Kabanata 77

Matapos naming kumain ay siya na rin ang kusang naghugas ng plato. I insisted but he didn't let me.

Grabe, napakalaki ng ipinagbago niya. Hindi lang talaga ako makapaniwala.

"Why are you staring at me like that?" Kunot noong tanong niya nang mabalingan ako. Kanina pa kasi ako nakaawang habang pinapanood siyang naghuhugas. Ni hindi ko magawang tumayo sa kinauupuan ko.

"Kailan ka pa natutong maghugas?" Walang paligoy-ligoy na tanong ko na ikinangiti niya. And his smile looks him even more manly and gorgeous.

"Since I was a kid." Tuwid na sagot niya na ikinasimangot ko bigla. Kung ganun marunong na pala siya noon pa pero hindi ko manlang nakitang tumulong. O baka naman talagang sinadya niyang huwag tumulong noon dahil alipin ang tingin niya sa'kin.

Tipid lang akong ngumiti bago nag-iwas ng tingin. May mga pagkakataon talaga na naaalala ko ang mga nangyari noon, gaya ngayon. Yun nga lang ipinagpapasalamat ko na hindi na ganoon katindi ang epekto ng sakit gaya ng dati.

Nang patapos na siy