni Levi.

Naiiling na lamang si Mike sa sinabi ng kapatid. Inayos niya ang dalaga sa pagkakahiga at kinumutan. Pagkatapos ay hinanap n'ya si Aling Sita para bihisan si Levi.

"Kuya," tawag ni Micah sa kanya. Napalingon siya sa kapatid.

"Whatever Micah, kung ano man 'yang sasabihin mo, please stop that nonsense."

Napasimangot si Micah at umirap sa kapatid. Naisipan na lamang niyang pumunta sa dining room baka naihanda na ni Aling Melba ang kanyang spaghetti at lemonade.

Eksakto namang kakahain lang nito ng marating niya ang mesa. Langhap niya ang amoy ng Filipino style spaghetti. Umupo agad siya sa upuan, since mainit pa ang kanyang spaghetti naisipan niya munang mag-open ng f******k.

Napukaw ang atensiyon niya nang may pumasok sa loob ng dining room na sa tingin niya'y anak ng trabahador nila sa hacienda. Karga nito ang isang makina. The man was tall, dark and she could say, he was totally handsome. Pansin niyang matipuno ang pangangatawan nito. Hindi ito makatingin sa kanya ng diretso.

Lihim siyang napangiti sa pagkamahiyain ng binata. Muli'y ibinalik niya ang atensiyon sa kanyang cellphone. And this time, she was busy chatting with her friends.

***

"Pero Papa, ayoko pong dumalo sa party na 'yon," protesta ni Micah.

"We have to attend that party Micah bilang respeto sa alkalde ng lugar na ito, nakahanda na ang susuotin mo kaya wala ka nang magagawa pa kundi ang sumama sa'min mamayang gabi," pinal na saad ng kanyang ama. Napasimangot ang dalaga.

Nakikinig lang si Levi at Mike sa pinagtatalunan ng mag-ama, nasa hapag-kainan silang lahat ngayon. Tumikhim si Mrs. Montenegro at napasulyap dito si Micah.

"Hija, iwasan mo nang makipagtalo pa sa ama mo, kailangan nating dumalo sa party na idadaos mamaya. I know, that you hates parties but you have to explore the circle were you belong hija," paliwanag ng butihing Ginang sa anak.

Napatango na lamang ang dalaga saka inayos ang salamin niya sa mata. Micah looks like a nerd, but she was a jolly one. Hindi siya mahilig sa mga parties. Mas pipiliin pa niyang magmukmok sa loob ng bahay at magbasa ng mga favorite books niya.

Naunang tumayo si Mike sa hapag kasunod si Levi, nagpaalam muna silang dalawa sa mag-asawa para puntahan ang mga trabahador ng hacienda na sigurado silang matutuloy na ang kanilang pagbisita.

"Paalala ko lang sa'yo Levi, mamaya sa party bawal kang humarot sa mga lalaki kung sakali," seryosong saad ni Mike sa dalaga habang naglalakad sila patungo sa kwadra.

Gulat namang napatitig ang dalaga sa likod ng binata sabay kunot-noo. "At sa tingin mo naman ugali ko ang humarot? Hindi pa nga tayo kinakasal ang possessive mo na," reklamo ng dalaga.

"Hindi ako possessive, I just want all things clear, balang araw dadalhin mo ang apelyido ko at ikakasal ka sa'kin, itatak mo diyan sa utak mo na hindi ka pwedeng makipag-usap sa kung sinu-sinong lalaki."

"Gano'n? Pag bakla ba pwede na?" asar niyang tanong sa binata.

Hindi ito sumagot. Pansin niyang nakaigting lang ang panga nito. Nag-eenjoy siyang asarin ang binata. Tinapik nito si Tigrel. Siya nama'y sumakay na kay Sapira. Pagdaka'y kapwa nila pinatakbo ang kanu-kanilang kabayo sa malawak na hacienda.

Mainit ang sikat ng araw na tila nakakapaso, palibhasa'y araw na nang tag-init. Naisipan nilang dumaan sa mga lilim ng mga punong-mangga. Ngunit malamig ang hanging tumatama sa kanilang mga balat.

Naabutan nila ang ilang trabahador na busy sa ginagawa. Napahinto ang mga ito at magalang na sinalubong ang anak ng may-ari ng hacienda Montenegro.

Nagkakumustahan at tinanong lang ng binata kung ano'ng problema at kung paano ito masulosyunan. Nakikinig lang si Levi sa sinasabi ni Mike, napahanga siya sa mga idea na ibinibigay sa mga trabahador. Masasabi niyang magaling si Mike kung pagpapatakbo lang ng hacienda ang pag-uusapan.

Hanggang sa dumating ang oras nang pananghalian, naghanda ang mga ito ng mga seafoods, may bagoong, tuyong isda at mga sariwang prutas na sa tantiya ni Levi ay bagong pitas pa. May sinabawang manok, baka, at baboy rin. Natakam ang dalaga sa mga pagkaing nakahanda sa kanyang harapan.

Napansin ni Mike ang pagkabibo ni Levi sa pakikitungo sa mga trabahador, lihim siyang napangiti sa isiping iyon. Masasabi niyang may pagka-over-acting si Levi pero hindi ito ang tipo ng babae na maarte. Siya ang tipo na babae na sinasabi ang isinasaloob. Hindi plastik at talagang sinasabi ang kung anong gustong sabihin.

Nakita niya kung paano ito kumain lang na nagkakamay, hindi niya akalaing kumakain pala ng bagoong ang dalaga, na kailan ma'y hindi niya nakita sa mga babaeng na-link sa kanya. Nang hindi sinasadyang mapasulyap ang dalaga sa gawi niya na may kakaibang ngiti sa mga labi, ipinakita pa nito ang pakwang kinakain.

Tango lang ang naging tugon niya sa dalaga.

Makalipas ang ilang oras naisipan na rin nilang umuwi. Nagpaalam sila sa mga trabahador na may ngiti sa mga labi. Masaya ang binata dahil kailanma'y hindi binigo ng mga ito ang mga Montenegro. Palibhasa'y mabait ang kanilang angkan. Hindi sila yung tipong nang-aapak ng kapwa. Itinuring nilang kapamilya ang kanilang mga trabahador.

"Tahimik ka yata," basag ni Levi sa katahimikan.

"I'm just thinking of something, mga bagay na dapat kong gawin," sagot ng binata sa malalim na pag-iisip.

"How about taasan ang sweldo nila," suhestiyon ni Levi.

Biglang nagliwanag ang mukha ni Mike. Napalingon ito sa kanya at napangiti. Bigla namang nagwala ang puso ni Levi nang makita ang ngiting nakapaskil sa mga labi ng binata. This is the first time na ngumiti itong kasama at kausap siya. Minsan nahiling niya, sana ngumiti na lang ito lage para hindi laging masama ang araw niya.

"May point ka, good idea. Tamang-tama pagdating natin sa mansion 'yan ang i-suggest natin kina Mama at Papa. I'm sure na papayag sila sa suhestiyon mo, Levi."

Nang marating nila ang dalawang kabayo sa puno ng mangga, sabay na sumakay sila sa kani-kanilang kabayo at matuling pinatakbo patungo sa mansion para ibalita ang kalagayan ng mga trabahador at ang mga dapat na isagawa.

Hindi mapalis ang ngiti sa mga labi ni Levi dahil sa araw na ito'y na-appreciate din ng binata ang suhestiyon niya, dati kase palagi itong kontra sa kanya. Napalingon sa kanya ang binata na nakakunot ang noo.

"Hindi ko akalaing may pagkabaliw ka rin pala dahil ngumingiti kang mag-isa," puna sa kanya ni Mike at nagpatiunan nang pumasok sa looban ng mansion.

Napasimangot siya sabay nguso. Tahimik lang siyang nakasunod sa binata. Pagpasok nila sa may living room may napansin silang may kausap na lalaki si Micah. Sa tantiya ni Levi ay isa ito sa mga manliligaw ng dalaga.

Nang makita sila ng mga ito. Halos sabay napatayo ang dalawa. Napasulyap siya kay Mike na ngayon ay nagtagpo ang dalawang kilay na nakatitig sa kinakabahang kapatid na babae.

Napansin agad ni Levi ang isang bouquet of flowers at chocolate. Napakagat-labi si Levi.

Mukhang may gulong mangyayari, alam niya kung gaano ka protective si Mike sa kaisa-isang kapatid na babae.

"Magandang hapon po," pagbigay galang ng binata sa seryosong si Mike na ang titig ay nasa nakayukong kapatid.

"Hello, magandang hapon din naman sa iyo," si Levi na ang tumugon sa kinakabahang binata.

"Ako nga po pa-" naputol ang sasabihin nito ng barahin ito ni Mike.

"I don't care whoever you are, Micah, who give you the permission na tumanggap ka ng bisita?" maawtoridad na tanong ni Mike sa kapatid.

"Kuya, could you please don't be rude with Gabriel, gusto niya lang makipagkaibigan," protesta ng dalaga sa kapatid.

"Get out!" asik ni Mike sa binata sabay turo ng pintuan palabas.

"Mike ano ba, hindi naman tama 'yang pagtrato mo sa bisita ng kapatid mo," pumagitna si Levi sa magkapatid. Napansin na lamang niya ang nakayukong manliligaw ni Micah na nagmamadaling lumabas ng bahay.

"Pwede ba 'wag kang makialam dito, usapang magkapatid 'to Levi, kaya wala kang karapatang pigilan ako kung paano ko disiplinahin ang kapatid ko," galit na tugon ng binata. Saka nila napansin ang pagtakbo ni Micah paakyat ng hagdan papunta sa sarili nitong silid.

"Hindi na bata si Micah, she's already eighteen Mike. Alam na niya ang tama't mali. Nakakahiya 'yong ginawa mo sa bisita niya, alam mo ba iyon?"

"I don't really care! Palibhasay sampid ka lang dito kaya hindi mo alam kung paanong mag-alala ang isang kapatid sa kanyang kapatid." galit na saad ni Mike kay Levi. Napaatras ang dalaga, bawat binibitiwang salita kase ng binata ay nag-aabante ito siya naman itong todo-atras.

"Pwede ba 'wag kang abante nang abante, wala na akong maatrasan dahil pader na 'tong nasa likod ko. Baka na man sa susunod niyan tatahimik ka nalang bigla tapos titigan mo ako ng matagal at hahalikan tulad ng mga ginagawa ng bidang lalaki sa bidang babae na binabasa kong love story sa w*****d at d****e!" mataray na bulyaw niya sa mukha ng binata.

Kunot noong nakatitig lang sa kanya si Mike at tumitig ito sa kanya ng matagal. Napalunok naman si Levi, bumaba ang tingin niya sa mga labi ng binata. Inilapit ni Mike ang sariling mukha sa mukha ng dalaga. Nagrigodon bigla ang nagwawalang puso ni Levi. Feeling niya lalabas ang puso niya sa kabang naramdaman. Hahalikan ba siya ni Mike?

Ilang hibla na lang ay talagang maghahalikan na sila, amoy niya ang mabangong hininga ng binata, napansin ng dalaga ang pagtaas ng sulok ng mga labi ng binata na sa tantiya niya'y pinaglalaruan lang siya nito.

"Close your eyes, Levi." mahinang bulong nito sa punong tenga niya na naghahatid na man ng kakaibang kiliti sa kanyang buong sistema.

Pumikit na man siya, at hinihintay ang paglapat ng mga labi nito sa kanyang naghihintay na mga labi. Nang bigla itong bumulong sa kanya na ikinainis niya ng sobra.

"I've told you, hindi ko type ang mga flat-chested. Huwag kang assuming hindi ko type ang isang tulad mo. And could you please ayusin mo ang pagkakabutones ng blouse mo, halata kasing wala kang boobs." tugon nito at mabilis na lumayo sa kanya.

At dahil sa inis niya'y tinanggal niya ang kanyang isang flat sandals at ibinato iyon sa papalayong binata, kung minamalas nga naman siya'y si Mr. Montenegro pa ang natamaan eksaktong papanaog ito ng hagdan paharap sa gawi niya at nasapul ito sa mukha.

"Sorry, sorry Tito, hindi ko po sinasadya," hinging paumanhin niya dito.

"No, it's okay hija. Hindi na man gaanong masakit. Sige na, I have to go may meeting pa akong pupuntahan, please don't forget mamayang gabi ng alas-otso maghanda ka rin dahil sasama ka sa party na idadaos ni alkalde." nagmamadaling tugon ni Mr. Montenegro sa kanya. Agad na rin itong umalis at nasundan na lamang niya ito ng tingin, pagdaka'y napasimangot na naman siya.