( Thalia's POV ) "Isang linggo na ang nakalipas magmula ng umuwi ka pero hindi ka pa rin mapakali. Ayos ka lang ba talaga?" Concern na tanong ni Isabel. Kasalukuyan kaming nasa hardin ngayon at nagkakape. Napuna nito na para akong wala sa sarili dahil kanina pa siya nagkukwento pero di ko naman
"Ang bilis niyo naman po nakarating ma'am." Gulat na wika ni Simon nang tawagan ko ito para ipaalam sa kanya na lulan na ako ngayon ng sasakyan patungong ospital kung saan nakaconfine ang halimaw. "Hindi naman kasi ako naglakad Simon. I'm using Adam's private jet. Anyway, wala ka pa rin bang bal
"Thalia? Anak?" Puno ng gulat at pagtatakang sumalubong sa akin si Manang Sonya. Kakarating lang namin ng Batangas galing San Fernando. Ngayo'y nakatayo ako sa harapan ng gate ng tinutuluyan nitong resthouse. "Ako nga po Manang." Muli kong tugon sa kanya kaya nagmamadali itong binuksan pintuan n
Isang linggo. Isang linggo pa akong nanatili sa Maynila at nagpabalik balik ng San Fernando ngunit wala pa rin akong makuhang impormasyon o maski lead man lang kung nasaan na ang halimaw. Pinuntahan ko na ang matalik na kaibigan nun na si Bradley sa pagmamay- aring restaurant mgunit ayon sa nak
Sinenyasan ko naman ang mga tauhan ko na ako nalang ang maglalakad papasok sa may eskinita at maghintay nalang sila sa sasakyan dahil gusto kong mapag isa para mas maramdaman ko ang aking emosyon. Mapait akong napangiti habang nakatanaw sa lugar na dati rati ay puno ng maliliit na bahay. Na kahit
Sa sobrang pagmamadali dahil sa labis labis na kagalakan ay napakabilis naming narating ang tinutukoy na foundation ni Tiyang na siya raw pinagdalhan kay Lola Cita. "Jusme nandito na nga tayo Thalia! Napakabilis mo magmaneho! Hanep!" Natatawang sita sa akin ni Tiyang Miling habang sinusuklay nito
"Tumpak na tumpak na ma'am. Kaya tara na at ihatid mo na kami sa kwarto ng matanda!" Puno rn ng kagalakan na tugon ni Tiyang kaya napamadali si Ma'am Edna at ganoon din ako. Maraming napagkukwentuhan ang dalawa habang tinatahak namin ang ikawalang palapag kung nasaan daw ang kwarto ni Lola Cita. P
( Maximus POV ) "It's time for your medicine sir." Magalang na tugon ng isang nurse nang makapasok ito sa kwarto ng ospital. Sa isang mamahalin at pribadong hospital dito sa New York kung saan ako nakaconfine for my theraphy and treatment halos isang buwan na ang nakakaraan. Tanging pagtango lan