Nobela ni Lyric Arden

Kakalabas lamang ni Cerise mula sa pang-gabi niyang programa. Dahil mas marami ang nanood ng balita sa gabi ay inilipat siya sa parehong programa sa gabi. Paglabas niya ay sumalubong sa kanya ang isang brand new Rolls-Royce Cullinan at binati siya ng driver.“Miss Harrod, pinapasundo ka ni Boss.”Magalang naman itong tinanggihan ni Cerise. “Pasensya na. May lakad ako ngayong gabi.”“Miss Harrod, sabi ni Boss…”“Ceri!”Halatang nag-iba ang tono ng boses ng driver at mukhang nainis pa ito. Akmang lalapit na sana ito kay Cerise nang biglang may huminto na isang limited edition sports car, Mercedes-AMG GT R Pro, sa likod nito. Napalingon ang driver sa pinagmulan ng maliit at malumanay na tinig na pagmamay-ari pala ng babaeng nasa loob ng kakahinto lang na sasakyan.“Ms. Lin! Kumusta ka?” Pagbati ng driver.Napatingin naman si Vivian sa driver at ngumiti. “Mabuti! This is my sister, she’s mine for tonight.”Nang marinig ito ng driver ay tumingin ito sa nagmamaneho ng Mercedes, tumango, at

Hindi mawala sa isip ni Cerise ang ilang hadlang sa kanilang divorce. Akala niya ay simpleng tatlong araw lang ito ng buhay niya at ngayon halos mag-iisang buwan na mula ng dumating siya sa Pilipinas.Ayaw naman niyang sisihin ang Papito niya na masyadong matagal nang nawala dahil sa business trip nito, ayaw niya lang na baka isipin ni Sigmund na may alam siya dito. Dahil ganito ang pagkakakilala sa kanya ni Sigmund, baliw na baliw parin sa kanya.Pero hindi niya rin maalis sa isipan na tinuring siya ng dalawang matanda bilang kanilang apo, minsan pa nga ay kinakampihan siya nito kaysa kay Sigmund.Ngayon ay ang unang araw niya sa trabaho. Mukhang umaayon sa kanya ang tadhana dahil mayroong bakante para sa balita sa tanghali ng tatlumpung minuto. Hindi man gaano katagal pero tinatanaw ito ni Cerise bilang mabuting pagkakataon upang mahubog ang career.Nakatali ang mahaba niyang bahok pares ng kanyang kulay lila na bestida at simpleng itim na stilettos. Nagtungo siya sa loob ng studio

Alam ni Cerise na walang magagawa ang pagrereklamo niya kung meron man ay siguradong baka masaktan lang siya ni Sigmund. Kinuha niya ang sopas nito at pagalit na tinusok ng tinidor ang spam.Naiinis siya dahil wala siyang maisip na ibang kainisan. Masarap naman kasi yung linuto nito kaya wala na siyang ibang magagawa pa kung hindi kumain. Gusto niya pang ipaalala na vegetarian na siya at hindi siya dapat kumain ng spam pero hindi naman ito bawal.Kinukumbinse nalang niya ang sarili para sa ikabubuti.Sumimangot naman si Sigmund.Alam niya ang ugaling ito ni Cerise. Ganito siya kapag ayaw niya ang ginagawa niya pero kailangan niyang sumunod. Gusto pa man niyang pansinin ang pagsaksak nito sa ulam niya ay hindi na siya nagsalita at baka lumipad pa ang tinidor papunta sa kanya.“Nagamot na ba yang mysophobia mo?” Curious na tanong nito.

Nang makaalis si Sigmund ay narinig ni Cerise ang pagring ng cellphone nito. Alam niyang walang iba kung hindi si Vivian ito dahil walang magtatangkang tumawag dito sa ganitong oras ng gabi.Hindi man masabi ni Vivian ng diretsahan pero ayaw niyang kasama ni Sigmund si Cerise mas lalo pa kung silang dalawa lang.Napaisip naman si Cerise na baka pamilya talaga ang turing sa kanya ni Sigmund kaya sinamahan siya nito sa mga nakaraang araw. Pero tapos na siya sa pagmaang-maangan kaya napagpasyahan niyang umalis pagkahating-gabi.Iyon ay kung nagising siya sa pagkakatulog.Nagising siyang pababa na ang araw at mag-isa sa higaan. Halos isang araw siyang natulog?Mabilis siyang bumaba ng hagdan at nagtungo sa bukas na ilaw na parte ng bahay para makita si Sigmund… na nagluluto.“Oh. Kain.” Walang kaemo-emosyon nitong pag-aalok. Napaisip tuloy siya kung napilitan lang ito na ayain siya dahil naabutan niyang nagluluto ito.“Bakit ka pa nandito?” Sagot naman ni Cerise na sumunod sa pag-upo sa h

Napagpasyahan ni Cerise na umuwi at magpaalam na.“Mamita, Mom, Dad, aalis na po ako. Masyado na akong nakakaabala sa inyo.”“Riri! This is your home too. Mamaya na.” Ani ng matanda dahil naisip nitong dapat ay samahan nila ito sa pagdadalamhati.“Alam ko po. You will always be my family.” Ngumiti si Cerise at tumango.Ngayon ay nadako ang tingin ng buong pamilya kay Sigmund dahil alam nilang siya ang dahilan nang labis na kagustuhang umalis ni Cerise.Si Sigmund na kanina pa tahimik ay hindi makapaniwalang gagamitin ni Cerise ang kanyang Mamita para lang makuha ang household registration ng kanilang pamilya. Kung mapagbibigyan siya ay wala na talagang hadlang sa kanilang divorce.“Nakita nilang lahat kung gaano mo kagusto ang divorce.”Nagulat naman si Cerise sa sinabi nito. Hindi niya inaasahang lantaran nitong sasabihin ng ganun-ganun lang ang paghihiwalay nila.“Divorce? Ah!”Nabigla naman ang matanda dahilan upang mahimatay ito.“Mamita!”Ilang minuto muna ang nagdaan bago magisi

Alas sais ng umaga nang magising si Sigmund. Napatingin siya sa cellphone at bumungad sa kanya ang draft ng message niyang “Sa’n ka?” na hindi niya naisend kay Cerise dahil wala naman silang conversation.Nakatulog pala siya sa pag-iisip kung isesend niya ba ‘to o hindi.Halos manginig ang hinlalaki niya palapit sa mala-eroplanong icon ng text message nang bigla siya’ng makatanggap ng tawag.Pagkatapos ng tawag ay halos lumipad ang kotse sa bilis ng pagpapatakbo nito.-Bago pa man si Cerise makalapit sa pintuan kung saan siya lumabas kagabi pauwi ay nanghihina na ang paa niya. Alam niya kung ano ang meron sa likod ng pintuan, natanggap niya ang text ng doktor ng mama niya.Pinapapapunta lang siya nito doon, pero alam niya kung ano ang ibig sabihin nito.Hindi siya tinetext ng kanyang doktor dahil alam nitong lagi siyang pumupunta, araw-araw siyang dumadalaw.“Hospital. ASAP.”Iilang letra lamang ito pero katumbas na ng patay niyang pag-asa at hindi na ulit mababalikan pang mga pagkak