"Sigurado ka na ba na pupunta ka?" Tanong ni Manang Rosa nang mabungaran akong nakaupo sa harapan ng salamin.Marahan akong tumango habang nakatutok ang mga mata sa preskong mukha kong bagong ligo at hindi pa nalalagyan ng kahit anong kolorete."Gusto ko talaga sanang umiwas na sa lalaking iyon Manang. Kaso hindi ko naman pwedeng isawalang bahala ang kikitain ng hotel." Mahinahong paliwanag ko.Isang araw lang kasi matapos ang pag-uusap namin ni Brittany ay agaran din niyang pinareserve ang sampung VIP rooms ng hotel. Ni hindi pa nga ako nagkumpirma sa kanya ay tinupad niya agad ang sinabi niya na para bang sinisiguro niya talaga na pupunta ako.Hindi ko nga siya maintindihan kong bakit gustong- gusto niyang naroon ako sa gaganaping engagement party nila. Isa lang ang naiisip kong dahilan, marahil gusto niya akong mainggit o magselos.Huminga ako ng malalim. Wala akong ibang pagpipilian kaya kailangang isantabi ko na muna ang nararamdaman ko alang-alang sa hotel na ipinagkatiwala sa a
My world suddenly stopped. I can't say any single word. Parang biglang bumagal ang oras at nagslow-mo ang lahat. Nahihipnotismo ako sa titig niyang tagos hanggang kaibuturan ko. I can't even heard the loud music dahil mas nabibingi ako sa lakas ng tibok ng puso ko.Basta ko na lamang naramdaman ang parang pag-angat ko sa ere. Wala akong nagawa ng kargahin niya ako like we are a newly wed couple. Ni hindi ako nagprotesta. Hindi rin ako makapag-isip ng maayos. Feels like I'm a statue.Dahil sa samo't saring nararamdaman ay mas lalo akong nakaramdam ng antok at pagkahilo. Kaya naman napahawak ako lalo ng mahigpit sa matipuno niyang braso bago ko tuluyang ipinikit ang talukap ng mga mata ko dahil sa kalasingan.********"Ouch!"Nagising ako at napadaing nang maramdaman ang pagkirot ng ulo ko. Dahan- dahan kong iminulat ang aking mga mata ngunit para pa rin itong umiikot kaya hinilot ko ang aking sintido.Nang medyo makaramdam ng ginhawa ay dahan- dahan akong kumilos para bumangon."Baby A
Nakabalik kami sa bahay niya nang hindi na muling nagkikibuan pa. Mas lalo pang lumakas ang ulan ngayon na sinamahan pa ng hangin, kulog at kidlat kaya napayakap ako sa sarili ko dahil na rin sa nararamdamang lamig."Wait here for a while." Baritonong tugon niya nang maipark ang sasakyan. Nauna siyang bumaba habang ako'y nanatili lang sa loob ayon sa bilin niya.Maya- maya pa'y binuksan niya na rin ang pintuan banda sa 'kin habang may hawak siyang payong. Sinisigurado niyang di talaga ako mababasa. He acted so gentleman at di ko kayang pigilan ang kilig na nararamdaman ko.Naging gentleman din naman siya sa akin noong sinusuyo niya ako noon, four years ago. Di ko lang siya magawang purihin sa mga panahong iyon dahil sa galit ko sa kanya.Ngunit ngayon, ibang iba ang hatid na tuwa nito sa puso ko. And maybe because unti-unti ng naghilom ang sugat na siyang dulot niya noon.Bumaba ako habang inaalalayan niya kaya wala sa sariling nag-angat ako ng tingin. And then suddenly, I caught him
Matapos naming kumain ay siya na rin ang kusang naghugas ng plato. I insisted but he didn't let me.Grabe, napakalaki ng ipinagbago niya. Hindi lang talaga ako makapaniwala."Why are you staring at me like that?" Kunot noong tanong niya nang mabalingan ako. Kanina pa kasi ako nakaawang habang pinapanood siyang naghuhugas. Ni hindi ko magawang tumayo sa kinauupuan ko."Kailan ka pa natutong maghugas?" Walang paligoy-ligoy na tanong ko na ikinangiti niya. And his smile looks him even more manly and gorgeous. "Since I was a kid." Tuwid na sagot niya na ikinasimangot ko bigla. Kung ganun marunong na pala siya noon pa pero hindi ko manlang nakitang tumulong. O baka naman talagang sinadya niyang huwag tumulong noon dahil alipin ang tingin niya sa'kin.Tipid lang akong ngumiti bago nag-iwas ng tingin. May mga pagkakataon talaga na naaalala ko ang mga nangyari noon, gaya ngayon. Yun nga lang ipinagpapasalamat ko na hindi na ganoon katindi ang epekto ng sakit gaya ng dati.Nang patapos na siy
Matapos siyang maalalayan pahiga ay mabilis akong tumayo para sana kumuha ng gamot.Kaso, bago pa man ako makahakbang paalis ay mabilis niya hinawakan ang braso ko.Nang muli akong mapatingin sa kanya ay bahagya na siyang nakadilat kaya nagpang-abot ang mga mata namin."Please don't leave." Mahinang pagsusumamo niya sa matamlay na mga mata. Mahina ngunit parang bombang sumabog dahil rinig na rinig ko. Puno rin ng pagmamakaawa ang mga mata niya kaya marahan kong tinapik ang kamay niyang nakahawak sa braso ko."I won't. Ikukuha lang kita ng gamot." Garalgal ang boses na saad ko. Marahan siyang tumango bago ako binitawan.Mabilis akong naglakad patungo sa kusina. Nagtimpla ako ng maligamgam na tubig tsaka naghanap ng gamot sa medicine kit niya. Nagkalkal ako ng nagkalkal ngunit wala ng Paracetamol na pwedeng ipainom para sa lagnat."Oh shit!" Nababahalang tinapik ko ang noo. Bitbit ang bowl na may maligamgam na tubig ay patakbo kong tinungo ang maindoor at binuksan ito para e-check ang pa
Habang nagmamaneho pauwi ay walang humpay sa pag-agos ang mga luha ko. Patuloy at paulit-uulit na ume-echo sa aking pandinig ang mga siniwalat ni Brittany na siyang sobrang nagpagulantang sa akin."Alam mo Amina, I shouldn't be proud na sabihin ito but I guess you need to know this. Kahit anong gawin kong effort at pagpapapansin kay Drake noon, I mean kay Mr. Wilson, he still didn't want me because he's madly deeply inlove with you.""So we're really just remain friends and business partners. And being at his side for long years after you rejected him, he's still longing and hoping na muli kayong pagtatagpuin ng tadhana.""And one more important thing. Huwag ka sanang mabibigla but Drake knows everything about you and your child. Tumigil nga siya sa pangungulit but he's always been your stalker up until now. Yung incident sa hotel? He planned it. Dinamay pa ako ng loko. Napa-acting tuloy ako hahaha. He also knew that your the new owner of that hotel. Alam na alam niyang nandito ka na s
WARNING: INTIMATE SCENES AHEAD. NOT RECOMMENDED FOR MINOR AND SENSITIVE READERS."I'm so sorry!"He said in between our kisses kaya bahagya akong napatigil. He's tall so I tiptoed to encircle my arms on his nape. I pulled him closer to me. Dinikit ko ang tungki ng ilong ko sa ilong niya. I smell his masculine breath na nakakatuliro lalo sa nagwawala kong damdamin."Sorry accepted." Buong pusong turan ko. Di ko napigilan ang muling paglaglag ng mga butil sa aking mga mata. I'm emotional yet my heart is full of so much love to him right now.He smiled so sweetly as an answer. He hugged me tight and I felt the warmth on his body. Parang gusto ko nalang humagulhol sa mga bisig niya.He touched my chin para iangat pa ang mukha ko. Nagkakatitigan kami. At sa sobrang lapit, kita ko ang samo't saring emosyon na nagwawala sa kanyang mga mata. But one thing is sure, I saw so much happiness in his eyes. Nawala na yung hiya at pag-aalinlangan niya kanina."I love you so so much. I love you more th
"Goodmorning my love." Nagising akong muli sa mga maliliit na halik na ginawad sa akin ni Drake. His small kisses envaded my whole face na siyang dahilan kaya ako napamulat."Uhmmmm" Ungol ko habang marahang nagdilat ng mga mata.Bumungad kaagad sa akin ang malambing at nakangiti niyang mukha. He combed my hair using his fingers."Breakfast in bed." Masayang ani niya. Saka ko pa lang napansin ang tray ng pagkain na nakalapag sa bedside table.Di ko mapigilang hindi mapangiti habang marahang kinukusot ang mgamata."Aga mo naman nagising." Turan ko habang inaayos ang kumot na siyang tanging nakatakip sa hubad kong katawan. Nang mapansin naman niya ito ay agad niyang kinuha ang suot kong T-shirt kagabi at siya pa ang kusang nagsuot nito sa akin."Ofcourse, I wanted to cook breakfast for you." Malambing na turan niya na parang hindi man lang makikitaan ng anumang kapaguran sa ginawa naming pagniniig ng makailang ulit kaninang madaling araw. Habang ako'y pagod na pagod at talagang tinatam