CHAPTER 3 - LOVE TEAM (?)

Hindi alam ni Tori kung nakailang kurap siya ng mga mata. Pero kahit ilang kurap pa, hindi pa rin nagbabago ang itsura ng lalaking nasa harapan niya. Hindi maaaring magkamali si Tori dahil ito rin ang lalaking dalawang beses na niyang nakakabungguan sa magkaibang lugar at magkaibang coffee shop. At hindi lang basta kabungguan, dahil natatapunan din niya ito ng kape sa damit niya. Kaya kung pangatlong beses na niyang nakabungguan ngayon ang lalaki, pangatlong beses na rin niya itong natapunan ng mainit na kape sa suot na damit nito. 

“Hanggang dito ba naman, bubungguin at tatapunan mo pa rin ako ng kape? Wala kang patawad, Miss.”

Nang narinig ni Tori ang inis na boses ng lalaki, mas nainis si Tori. Kung magsalita ang lalaki ay parang sinasadya niya ang lagi niyang matapunan ito ng kape. Hindi ba niya alam ang salitang “aksidente”?

“E-Excuse me?” 

"Well at least ngayon, nagsasalita ka na. Unlike before, nakatulala ka lang sa akin. Masyado kang nagugywapuhan sa akin, ano?"

Naiinis man, pero hindi maitatwa na distracted si Tori sa guwapong mukha ng lalaki. Idagdag pa ang magandang pangangatawan nito na halata na nagtatago sa suot nitong coat. Sa dalawang beses niyang nakaharap ang lalaki, ngayon lang niya ito napagmasdan nang matagal-tagal. Kaya naman ngayon lang rumehistro sa isip niya ang nakakaakit na mukha nito.

Lalo namang naningkit ang mga mata ng lalaki dahil sa sagot ni Tori. Heto siya at naiinis na sa kaharap, pero parang balewala lang sa dalaga. 

Sa parte naman ni Tori, kahit anong panininingkit at inis ng itsura ng lalaking nasa harapan niya, hindi pa rin maihiwalay ni Tori ang pagkakatitig sa mukha nito. Hindi kasi naging dahilan ang pagka-inis nito para mawala ang taglay nitong kaguwapuhan. Actually, kaguwapuhan is an understatement. Sa tingin ni Tori, isang napakagandang nilalang ang mukha ng lalaking nasa harap niya ngayon. Tila ba napaka-perpekto ng hulma ng mukha nito. 

“Tell me the truth. Stalker ba kita?” 

“What?!”

“The first and second time na natapunan mo ako ng kape, hindi ko naisip ‘yun. Pero ngayon, ibang usapan na yata. It seems that you are following me. May hidden desire ka ba sa akin?”

Nagpanting ang tenga ni Tori sa sinabi ng lalaki. May mangilan-ngilan ding empleyado na nagdadaan sa lugar at tumitingin sa kanila. 

Itinaas ni Tori ang isang kamay niya at saka dinuro ang mukha ng lalaki. 

“Hindi ako stalker at wala akong balak sundan-sundan ka! Bakit? Sino ka ba?” 

Maangas na ngumisi ang lalaki. 

“You are asking who I am?” Itinuro pa ng lalaki ang sarili niya.

Nagtaas ng noo si Tori. 

“Oo! Sino ka ba?” 

“Nandito ka sa lugar na ‘to and yet, hindi mo kilala kung sino ako?” balik-tanong ng lalaki kay Tori.

“Tinatanong ko nga sa ‘yo, tapos ibabalik mo rin ng tanong sa akin?” 

Hindi nagpasindak si Tori sa lalaki kahit gaano pa ito kaguwapo. Pero ibinaba lang ng lalaki ang kamay niyang ipinangturo niya sa mukha nito. 

“Okay. I will tell you who I am. But first, wipe off these coffee spills over my coat,” tila hari na utos ng guwapong lalaki kay Tori.

Napataas ang isang kilay ni Tori. Hindi pa siya nautusan nang ganun sa buong buhay niya. Kung malalaman lang ng lalaki kung sino ba talaga siya, baka bawiin pa nito ang ginawang pag-uutos nito sa kanya.  

“I’m waiting, Miss…” Ngumisi pa ito para lalong dagdagan ang pang-aasar niya kay Tori.

Hindi nga nagkamali ang lalaki dahil asar na asar na nga si Tori sa mga sandaling iyon. Mayamaya ay huminga nang malalim si Tori. Gusto na lang niyang matapos ang usapan nila ng lalaki.

“Okay, fine,” sabi niya, pigil-pigil ang emosyon. 

Pero bago pa man din mabuksan ni Tori ang bag niya para kunin ang panyo niya ay may nagsalita sa likuran nila. 

“So? Ano ‘to? Nagpakilala na kayo sa isa’t isa ng wala pa ako?”

Sabay napatingin ang lalaki at si Tori sa bagong dating.

“Xia!” 

“Baby sis!”

Napakunot-noo si Tori nang narinig niya ang tawag ng lalaki sa kaibigan. 

“Baby sis?” ulit niya sa sinabi ng lalaki, tapos ay nilingon niya ito.

Ganun din naman ang lalaki. Mukhang nag-iisip rin ito patungkol kay Tori dahil nakakunot din ang noo nito habang nakatingin sa kanya. Muling nagbaling ng tingin si Tori kay Xia. 

“Kapatid mo?” 

“Kakilala mo?”

Bahagyang tumawa si Xia habang salitang tinitingnan ang dalawa, “wow! Kailangan lagi kayong sabay?” natatawang komento ni Xia.  

Nagkibit-balikat si Xia, “at least, ngayon pa lang napa-practice n’yo nang magsabay,” at saka ito malisyosong tumawa 

Napaawang ang mga labi ni Tori sa sinabi ng kaibigan, samantalang ang lalaki naman ay halatang nainis sa narinig mula sa nakababatang kapatid. 

“Xia!” pagsaway nito sa dalaga.

Biglang tinakpan ni Xia ang bibig niya.

“Oops! My bad. Sorry, Kuya Xander…”

“Xander?” ulit ni Tori sa pangalan nito. Pati ang pangalan niya ang guwapo ng dating.

This time, si Xia naman ang kumunot ang noo. 

“Oh? Akala ko ba nagkakilala na kayo. Bakit hindi mo alam na Xander ang pangalan ni kuya?” 

Sabay na nagkatinginan si Xander at Tori, pero agad na nagbawi ng tingin ang huli.

“Oh, sige na nga. Let me introduce you. Kuya, meet Xia. At hindi ko siya basta kakilala. She’s my friend,” bumaling naman si Xia kay Tori, “my dearest friend, meet my Kuya Xander. The eldest among my four Kuyas. Pero no girlfriend since birth.” 

“Xiamara!”

“Ay sorry, Kuya,” pigil ang ngiti na sagot ni Xia.

“Anyway, I am wishing the both of you. Ikaw Tori, kapag may ginawa sa iyo itong kuya ko, sabihan mo agad ako. Kuya, ingatan mo itong kaibigan ko, ha. Sige ka, hindi nito gagandahan ang design ng coffee nook mo rito,” may pananakot na sabi ni Xia. 

“What?” / “Ano?”

Napangiti si Xia at saka salitang tiningnan ang dalawa.

“Sabay na naman kayo, ha…” sabay bumungisngis, “nakakatuwa kayong dalawa, in fairness.”

Sinamaan naman ng tingin ni Xander at Tori si Xia, pero hindi iyon nakaapekto sa batang kapatid ni Xander dahil nagkomento pa uli ito.

“Nae-excite ako sa inyong dalawa… parang may nakikita akong mabubuong love team…”

~CJ