Hospital
Aria Pov Nandito ako sa private hospital namin para kunin ang mga mahahalaga kong gamit. Nagmadali na akong lumabas ng opisina ko. Bukas na ng gabi ang alis ko sa bansa. Kailangan ko pang mag-impake ng mga gamit na dadalhin ko. Kausap ko si mommy sa cellphone habang naglalakad palabas ng hospital. Nagulat pa ako sa pagsigaw ng ex-boyfriend ko na matagal ko ng iniiwasan. Nasa lobby ito nakikipagsagutan sa security guard. Oh goodness! What is he doing here again? Naglakad na ako papalapit sa lobby. Tumigil lang ito nang makita ako. Tinaasan ko lang siya ng kilay at inirapan. "What do you want this time, Anthony?" inis kong tanong. "Finally, lumabas ka rin, my love," ngiti pa nitong sambit. Kinilabutan ako sa sinabi nito kadiri na lalaki. "Stop making trouble here at the hospital. Stop following me! Tigilan mo na ako dahil matagal na tayong tapos. Huwag mong guluhin ang tahimik ko ng buhay," pakiusap ko rito. "No! I'm not done with you yet, Aria." Sabay hila niya sa akin. Nagpumiglas ako at nanlaban. "Stop it! Stop it Anthony," sigaw ko na sa kanya. Sinenyasan ko ang security guard na 'wag lumapit baka madamay pa. Sobra akong kinabahan na baka anong gawin nito sa akin. Hindi pwedeng makuha niya ako at gawin ang gusto nito sa akin. No way! Dapat talaga nakinig ako kay Daddy kanina, ang tigas ba naman kasi ng ulo ko. Eto ang napala ko ngayon. "Papatayin ko ang lahat ng gustong harangan ako!" sigaw na banta pa ni Anthony. "Let her go," isang nakakatakot na boses ang narinig ko mula sa likuran namin. Natakot ako na baka kung ano ang mangyayari sa akin, kapag magbuno sila sa harapan ko. Napasigaw ako nang hilain ako ni Anthony ng marahas. Natapilok pa ako dahil sa pagkakahila n'ya sa akin. Ouch! Nabali pa yata ang paa ko sa pagkakatapilok ko. "Ano ba bitawan mo ako! Nasasaktan ako!" Nagpumiglas ako. "I said, let her go," dumagundong ang boses nito sa paligid. Nakakatakot at nakakakilabot naman ang boses nito. Sana tulungan ako ng lalaking ito 'wag lang puro 'let her go' ang sinasabi. Bago pa ako maisakay ni Anthony sa sasakyan nito ay may mga kamay ng humila sa akin mula sa pagkakahawak sa akin ni Anthony. Napasubsob pa ako sa matitipuno nitong dibdib. "Aray ko naman," reklamo ko. Narinig ko itong mahina na natawa. Like, anong nakakatawa? Kaya inangat ko ang ulo ko para makita ko ang mukha ng lalaking tumulong sa akin. Napasinghap ako habang napatingala sa lalaking humila sa akin. Kahit naka-sunglasses at sumbrero ito ay kita ko pa rin ang maganda nitong mukha, ang labi nitong pinkish ang kulay. Ang matapos nitong ilang na kay sarap pisilin, especially his nice jawline, na may manipis na buhok. A very masculine man. Habang nakatitig ako sa lalaking naka-sunglases ay sumikdo ang puso ko. Pakiramdam ko nagtama ang aming mga mata kahit pa naka-sunglasses ito. Bumilis ang tibok ng puso ko, hindi sa kaba kundi dahil sa presensya nito sa akin. Ngayon lang ako naramdaman ng ganitong kilig at pagkamangha. "Gago! Bitawan mo si Aria. Huwag mong yakapin ang girlfriend ko," sigaw ni Anthony. Galit na galit ang boses nito. "Help me. He always makes trouble here and he is not my boyfriend anymore. Matagal na kaming hiwalay, pero ginugulo niya palagi ang tahimik ko ng buhay," agad kong sabi sa lalaking nakayakap sa akin. "Huwag mo sabing yakapin ang girlfriend ko!" Sinugod ni Anthony ang lalaking nakahawak sa akin. Napakapit ako sa braso ng lalaking tumulong sa akin nang undayan nito ng tadyak si Anthony. Kita ko ang pagkatilapon ni Anthony sa semento dahil sa pananadyak ng lalaking tumulong sa akin. Napasigaw ulit ako nang makarinig ako ng putok ng baril. Niyakap ulit ako ng lalaki, ramdam ko ang pagharang nito gamit ang katawan niya para maproteksyonan niya ako. Naipit tuloy ako sa gitna ng sasakyan at sa matipuno nitong katawan. "Are you okay?" malamyos ang boses na tanong nito sa akin. Tumango lang ako dahil nakapokus ako sa pagdama sa katawan nitong nakadikit sa katawan ko. Nakakaliyo ang panlalaki nitong pabango na kay sarap amoy-amoyin ang bango niya. Ang sarap sa pakiramdam ang mabaon sa mga bisig nito. Bago lang sa akin ang mga ganitong pakiramdam. At gustong gusto ko ang mga yakap nito sa akin. I feel so safe in his arms. "I know, i smell good but stop smelling me woman! Your life is in danger isn't it? But why are you so focused on feeling my body," bulong nito sa akin. Bahagyan na namula ang mukha ko pero hindi ako nagpahalata. Napakaprangka naman ng lalaking ito. "I'm just breathing deeply, I didn't smell you," tanggi ko agad para mapagtakpan ang kahihiyan ko. Pero honestly mabango naman talaga siya. Gosshhh, nakakahiya ka self nasa panganib na nga ang buhay mo nakuha mo pang manantsing sa lalaking nagligtas sa iyo. "Silly! But you know, i love your smell. Your scent so sweet. I can't get enough of smelling you, my dear," bulong ulit nito sa akin. Sabay pa kaming napaigtad sa malakas na sigaw ni Anthony. 'Yong kabog ng dibdib ko sobrang lakas na halos mabingi na ako. God, lumala na ang saltik ng lalaking iyon. Thanks God, dahil sa estrangherong lalaki na tumulong sa akin. "Don't mind him. Now walk faster, para makalayo ka na sa gago mong boyfriend," diin pa nito sa boyfriend na salita. "Ex-boyfriend," pagtatama ko. "Ex-boyfriend indeed," kita ko pa ang pagngisi nito. "Thank you for helping me. Tatanawin ko itong malaking utang na loob mula sa iyo," taos puso kong pasasalamat sa lalaking estranghero. Bahagya ko pang sinilip ang mukha nito dahil sa sombrero nitong suot at sunglasses. Yumuko naman ito sa akin. At bahagya na ibinaba ang sunglasses na suot. Nakita ko pa itong kumindat ng bahagya at malapad na ngumiti sa akin. Namula ang mga pisngi ko sa ginawa nitong pagkindat sa akin. "Get in, ihahatid na kita," presenta nito. Nararamdaman ko naman na mabuti itong tao kaya hindi na ako nag-alinlangan na sumama sa estranghero. "What is your name by the way? I heard the man shout your name. But I just want to make sure that maybe he shouted your name wrongly," mahina pa itong natawa. Humagikhik naman ako. "Your smile is so warm and inviting. I feel giddy," he smiled widely. My cheeks blushing and i felt shy. Kinilig pa ako na parang teenager lang. "I feel like you're flirting with me, Mister?" mahina naman itong tumawa. "I am Zaprine." tumaas ang balahibo ko sa malamyos nitong boses. Bumaling pa ito sa akin at ngumiti. Comfortable ang pakiramdam ko habang kausap ang lalaki. "I'm Aria. Nice to meet you Zaprine, thank you again. You're a lifesaver!" pasasalamat ko sa kanya. Nakita ko itong napatigil at tumingin sa akin. "Oh sh!t!" bulalas nito sabay tingin sa akin. "Bakit?" "Napasarap na yata ako sa pakikipagkwentuhan sa iyo. I forgot to ask where you live or where I will take you." Apologetic pa na kumamot sa batok nito. "I also forgot to tell you because I feel akward, nervousness and I feel star struck towards you. That's why I'm speechless," bigla kong tinutop ang labi ko. Nag-react ito na parang kinilig. "Don't be shy, we feel the same way," matamis pa itong ngumiti sa akin. Mahinhin din na ngumiti ako sa kanya. Kaya sa huli niyaya na lang niya akong magkape muna bago niya ako ihatid sa bahay namin.Coffee moment Aria Zaprine and Aria set together at "The Cozy Cafe," sipping their lattes. Nagulat pa ako nang hawakan ni Zaprine ang isa kong kamay. Napatingala ako sa kanya sumikdo ang puso ko ng pakiramdam ko nagtama ang aming mga mata. Sana tanggalin niya ang sunglasses na suot niya. "Aria?" mahinang tawag sa akin ni Zaprine. Ang puso ko dumagundong na naman sa lakas ng tibok. Hindi ko naramdaman ito sa unang naging boyfriend ko. Kay Zaprine lang ako nakaramdam ng ganito, boses pa lang niya napapatalon na ang puso ko. "Yes?" "Pwedeng magtanong?" Tumango naman ako. Boses pa lang nito sumisikdo na ang puso ko. Parang ng aakit naman kasi ang boses nito. Nakakapanindig balahibo. "Anong mayroon kayo ng lalaking iyon at mukhang galit na galit? I'm just curious, ayos lang kung ayaw mo sagutin. I understand," ngiti pa nito sa akin na mukhang apologetic pa. Napatulala na naman ako at natameme. Ngiti pa lang niya kinikilig na ang puso ko. Ang easy to get naman yata
America 5 months na siya dito sa america at everytime na may bakante siyang oras sumasagi palagi sa isipan niya si Zaprine. Nandito ako ngayon sa kwarto ng isang pasyente at hanggang ngayon wala pa rin dumadalaw mula kahapon. Gabi ang duty ko at pati ito kasama sa pasyente na i-monitor ko dito. Nakakabingi ang katahimikan sa paligid. Ang tunog lang ng aparato sa loob ang naririnig ko. Busy ako na inaayos ang gamit ko dahil tapos na ang duty ko. Naramdaman ko na may nakatitig bago ko pa siya makita. Napalingon ako sa pintuan gano'n na lang ang pagsikdo ng puso ko. Parang kilala ito ng puso ko pero hindi ko naman namumukhaan. "Aria?" mahinang sambit ng lalaki. Napako ako sa aking kinakatayuan dahil sa titig niyang tumatangos. Nawalan na ako ng pukos dahil sa pagsambit nito sa pangalan ko. Kilala niya ako? "Do...do you know me?" nautal ako sa pagsasalita. "Don't you remember me?" patanong din na tanong nito sa akin. Umiling lang ako. Pero nang titigan ko siya ay parang m
Danger Sa pangalawa nga naming pagkikita sa ospital ay naging mas comfortable na ako kesa sa una naming pagkikita ulit dito sa Amerika. Tinutuo nga nito ang sinabi niya na palagi ko na itong makikita at makakasama araw-araw. I mean gabi-gabi dahil gabi naman ang duty ko sa ospital. He always bring foods, gifts and flowers for me. Minsan sabay kaming kakain bago ako pumasok sa trabaho ko. I know na madali kaming na-attached sa isa't isa. I admit, na nahuhulog na ako sa kanya dahil sa mga pinapakita nitong kabutihan at pag-aalaga sa akin. Ngayon gabi lang na ito hindi kami nagsabay na kumain dahil may importante daw itong lakad. Pero sinabihan niya akong ihahatid niya ako mamaya pag-uwi sa apartment ko. Naging bodyguard at driver ko na tuloy ito dito. Ang hirap niya tanggihan dahil makulit din ito at ipinipilit ang gusto nitong gawin. "Where's your possessive suitor? Kausapin lang kita akala naman niya aagawin kita sa kanya. He's head over heels in love with you. Hindi makausap ng
Zaprine Mansion "Saan mo ako dinala?" tanong ko agad. Gabi na kaya hindi ko masyado makita ang kapaligiran dahil dim lang din ang mga ilaw sa paligid. "In my house, my dear. I have to punish you for disobeying me," mababa at malalim nitong sambit. Kinilabutan naman ako sa boses nito. Anong punishment ang gagawin sa akin? Hindi ko maintindihan ang sarili ko kung bakit excited ang nararamdaman ko. "What do you mean by punishing me just because I disobeyed you?" hindi ko mapigilan na tanong sa kanya. "You will know later and get ready," seryoso pa nitong sabi. "I don't understand," clueless ko na sambit sabay tingin sa paligid. Pero wala itong tugon sa sinabi ko kaya liningon ko ito. Napaigtad pa ako ng lumingon din ito sa akin. Kahit kailan talaga hindi pa rin ako nasasanay sa presensya nito sa akin. Kakaiba na naman kasi ngayon ang ipinapakita nitong ugali. Nainis ko nga siguro talaga ito. Ilang month na rin kaming dalawa na magkasama. Pero hindi pa rin ako nasasanay sa pai
Sweet night "Ito ba ang sinasabi mo na punishment sa akin?" mahina kong tanong. "Yes, and I want you tonight, my dear," anas nito sa punong tainga ko.Nag-init agad ang pakiramdam ko sa panghahalik nito sa punong tainga ko. Kinilabutan ako at nakiliti. "Hindi naman malala ang kasalanan ko sa'yo," nguso ko pero kinintalan lang niya ako ng halik sa labi ko. "Ay!" gulat ko na sambit. Mahina naman itong natawa at marahan niya akong niyakap.Ramdam ko ang init na nagmumula sa hubad nitong katawan. Ang sarap sa pakiramdam kaya hindi ko mapigilan na isandig ang ulo ko sa matipuno nitong dibdib."You don't know how much I worried about you when I saw your things on the floor. Sobrang nag-alala ako na baka natangay ka na ng kong sino na gustong kumuha sa'yo. Next time please my dear makinig ka kahit isang beses lang," ramdam ko ang boses nito na nag-aalala talaga sa akin."Pakiramdam ko kapag kasama kita laging may panganib sa buhay ko. Baka ikaw ang salarin?" biro ko. Kinutusan niya agad