Kabanata 22

"Nakuha ko na yung pinadala mo. Mabuti naman Zelena at malaki na ang pakinabang mo ngayon. Sana laging ganito ha para hindi naman sumasakit ang ulo ko sa mga bayarin. Ayos lang na wag ka munang umuwi rito at tumulong sa 'kin basta ba makakapagpadala ka palagi ay wala tayong magiging problema."

Ganito ang bungad sa 'kin ni Tiya Lucita sa kabilang linya. Yung imbes na magpasalamat ay parang pinapamukha pa sa 'kin na wala akong naging pakinabang sa kanya. Na kung tutuusin ay hindi ko naman obligasyon ang mga bayarin niya sa bahay. Gusto ko nalang talagang magmura sa isipan ko.

"Sige po Tiyang, ibababa ko na po." Tanging nasabi ko bago pinutol ang tawag at baka makapagsalita pa ako ng masakit.

"Why are you sad sweety?" Naramdaman ko kaagad ang yakap ni Cole sa beywang ko habang hinahalik halikan nito ang buhok ko.

"Si Tiyang, pero wala yun! Sanay na naman ako." Ani ko at mapait na ngumiti.

Pinaharap niya ako. Marahan niyang hinahaplos ang mukha ko bago nito hinalikan ang tungki ng ilong ko