HALO'S POV
Matapos ang surprise visit ni Jupiter ay naging tampulan ako ng issue sa school. Lalo na 'yong mga palakang ingrata na wala nang ginawa kundi tumahol ng tumahol. Talaga namang pinagkakalandakan ang pagtahol, e! Mantakin mong kahit nakatalikod ako'y rinig na rinig ko ang usapan nila na akala mo nama'y may ambag sa buhay ko! Hindi naman makapagsalita kapag kaharap ako.
Akala mo'y maamong mga tupang ligaw at ako ang lobong nakaantabay rito. Talaga namang tataas ang altapresyon ko nito kung papansinin ko pa ang mga tumatahol na 'yon. Kaya naman kiber lang pakialam ko ba sa kanila, e hindi naman nila alam ang buong katotohanan. Palibhasa mga walang magawa sa buhay. Kamakailan lamang ay inilabas ang kaunahang magazine na nailimbag sa pamamahala ko.
Hindi ko nagustuhan ang naging resulta niyon! Talaga namang nakakapag-init ng ulo! Mabuti na lamang at nailabas ko ang hinanakit ko. Dahil sa batang 'yon ay medyo kumalma ako. Matapos ng pangyayaring 'yon ay mas napalapit sa'kin ang batang jornalismo!
Nakakatuwa lang at napakabibo nito. To the point na napakacurious nito sa mga bagay-bagay. Patungkol na sa'kin. Subalit nilimitahan ko ang aking sarili sa mga taong nasa aking paligid. May mga rason kung bakit hindi ko hahayaang matibag ang mataas at makapal na pader na siyang naging kakampi ko sa loob ng mahabang panahon.
Kasalukuyan akong bumili ng makakain sa ground floor ng school sa may gazeebo. May mga food stands kasi rito na plataporma ng bagong upong presidente ng eskwelahan. Napili kong bumili na lamang ng siomai at dadalhin ko na lamang ito sa office upang doon kainin. Paakyat na ako sa hagdan ng makasalubong ko si Raizer Morth! Kung sinuswerte ka nga naman, oo!
Napakabwusit ng araw na 'to sa totoo lang! At sa kaswertehan naman bakit itong tao pang 'ito ang sasalubong sa'kin?! Napakagaling! Ang galing ng mga patatas! Kabanas, e!
Nanatiling blangko ang itsura ng mukha ko kahit na gusto ko nang umiba ng daan pero ito lang ang tanging daan paakyat wala nang iba pa. Dahil ang kabilang hagdanan ay laan lamang para sa pagbaba. Kaya naman kahit na ngumiti ito ng pagkatamis ay ininogra ko ito. Nabadtrip ako bigla! Nakakawalang gana na tuloy kumain!
Pero sayang ang siomai at magagalit si Mama Ling sa'kin kapag nalaman niyang hindi ako kumain ng tanghalian. Kaya naman lihim akong napabuntong hininga at akmang magpapatuloy na sa paghakbang subalit pinigilan ako nitong lintek na lalaking 'to!
"Halo sandali." Pigil ni Raizer sakin sa pamamagitan ng paghawak sa kaliwa kong siko
Huminto ako subalit hindi ko ito nilingon dahil banas pa rin ako sa ginawa nito.
"Bitawan mo ko Mr. Tamolang, sabihin muna ang gusto mong sabihin dahil nagmamadali ako at distorbo ka!" Sambit ko rito tila napipilan naman ito't hindi nakapagsalita sa aking tinuran
"Kung wala ka nang sasabihin pwede bang alisin muna ang kamay mo sa siko ko't kailangan ko nang umalis!" Angil ko rito at talaga namang umandar na naman ang kamalditahan ko ngayon araw
Nasa unang baitang na ako ng magsalita ito. Sapat upang marinig ko at sandaling matigilan sa paghakbang.
"I miss you" saad nito na akala mo'y walang nangyari
Natigilan ako sa aking narinig subalit mas nanaig ang pagkainis ko sa ipinapakita niya. Kung makaasta siya parang walang nangyari! Ako naman 'tong si marupok mas nagiging marupok pa dahil sa kanya. Hindi ko na ito nilingon at nagtuluy-tuloy na lamang ang lakad ko papuntang office. Sa bawat paghakbang ko'y dama ang bigat na siyang nagpapalakas ng tunog nito kapag tumatama sa sahig.
Nagmamadali akong pumasok sa loob at naanutan ko silamg kumakain.
"Nay, kain po." Sambit ni Aldrin na maganang kumakain kasama ng iba pang staff
Tumango lang ako at nagtungo na sa aking maliit na lamesa at ibinaba ko roon ang siomai na binili ko at nakasimangot na umupo sa upuan. Badtrip na nagulo ko ang buhok ko sa sobrang inis. Tinanggal ko ang salamim ko't inilagay ito sa isang tabi bago sumubsob sa lamesa. Sa sobrang inis ko'y hindi ko namalayan na nasabi ko pala ng malakas ang nasa isip ko. Kaya naman biglang sumulpot si Molly at tinanong ako.
"Bal, napano ka?" Tanong nito habang lumalapit sa gawi ko
"Bwisit kasi may panira ng araw! Argh! Bwisit talaga ang lalaking 'yon! Sinira niya ang araw ko!" Frustrated na sambit ko rito
"Sino? Si Raizer ba?" Tanong pa nito habang nasa harapan ko
"Huwag mong banggitin ang pangalan ng lalaking 'yon, Bal at nabubwisit talaga ako! Mantakin mong harangin ako sa baba kani-kanina lang! Ang lakas ng loob niyang magsalita na kesyo namiss niya raw ako! Hah! Manigas siya! Sinira niya araw ko! Utot niya namiss kapal ng mukha niya!!!" Naiinis na sambit ko rito habang siya'y tahimik na nakaupo sa harapan ko. Pinapagitnaan kami namin ang lamesa
"Akala ko ba nagmomove on ka na sa kanya?" Tanong pa rin nito sakin kaya naman napatingin ako rito
"Oo kaya, Bal! Nasa proseso na ako ng pagmomove on kahit hindi naging kami! Napakapaasa niya talaga! Bwisit talaga!" Badtrip na saad ko pa rin dito. Sanay na 'ko sa pagiging tahimik niya ng biglaan. Masyado siyang aloof out of nowhere na isa sa mga gusto ko sa kanya
"Base kasi sa nakikita ko parang gusto mo pa rin siya." Sambit naman nito na nakapagpatigil sa'kin at napatitig ako sa kanya
Hindi ako nakaimik agad. Bigla na lang akong natameme sa mga itinuran niya. May gusto pa nga ba ako sa lalaking 'yon? Matapos niya akong ireject sasabihin niyang namiss niya ako? Ano to tanga-tangahan lang?!
Pinapainit niya ulo ko! Bwisit talaga! Kaya naman napabuntong hininga na lang ako at nag-umpisang kumain. Inaya ko pa si Molly pero tumanggi ito. Katatapos niya lang daw kumain.
"Hinay-hinay lang sa pagtusok sa siomai. Kulang nalang murderin mo yung siomai, e!" Saad pa nito habang nakamasid sa'kin
"Sorry." Sambit ko naman bago tiningnan ang siomai. Naawa naman ako bigla dahil mukha na itong kawawa sa kakatusok ko ng tinidor. Kawawang siomai nadamay pa sa badtrip ko
Natapos ang araw na badtrip ako. Bihira akong umimik kaya naman akala talaga ng iba ay masungit at m*****a na totoo naman talaga. Matapos ang huli kong klase ay bumalik ako sa opisina. Nadatnan ko roon si Molly na hinihintay ako. Nginitian ako nito kaya naman gumanti rin ako ng isang ngiti bago ito inayang magmerienda muna bago umuwi.
"You okay now?" Tanong nito sa'kin ng makapasok ako sa loob ng opisina
"I guess." Sambit ko rito bago nagpunta sa maliit kong opisina at ibinaba ang mga gamit ko
"Tara merienda tayo!" Alok nito bago ngumiti sa'kin
Tumango ako at sumunod na rito palabas. Lumabas kami ng school at pumunta kami sa 7 eleven na malapit sa old plaza. Napagpasyahan naming bumili ng ice cream. Chocolate ice cream for exactly. Matapos ay umupo kami sa mga lamesang naroon.
Nakatalikod si Molly mula sa pintuan ng store habang ako'y nakaharap sa pintuan. At kung sinuswerte ka nga naman talaga, oo! Biglang pumasok si Raizer kasama ang mga barkada niya. Mukhang bibili rin sila, a! Peste talaga ang araw na 'to!
Bibingo na talaga isang-isa na lang! Talaga namang makakasapok na ako kung sino ang bibingo mamaya! Napatingin pa ito sa gawi ko at mantakin mong may pagngiti pa talaga ang lalaking ito! Anong ginawa ko bakit napakamalas ng araw na 'to? Dahil ba nagmamaldita at sinusungitan ko ang mga staff ko o ang sinuman ay magiging ganito na ang araw ko?
Hays, kalma ka lang Halo Selene! Huwag mong pansining ang nga naglalakad na virus sa paligid. Makakasama 'yan sa puso mo! Kalma ka lang. Kinumbinsi ko ang sarili ko na magfocus na lang sa paglantak ko sa binili kong ice cream. Baka hindi ako makapagpigil at bigla ko na lang ilapat sa pagmumukha niya ang ice cream na hawak ko.
"If looks could kill kanina pa patay ang tinitingnan mo." Biglang saad ni Molly sa'kin kaya naman napakunot ang noo ko
"Tara na nga, Bal at baka makasapok lang ako at masayang pa ang binili kong ice cream!" Sambit ko rito bago naunang lumabas ng store
Nagpatiuna ako sa paglalakad. Nawala sa isip ko na may kasama ko si Bal. Kaya naman kinalma ko ang sarili ko't tumigil sa paglalakad at inintay si Molly. Mahigit isang taon ko nang kilala si Molly kaya naman sanay na ko sa pagiging tahimik at aloof nito. Madalas nama'y lagi siyang ganyan.
Kaya nasanay na rin ako. Sabay kaming muli na pumasok sa loob ng school upang kunin ang mga gamit namin at umuwi na. Kailangan ko nang makauwi dahil napaka bwisit ng araw na ito! Nang makalabas kami ng school ni Molly ay nagpaalam na kami sa isa't-isa matapos ay tinahak na namin ang kanya kanya naming daan pauwi. Nasa may simbahan na ako ay saka naman ako nag-intay ng masasakyang tricycle.
Nang makasakay na ako ay tumagal lamang ng ilang minuto ang byahe at nakauwi na ako. Malapit lang naman sa school ang bahay ko kaya naman bihira lang akong magpahatid kila Mama Ling. Nang makapasok ako sa bahay ay nadatnan ko si Mama Ling na may niluluto. Kaya naman nang mapansin ako nito'y lumapit ako rito at nagtatakang tinanong ko ito dahil parang ang dami niyang niluluto.
"Mama Ling bakit parang pang isang barangay naman po ang niluluto niyo? E, iilan lang naman po tayong kakain. Ano po bang meron?" Tanong ko rito at nagtatakang nakamasid sa ginagawa niya
"Oh'nak, nandyan ka na pala. Alam mo kasi anak nagluluto ako ng bagong recipe na nakita ko sa net. Sinubukan ko lang at balak ko ring bigyan sila Doc Jupiter para naman matikman nila 'yong luto ko." Sambit naman nito na nanatiling nakatingin sa niluluto niya
Napatango-tango nalang ako at nagpaalam na pupunta na sa kwarto. Nang makapasok ako sa kwarto'y nagpalit na ako ng damit pambahay at tumambay sa bintana ng kwarto ko na katapat lang ng bintana ni Jupito. Napakunot naman ang noo ko nang makita kong may tao sa loob ng kwarto niya. Bale dalawang tao ang naroon. Si Jupito at ang isa naman ay...babae?! Teka, bakit may babae sa kwarto nito?
At talagang nakayakap pa sa likuran ni Jupiter, a! At itong isa namang bakulaw na 'to tuwang-tuwa sa yakap. Ni hindi manlang pumapalag! Sandali nga, ano ba 'tong pinagsasasabi ko? Nagsese-- hindi ako nagseselos, okay?!
Tinamaan la ng lintek! Nang biglang out of nowhere bigla na lang may patatas na tumama sa ulo ko. Napasapo ako sa ulo kong tinamaan ng patatas at pinulot 'yon.
"Putragis, saan naman galing ang patatas na ito?! Mukha bang farm ang kwarto ko para tubuan ng patatas? Bwisit talaga ang sakit ng ulo ko! Saan naman galing 'to?" Galit na asik ko habang hawak ang patatas sa kaliwang kamay ko at ang isa ay nasa ulo ko na tinamaan nito. Feeling ko may bukol ako dahil sa pesteng patatas na bigla nalang lumitaw out of nowhere
"Nagseselos ka!" Sambit ng kung sino kaya naman napalingun-lingon ako sa paligid baka namamaligno na ako
"Te-teka s-sino ka naman?!" Tanong ko sa babaeng nakaupo sa ibabaw ng kama ko
"Ako ang konsensya mo...charot! Ako si Valerie ang cute na patatas. At bakit hawak mo ang patatas ko?!" Bigla na lang turan nito bago patakbong kinuha ang patatas na nasa kamay ko
"Sandali nga! Binato mo ba ako ng patatas?! Hindi nga kita kilala, e! Close ba tayo? Pa'no ka nakapasok dito? Tresspasing ka pwede kitang idemanda!" Masungit na pahayag ko rito habang tumayo pa talaga ako para lang pagsalitaan ito
"May pruweba kang ako ang bumato ng patatas? Inaaway mo ba ako? Ha, Halo?! Alalahanin mo hawak ko buhay mo. Pwede kitang ipasalvage anumang oras." Seryosong pahayag nito kaya naman natameme ako at napabalik sa pagkakaupo sa may bintana ng kwarto ko
"Biro lang, ikaw naman ang bait-bait ko kaya. Ni hindi ko nga kayang pumatay ng lamok, e!" Sambit nito bago naupo sa upuang nasa study table ko
"Alam mo Halo, hindi masamang aminin sa sariling nagseselos ka. Huwag mong dibdibin kasi puro ka likod, okay? Tska aminin mo nang may gusto ka kay Jupiter. Hindi naman masamang umamin, e! Ikaw rin baka maunahan ka pa ng iba dyan. Alam mo namang kahit nasa city tayo'y laganap ang ahasan este ang mga ahas. Aksidente silang napapadpad rito sa kahihasnan para manginain. Oo tama, ahas nga. Sige na dalhan muna ng lutong ulam si Jupiter at kausapin mo. Nagseselos ka okay? Kaya ka ganyan. Normal lang yan. Siya ako'y aalis na nagugutom na 'ko gusto ko ng fries." Sambit naman nito na siyang nakapagpatulala sa'kin. Namalayan ko na lang na nawala na ito sa paningin ko kaya naman nakatanaw na lang ako sa kwarto ni bakulaw at pinapatay sila sa isipan ko gamit ang pagtingin ng mariin
Hanggang sa sumapit ang alas siete ng gabi at tinawag ako ni Mama Ling. Agad naman akong bumaba at puntahan ito sa may sala.
"Ma, bakit po?" Tanong ko rito nang makalapit na ako
"Anak pwede bang ikaw na lang ang magdala ng inihanda kong ulam kila Jupiter? Tumawag kasi ang Tito mo at nangangamusta kaya naman baka lumamig pa 'yong ulam." Saad naman nito habang nakatakip sa speaker ng landlin
"Sige po, Ma ako na magdadala sa kanila." Tugon ko bago nagpuntang kusina upang kuhanin ang ulam na nakahanda na sa isang tupperware
Bago ako lumabas ng bahay ay tiningnan ko muna ang sarili ko sa salamin. Baka kasi gulu-gulo ang buhok ko o baka naman mabaho ang hininga ko-- teka nga, bakit ba nacoconsciuous ako sa sarili ko? Pakialam ko ba sa ayos ko? Nakakapagtaka na talaga, a!
"Nagseselos ka kasi." Sambit ng isang bahagi ng utak ko
Napamura nalang ako ng tahimik kaya naman naglakad na ako papuntang pintuan. Nang makalabas ako'y sinalubong ako ng malamig na hangin. Habang palapit ng palapit ang mga paa ko sa bahay nila Jupiter ay hindi ko maiwasang kabahan. Napakabihira lamang na ako'y kabahan! Nakakapagtaka lang.
Si Jupiter lang naman 'yon. Nagdoorbell ako nang makalapit ako sa kanila. Medyo natagalan pa ba bago buksan ang pintuan. Naiinip na ako dahil sa tagal ng tao sa loob. Ayoko sa lahat ay 'yong pinaghihitay, e... Hindi ko na nagawa pang dugtungan ang paghihimutok ko ng bumungad ang katawan este ang mukha ni Jupiter. Nakasweat pants lang ito at topless.
Kitang-kita ko ang abs nito. Pati na ang muscles sa braso at dibdib. Napatunganga ako sa harap nito tila naumid ako at naubusan ng sasabihin. Kung hindi pa ito nagsalita'y hindi pa ako kikibo.
"Oh, hello Halo! Anong sadya mo?" Saad nito habang ngumiti pa ito nang pagkatamis-tamis
"Ahm a-ano kasi, e. Ahm, pi-pinabibigay ni Mama Ling. Bago niyang re-recipe." Sambit ko habang iniabot ang lalagyang naglalaman ng lutong ulam
Nakatitig ako sa katawan nito. Ang lamig naman dito sa labas pero bakit pinagpapawisan ata ako? Hindi ako pinagpapawisan dahil sa heart condition ko pero may mga instances talaga na bigla nalang akong pagpapawisan katulad ngayon. Bakit ba ang laki ng mga pandesal nito? Gabi na, a! Pero may pandesal pa rin!
Tumikhim naman ito kaya bigla akong natauhan at napatingin sa mukha niya.
"Enjoying the view, Ms. Cajigal?" Tanong pa nito habang nakangisi
"Ang kapal talaga ng mukha mo, e puro naman buto ang katawan mo! Magdamit ka nga at naaalibadbaran ako sa katawan mong puro buto!" Angil ko rito dahil talagang nag-iinit na ang magkabila kong tenga. Mabuti na lamang at medyo madilim sa pwesto ko at hindi niya kita ang pamumula ng tenga ko
Tumawa na lang ito ng mahina bago umentrada ang isang babae papunta sa kanyang gawi. Napasimangot na lang ako ng tawagin niya si Jupiter.
"Hey, Jupiter iniintay kita ang tagal mo namang bumalik." Sambit naman ng babaeng mukhang kulang sa aruga
"France naman may nagdoorbell alangan namang pabayaan ko. Can you please put this in the dining table?" Sambit nito pabalik bago iniabot rito ang dala kong ulam. Ngumiti pa ang babae bago tinanggap ang iniabot ni Jupiter at umalis patungong dining table
"Psh, harot!" Bulong ko bago umirap
"Ano kamo? May sinabi ka ba, Halo?" Tanong ni Jupiter sa'kin
"Wala, ang sabi ko ang pangit mo!" Sambit ko rito bago pinagkrus ang mga braso ko
"Teka nga, nagseselos ka ba kay France, Halo?" Tanong nito habang may nakakalokong ngiti sa mga labi
"Aba't napakakapal naman pala ng mukha mo para mag-assume na nagseselos ako! Wala kang pruweba na nagseselos ako! Dyan ka na nga. Napakaepal mo kahit kailan!" Damog ko bago nagmartsa pauwi subaliy hindi pa ako nakakalayo ng harangin ako nito sa daraanan ko
"Weh? Nagseselos ka lang, e!" Sambit pa nito sa mapanuyang tinig
Nagpanting ang tenga ko kaya naman bumingo na ang bakulaw na 'to.
"Ang kapal ng mukha mo Hades Jupiter para akusahan akong nagseselos. Hindi ka nga kagwapuhan para pagkaselosan ang kung sinu-sinong lumalapit sa'yong babae! I*****k mo dyan sa kokote mong walang laman kundi patatas na...HINDI AKO NAGSESELOS!" Litanya ko rito habang dinuduru-duro ang dibdib nitong mamuscle
"Kung hindi ka nagseselos bakit namumula ang tenga mo?" Saad nito habang nakatingin sa tenga ko
At noon ko lang napagtanto na nakataas nga pala ang buhok ko at may ilaw sa ulunan namin. Kaya kitang-kita na namumula ang tenga ko. Ramdam kong nag-iinit na 'yon kanina pa at mas tumindi lang ang init niyon ng ipamukha sa'kin ng damuhong 'to na nagseselos ako sa babaeng 'yon.
"Natural lang 'yan huwag mong ugaliin ang pagiging abnormal, Hades! At for your information hindi ako nagseselos sa babaeng kasama mo! Kahit ano pang gawin niyo wala akong pakialam!" Turan ko rito habang pinapanatili kong seryoso ang aking tono at pagmumukha ko kahit ang totoo talaga'y sobrang nanlalamig na ang kamay ko
"Sus, nagseselos ka talaga, e! Ayaw pang aminin halata naman." Mapanuyang saad nito
Sobrang bumingo na sa'kin ang lalaking 'to kaya naman hindi ko napigilan ang sarili ko't sinapak ko ang pagmumukha nito. Bahala nang pagalitan ako ni Mama Ling sa ginawa ko. Talagang napupuno na 'ko sa bwisit na bakulaw na 'to!
"Jealous your face, Jupiter!" Pahayag ko bago iniwang naka-upo sa lupa ang damuhong bakulaw. Gulat na gulat ito sa ginawa ko kaya naman sinamantala ko ang pagkakataon at patakbong umalis sa harapan niya.
My name is Halo. I don't know why my parents named me that kind of name. It's kinda too innocent! I'm not innocent, I'm evil and mean. I don't want everybody sees my weaknesses. I don't care with their sympathies and dramas! I hate it, I really hate every person passes by and asking what happened to me?! Or what's my problem. They're not even my mom or even my dad to do an explanations in every actions that I've done. All I want is a peaceful life and a place where I really belong. To the place that makes me feel so free and reckless! To the place where I can see myself with. All of my life I just in my room and watching other children outside playing and enjoying every time of their lives. While me, I just having my play time with my dad, mom or even with my older brother Philant Everest and sister Xyler Lamp. I never experienced hav
HALO'S POV My name is Halo Selene Cajigal, 21 years old and having this special heart condition that makes me so special at an early age. And by that I need to under go taking medications and some treatments to make my condition okay. I really hate the smell of hospitals. And I don't like to be in here again and again and again since I don't remember. And I'm so tired everytime I 'm here in the hospital. Feeling ko nasasakal ako kahit na hindi naman problema ang paghinga ko. I was in my 2nd year in college. Taking up Bachelor of Science in Secondary Major in English. Gusto kong magturo sa mga bata. Hindi ko nga alam kung bakit 'yan ang kinuha kong kurso gayong magaling naman ako sa pagluluto. Well, hindi 'yon ang topic dito. As usual nandito na naman ako sa ospital.
HALO'S POV Matapos ang tagpong isinabit ako ng parang sako ng bigas ay agad niya 'kong dinala sa private room ko rito sa ospital. Nang makapasok kami'y dahan-dahan niya 'kong ibinaba sa hospital bed. Akala ba niya nakalimutan ko na ang pagtampal niya sa pwet ko? Pwes, nagkakamali siya! Nang maibaba ako nito ng ayos ay sinuntok ko 'to sa sikmura. Subalit gulat lamang ang rumehistro sa aking mukha ng masalag niya ang kamay kong nakasarado ang palad. Akala ba niya palalampasin ko na lang ito ng ganun-ganun na lang? Kapal ng mukha niya! Mukha siyang pugita, no! Pakialam ko sa mukha niyang pinaglihi sa tarsier! Inilapit nito ang mukha nito sa aking mukha. Halos maduling na 'ko sa sobrang lapit ng aming mga mukha sa isa't-isa. Akala niya siguro ganun-ganon na lng ang laha
THIRD PERSON'S POVPayapa at tahimik ng naging magdamag nila Halo at Jupiter. Hindi na bago kay Halo na dalawin masamang panaginip. At hindi na rin bago sa kanya na laging si Jupiter ang laging nandyan para pakalmahin ito. Hindi na nagulat si Halo na kakantahan siya ni Jupiter. Alam nitong sa isang kantang 'yon ay talagang napapakalma siya.Lagi namang ganoon mula noong nagkakilala sila. Dalawang taon ang agwat ng edad nila. Walong taong gulang si Halo at sampung taong gulang naman si Jupiter nang magkakilala sila. Kalilipat lamang noon ng bahay nila Jupiter. Magkatapatan lang ang kwarto nila kaya naman naging malapit ito sa isa't-isa.Home schooling si Halo mula nang malaman ng mga magulang nito na may sakit ito sa puso. Bibihirang makalabas nang bahay si Halo dahil bawal itong mapagod. Kaya namang nang maanyayahang maghapunan ang pamilya Zuares ay agad naman itong pumayag. Doon unang nagkakilala ang dalawa. Mula noon ay naging magbest friend na ang dalawang 'to.Subalit binago itong
THIRD PERSON'S POVHabang busy sa pagpipicture si Mama Ling kila Jupiter ay hindi nito maiwasang mapangiti ng ubod nang tamis. Mga bata pa lang kasi sila Halo ay ramdam na ni Mama Ling na may pagtingin ang binata rito. Kaya naman noong humingi ito ng pabor sa kanya ay agad niya itong tinanggap. Nakita niya kasi sa mga mata nito ang purong sinseridad at proteksyon. Kaya naman ganoon na lamang ang tuwa niya ngayon dahil matapos ang maraming taon ngayon na lamang ulit sila nagkalapit nang ganito.Hindi na mabilang pa ni Mama Ling kung ilang beses niyang kinuhanan ng litrato ang dalawa habang natutulog. Iba't-ibang anggulo ang pagkuha niya sa mga ito. Kung may sahod lang siguro ito'y yayaman siya sa ginagawa niya. Subalit anong mapapala niya rito? Ang kasiyahang matagal-tagal na ring hindi niya naramdaman.Nakalapit na ng tuluyan ang asawa nitong si Louie sa tabi ni Mama Ling. Kinuhit pa siya nito upang magtanong."Ano ba 'yon, Louie?" Sambit ni Mama Ling rito habang busy sa pagkuha ng li
JUPITER'S POVIt was a sunny day when I went to the hospital. At ngayong araw ang discharge ng babaeng amazona! Dahil sa kanya nakabenda ang kanang kamay ko. Biruin mong namaga ang kamay ko. At may kalaliman ang sugat na natamo ko.Nang makababa ako sa aking sasakyan ay pumasok na ako sa loob ng ospital dahil kailangan ko pang mag-rounds at kailangan kong bigyan ng gamot ang babaeng patay gutom! I was in the middle of the lobby when I heard a commotion. Nagkakagulo ang ilang pasyente habang napapalibutan ang dalawa pang pasyente. Nakakunot ang noo kong nilapitan ang mga ito. Nang makalapit ako sa mga ito'y nakipagsiksikan pa ako da mga pasyente na naroon.Nang makarating ako sa pinakaunahan ay ganoon na lamang ang pagbalantay ng labis na pagkagulat sa aking nakita. Paano ba nama'y may dalawang pasyente na nagpapaunahan sa pag-ubos ng isang whopper burger ng Burger King! At sino pa nga ba ang patay gutom sa burger? Edi, ang babaeng amazonang may lahing titan! Nakakabingi ang sigawan ng
THIRD PERSON'S POVMahigit isang linggo na ang lumipas at balik na sa kanya-kanyang buhay sila Jupiter at si Halo. At talaga namang hindi mapagkakailang namiss siya ng kanyang mga staff lalo na ang makulit niyang nakababatang kapatid na si Vienna. Hindi sila blood related subalit magmula kasi noong araw ng imterview nito'y gustung-gusto na niya itong yakapin. Hindi niya lamang ginawa sa kadahilanang baka magulat ito at mawirduhan sa kanya. Kaya naman kahit sabik ito'y pinanatili nito ang poker face nitong mukha.Kapapasok pa lang ni Halo sa entrance ng pinapasukang eskwelahan ay narinig na agad nito ang puno ng galak na sigaw nito sa buo niyang pangalan na talaga namang nakapag-pailing sa kanya."Halo Selene Cianne Erl Mari Tengco Cajigal!!!" Tawag ng isang first year sa kanya na sa pagkakahula niya'y kilala na niya kung sinoHumahangos na lumapit si Vienna galing sa kung saan at sinalubong nito si Halo ng isang yakap. Muntikan pa silang mabuwal sa lobby. Nagtitiginan ang mga estudyan
HALO'S POVMatapos ang surprise visit ni Jupiter ay naging tampulan ako ng issue sa school. Lalo na 'yong mga palakang ingrata na wala nang ginawa kundi tumahol ng tumahol. Talaga namang pinagkakalandakan ang pagtahol, e! Mantakin mong kahit nakatalikod ako'y rinig na rinig ko ang usapan nila na akala mo nama'y may ambag sa buhay ko! Hindi naman makapagsalita kapag kaharap ako.Akala mo'y maamong mga tupang ligaw at ako ang lobong nakaantabay rito. Talaga namang tataas ang altapresyon ko nito kung papansinin ko pa ang mga tumatahol na 'yon. Kaya naman kiber lang pakialam ko ba sa kanila, e hindi naman nila alam ang buong katotohanan. Palibhasa mga walang magawa sa buhay. Kamakailan lamang ay inilabas ang kaunahang magazine na nailimbag sa pamamahala ko.Hindi ko nagustuhan ang naging resulta niyon! Talaga namang nakakapag-init ng ulo! Mabuti na lamang at nailabas ko ang hinanakit ko. Dahil sa batang 'yon ay medyo kumalma ako. Matapos ng pangyayaring 'yon ay mas napalapit sa'kin ang ba
THIRD PERSON'S POVMahigit isang linggo na ang lumipas at balik na sa kanya-kanyang buhay sila Jupiter at si Halo. At talaga namang hindi mapagkakailang namiss siya ng kanyang mga staff lalo na ang makulit niyang nakababatang kapatid na si Vienna. Hindi sila blood related subalit magmula kasi noong araw ng imterview nito'y gustung-gusto na niya itong yakapin. Hindi niya lamang ginawa sa kadahilanang baka magulat ito at mawirduhan sa kanya. Kaya naman kahit sabik ito'y pinanatili nito ang poker face nitong mukha.Kapapasok pa lang ni Halo sa entrance ng pinapasukang eskwelahan ay narinig na agad nito ang puno ng galak na sigaw nito sa buo niyang pangalan na talaga namang nakapag-pailing sa kanya."Halo Selene Cianne Erl Mari Tengco Cajigal!!!" Tawag ng isang first year sa kanya na sa pagkakahula niya'y kilala na niya kung sinoHumahangos na lumapit si Vienna galing sa kung saan at sinalubong nito si Halo ng isang yakap. Muntikan pa silang mabuwal sa lobby. Nagtitiginan ang mga estudyan
JUPITER'S POVIt was a sunny day when I went to the hospital. At ngayong araw ang discharge ng babaeng amazona! Dahil sa kanya nakabenda ang kanang kamay ko. Biruin mong namaga ang kamay ko. At may kalaliman ang sugat na natamo ko.Nang makababa ako sa aking sasakyan ay pumasok na ako sa loob ng ospital dahil kailangan ko pang mag-rounds at kailangan kong bigyan ng gamot ang babaeng patay gutom! I was in the middle of the lobby when I heard a commotion. Nagkakagulo ang ilang pasyente habang napapalibutan ang dalawa pang pasyente. Nakakunot ang noo kong nilapitan ang mga ito. Nang makalapit ako sa mga ito'y nakipagsiksikan pa ako da mga pasyente na naroon.Nang makarating ako sa pinakaunahan ay ganoon na lamang ang pagbalantay ng labis na pagkagulat sa aking nakita. Paano ba nama'y may dalawang pasyente na nagpapaunahan sa pag-ubos ng isang whopper burger ng Burger King! At sino pa nga ba ang patay gutom sa burger? Edi, ang babaeng amazonang may lahing titan! Nakakabingi ang sigawan ng
THIRD PERSON'S POVHabang busy sa pagpipicture si Mama Ling kila Jupiter ay hindi nito maiwasang mapangiti ng ubod nang tamis. Mga bata pa lang kasi sila Halo ay ramdam na ni Mama Ling na may pagtingin ang binata rito. Kaya naman noong humingi ito ng pabor sa kanya ay agad niya itong tinanggap. Nakita niya kasi sa mga mata nito ang purong sinseridad at proteksyon. Kaya naman ganoon na lamang ang tuwa niya ngayon dahil matapos ang maraming taon ngayon na lamang ulit sila nagkalapit nang ganito.Hindi na mabilang pa ni Mama Ling kung ilang beses niyang kinuhanan ng litrato ang dalawa habang natutulog. Iba't-ibang anggulo ang pagkuha niya sa mga ito. Kung may sahod lang siguro ito'y yayaman siya sa ginagawa niya. Subalit anong mapapala niya rito? Ang kasiyahang matagal-tagal na ring hindi niya naramdaman.Nakalapit na ng tuluyan ang asawa nitong si Louie sa tabi ni Mama Ling. Kinuhit pa siya nito upang magtanong."Ano ba 'yon, Louie?" Sambit ni Mama Ling rito habang busy sa pagkuha ng li
THIRD PERSON'S POVPayapa at tahimik ng naging magdamag nila Halo at Jupiter. Hindi na bago kay Halo na dalawin masamang panaginip. At hindi na rin bago sa kanya na laging si Jupiter ang laging nandyan para pakalmahin ito. Hindi na nagulat si Halo na kakantahan siya ni Jupiter. Alam nitong sa isang kantang 'yon ay talagang napapakalma siya.Lagi namang ganoon mula noong nagkakilala sila. Dalawang taon ang agwat ng edad nila. Walong taong gulang si Halo at sampung taong gulang naman si Jupiter nang magkakilala sila. Kalilipat lamang noon ng bahay nila Jupiter. Magkatapatan lang ang kwarto nila kaya naman naging malapit ito sa isa't-isa.Home schooling si Halo mula nang malaman ng mga magulang nito na may sakit ito sa puso. Bibihirang makalabas nang bahay si Halo dahil bawal itong mapagod. Kaya namang nang maanyayahang maghapunan ang pamilya Zuares ay agad naman itong pumayag. Doon unang nagkakilala ang dalawa. Mula noon ay naging magbest friend na ang dalawang 'to.Subalit binago itong
HALO'S POV Matapos ang tagpong isinabit ako ng parang sako ng bigas ay agad niya 'kong dinala sa private room ko rito sa ospital. Nang makapasok kami'y dahan-dahan niya 'kong ibinaba sa hospital bed. Akala ba niya nakalimutan ko na ang pagtampal niya sa pwet ko? Pwes, nagkakamali siya! Nang maibaba ako nito ng ayos ay sinuntok ko 'to sa sikmura. Subalit gulat lamang ang rumehistro sa aking mukha ng masalag niya ang kamay kong nakasarado ang palad. Akala ba niya palalampasin ko na lang ito ng ganun-ganun na lang? Kapal ng mukha niya! Mukha siyang pugita, no! Pakialam ko sa mukha niyang pinaglihi sa tarsier! Inilapit nito ang mukha nito sa aking mukha. Halos maduling na 'ko sa sobrang lapit ng aming mga mukha sa isa't-isa. Akala niya siguro ganun-ganon na lng ang laha
HALO'S POV My name is Halo Selene Cajigal, 21 years old and having this special heart condition that makes me so special at an early age. And by that I need to under go taking medications and some treatments to make my condition okay. I really hate the smell of hospitals. And I don't like to be in here again and again and again since I don't remember. And I'm so tired everytime I 'm here in the hospital. Feeling ko nasasakal ako kahit na hindi naman problema ang paghinga ko. I was in my 2nd year in college. Taking up Bachelor of Science in Secondary Major in English. Gusto kong magturo sa mga bata. Hindi ko nga alam kung bakit 'yan ang kinuha kong kurso gayong magaling naman ako sa pagluluto. Well, hindi 'yon ang topic dito. As usual nandito na naman ako sa ospital.
My name is Halo. I don't know why my parents named me that kind of name. It's kinda too innocent! I'm not innocent, I'm evil and mean. I don't want everybody sees my weaknesses. I don't care with their sympathies and dramas! I hate it, I really hate every person passes by and asking what happened to me?! Or what's my problem. They're not even my mom or even my dad to do an explanations in every actions that I've done. All I want is a peaceful life and a place where I really belong. To the place that makes me feel so free and reckless! To the place where I can see myself with. All of my life I just in my room and watching other children outside playing and enjoying every time of their lives. While me, I just having my play time with my dad, mom or even with my older brother Philant Everest and sister Xyler Lamp. I never experienced hav