Chapter 2: Unexpected Leverage

Nakatayo ang office ni West sa pinakasikat na building ng Milchester. Mula sahig hanggang kisame na mga bintana, kitang-kita ang gabing tanawin nang kabuuan halos ng siyudad. Ayon sa haka-haka ay may isang drama na gustong rentahan ang office niya, at hiningan niya ito ng PHP 100,000.00 per day, na nagdulot upang magalit ang direktor at tinanggihan ito.

Komportableng nakaupo si West sa sofa habang ninanamnam ang kanyang kape.

Napatingin naman siya sa kaharap na hindi niya inaasahang makikita niya ulit.

Kung tutuusin ay artistahin talaga ito kung nakadamit at mala-dyosa kung n*******d.

Malinis at marilag ang kagandahan ni Amber, at sa debut performance nito, nakuha niya agad ang puso ng marami.

“May case ako para sa’yo, Atty. Lancaster.”

Inukay niya ang kape at sumagot, “A beast in human form is worthy of Ms. Harrington’s case?”

Ngumiti si Amber, “A beast in human form is a compliment at times.”

Pagpapalusot niya.

“For example?” malamig na tanong nito.

“In bed.” Diretsahan niyang sagot.

Mukhang epektibo naman ito dahil tila nagliwanag ang mukha nito, pero masungit pa rin. “I want to remind you that my consulting f*e is PHP 25,000.0 per hour.”

“Buti ‘di mo naiisipan mangholdap ng bangko? Wala namang pinagkaiba ‘yan.”

“I prefer brainless rich people like you to give me money than robbing a bank.” Inis na inis naman si Amber nang maibalik ang patama niya sa kanya.

“Tatanggapin mo ba o hindi?”

“Ayoko.” Mabilis nitong sagot.

“Bakit?”

“Shouldn’t a male lead better be better than me? Or a sporty college student?”

Hindi naman siya nakasabat pero sobra-sobra na ang pagsisi niya na linunod ang sarili sa alkohol, mas lalo lang siyang namroblema ngayon.

Ang dami ng lalaki sa mundo, o sa bar na ‘yun, bakit si West pa ang pinuntirya niya.

Ngumit siya nang pasuyo, “Mr. Lancaster, hindi naman natin kailangan pagkainitan ang bagay na ‘yun ‘di ba?”

Sumandal lang si West sa sofa, “Hindi mo lang akong ginawang panakip-butas sa ginawa sa’yo ng fiancé mo, trinato mo rin ako na parang p****k.”

“…please?”

“Not bringing up your past is already a courtesy.”

Napasapo naman siya ng noo. “Huwag ka na ngang magalit. 10 billion ang nakasalalay dito.”

“Atty. Lancaster, bring up my past as often as you want. Holding grudges is bad for your health. Ang stress ay nakakalbo, alam mo ba ‘yun? Para sa buhok mo, ako na mismo ang magdadala sa’yo ‘dun.”

Sumulyap ito sa kanya, ‘tila namangha sa kanyang katapangan. “Tsk, mapilit ka talaga ‘no…”

Ngumisi naman si Amber, “Matagal nang nakabaon ang kasaysayan ko. Hindi na ‘yan makakaapekto sa swerte ko. Think of this as a house renovation, sino bang may ayaw ng bagong simula ‘di ba?”

Napabungisngis naman si West, patuloy na namamangha sa pagiging agresibo ni Amber. "I never expected Miss Hua to be so... kind-hearted, especially considering she’s not exactly easy on the eyes."

At doon na nga nasagad ang pasensya ni Amber. ‘Ni isa, kahit sumubok, ay walang nagtangkang insultuhin ang itsura niya, tanging si West lamang.

Hindi ba nito naiisip na isa nang karangalan ang makilala niya? Pero hindi, mas pinili pa rin nitong maging gago.

Nang walang ano-ano’y kinuha niya ang kape sa mesa at at isinabuy ito sa kanya. “Maayos naman bibig mo pero wala ka man lang sinabing matino!”

Pero dahil alerto si West, agad itong nakaiwas.

Nang mapagtanto ang ginawa, agad na tumayo si Amber, tumalikod, at handa nang tumakbo paalis suot ang kanyang heels. Mabilis naman siyang naabutan ni West nang dalawang hakbang lang. Isinara nito ang pinto, at nakulong siya sa bisig nito at ng sementadong dingding.

Ang boses nito ay napakamapanganib, nababalot nang buong pagpipigil. “Did you just throw that at me?”

Ang mga daliri niya’y bahagyang nanginig. Biglang umalingawngaw sa kanya ang reputasyon ni West bilang King of Hell ng legal circle. Ang mga usap-usapan tungkol sa kanya ay nakakasindak, at kahit na ang iba’y sobra-sobra, isa lang ang sigurado siya, ang lalaking kaharap niya ay nakukuha ano man ang gusto nito, ano man ang kapalit.”

Isang alamat sa legal na mundo. Isang lalaking hindi nadungisan ang kanyang kamay dahil mayroon itong isang daang paraan upang gawing miserable ang buhay ng iba sa lugar niya.

Ang nag-iisang diablo, West Lancaster.

Pinilit naman ni Amber na ngumiti. “May…may Parkinson’s disease ako.”

Biglang kumurba ang labi nito nang nangungutyang ngiti. “Oh? Interesting. Your so-called Parkinson’s conveniently acted when you threw coffee at me, but not when you touched me there last night?”

Ang isa nitong kamay ay dumulas pabalot sa kanyang bewang, hinila siya palapit, ang paghinga nito ay dumadapo sa balat niya.

“Should I remind Ms. Harrington of what happened?”

“Hindi na kailangan.” Nagngitngit si Amber sa galit, ang kanyang pride ay tila nag-aapoy. Ang kahihiyan ay hindi niya matiis. Mas mabuti nang kumain ng lupa kaysa piliti ang gagong kaharap niya.

Siya ang taong linuluharan ng lahat, at hindi ang kabaliktaran. Kung tatanggihan ni West ang alok niya, wala siyang magagawa. Malawak ang mundo, ang isang abogado ay hindi mahirap hanapin.

Itinuwid niya ang postura, at malamig na sinambit, “Mr. Lancaster, kung ayaw mong tanggapin, then fine. But we’re all in the same circle. Even if a deal falls through, there’s still room for friendship. Name a price, I’ll consider it as an apology for my reckless behavior.

Nandilim naman ang tingin ni West. Ito ang Amber na kilala niya, gumagamit ng pera bilang kanyang sandata.

“You really didn’t get your title for nothing. Pinag-isipan mo ba ‘to nang mabuti?” tanong nito, ang kanyang boses ay bakas ang pagkamangha. “You think throwing money around will solve your problems?”

Napangisi si Amber. “I have money. Sa tingin mo ba mahihirapan akong makahanap ng disenteng abogado?”

Napailing naman si West, ang mga mata nito ay nagningning ng tila ‘di mawari. “Is that so?”

“Oo, hindi kita ililibre ng pagkain, mas lalo na ang magmakaawa para tulungan mo.”

Napatawa naman si West, isang ngisi ang nanatili sa kanyang labi. Kumuha ito ng panyo at pinunasan ang kape sa leeg niya, ang pagiging walang pakialam nito sa pangyayari ay mas lalong nagpainis kay Amber.

“Shall I escort you out then?”

Napanguso si Amber, tila may binubulong sa ilalim ng paghinga niya, na mas mabuti nang hindi siya gumastos kahit piso.

Padabog niyang binuksan ang pintuan ng opisina, para lang makasalubong mukha sa mukha ang assistant nito na pakatok na pala.

Napakurap ito sa gulat at nag-aalangang nagsalita, “Mr. Lancaster, may naghahanap po sa inyo ang pangalan daw ay Adam Harrington.”

Parang nalaglag naman ang tiyan ni Amber.

Adam Harrington? Ang tusong pangalawang kapatid niyang iyon?

Kung sakaling pumayag si West na irepresenta ito, malalagot siya.

Magiging alipin ba siya ng Mommy niya? Mapipilitang manood habang binabalandra ni Nathan ang perpekto nitong pamilya?

Hindi maaari.