( Maximus POV ) "Jusko ang alaga ko!" Mangiyak ngiyak na sambit ni Manang Sonya nangabungaran ko sila na nasa loob ng aking kwarto. Kakagising ko pa lang and I felt a severe pain on my back. "Thanks God you're awake now! How's your feeling dude?" Sunod kong narinig ang nag aalalang boses ni Brad
Kaya naman ganito ako kalugmok nang maabutan ni Bradley sa loob. At sa hitsura nitong mukhang pasan ang buong mundo sa sobrang bigat ay alam kong may alam na rin ito. "Pinapunta ko na muna si Manang Sonya sa palengke para makapamili ng preskong prutas." Basag nito sa katahimikan dahil natitiyak ko
( Thalia's POV ) "Isang linggo na ang nakalipas magmula ng umuwi ka pero hindi ka pa rin mapakali. Ayos ka lang ba talaga?" Concern na tanong ni Isabel. Kasalukuyan kaming nasa hardin ngayon at nagkakape. Napuna nito na para akong wala sa sarili dahil kanina pa siya nagkukwento pero di ko naman
"Ang bilis niyo naman po nakarating ma'am." Gulat na wika ni Simon nang tawagan ko ito para ipaalam sa kanya na lulan na ako ngayon ng sasakyan patungong ospital kung saan nakaconfine ang halimaw. "Hindi naman kasi ako naglakad Simon. I'm using Adam's private jet. Anyway, wala ka pa rin bang bal
"Thalia? Anak?" Puno ng gulat at pagtatakang sumalubong sa akin si Manang Sonya. Kakarating lang namin ng Batangas galing San Fernando. Ngayo'y nakatayo ako sa harapan ng gate ng tinutuluyan nitong resthouse. "Ako nga po Manang." Muli kong tugon sa kanya kaya nagmamadali itong binuksan pintuan n
Isang linggo. Isang linggo pa akong nanatili sa Maynila at nagpabalik balik ng San Fernando ngunit wala pa rin akong makuhang impormasyon o maski lead man lang kung nasaan na ang halimaw. Pinuntahan ko na ang matalik na kaibigan nun na si Bradley sa pagmamay- aring restaurant mgunit ayon sa nak
Sinenyasan ko naman ang mga tauhan ko na ako nalang ang maglalakad papasok sa may eskinita at maghintay nalang sila sa sasakyan dahil gusto kong mapag isa para mas maramdaman ko ang aking emosyon. Mapait akong napangiti habang nakatanaw sa lugar na dati rati ay puno ng maliliit na bahay. Na kahit
Sa sobrang pagmamadali dahil sa labis labis na kagalakan ay napakabilis naming narating ang tinutukoy na foundation ni Tiyang na siya raw pinagdalhan kay Lola Cita. "Jusme nandito na nga tayo Thalia! Napakabilis mo magmaneho! Hanep!" Natatawang sita sa akin ni Tiyang Miling habang sinusuklay nito
All eyes on me! Talagang makikita mo ang iba't-ibang reaksyon ng kasiyahan ng mga taong saksi ngayon sa pag-iisang dibdib namin ni Vincenzo. Mga taong naging bahagi ng buhay namin na kahit hindi ganoon karami ay sigurado naman kaming totoong nagmamahal sa amin. May naiiyak, nakangiti at nagagala
Napakabilis na dumating ng araw na katangi tangi naming hinihintay ni Vincenzo. Yun nga lang ay para kaming lantang gulay dahil za sexcapade na ginawa namin simula pa ng madaling araw. Kapwa na lamang kamit natawa dahil nag usap na kami na dapat hindi kami magpapakapagod dahil araw ng kasal namin
The intensity of the heat arises even more. Parang gusto ko ng sumabog sa sarap na di mapigilan. "Sweety, I can't hold it any longer. Hindi ko na kaya, malalabasan na ako." Hiyaw ko. "Uhmmm go on sweety! I want to taste your juices so so bad sweetheart. I want to taste every inch of you." Aniya na
"Talaga coming from you? Kasi pakiramdam ko ay bagay sa akin ang litanyang iyan eh. What I have done to deserve a perfect man like you? Para akong nasa isang fairytale sa layo ng agwat ng estado natin. Hindi ko inaasahan na mangyayari ito lahat. Fairytales really do come true." Emosyonal na salaysay
[ WARNING: SPG AHEAD. EROTIC AND INTIMATE SCENE AHEAD NOT INTENDED FOR YOUNG, MINOR AND SENSITIVE READERS. PLEASE BE GUIDED. ] "Mahal na mahal kita Luciana Bitangcol. Uhmmmm!" He said in between our kisses sabay yuko ng ulo nito para amuyin ang leeg ko kaya napapangisi ako dahil sa kiliting hatid
Naglalakad akong nakaluhod sa isang simbahan sa ospital habang taimtim na nanalangin para sa kaligtasan ng lalaking pinakamamahal ko. Tulala ako at hindi ko malaman ang gagawin matapos kong makita kanina na duguan si Vincenzo at nakahandusay sa lupa. Mabilis naman siyang nairescue at nadala sa osp
( Luciana's POV ) Simula ng nanawagan si Vincenzo sa telebisyon ay mas dumami pa ang mga taong dumarayo rito. Kahapon pa nga lang iyon pero ngayon binabaha na kami sa pagdagsa ng mga customer at karamihan pa sa mga ito ay nagpapa- autograph na animo ba'y para akong isang artista. Ngayon lang ako
( Allyson's POV ) "Putang ina! Ahhhhh!" Hindi ko na napigilan ang pagwawala ko nang mapanood ang naging panawagan ni Vincenzo sa publiko. Sa labis na kabiguan at selos ay binato ko ng vase ang telebisyon dahilan ng pagkakabasag nito saka ako napaluhod at napahagulhol ng iyak. No! Hindi maaari
( Luciana's POV ) "Ang ganda ganda naman talaga nitong tindera ni Myrna. Blessing talaga ang ganyan kagandang mukha sa negosyo eh." Puri ng suking customer namin ni Tiyang Myrna kaya matamis akong napangiti. "Naku! Si Aling Basya talaga. Pinapalaki niyo na naman po ang puso ko eh." Turan ko sa m