Halaaa sorry po sa lahat. Habang nagsusulat ako kagabi, ay nakatulog ako kaya di natapos. Kaya saka ko palang po nacontinue nang magising ako this morning. Maraaming maraming salamat sa inyong lahat. Salamat sa pag-unawa at pagmamahal ninyo. Godbless us.
WARNING: INTIMATE SCENES AHEAD. NOT RECOMMENDED FOR MINOR AND SENSITIVE READERS."I'm so sorry!"He said in between our kisses kaya bahagya akong napatigil. He's tall so I tiptoed to encircle my arms on his nape. I pulled him closer to me. Dinikit ko ang tungki ng ilong ko sa ilong niya. I smell his masculine breath na nakakatuliro lalo sa nagwawala kong damdamin."Sorry accepted." Buong pusong turan ko. Di ko napigilan ang muling paglaglag ng mga butil sa aking mga mata. I'm emotional yet my heart is full of so much love to him right now.He smiled so sweetly as an answer. He hugged me tight and I felt the warmth on his body. Parang gusto ko nalang humagulhol sa mga bisig niya.He touched my chin para iangat pa ang mukha ko. Nagkakatitigan kami. At sa sobrang lapit, kita ko ang samo't saring emosyon na nagwawala sa kanyang mga mata. But one thing is sure, I saw so much happiness in his eyes. Nawala na yung hiya at pag-aalinlangan niya kanina."I love you so so much. I love you more th
"Goodmorning my love." Nagising akong muli sa mga maliliit na halik na ginawad sa akin ni Drake. His small kisses envaded my whole face na siyang dahilan kaya ako napamulat."Uhmmmm" Ungol ko habang marahang nagdilat ng mga mata.Bumungad kaagad sa akin ang malambing at nakangiti niyang mukha. He combed my hair using his fingers."Breakfast in bed." Masayang ani niya. Saka ko pa lang napansin ang tray ng pagkain na nakalapag sa bedside table.Di ko mapigilang hindi mapangiti habang marahang kinukusot ang mgamata."Aga mo naman nagising." Turan ko habang inaayos ang kumot na siyang tanging nakatakip sa hubad kong katawan. Nang mapansin naman niya ito ay agad niyang kinuha ang suot kong T-shirt kagabi at siya pa ang kusang nagsuot nito sa akin."Ofcourse, I wanted to cook breakfast for you." Malambing na turan niya na parang hindi man lang makikitaan ng anumang kapaguran sa ginawa naming pagniniig ng makailang ulit kaninang madaling araw. Habang ako'y pagod na pagod at talagang tinatam
"Anak, sigurado ka na ba sa gagawin mo?" Tanong ni mama Amanda sa mahinahong boses matapos kong sabihin sa kanya ang mga nangyari at ang planong pagpapakasal ko kay Drake."Opo ma. Sapat na ang apat na taon para tuluyang maghilom ang sugat ng nakaraan. Amadeus needs a father and he loves him so much. Drakes loves us too. Napakalaki ng ipinagbago niya, he changed for the better." Salaysay ko at rinig ko ang pagbuntong-hininga ni mama sa kabilang linya."I trust you anak and I will always support your decision. Mas ikaw ang nakakaalam para sa ikakabuti ninyo ng apo ko." Anito na ikinagaan ng loob ko.Kung may inaalala man ako, yun ay ang magiging reaksyon niya. Isa siya sa naapektuhan at nasaktan noon nang malaman ang naranasan ko sa kamay ni Drake. That's why laking pasasalamat ko na wala siyang pagtutol. She's always the best ever supportive mom basta para sa ikaliligaya ng mga anak niya."I love you ma. Thank you so much. Hihintayin ka namin ni Amadeus dito. Miss na miss ka na namin
"Love, I'm so sorry again kung hindi na naman ako makakapunta diyan ngayon. There's something important that I really need to do." Mahinahong paliwanag ni Drake sa kabilang linya.I sighed. I don't know how to react dahil mahalagang araw ko ito ngayon ngunit hindi ko man lang siya makakasama."It's okay love. Pasensiya ka na sa abala. You take good care okay? I love you." At the end mas pinili ko nalang na umintindi."Thank you so much for your understanding love. Mahal na mahal ko rin kayo ni Amadeus." He responded before the call ended.Gumuhit ang malungkot na ngiti sa aking mga labi. It's my birthday today yet I can't tell him and demand his time dahil ayoko siyang maabala sa trabaho niya.Paano ko nga naman sasabihin gayung it's been three days, tatlong araw na siyang hindi nakakapunta sa penthouse kaya for sure wala siyang ideya.I missed him so bad already. We missed him. Ngunit hindi ko rin magawang dumalaw sa opisina niya dahil tiyak mawawala siya sa focus and I don't want to
( Amari's POV )Napabalikwas ako ng bangon nang marinig na tumutunog ang aking cellphone. Medyo nakaramdam pa ako ng pagkairita dahil naantala nito ang tulog ko lalo pa't wala akong maayos na tulog kagabi dahil masama pa ang aking pakiramdam."Ouch!" Napadaing ako habang sapo ang sintido kong kumikirot. Dahan-dahan akong kumilos para abutin ang cellphone kong walang tigil sa kakaring.Napabuga ako ng hangin nang makitang tumatatak sa screen ang pangalan ng kakambal kong si Amina.Huminga muna ako ng malalim bago ito sinagot."Hi, goodmorning." Marahang turan ko. Pilit inaayos ang katamlayan sa sarili."Thanks God at sinagot mo rin Amari. Can you give me your address so mom and I can visit you." Mabilisang turan nito na agaran kong ikinakaba. Imbes na matuwa na bibisitahin ako ng pamilya ko ay nakaramdam pa ako ng pagkabahala.Oo pagkabahala pagkat ayaw kong makita nila kung ano ang totoong sitwasyon ko rito. Matapos kasing mairaos ang kasal nina Amina at Drake months ago ay hindi na a
Umupo ako sa may bench na nasa balcony habang yakap-yakap ang sarili. Nakakaramdam na ako ng lamig sa katawan ngunit wala akong ibang magagawa kundi ang magtiis.Natawa ako ng mapait. Kung ibang tao lang siguro ang gumawa nito sa 'kin tiyak lalaban ako at magwawala. Kailan nga ba ako nagpapatalo? Fuck! Sadyang ngayon lang kasi teritoryo ito ng lalaking mahal ko. Kaya magtitimpi ako hangga't kaya ko.This fucking love changed me a lot. Ni hindi ko alam kung bakit nakakaya kong magpigil basta pagdating kay Zander."Amari, gamitin mo' to!" Napalingon ako sa may pintuan. Mabilisang inabot ni Manang ang unan at kumot kaya agad ko itong kinuha."Ikukuha lang kita ng pagkain." Sambit ni Manang at sinarado itong muli na tila ba nagmamadali. Siguradong humahanap lang ito ng pagkakataon para di makita ni Zander.Muli akong umupo at inayos ang unan at kumot sa upuan. Mabuti nalang at tinutulungan ako ni Manang Celia. Kung wala ito, baka mamaluktot ako sa lamig.Maya-maya lang ay marahan na nama
"Aalis ka?" Takang tanong ni Manang Celia nang makita akong nakabihis.Tattered pants at black T-shirt lang naman ang suot ko na pinaresan ng sneakers. Rugged outfit lang kumbaga dahil sa mahabang biyahe."Ahh oo Manang, may pupuntahan lang akong kakilala." Sagot ko para di na siya mag-usyuso pa. Totoo naman talaga na may pupuntahan ako, ang di niya lang alam ay si Zander ang tinutukoy kong kakilala."Saan naman? Tsaka bakit may dala kang bag? Magtatagal ka ba roon?" Sunod- sunod na tanong pa ni Manang na bahagyang nakakunot ang noo na animo'y naguguluhan."Basta Manang saka ko nalang ikukwento sayo." Tanging naging sagot ko at tuloy- tuloy ng lumabas.Napakamot na lamang siya sa kanyang ulo habang nakasunod para ihatid ako sa labas."Hay naku naguguluhan ako sayong bata ka. Sinong kakilala ba kasi yan at saan?" Pangungulit niya ulit pero tinawanan ko nalang siya."Basta po. Tsaka babalik pa rin naman ako rito Manang. Salamat po uli sa tulong mo." Kampanteng ani ko. Napailing na lama
Hindi ko alam kung paano ako nakalabas ng condo ni Zander. Napakatapang ko pa kanina, ngayon hinang- hina na ako. Pinipigilan ko ang sariling huwag mapahagulhol ng iyak.Buti nalang at may dala akong panyo kaya may pantakip ako sa mukha kong napuruhan. I don't want people to see me like this. Ayaw ko talaga na kinakaawaan ako. Kahinaan ko ang makita ako ng iba na nanghihina.I have nowhere to go dahil naibenta na rin ang bahay ng adoptive mother ko noong nagkasakit siya. Hindi rin naman ako pwedeng bumalik sa ancestral house ni Zander sa Bulacan nang walang usad yung sinadya ko rito. Kaya nagcheck-in na lamang ako sa isang hotel kalapit lang din ng condo niya.Kung akala niya titigilan ko siya. Pwes, nagkakamali siya. Lalo na ngayong nalaman kong may ibang babae siyang inaatupag. Ilalaban ko ang karapatan ko bilang asawa niya kahit paulit-ulit niya akong ipagtatabuyan. Nasimulan ko na 'to, ngayon pa ba ako susuko?Nakaupo ako sa harapan ng salamin ngayon habang ginagamot ang mukha kong