Chapter 5

“Ano to?” nagtataka si Hannah ng tingalain ang isang building, “bakit tayo narito?”

“Basta, halika na,” hinila siya papasok ni Edward sa isang salon -boutique.

Ang lugar na iyon ay parang isang langit sa mga babaeng mahilig mag kolorete. May mamahaling mga damit, at istasyon para sa pag aaral ng pagmimake up.

“Hi sir..” bati ng isang staff ng makita sila.

“Nais kong turuan mo siya kung paano mag make up. Marunong na yan, wala lang practice,” tugon ni Edward.

“Ay, napakabait niyo naman sir.. Sana ako na lang ang maid niyo..” ngumiti ang baklang staff ng makita si Hannah.

“Hindi ko siya maid,” nakasimangot na sagot ni Edward, “asawa ko siya.”

“Ay, sorry sir.. Akala ko kasi–” muling tiningnan ng staff si Hannah mula ulo hanggang paa, “bweno, halika na, umpisahan na natin ang magic!”

Napatingin siya kay Edward, na bahagya namang tumango.

“Pakibihisan na rin siya,” bilin niya dito.

Inumpisahan na ang ‘pagpapalitada’ sa mukha ni Hannah.

Tatlong staff ang nagkakagulo sa kanya, pang apat ang pumipili ng damit. May nag aayos ng kanyang mukha, buhok at kuko..

“Ma’am, kailan ka huling nagpalinis ng kuko?” tanong ng staff.

“Bakit?” tanong niya dito.

“Kasi, parang panlalaki ang kuko mo, ang tigas. Pati ang iyong mga palad at talampakan.. Kailangan ng spa..” sagot nito sa kanya, saka nilagyan iyon ng parang lotion at kiniskis ng scrub.

Nakakatulog na siya, ng matapos ang lahat. Inaya siya ng isang staff para magbihis.

Isang gown long gown na kulay asul na may slit sa kaliwang bahagi ng hita ang ibinigay sa kanya. Manipis ang strap noon, na naghahantad ng kanyang mapuputing balikat.

Isang nude na kulay ng sandals ang isinuot niya na may pointed heels.

Nakita niya, ng manlaki ang mga mata ng staff, at natutop nito ang kanyang bibig. Nakatingin ito sa kanya na tila ba hindi makapaniwala.

Noon lang siya napatingin sa salamin. Hindi niya halos makilala ang kanyang sarili.

“Ang babaeng ito ay—” napaturo siya sa kanyang repleksiyon.

“Ikaw..” nilapitan siya ng baklang staff, at hinawakan ang kanyang balikat, “ikaw yan.. Isang napakagandang babae na nagtatago sa simpleng kasuotan.”

“Ako..” namuo ang luha sa kanyang mga mata. 

Agad siyang pinigila ng staff saka pinatingala, “oops! Ibalik ang luha! Wag patuluin, masisira ang make up!”

Pigil na pigil niya iyong malaglag. Halos bumaliktad na siya, para hindi iyon tuluyang tumulo.

Si Edward naman, na nagbabasa ng magazine, ay napukaw ang atensiyon, ng tawagin ng isang staff.

“Sir.. ito na siya.”

Iniangat niya ang kape, at dahan dahang tumingin sa itaas. Nagpause ang kanyang kamay sa ere, lalo na ng makita niya kung gaano kaganda ang babae sa kanyang harapan..

Maganda na si Hannah, kahit simple lang ito. Ngunit may igaganda pa pala iyon, gaya ngayon.

Hantad ang makinis nitong braso, at ang mapuputing collarbone.

Isang larawan ng babaeng lilingunin ng sinuman!

Hindi aakalain ng makakaalam na ito ay isang babaeng niloko ng asawa at ipinagpalit sa iba.

Isang napakagandang nilikha ng Diyos!

“Sir? Okay na po ba?” agaw pansin ng staff sa pagmumuni muni ni Edward.

“Ha?”  bigla niyang ibinaling ang ulo sa ibang bahagi ng boutique.

“Ito na po si Miss Hannah.. Ano pong masasabi niyo?”

Napalunok siya, nanuyo ang kanyang lalamunan, saka sinulyapan si Hannah ng panandalian, “okay lang.. Maayos naman.”

Napangiwi si Hannah ng marinig ang sinabi ng lalaki. Hindi niya akalaing masyadong mataas ang standards nito, para lang punahin siyang “okay lang, maayos naman.”

Maging ang mga staffs ay naguluhan, subalit lihim na napapangiti.

Marami na silang nakikitang ganitong uri ng lalaki. Hindi ilalabas ang totoong papuri, dahil nahihiya. Mas nais pa nilang ilihim ang kanilang nararamdaman, kesa ihayag ito.

Matapos magbayad, inalalayan si Hannah ni Edward patungo sa sasakyan, kung saan binuksan ng driver ang pintuan.

“Saan po tayo pupunta, sir?” tanong nito.

“Sa Manila Hotel. May party doon ng mga negosyante,” sagot ni Edward.

“Ni–ninong?” biglang kinabahan si Hannah ng marinig ang party na sinabi ng lalaki.

“Ayan na naman ang ninong na yan.. “ napataltak si Edward. “Oo, mag uumpisa ka na ngayon. Naroroon sila. Malamang, upang magyabang. Kaya, tatagan mo ang iyong loob..” hinawakan nito ang kanyang nanlalamig na palad. “Oh, makinis na ang palad mo?”

“Inayos nung mga staff, kasi parang kamay daw ng lalaki sa tigas,” ngumiti siya saka ipinakita ang kuko, “tatlong taon na akong hindi nagpapa nail salon, ang sarap sa pakiramdam.”

Napangiti ang lalaki sa narinig buhat sa kanya.

“Talaga bang nasa bahay ka lang sa loob ng tatlong taon?”

“Lumalabas din naman ako, pero hindi gumagala. Kapag namamalengke lang, o kaya kapag may iniuutos sa akin si Caleb.”

Nakaramdam ng lungkot si Edward sa naging buhay ni Hannah. Ang dating si Hannah na laging nasa gimikan, ay na-inlove at naging isang taong bahay na lamang, at sa huli, nakuha pa ring lokohin ng asawa.

Pagdating nila sa event place, medyo hapon na. Nag uumpisa ng magdatingan ang mga taong imbitado sa event.

“Mr. Ignacio!” bati ng mga naroroon, “kumusta na kayo?”

“Okay naman ako,” tiningnan siya saglit ni Edward, “maiwan muna kita saglit dito, okay lang ba?”

“Okay lang ako, sige na. Ako na ang bahala sarili ko,” sagot niya sa lalaki.

Iniwan siya sa isang stand table nito, at inalok siya ng waiter ng drinks at complimentary food.

Sa pintuan ng bulwagang iyon, dalawang familiar na tao ang biglang sumulpot, ang kanyang dating asawa, at siyempre, ang kabit nito.

Biglang kumabog ang kanyang dibdib. Sa hindi inaasahang pagkakataon, napatingin sa kanya si Caleb.

“Sinong tinitingnan mo?” tanong ni Leona habang nakahawak sa braso ng lalaki.

“Parang kilala ko ang babaeng iyon..” sabi nito, na agad namang nilingon ni Leona.

“Ex- wife mo ba yan? Paano siya nakapasok dito?” ang mga mata ni Leona ay nananaghili, dahil sa napansing malagkit na tingin ni Caleb sa dati nitong asawa.

Hindi pa nila nakikita, na nagbihis ng ganito ang babaeng ito, kaya marahil ay nagulat din ang lalaki. Binalewala iyon ni Leona at agad na naglakad papalapit kay Hannah.

“Hannah.. Paano ka nakapasok dito?” mapanuyang tanong ni Leona, habang hinahagod ang kabuuan ng babae.

“Ikaw ngang ahas, nakapasok, ako pa bang tao?” ngumiti si Hannah ng sabihin iyon. Kitang kita niya ng gumuhit ang inis sa mukha ni Leona.

“Hannah, bakit ganyan ka magsalita?” tanong ni Caleb na naniningkit ang mga mata.

“Anong pakialam mo? Nun niloko niyo nga ako, wala naman kayong narinig sa akin, kaya wala kayong paki, kung ano man ang sasabihin ko..”

“Umayos ka ng pananalita mo!” hinawakan ni Leona ang pulso niya, “baka nakakalimutan mo kung sino ka? Isa ka lang basura!”

“Basura? Sino ba ang kumain ng tira tira ko, hindi ba ikaw?” nakangisi niyang sabi, “isa pa, anong karapatan mong alipustahin ako? Eh kumabit ka lang naman sa dati kong asawa, kaya akala mo, mataas ka na. Isa kang langaw, na nakatuntong lang sa likod ng isang kalabaw.”

“Ang kapal–” iniangat ni Leona ang kanyang kamay, saka akmang sasampalin siya.

“Ooops, laitan lang.. Walang sakitan. Baka pagsisihan mo yan. Wala akong iniingatang imahe, eh kayo?” pigil niya dito, “Caleb, umalis nga kayo ng kabit mo sa harapan ko. Nananahimik ako dito, guguluhin niyo ko.”

“Let’s go, Leona..” hinawakan ni Caleb ang braso ng babaeng kasama para ilayo.

“Teka, wag mong sabihing natatakot ka sa gate crasher na to?” naiinis ang tinig ni Leona habang nakatingin kay Hannah.

“Nakakahiya na.. Dumadami na ang nakikiusisa..” bulong ni Caleb.

Maririnig ang bulung bulungan doon..

“Eskandalosa talaga ang babaeng yan.”

“Ang tanso talaga, balutan mo man ng ginto, tanso pa rin.”

“Sayang si Caleb, ipinagpalit ang asawa niya sa isang mababang uri lang..”

Ang lahat ng iyon ay nakarating sa kanilang pandinig. Tiningnan ni Hannah ang dalawa, saka muli siyang nagsalita, “ang sakit naman ng naririnig ko.. Aray..”