( Drake's POV )"Boss, hindi po tinanggap itong bulaklak. Pinapatapon po sa basurahan."Dismayadong pahayag ng isa sa mga tauhan ko matapos ko itong utusan na bilhin ang pinakamahal na bouquet at ibigay ito kay Amina.Napahawak ako sa sintido ko. Di ko na mabilang kung pang ilang bouquet na 'to pero maski isa ay wala man lang siyang tinanggap.Not just flowers kundi pati na rin chocolates and even luxury bags and other expensive stuffs pero pinapabalik niya lang din sa akin. Tinambak ko nalang ang mga mamahaling gamit sa maleta just incase magbago ang isip niya. Sayang din kasi ang ilang milyong ginastos ko.Damn!I feel so devasted. First time ko pang nag-effort para suyuin ang isang babae tapos rejected pa. Ni minsan hindi ko naranasang manligaw kaya wala akong masyadong ideya maliban sa pagbibigay ng mga regalo."It's fine, itapon mo nalang o di kaya'y ibigay mo sa babaeng makakasalubong mo sa daan. Bahala ka na. Magpatake-out ka nalang ng Italian cuisine and then give it to Amina."
( Amina's POV )Nanggigigil na napasalampak ako ng upo sa kama matapos isara ang pintuan."Pota! Ang kapal ng mukha ng hinayup*k na Drake na yun. At talagang nirescue pa ng isang babaeng haliparot" Inis na pagmamaktol ko sa sarili.Tiningnan ko ang pastang nakakalat sa sahig at napagpasyahang linisin ito. Patawarin nawa ako sa pagsasayang ng grasya. Sadyang nadala lang ako sa kakulitan ng hinayup*k kaya gusto kong subukan kung hanggang saan ang kaya niyang gawin.Sa totoo lang nung lumuhod na siya kanina ay hindi ko naman talaga balak na ipakain sa kanya ito ng tuluyan. Kung gagawin ko ang kahayupang iyon ay parang wala na rin akong pinagkaiba sa kanya. Hindi ako kasing sama niya at kahit kailan hindi magiging maitim ang budhi ko dahil lang sa galit ako. Makakaganti naman ako sa ibang paraan. Sa paraang hindi ginagaya ang kahayupan niya.Pagkatapos itong mailigpit ay saka ko naisipang maligo upang malamigan ang mainit kong ulo na di ko alam kung ano ang dahilan, sa pangungulit ba ng
"Kung totoong mahal mo siya hindi mo dapat siya sinaktan at pinagmalupitan ng ganoon!"Kuyom ang kamaong bulalas ni Zander habang ako naman ngayon ang natahimik dahil sa di maipaliwanag na kabog ng damdamin dahil sa narinig."Aaminin kong nagkamali ako. Masyado akong nabulag sa galit ko kaya ako bumabawi kay Amina ngayon. Kaso umeeksena ka! Pinagsisihan kong itinuring kitang kaibigan! Traydor!" Nanlilisik ang mga mata ni Drake sa galit.Nagpalipat- lipat ang tingin ko sa dalawang lalaki habang walang humpay sa pagwawala ang puso ko."Tama na!!! Utang na loob tigilan niyo na 'to!!!" Wala sa sariling napasigaw na lang ako upang pigilan ang dalawa.Bumaling ako sa hinayup*k kaya nagkasukatan kami ng titig. Ngayo'y mababakas ang mas namumutawing sakit niya keysa sa galit habang nakatitig ang mga mata sa akin."Pakiusap! Ibaba mo yang baril mo. Wag mong sasaktan si Zander. Mananatili ako rito basta wag mo lang siyang saktan." Nagsusumamo ang aking tinig habang patuloy pa rin sa pag- agos a
Isang araw pa kaming nanatili sa resort. Isang buong araw na hindi na kami muling nagkausap pa ng hinayup*k matapos niyang hilingin sa akin ang huli niyang pakiusap.At kagaya nga ng pinangako niya, nagsimula na rin siyang tumigil sa pangungulit. Hanggang saipinaalam nalang sa akin ng tauhan niya na iuuwi na nila ako sa Los Angeles ngayong araw.Magkahalong emosyon ang nararamdaman ko ngayon habang nag-aayos ng sarili sa harapan ng salamin. Magkahalong saya at kalungkutan. Saya dahil makikita ko na ulit ang anak ko na halos ilang linggo ko ring hindi nakasama. Ngunit mayroong lungkot na di ko mapigilan.Gustuhin ko mang magbunyi dahil sa wakas ay magiging tahimik na rin ang buhay namin ni baby Amadeus, ay di ko naman alam kung bakit may bahagi sa puso ko ang kumikirot. Marahan kong tinapik ang dibdib ko. Ayaw kong maramdaman ito. Para akong praning dahil hindi magkasundo ang isipan at puso ko. Gayunpaman, kailangan kong panindigan ang mga sinabi ko dahil palagay ko yun ang tama at m
( Amari's POV )"You really need to see this documents tita and Amina," Irritableng panimula ni Zander sabay lahad ng marriage contract namin at iba pang mga dokumento ukol sa naganap na kasalanan.Kasalukuyan kaming nasa sala, kasama sina mommy at Amina dahil ito ang nais na mangyari ni Zander, ang magtipon- tipon kaming lahat dahil may importante siyang sasabihin.At kahit hindi pa siya tapos, binalot na ako ng matinding kaba at takot dahil parang alam ko na kung ano ito. Nanginginig ang mga kamay ko at nagmamakaawa ko siyang tiningnan. Hindi ko alam kung anong mukha ang ihaharap ko dahil tiyak mapapahiya ako ngayon."That woman, napakagaling niyang manloko! Nagawa niyang asikasuhin lahat ng ito nang hindi ko nalalaman." Di makapaniwalang salaysay niya while giving me a death stare. Ramdam ko ang labis na pagkadisgusto at pandidiri sa kanyang mga mata habang nakatitig ng masama sa akin.Umiiling na kinuha ito lahat ni mommy habang binabasa. Noon pa mang may nangyari sa amin ni Zander
[ Makalipas ang apat na taon ]( Amina's POV )Napakabilis ng naging takbo ng panahon at di ko manlang ito namalayan. Napakaraming nangyari sa loob ng apat na taon. Nakapag-aral ako ng kolehiyo at grumaduate sa kursong Business Administration.Apat na taon na rin si Baby Amadeus at kasalukuyang nag-aaral sa isang private school for kindergarten dito sa L.A. Apat na taon na ring wala akong balita tungkol sa buhay ng hinayup*k. At gaya nga ng ipinangako niya noon ay hindi na siya muling nagparamdam pa dahil iyon din naman ang kahilingan ko sa kanya.He really fulfilled his promise.I have a lot of questions on my mind. Kadalasan naiisip ko ito sa tuwing nag-iisa ako. Kung kumusta na kaya siya? Did he got married? At sino naman kaya sa mga naging babae niya ang nakatuluyan niya?Huminga ako ng malalim habang umiiling. Para akong tanga sa mga katanungan ko."The hell you care about him Amina. Probably, he's happy now having his own complete family." Marahang turan ko sa sarili.Gustuhin k
Wala ring nagawa ang pag-aalinlangan ko dahil nang dumating ang araw nang flight ay natagpuan ko nalang ang sarili sa airport kasama sina baby Amadeus at Manang Rosa. Kailangan ko ring gawin ito para sa amin ng anak ko. Ayaw ko namang iasa nalang lahat kay mama lalo pa't lumalaki na si baby Amadeus. At hanggang ngayon ay wala pa rin akong balak galawin ang ATM card na binigay ng hinayup*k. Maski centimo ay wala akong kinuha.Kung tutuusin, sa halagang laman ng card ay maituturing na isang bilyonaryo si baby Amadeus. But I want him to grow up like a normal kid. Ayaw ko siyang sanayin na lumaki sa luho at sa mga materyal na bagay. I want to show him na lahat ng bagay kailangang paghirapan bago makuha. Unlike his father na kahit magpasiga ng panggatong ay hindi man lang marunong dahil laki sa karangyaan ng buhay.He can use the money pagdating ng tamang panahon. Kapag malaki na siya at marunong na.Yun nga lang minsan ay hindi ko rin napipigilan si mama Amanda na e-spoil ang anak ko.S
Kita ko rin ang pagkagulat sa mga mata niya nang makita ako. Alam kong namumukhaan niya ako at kilalang- kilala."You---"Biglang bulalas niya na hindi natapos dahil nagring bigla ang cellphone niya. Sinagot niya ito ngunit nanatili ang mga mata niya sa akin.Mababakas din ang magkahalong gulat at hiya sa mukha ng receptionist na mukhang nagdadalawang isip kong e-aaproach ba ako o hindi.Sumibol ang matinding kaba sa akin habang nakikipaglaban ng titig kay Brittany. Ipinagpapasalamat kong may kausap siya sa telepono kaya nakakuha ako ng pagkakataon para umalis. "Sandali!" Rinig ko pa ang pagtawag niya ngunit hindi na akong muling lumingon pa. Napahawak ako sa dibdib kong nagwawala habang nakasakay sa elevator. Ang balak kong kausapin siya kanina para pakalmahin ay biglang naglaho dahil mas nanaisin ko nalang na umalis siya at magcheck-in sa ibang hotel.Ngayong alam niyang nandito ako, paniguradong ikukwento ito ni Brittany sa hinayup*k. Baka nga ang hinayup*k pa ang tinutukoy niyan