Don't worry po sobrang busy ko lang huhu... but babawi po ako ulit next week sa updates!
Isang linggo. Isang linggo pa akong nanatili sa Maynila at nagpabalik balik ng San Fernando ngunit wala pa rin akong makuhang impormasyon o maski lead man lang kung nasaan na ang halimaw. Pinuntahan ko na ang matalik na kaibigan nun na si Bradley sa pagmamay- aring restaurant mgunit ayon sa nak
Sinenyasan ko naman ang mga tauhan ko na ako nalang ang maglalakad papasok sa may eskinita at maghintay nalang sila sa sasakyan dahil gusto kong mapag isa para mas maramdaman ko ang aking emosyon. Mapait akong napangiti habang nakatanaw sa lugar na dati rati ay puno ng maliliit na bahay. Na kahit
Sa sobrang pagmamadali dahil sa labis labis na kagalakan ay napakabilis naming narating ang tinutukoy na foundation ni Tiyang na siya raw pinagdalhan kay Lola Cita. "Jusme nandito na nga tayo Thalia! Napakabilis mo magmaneho! Hanep!" Natatawang sita sa akin ni Tiyang Miling habang sinusuklay nito
"Tumpak na tumpak na ma'am. Kaya tara na at ihatid mo na kami sa kwarto ng matanda!" Puno rn ng kagalakan na tugon ni Tiyang kaya napamadali si Ma'am Edna at ganoon din ako. Maraming napagkukwentuhan ang dalawa habang tinatahak namin ang ikawalang palapag kung nasaan daw ang kwarto ni Lola Cita. P
( Maximus POV ) "It's time for your medicine sir." Magalang na tugon ng isang nurse nang makapasok ito sa kwarto ng ospital. Sa isang mamahalin at pribadong hospital dito sa New York kung saan ako nakaconfine for my theraphy and treatment halos isang buwan na ang nakakaraan. Tanging pagtango lan
[ Kaganapan sa MV Care Outreach Foundation] ( Thalia's POV ) Wala akong sinayang sa paglipas ng bawat minuto na makausap ang Lola Cita ko. Kapwa kami sobrang emosyonal sa pangungulila ng isa't isa. Na maging sina Tiyang Miling, Ma'am Edna at iba pang staff ng foundation ay nag iyakan sa madamdam
"Nasaan na ba kasi yon...." Aniya pa nang hindi niya ito mahanap sa kakascroll niya kaya para na namang biglang nabitin ang kagalakan sa puso ko. Pakiramdam ko tuloy may pumipigil na hindi ko makilala ang lalaki. "Naku! Baka nabura ko iyon ng di sadya! Ano ba yan." Aniya pa na napakamot nalang sa
Para akong naging tuliro matapos malaman ang lahat. Pinilit ko lang na huwag magpahalata lalo na kay Lola Cita kahit na walang pakundangan ang pagkabog ng dibdib ko na para ng sasabog sa sobrang lakas. Pansin ko pa ang katanungan sa mga mata ni Ma'am Edna nang makabalik ako pero dahil naging abala
All eyes on me! Talagang makikita mo ang iba't-ibang reaksyon ng kasiyahan ng mga taong saksi ngayon sa pag-iisang dibdib namin ni Vincenzo. Mga taong naging bahagi ng buhay namin na kahit hindi ganoon karami ay sigurado naman kaming totoong nagmamahal sa amin. May naiiyak, nakangiti at nagagala
Napakabilis na dumating ng araw na katangi tangi naming hinihintay ni Vincenzo. Yun nga lang ay para kaming lantang gulay dahil za sexcapade na ginawa namin simula pa ng madaling araw. Kapwa na lamang kamit natawa dahil nag usap na kami na dapat hindi kami magpapakapagod dahil araw ng kasal namin
The intensity of the heat arises even more. Parang gusto ko ng sumabog sa sarap na di mapigilan. "Sweety, I can't hold it any longer. Hindi ko na kaya, malalabasan na ako." Hiyaw ko. "Uhmmm go on sweety! I want to taste your juices so so bad sweetheart. I want to taste every inch of you." Aniya na
"Talaga coming from you? Kasi pakiramdam ko ay bagay sa akin ang litanyang iyan eh. What I have done to deserve a perfect man like you? Para akong nasa isang fairytale sa layo ng agwat ng estado natin. Hindi ko inaasahan na mangyayari ito lahat. Fairytales really do come true." Emosyonal na salaysay
[ WARNING: SPG AHEAD. EROTIC AND INTIMATE SCENE AHEAD NOT INTENDED FOR YOUNG, MINOR AND SENSITIVE READERS. PLEASE BE GUIDED. ] "Mahal na mahal kita Luciana Bitangcol. Uhmmmm!" He said in between our kisses sabay yuko ng ulo nito para amuyin ang leeg ko kaya napapangisi ako dahil sa kiliting hatid
Naglalakad akong nakaluhod sa isang simbahan sa ospital habang taimtim na nanalangin para sa kaligtasan ng lalaking pinakamamahal ko. Tulala ako at hindi ko malaman ang gagawin matapos kong makita kanina na duguan si Vincenzo at nakahandusay sa lupa. Mabilis naman siyang nairescue at nadala sa osp
( Luciana's POV ) Simula ng nanawagan si Vincenzo sa telebisyon ay mas dumami pa ang mga taong dumarayo rito. Kahapon pa nga lang iyon pero ngayon binabaha na kami sa pagdagsa ng mga customer at karamihan pa sa mga ito ay nagpapa- autograph na animo ba'y para akong isang artista. Ngayon lang ako
( Allyson's POV ) "Putang ina! Ahhhhh!" Hindi ko na napigilan ang pagwawala ko nang mapanood ang naging panawagan ni Vincenzo sa publiko. Sa labis na kabiguan at selos ay binato ko ng vase ang telebisyon dahilan ng pagkakabasag nito saka ako napaluhod at napahagulhol ng iyak. No! Hindi maaari
( Luciana's POV ) "Ang ganda ganda naman talaga nitong tindera ni Myrna. Blessing talaga ang ganyan kagandang mukha sa negosyo eh." Puri ng suking customer namin ni Tiyang Myrna kaya matamis akong napangiti. "Naku! Si Aling Basya talaga. Pinapalaki niyo na naman po ang puso ko eh." Turan ko sa m