THIRD PERSON'S POV
Habang busy sa pagpipicture si Mama Ling kila Jupiter ay hindi nito maiwasang mapangiti ng ubod nang tamis. Mga bata pa lang kasi sila Halo ay ramdam na ni Mama Ling na may pagtingin ang binata rito. Kaya naman noong humingi ito ng pabor sa kanya ay agad niya itong tinanggap. Nakita niya kasi sa mga mata nito ang purong sinseridad at proteksyon. Kaya naman ganoon na lamang ang tuwa niya ngayon dahil matapos ang maraming taon ngayon na lamang ulit sila nagkalapit nang ganito.
Hindi na mabilang pa ni Mama Ling kung ilang beses niyang kinuhanan ng litrato ang dalawa habang natutulog. Iba't-ibang anggulo ang pagkuha niya sa mga ito. Kung may sahod lang siguro ito'y yayaman siya sa ginagawa niya. Subalit anong mapapala niya rito? Ang kasiyahang matagal-tagal na ring hindi niya naramdaman.
Nakalapit na ng tuluyan ang asawa nitong si Louie sa tabi ni Mama Ling. Kinuhit pa siya nito upang magtanong.
"Ano ba 'yon, Louie?" Sambit ni Mama Ling rito habang busy sa pagkuha ng litrato
"Itatanong ko lang kung may dala kang popcorn?" Saad ng asawang si Louie
"Seryoso ka? Popcorn, Louie? Okay ka lang ba? Nasa ospital tayo wala tayo sa peryahan!" Litanya ni Mama Ling rito saka tumalikod
Ilang sandali'y muli siyang nakaramdam ng pagkuhit muli akong tumingin rito dahil handa na 'kong sapukin 'to sa inis ngunit may sinabi ito.
"Honey bilis. Picturan mo 'ko!" Pigil ang tuwa na sambit nito habang nakatabi sa dalawang natutulog
Napailing na lang si Mama Ling sa kakulitan ng asawa. Ilang minuto pa ang lumipas at agad namang itinago nito ang hawak na cellphone nang marinig nito ang pag-ingit ng hospital bed. She act like nothing happen. Ngumiti pa ito ng malapad habang hinihintay ang dalawang magising. Dumampot pa ito ng popcorn galing sa bag.
"Akala ko ba walang popcorn? Saang lupalop mo naman nadampot 'yan?!" Kunot noong tanong ng asawang si Louie
"Dyan lang sa tabi-tabi. Nagulat na lang ako pagbukas ko ng bag may popcorn na." Turan pa nito habang patuloy sa pagnguya ng popcorn at nakatingin sa pikit matang nakaupong si Halo
Naupo naman si Louie sa maliit na kabinet na naroon at nakinguya na rin ng popcorn at nakatanga sa hospital bed na akala mo'y nanonood ng isang magandang pelikula.
HALO'S POV
Nagising ako dahil sa mga bulong na naririnig ko. Ay, sandali hindi pala bulong kasi talagang naaalibadbaran na ako sa ingay nila. Kaya naman umupo na ako sa hospital bed. Nakapikit pa ang mga mata ko dahil inaantok pa talaga ako subalit datapwat may mga nilalang na nakalunok ata ng megaphone sa lakas ng boses! Kaya naman napagpasyahan ko nang bumangon.
Ayoko sa lahat naiistorbo ang pagtulog, e! Hindi pa naman maganda mood ko kapag naistorbo. Nang nagmulat ako ng mga mata'y blangko ang ekspresyon ng mga ito. Subalit para na lamang akong nakakita ng multo dahil nakita ko ang mga magulang ko na nagsisipagnguya ng popcorn habang di maalis ang ngisi sa mga labi. Tila nagising ang kaluluwa ko sa nakita ko.
Nagpanic ang buo kong sistema at nag-umpisa akong manlamig. Napadako agad ang tingin ko kay Doc Jupiter na nasa tabi ko. Nakanganga pa ito habang tulog. Inalug-alog ko ito para magising subalit hindi manlang ito natinag. Nakadalawang ulit ako ng pag-gising rito habang nanlalaki ang mga matang nakatingin kila Mama Ling na kinang ng kinang ang mga mata habang puno ang bibig ng popcorn.
Nabwusit na ako kay Jupiter kaya naman sinipa ko ito. Ganito ba ang nagagawa ng bad mood? Nagiging malakas? Nakarinig na lang kami ng malakas na pagtunog ng nahulog sa sahig. Na sinundan naman ng mahinang pagdaing.
Pupungas-pungas na tumayo si Jupiter habang nakasabit pa sa balikat nito. Dahan-dahan naman itong nag-inat at nang mapagawi ang mga mata sa magulang ko'y bigla na lamang nanlaki ang mga mata nito't napatigalgal sa mga ito. Nag-umpisang mamula ang magkabilang tainga nito at inayos ang gusot na damit pati na ang buhok nitong magulo. Ang cute ng ginawa niya tska ng itsura niyang nahihiya.
"Ang cute!" Sambit ko na lamang habang nakatingin pa rin sa gawi nito
Dahil sa tahimik ang paligid ay agad rin akong napalinga sa mga taong narito. Nakanganga pa ang mga ito. Nagtaka naman ako dahil si Mama Ling at si Dad ay nakanganga tapos may nalaglag pang mga popcorn mula roon. Napangiwi na lang ako at ganoon na lamang ang pagsampal ng katotohanan sa'kin na nasabi ko pala 'yong nasa utak ko! Putragis ang buong akala ko sa isip ko lang sinabi!
"Wala kayong narinig!" Sigaw ko bago nagmamadaling bumaba sa hospital bed at dali-daling nagtungo sa banyo
Nang makapasok ako sa banyo'y humarap ako sa salamin. Namumula na ang dalawa kong tainga! At ngayon ko lang napansin na hindi pala ako humihinga kanina pa. At sobrang bilis din ng pintig ng puso ko. Para akong hinabol ng mga gigantic na patatas!!! Nagtagal pa ako sa loob ng banyo dahil nahihiya na akong lumabas. Subalit sa pagkamalas-malas nga naman biglang tumunog ang tiyan ko.
Napafacepalm na lang ako at nagsimulang titigan at ayusin ang itsura ko. Nakakahiya kay Doc Jupiter kung makikita niya 'kong gulo-gulo ang buhok at mukhang mananapok! Baka siya lang ang masapok ko. At isa pa nagugutom na ako kaya naman matapos kong tingnang muli ang mukha ko sa salamin ay lumabas na 'ko. Blangko lang ang itsura ng mukha ko.
Kung wala akong hawak na IV stand iisipin kong nasa loob ako ng simbahan dahil sa tahimik ng mga nilalang sa labas ng banyo paglabas ko. Sila Mama Ling ay tahimik na kumakain ng popcorn katabi si Dad na nakaupo pa sa kabinet ko. Pareho silang bumubungisngis sa tinitingnan nila sa cellphone. Samantalang si Doc Jupiter naman ay hindi natinag sa pagkakatayo. Napatingin pa ito sa'kin subalit tinaasan ko lang ito ng kilay na siyang kinaiwas nito ng tingin.
Dahan-dahan akong nagmartsa papunta sa kinalalagyan ni Jupiter. Kitang-kita ang pagkabalisa nito. Hindi nito alam kung iiwas ba 'to, gigilid o ano. Nang makalapit naman ako'y agad kong kinuha ang nakalagay na Jollibee take out sa bedside table. Matapos nito'y pumihit ako ng lakad papunta sa hospital bed.
Umakyat ako roon at naupo. Binuksan ko ang maliit na take out paper bag. Kinuha ko ang isang burger roon at walang pag-aalinlangang binuksan ko ito't kinagatan ng pagkalaki-laki. Napansin ko namang nakatingin si Jupiter sa gawi ko at tila pinapanood ang bawat galaw ko. Nakanganga pa ito at talaga namang nanlalaki pa ang mata sa ginawa ko. Kaya naman sininghalan ko ito dahil naaalibadbaran ako sa itsura ng pisting Doctor na 'to!
"What is it?" Tanong ko rito habang nakataas ang kanan kong kilay
"Ah, wow! You're such a monster eating that burger. Hindi halatang gutom ka. Kasi kulang na lang pati balot kainin muna." Sagot naman nito
Nagpanting ang tenga ko sa narinig ko kaya naman ngali-ngali ko nga itong sapukin tutal malapit lang naman siya sa'kin.
"Anak! Ano ka ba naman bakit mo sinapok si Doc Jupiter?" Sambit ni Mama Ling sa'kin at lumapit na ito sa hospital bed ko habang sinusuri si Jupito Pabibo
"Psh!" Usal ko na lang at pinagpatuloy ang paglantak sa burger at fries na hindi na mainit nang maubos ko ang burger ay bumaba naman na ako sa kama
Tiningnan ko ang mga prutas na nagkalat sa sahig. Sinusuri ko ang mga ito dahil gutom pa talaga ako. Nang kukunin ko na ang isang orange na naroon au tinampal naman ni Jupito Pabibo ang kamay ko.
"Hey, may germs na 'yan. Huwag munang pulutin." Sambit pa nito
Dahil gutom pa talaga ako ay kinuha ko ang kamay nito na nakahawak sa kamay ko tska ko ito kinagat.
"Aaaahhhhhh!!! Let go of my hand you brat!!!" Sigaw nito habang namimilipit na nakalupasay sa sahig
Nilapitan na kami nila Mama Ling dahil hindi ko talaga pinapakawalan ang kamay nito mula sa bibig ko. Kanina pa "tong damuhong 'to, e! Baka maging titan ako bigla at tanggalan ko ng ulo 'tong siraulong 'to!
Hindi ko alam kung anong ginawa nila Mama Ling at nailayo nila ako kay Jupiter. At bigla na lamang akong nilapagan ni Dad ng isang tupperware na may lamang kung ano. Nang maamoy ko ang aromang nagmumula roon ay parang bigla akong napatingin doon. At ganoon na lamang ang pagningning ng mga mata ko at panunubig ng bagang ko nang makita ko kung ano ang laman niyo. Agad ko namang kinuha ang kutsara at nilantakan 'yon.
Hindi ko na sila pinansin dahil mas guato kong pawiin ang gutom ko kaysa tanungin ang bwisit na si Jupitong Pabibo kung masakit ba 'yong kagat ko sa kanya.
JUPITER'S POV
Tatamaan talaga 'tong babaeng 'to sa'kin. Makikita niya talaga kung anong hinahanap niya! Intayin niya lang at itatarak ko sa kanya ang bawat syringe na makikita ko. Ang sakit ng kamay ko, lintek! Kala ko mawawalan na 'ko ng laman sa kamay dahil sa tindi ng kagat niya. Ginawa ba namang steak ang kamay ko!? Kung di lang talaga, argh! Masasakal ko talaga siya.
Habang naglalakad ako palabas ng ospital ay ganoon din ang pagwagwag ko nito sa ere. Namumula kasi tapos sobrang sakit. Bumaon pa ata yung ngipin niya. Nang makarating ako sa hospital entrance ay napakunot nalang ang aking noo dahil nakaparada roon ang sasakyan ni Dashiel. Bumaba pa roon ang kapatid ni Halo na si Ate Xyler.
Talaga namang kataka-taka na. May hindi ba ako nalalaman? Agad rin naman itong umalis matapos makababa ng kapatid ni Halo. Nagdiretso na ako sa aking kotse dahil may meeting pa akong kailangang puntahan. Anong oras na paniguradong naroon na sila. At hindi nga ako nagkamali dahil nang saktong pagka-upo ko sa driver's seat ay tumawag ang secretary ko.
"Hello, Sir Jupiter, the meeting will be start at 9. Hinahanap na po kayo ng board." Sambit nito sa kabilang linya
"Tell them to wait me up. Pauwi pa lang ako. Nakatulog ako sa hospital. I will just fix myself and I'll be there. Pwede na silang magsimula hahabol na lang ako." Turan ko naman habnmang nagmamadaling ini-start ang engine ng kotse
"Sige po Sir, have a safe trip po." Saad nito bago naputol ang tawag
Nagsimula na akong magdrive pauwi sa bahay. Habang dinadaing pa rin ang sakit ng kanang kamay ko.
MAMA LING'S POV
Ito talagang anak ko parang halimaw pagkakagising. Kaya naman di na namin siya inintindi ni Louie kanina dahil saulado ko na ang pag-uugali niyan kapag bagong gising. Akala mo laging mananapok. Hindi ko namang akalaing pipigilan ito ni Jupiter sa pagkuha ng nagkalat na mga prutas sa lapag. Nakagat pa tuloy ang kamay niya.
Ito naman kasing anak ko kala mo hindi pinapakain! Mantakin mo ba namang pati kamay ng doctor kinagat? Mamaya niyan bigla na lang siyang tarakan ng syringe sa mata. Takot pa naman ito sa syringe. Hindi na nasanay, e, mula pagkabata lagi na siyang nasa ospital.
Maganang-maganang kumakain si Halo sa isang tabi. Akala mo naman ginugutom siya sa bahay. Halos siya nga kumoconsume ng laman ng refrigerator sa bahay. Mataba na nga siya, e. Malusog kung tutuusin. Pinagalitan ko naman ito dahil sa inasal niya sa kanyang doctor.
"Selene! Bakit mo kinagat ang doctor mo? Alam mo bang masama 'yong ginawa mo? Para ka namang bata, e!" Sermon ko rito na siya namang nakapagpahinto rito
"Sorry na, Ma." Sambit nito bago tumakbo sa gawi ko at yumakap
Naku, naglalambing na naman. May kasalanan, e! Napabuntong hininga na lang ako at ginantihan ang yakap nito. Si Halo yung tipo ng tao na napakaseryoso. Ni bibihira ngang ngumiti itong batang 'to. Laging akala mo may galit sa mundo pano'y lagi na lamang nakasimangot.
Kaya naman wala pang nagiging nobyo, e! Masyadong pihikan! Ewan ko ba dito sa anak kong 'to. Ni hindi ko pa nakitang may naglakas loob na lapitan nito. Lagi na lang kasing nagtataray.
Kahit sino tinatarayan. Kaya naman tiklop agad ang iba kapag ito'y nasa malapit.
"How's being the Editor-In-Chief of Rhetocian?" Tanong ko rito habang kumakain pa ito
"Same old, same old still Rhetocian." Pamimilosopo nito
"Halo Selene!" Turan ko rito na siyang nakapagpatigil rito
"Mama, it's still Rhetocian! Wala namang bago, e. On process na kami sa next magazine issue. And Ma, may bago akong staff." Pahayag naman nito bago tinuloy ang pagkain
"Oh? Is it a he?" Nakangising sambit ko rito
Natig-akan naman ito kaya naman agad nitong kinuha ang tubig na nakapatong sa bedside table at agad naman itong tinungga.
"Ma, naman! May balak ka bang patayin ako?" Sambit pa nito habang hinahagud-hagod ang dibdib nito
"Why? It's just a question. As if it is harming you!" Pahayag ko bago umikot ang mga mata sa pagkastress ko sa batang 'to
"Fyi, Ma, he's not a he because she's a she!" Pikong saad nito na siyang kinatawa ko
"Okay, fine she's a she! Happy now?" Pagsuko ko naman
"Nak, nga pala bakit nakakalat 'yong mga prutas sa sahig? Anong nangyari?" Nagtatakang tanong ko rito
"Ahm...ano po kasi...ahm...ano-" nauutal-utal na saad nito
Naningkit ang mga mata ko. Bibihira mangyari ito. Kaya naman napangisi ako lalo at namumula pa ang mga pisngi nito. Kaya naman mas inasar ko pa ito lalo. Hanggang sa nagdadabog na lumabas ito ng pintuan at pumunta sa kung saan.
At 'yan ang aking hapitot.
JUPITER'S POVIt was a sunny day when I went to the hospital. At ngayong araw ang discharge ng babaeng amazona! Dahil sa kanya nakabenda ang kanang kamay ko. Biruin mong namaga ang kamay ko. At may kalaliman ang sugat na natamo ko.Nang makababa ako sa aking sasakyan ay pumasok na ako sa loob ng ospital dahil kailangan ko pang mag-rounds at kailangan kong bigyan ng gamot ang babaeng patay gutom! I was in the middle of the lobby when I heard a commotion. Nagkakagulo ang ilang pasyente habang napapalibutan ang dalawa pang pasyente. Nakakunot ang noo kong nilapitan ang mga ito. Nang makalapit ako sa mga ito'y nakipagsiksikan pa ako da mga pasyente na naroon.Nang makarating ako sa pinakaunahan ay ganoon na lamang ang pagbalantay ng labis na pagkagulat sa aking nakita. Paano ba nama'y may dalawang pasyente na nagpapaunahan sa pag-ubos ng isang whopper burger ng Burger King! At sino pa nga ba ang patay gutom sa burger? Edi, ang babaeng amazonang may lahing titan! Nakakabingi ang sigawan ng
THIRD PERSON'S POVMahigit isang linggo na ang lumipas at balik na sa kanya-kanyang buhay sila Jupiter at si Halo. At talaga namang hindi mapagkakailang namiss siya ng kanyang mga staff lalo na ang makulit niyang nakababatang kapatid na si Vienna. Hindi sila blood related subalit magmula kasi noong araw ng imterview nito'y gustung-gusto na niya itong yakapin. Hindi niya lamang ginawa sa kadahilanang baka magulat ito at mawirduhan sa kanya. Kaya naman kahit sabik ito'y pinanatili nito ang poker face nitong mukha.Kapapasok pa lang ni Halo sa entrance ng pinapasukang eskwelahan ay narinig na agad nito ang puno ng galak na sigaw nito sa buo niyang pangalan na talaga namang nakapag-pailing sa kanya."Halo Selene Cianne Erl Mari Tengco Cajigal!!!" Tawag ng isang first year sa kanya na sa pagkakahula niya'y kilala na niya kung sinoHumahangos na lumapit si Vienna galing sa kung saan at sinalubong nito si Halo ng isang yakap. Muntikan pa silang mabuwal sa lobby. Nagtitiginan ang mga estudyan
HALO'S POVMatapos ang surprise visit ni Jupiter ay naging tampulan ako ng issue sa school. Lalo na 'yong mga palakang ingrata na wala nang ginawa kundi tumahol ng tumahol. Talaga namang pinagkakalandakan ang pagtahol, e! Mantakin mong kahit nakatalikod ako'y rinig na rinig ko ang usapan nila na akala mo nama'y may ambag sa buhay ko! Hindi naman makapagsalita kapag kaharap ako.Akala mo'y maamong mga tupang ligaw at ako ang lobong nakaantabay rito. Talaga namang tataas ang altapresyon ko nito kung papansinin ko pa ang mga tumatahol na 'yon. Kaya naman kiber lang pakialam ko ba sa kanila, e hindi naman nila alam ang buong katotohanan. Palibhasa mga walang magawa sa buhay. Kamakailan lamang ay inilabas ang kaunahang magazine na nailimbag sa pamamahala ko.Hindi ko nagustuhan ang naging resulta niyon! Talaga namang nakakapag-init ng ulo! Mabuti na lamang at nailabas ko ang hinanakit ko. Dahil sa batang 'yon ay medyo kumalma ako. Matapos ng pangyayaring 'yon ay mas napalapit sa'kin ang ba
My name is Halo. I don't know why my parents named me that kind of name. It's kinda too innocent! I'm not innocent, I'm evil and mean. I don't want everybody sees my weaknesses. I don't care with their sympathies and dramas! I hate it, I really hate every person passes by and asking what happened to me?! Or what's my problem. They're not even my mom or even my dad to do an explanations in every actions that I've done. All I want is a peaceful life and a place where I really belong. To the place that makes me feel so free and reckless! To the place where I can see myself with. All of my life I just in my room and watching other children outside playing and enjoying every time of their lives. While me, I just having my play time with my dad, mom or even with my older brother Philant Everest and sister Xyler Lamp. I never experienced hav
HALO'S POV My name is Halo Selene Cajigal, 21 years old and having this special heart condition that makes me so special at an early age. And by that I need to under go taking medications and some treatments to make my condition okay. I really hate the smell of hospitals. And I don't like to be in here again and again and again since I don't remember. And I'm so tired everytime I 'm here in the hospital. Feeling ko nasasakal ako kahit na hindi naman problema ang paghinga ko. I was in my 2nd year in college. Taking up Bachelor of Science in Secondary Major in English. Gusto kong magturo sa mga bata. Hindi ko nga alam kung bakit 'yan ang kinuha kong kurso gayong magaling naman ako sa pagluluto. Well, hindi 'yon ang topic dito. As usual nandito na naman ako sa ospital.
HALO'S POV Matapos ang tagpong isinabit ako ng parang sako ng bigas ay agad niya 'kong dinala sa private room ko rito sa ospital. Nang makapasok kami'y dahan-dahan niya 'kong ibinaba sa hospital bed. Akala ba niya nakalimutan ko na ang pagtampal niya sa pwet ko? Pwes, nagkakamali siya! Nang maibaba ako nito ng ayos ay sinuntok ko 'to sa sikmura. Subalit gulat lamang ang rumehistro sa aking mukha ng masalag niya ang kamay kong nakasarado ang palad. Akala ba niya palalampasin ko na lang ito ng ganun-ganun na lang? Kapal ng mukha niya! Mukha siyang pugita, no! Pakialam ko sa mukha niyang pinaglihi sa tarsier! Inilapit nito ang mukha nito sa aking mukha. Halos maduling na 'ko sa sobrang lapit ng aming mga mukha sa isa't-isa. Akala niya siguro ganun-ganon na lng ang laha
THIRD PERSON'S POVPayapa at tahimik ng naging magdamag nila Halo at Jupiter. Hindi na bago kay Halo na dalawin masamang panaginip. At hindi na rin bago sa kanya na laging si Jupiter ang laging nandyan para pakalmahin ito. Hindi na nagulat si Halo na kakantahan siya ni Jupiter. Alam nitong sa isang kantang 'yon ay talagang napapakalma siya.Lagi namang ganoon mula noong nagkakilala sila. Dalawang taon ang agwat ng edad nila. Walong taong gulang si Halo at sampung taong gulang naman si Jupiter nang magkakilala sila. Kalilipat lamang noon ng bahay nila Jupiter. Magkatapatan lang ang kwarto nila kaya naman naging malapit ito sa isa't-isa.Home schooling si Halo mula nang malaman ng mga magulang nito na may sakit ito sa puso. Bibihirang makalabas nang bahay si Halo dahil bawal itong mapagod. Kaya namang nang maanyayahang maghapunan ang pamilya Zuares ay agad naman itong pumayag. Doon unang nagkakilala ang dalawa. Mula noon ay naging magbest friend na ang dalawang 'to.Subalit binago itong
HALO'S POVMatapos ang surprise visit ni Jupiter ay naging tampulan ako ng issue sa school. Lalo na 'yong mga palakang ingrata na wala nang ginawa kundi tumahol ng tumahol. Talaga namang pinagkakalandakan ang pagtahol, e! Mantakin mong kahit nakatalikod ako'y rinig na rinig ko ang usapan nila na akala mo nama'y may ambag sa buhay ko! Hindi naman makapagsalita kapag kaharap ako.Akala mo'y maamong mga tupang ligaw at ako ang lobong nakaantabay rito. Talaga namang tataas ang altapresyon ko nito kung papansinin ko pa ang mga tumatahol na 'yon. Kaya naman kiber lang pakialam ko ba sa kanila, e hindi naman nila alam ang buong katotohanan. Palibhasa mga walang magawa sa buhay. Kamakailan lamang ay inilabas ang kaunahang magazine na nailimbag sa pamamahala ko.Hindi ko nagustuhan ang naging resulta niyon! Talaga namang nakakapag-init ng ulo! Mabuti na lamang at nailabas ko ang hinanakit ko. Dahil sa batang 'yon ay medyo kumalma ako. Matapos ng pangyayaring 'yon ay mas napalapit sa'kin ang ba
THIRD PERSON'S POVMahigit isang linggo na ang lumipas at balik na sa kanya-kanyang buhay sila Jupiter at si Halo. At talaga namang hindi mapagkakailang namiss siya ng kanyang mga staff lalo na ang makulit niyang nakababatang kapatid na si Vienna. Hindi sila blood related subalit magmula kasi noong araw ng imterview nito'y gustung-gusto na niya itong yakapin. Hindi niya lamang ginawa sa kadahilanang baka magulat ito at mawirduhan sa kanya. Kaya naman kahit sabik ito'y pinanatili nito ang poker face nitong mukha.Kapapasok pa lang ni Halo sa entrance ng pinapasukang eskwelahan ay narinig na agad nito ang puno ng galak na sigaw nito sa buo niyang pangalan na talaga namang nakapag-pailing sa kanya."Halo Selene Cianne Erl Mari Tengco Cajigal!!!" Tawag ng isang first year sa kanya na sa pagkakahula niya'y kilala na niya kung sinoHumahangos na lumapit si Vienna galing sa kung saan at sinalubong nito si Halo ng isang yakap. Muntikan pa silang mabuwal sa lobby. Nagtitiginan ang mga estudyan
JUPITER'S POVIt was a sunny day when I went to the hospital. At ngayong araw ang discharge ng babaeng amazona! Dahil sa kanya nakabenda ang kanang kamay ko. Biruin mong namaga ang kamay ko. At may kalaliman ang sugat na natamo ko.Nang makababa ako sa aking sasakyan ay pumasok na ako sa loob ng ospital dahil kailangan ko pang mag-rounds at kailangan kong bigyan ng gamot ang babaeng patay gutom! I was in the middle of the lobby when I heard a commotion. Nagkakagulo ang ilang pasyente habang napapalibutan ang dalawa pang pasyente. Nakakunot ang noo kong nilapitan ang mga ito. Nang makalapit ako sa mga ito'y nakipagsiksikan pa ako da mga pasyente na naroon.Nang makarating ako sa pinakaunahan ay ganoon na lamang ang pagbalantay ng labis na pagkagulat sa aking nakita. Paano ba nama'y may dalawang pasyente na nagpapaunahan sa pag-ubos ng isang whopper burger ng Burger King! At sino pa nga ba ang patay gutom sa burger? Edi, ang babaeng amazonang may lahing titan! Nakakabingi ang sigawan ng
THIRD PERSON'S POVHabang busy sa pagpipicture si Mama Ling kila Jupiter ay hindi nito maiwasang mapangiti ng ubod nang tamis. Mga bata pa lang kasi sila Halo ay ramdam na ni Mama Ling na may pagtingin ang binata rito. Kaya naman noong humingi ito ng pabor sa kanya ay agad niya itong tinanggap. Nakita niya kasi sa mga mata nito ang purong sinseridad at proteksyon. Kaya naman ganoon na lamang ang tuwa niya ngayon dahil matapos ang maraming taon ngayon na lamang ulit sila nagkalapit nang ganito.Hindi na mabilang pa ni Mama Ling kung ilang beses niyang kinuhanan ng litrato ang dalawa habang natutulog. Iba't-ibang anggulo ang pagkuha niya sa mga ito. Kung may sahod lang siguro ito'y yayaman siya sa ginagawa niya. Subalit anong mapapala niya rito? Ang kasiyahang matagal-tagal na ring hindi niya naramdaman.Nakalapit na ng tuluyan ang asawa nitong si Louie sa tabi ni Mama Ling. Kinuhit pa siya nito upang magtanong."Ano ba 'yon, Louie?" Sambit ni Mama Ling rito habang busy sa pagkuha ng li
THIRD PERSON'S POVPayapa at tahimik ng naging magdamag nila Halo at Jupiter. Hindi na bago kay Halo na dalawin masamang panaginip. At hindi na rin bago sa kanya na laging si Jupiter ang laging nandyan para pakalmahin ito. Hindi na nagulat si Halo na kakantahan siya ni Jupiter. Alam nitong sa isang kantang 'yon ay talagang napapakalma siya.Lagi namang ganoon mula noong nagkakilala sila. Dalawang taon ang agwat ng edad nila. Walong taong gulang si Halo at sampung taong gulang naman si Jupiter nang magkakilala sila. Kalilipat lamang noon ng bahay nila Jupiter. Magkatapatan lang ang kwarto nila kaya naman naging malapit ito sa isa't-isa.Home schooling si Halo mula nang malaman ng mga magulang nito na may sakit ito sa puso. Bibihirang makalabas nang bahay si Halo dahil bawal itong mapagod. Kaya namang nang maanyayahang maghapunan ang pamilya Zuares ay agad naman itong pumayag. Doon unang nagkakilala ang dalawa. Mula noon ay naging magbest friend na ang dalawang 'to.Subalit binago itong
HALO'S POV Matapos ang tagpong isinabit ako ng parang sako ng bigas ay agad niya 'kong dinala sa private room ko rito sa ospital. Nang makapasok kami'y dahan-dahan niya 'kong ibinaba sa hospital bed. Akala ba niya nakalimutan ko na ang pagtampal niya sa pwet ko? Pwes, nagkakamali siya! Nang maibaba ako nito ng ayos ay sinuntok ko 'to sa sikmura. Subalit gulat lamang ang rumehistro sa aking mukha ng masalag niya ang kamay kong nakasarado ang palad. Akala ba niya palalampasin ko na lang ito ng ganun-ganun na lang? Kapal ng mukha niya! Mukha siyang pugita, no! Pakialam ko sa mukha niyang pinaglihi sa tarsier! Inilapit nito ang mukha nito sa aking mukha. Halos maduling na 'ko sa sobrang lapit ng aming mga mukha sa isa't-isa. Akala niya siguro ganun-ganon na lng ang laha
HALO'S POV My name is Halo Selene Cajigal, 21 years old and having this special heart condition that makes me so special at an early age. And by that I need to under go taking medications and some treatments to make my condition okay. I really hate the smell of hospitals. And I don't like to be in here again and again and again since I don't remember. And I'm so tired everytime I 'm here in the hospital. Feeling ko nasasakal ako kahit na hindi naman problema ang paghinga ko. I was in my 2nd year in college. Taking up Bachelor of Science in Secondary Major in English. Gusto kong magturo sa mga bata. Hindi ko nga alam kung bakit 'yan ang kinuha kong kurso gayong magaling naman ako sa pagluluto. Well, hindi 'yon ang topic dito. As usual nandito na naman ako sa ospital.
My name is Halo. I don't know why my parents named me that kind of name. It's kinda too innocent! I'm not innocent, I'm evil and mean. I don't want everybody sees my weaknesses. I don't care with their sympathies and dramas! I hate it, I really hate every person passes by and asking what happened to me?! Or what's my problem. They're not even my mom or even my dad to do an explanations in every actions that I've done. All I want is a peaceful life and a place where I really belong. To the place that makes me feel so free and reckless! To the place where I can see myself with. All of my life I just in my room and watching other children outside playing and enjoying every time of their lives. While me, I just having my play time with my dad, mom or even with my older brother Philant Everest and sister Xyler Lamp. I never experienced hav