Chapter 47

Nagmamadali akong lumabas, habang naglalakad palabas ay tinawagan si Glaiza kong nandoon na ba si Oliver.

Hindi pa din daw ito umuuwi at hindi daw bago yon sa kanila dahil di naman daw talaga umuuwi yon dati. Pero para sa akin ay bago yon, never kasi siyang naging ganun sa ilang buwan namin na pagsasama.

Nang makarating ako sa gate ay naghihintay pa din naman sa akin si Austine.

"Austine, pwede bang hiramin ko na lang tong sasakyan."

Gulat ang naging reaction nya pero agad naman itong nakabawi.

"Pwede naman po papasundo na lang po ako dito or mag taxi na lang ako. Sure po ba kayo na gusto nyong mapag-isa?"

Agad akong tumango sa kanya.

"Hwag kang mag-alala tatawagan kita once nagka problema. Pasensya na ha, gusto ko kasi na mag-isa lang ako baka kasi maabala ka pa."

"Naiintindihan ko pa ma'am."

Iniabot na sa akin ni Austine ang susi ng sasakyan. Agad naman akong pumasok sa loob nito at nag drived.

Una kong pinuntahan ang foundation na lagi nyang dinadaanan. Sinalubong ako ng mga batang