KABANATA 4
Naghintay ako sa pagdating ni Elias, at pagkalipas ng isang oras, narito na siya. Mukha siyang nagtataka, pinagmamasdan ang kapaligiran ng kusina, lalo na ang aking mga paghahanda. Tumayo ako at lumapit sa kanya."Anong nangyayari? May napalampas ba akong espesyal?" tanong niya bago ako hinalikan sa pisngi."Wala namang espesyal. Gusto ko lang gawing espesyal," sabi ko na may mapang-akit na ngiti. "Dinner date."Isang natatanging ngiti ang lumitaw sa kanyang mga labi habang sinisipat niya ako. "Well, nagustuhan ko," sabi niya, habang dumudulas ang kanyang kamay sa aking baywang at hinila niya ako palapit. Hinalikan niya ang aking balikat at saka inamoy ang likod ng aking leeg. "Damn it, Shang. You always make me fall in love with you," bulong niya.Isang ngiti ang sumilay sa aking mga labi, ngunit agad din itong nawala. Gusto kong maramdaman ang saya, ngunit ang mga iniisip ko tungkol sa article na nabasa ko tungkol sa kanya ay sumagi sa aking isipan. Damn! Sinabi ko sa sarili ko indi ko ito hahayaang makaapekto sa akin dahil alam kong babalik pa rin si Elias sa akin. Gayunpaman, hindi ko mapigilan ang isipan ko na magtuon dito.Huminga ako ng malalim bago ngumiti ng natural kay Elias. "Let's have a sit," sabi ko. Hinila niya ang isang upuan, na nagpangiti sa akin."You are really something, Shang. I'm really surprised," sabi ni Elias na may ngiti."Sabi ko sa'yo," tugon ko bago tumayo upang kunin ang lutong pagkain. "Alam mo naman, mahilig ako sa sorpresa, Elias," dagdag ko bago inilapag ang Eggplant Parmigiana na aking inihanda sa harap niya. Sinilbihan ko ang aming mga plato bago umupo sa tapat niya.Sinuri ni Elias ang ulam. "Ano ito? Mukhang hindi ito Chicken Parmigiana."Nagbuhos ako ng alak sa kanyang baso bago siya tinitigan. "Eggplant Parmigiana ito, isa pang Italian dish. Naisip kong subukan ang iba ngayon. Palagi na lang akong nagluluto at pinapakain sa'yo ng Chicken Parmigiana. Kaya, bakit hindi mo subukang tikman iyan?" sabi ko, itinuturo ang pagkain sa harap niya.Kinuha niya ang tinidor at kumuha ng kaunti mula sa pagkain bago niya ito tinikman. Pinanood ko siyang ngumuya hanggang sa maubos niya ito. Naglagay ako ng wine sa aking baso at uminom bago muling tumingin sa kanya. Mukhang nagustuhan niya ang niluto ko, dahil halos wala na siyang tinira sa kanyang plato.Of course, isang head chef ang girlfriend niya. So, what did he expect? Isa ito sa mga pinakamabentang putahe ko sa restaurant, ang Italian dish. Kaya hindi na ako dapat magtaka dahil tuwing magluluto ako para sa kanya, halos maubos niya ang kanyang plato bago magbigay ng komento."Kumusta ang lasa? Masarap ba ang ibang putahe, Elias?" tanong ko nang hindi sinasadya. Alam kong may iba itong kahulugan dahil muntik na siyang mabulunan sa narinig mula sa akin.Agad siyang uminom ng wine bago pinunasan ang kanyang labi. "H-Heaven. Ang galing mo talagang magluto," sabi niya, pilit na itinatago ang kanyang pagkautal sa harap ko, ngunit hindi siya nagtagumpay.Isang mahinhing ngiti ang sumilay sa aking labi dahil sa sinabi ni Elias. Heaven? That means Jocelle made you experience something heavenly, explaining why you arrived home early in the morning. Suddenly, the atmosphere felt a bit awkward.Pinaglaruan ko ang baso ng wine sa aking kamay, paikut-ikot. Tumingin ako kay Elias, "Gusto mo pa ba? Marami akong niluto," sabi ko bago tumayo at kumuha ng isa pang putahe. Inilagay ko ito sa kanyang plato. "Ito naman ay Stuffed Mushrooms," dagdag ko, at muling naupo sa harap niya.Tinikman niya ito, at hinintay ko ang kanyang komento. "Wow! This tasted good. You are such a great chef, I'm so lucky that you are my girlfriend," papuri niya na may ngiti sa kanyang mukha, hawak ang aking kamay na nakapatong sa mesa.Inubo ako at uminom ng kaunti pang alak. "Of course, I'm not just girlfriend material but wife material," sagot ko, habang ninanamnam ang pagkain sa aking plato. "Kaya, Elias, may tanong ako. Alin ang mas masarap, ang luma mong natikman o itong bago ngayon?" tanong ko nang seryoso habang nakatingin sa kanya.Biglang nawala ang ngiti sa labi ni Elias, marahil ay may iba siyang naramdaman sa tanong ko. Naging mas tensyonado ang paligid sa pagitan namin. Palihim akong ngumisi, hindi ko pa nababanggit ang tungkol sa nalaman ko, pero parang alam na niya ang ibig kong sabihin.Ngayon ko lang nakumpirma at na-realize na baka totoo ang nakasulat sa article tungkol sa kanya at kay Jocelle Sadejas. Ang reaksyon niya lang, sapat na ebidensya na. Sa loob ng labing-apat na taon, kabisado ko na ang kilos ni Elias. Agad kong nalalaman kung nagsisinungaling siya o kung may mali.Kaya naisip ko, hindi ko na kailangan pang itanong sa kanya ang tungkol doon. Dahil nakumpirma ko na ang totoo, at mananatili akong tahimik as nalaman ko. Magkukunwari na lang ako na walang alam sa harap niya, hanggang sa siya na mismo ang magkwento sa akin. Kilala ko si Elias, alam kong hindi niya iyon ililihim sa akin ng matagal. At anuman ang dahilan niya kung bakit niya nagawa iyon, susubukan kong unawain.Inayos ko ang upo ko at ngumiti kay Elias, na halatang hindi na komportable. "Ano na? Bakit hindi mo sagutin ang tanong ko? Alin sa dalawang putahe ang mas masarap para sa iyo? Ang una o ang pangalawa?"Nakita ko siyang lumunok. Uminom siya ulit ng alak at parang gusto nang umiwas sa usapan. You seem too guilty, Elias. I haven't said anything yet, but you're already too obvious. You really can't lie to me; I know you very well."P-piliin ko yung isa.""Alin doon?""Yung una, Chicken Parmigiana," nauutal niyang sagot, sabay iwas ng tingin mula sa akin.Napangiti lang ako at buntong-hininga. "Gusto mo bang dagdagan ko pa ang alak sa baso mo? Mukhang nagustuhan mo yung alak, ah?" Gusto ko siyang asarin hanggang sa mainis siya at uminit ang ulo.Agad niyang niluwagan ang kanyang kurbata. "Oo, pakisalin ulit," sagot niya kaya dali-dali kong dinagdagan ang alak sa baso niya.Muli akong napangiti. "Talagang nagustuhan mo yung alak, Elias.""Syempre, paborito ko yung alak na 'yan."Napahinto ako sa pagsalin ng alak sa baso ko nang marinig ko ang sinabi niya. "Ano? Paborito mo?" tanong ko na bigla niyang ikinatigil. Napasinghap ako at itinigil ang pagsalin. "Elias, Chianti itong alak," sabi ko at ipinakita sa kanya ang label ng bote. Lalo siyang natigilan at nakita ko rin ang paglunok niya. "Hindi mo gusto ang lasa nito, di ba? At, ang paborito mong alak ay Amarone della Valpolicella, tama ba?"Hindi niya ako kayang tingnan nang direkta dahil sa sinabi ko. Gusto kong matawa dahil doon. Dahil sa sobrang pagkakonsensya at hindi siya komportable sa aming usapan, hindi niya napansin ang alak na kanyang iniinom mula pa kanina. Hindi niya rin napansin ang lasa nito. Karaniwan, sa aming mga dinner date, lagi niyang tinitiyak na tama ang alak na kanyang iniinom.Isang uri lang ng alak ang kanyang iniinom at wala nang iba. Ito ang unang pagkakataon na nakalimutan niya ito. Sinubukan ko siyang testing-in kanina kung mapapansin niya ang pagbabago sa lasa ng alak, pero hindi niya napansin, at parang mas lalo pa niyang nagustuhan. Ngayon, hindi ko alam kung paano ako magrereact sa sitwasyon na ito. Talagang niloloko niya ako."Ah, tama," iyon lang ang nasabi niya. "Siguro pagod lang ako sa trabaho. Maliligo muna ako," sabi niya bago tumayo at mabilis na umalis sa kusina.Tinitigan ko ang bakanteng upuan na iniwan niya, at malalim na buntong-hininga ang pinakawalan ko. Muli kong pinuno ang aking baso ng alak at ininom ito bago pinunasan ang aking mukha. Sumandal ako sa upuan habang nilalaro ang baso ng alak sa aking mga kamay. Hindi ko alam kung ano ang dapat kong maramdaman sa sandaling ito, ngunit labis akong nadismaya kay Elias.Is he really cheated on me! What the fuck.Nagbuhos ako ng mas maraming alak sa aking baso at uminom muli bago bahagyang tumawa. Why, Elias? Why did you have to cheat? Am I never enough? Damn!Naramdaman ko ang unti-unting pagtulo ng luha sa aking kabilang mata, ngunit mabilis ko itong pinahid. Huminga ako ng malalim bago tumayo at inayos ang kalat sa mesa. Matapos ilagay ang natirang pagkain sa refrigerator, umakyat na ako sa itaas. Hawak ang alak habang umaakyat sa hagdan, patuloy ako sa pag-inom nito.Pagpasok ko sa aming kwarto, kakalabas lang ni Elias mula sa walk-in closet. Tumingin siya sa akin at tila lalapit, ngunit mabilis akong dumaan sa kanya, pumasok sa banyo, at ikinandado ang pinto. Hinubad ko ang aking stilettos, binuksan ang gripo sa bathtub, nagdagdag ng sabon sa tubig, naghubad ng lahat ng damit, at lumubog sa paliguan.Mahigit isang oras akong nanatili sa tubig bago nagpasyang lumabas. Matapos ang mabilisang shower, nagtapis ako ng bathrobe at lumabas ng banyo. Subalit, hindi ko inaasahan na haharapin ako ni Elias."Shang, puwede ba tayong mag-usap?" tanong niya."Mag-usap tungkol saan?""May kailangan akong sabihin sa iyo."Biglang kumabog ang dibdib ko sa sinabi ni Elias, ngunit nagkunwari pa rin akong walang alam at natural lang ang aking kilos sa kung ano man ang sasabihin niya. Pumasok ako sa walk-in closet at lumapit sa vanity para gawin ang aking skincare routine. Sumunod naman sa akin si Elias at tumayo lang sa aking likuran."Ano 'yon? Sabihin mo na." Huminga ng malalim si Elias at parang nag-aalangan pa ring magsalita. Kaya naman hinarap ko siya at tinitigan ng seryoso. "Ano ba 'yon?"Napalunok siya at humarap sa akin. Lumuhod siya sa sahig at hinawakan ang mga kamay ko na nakapatong sa aking mga hita. "Shang, may nagawa akong mali, at hindi ko alam kung paano ko ito sasabihin sa'yo. Magagalit ka ba kapag sinabi ko sa'yo?" tanong niya.Tinitigan ko siya ng seryoso. "Depende 'yan kung hindi ka magsisinungaling at sasabihin mo ang lahat. Ano ba 'yon, Elias?"Hinalikan niya ang aking mga kamay bago siya nagtipon ng lakas ng loob para magsalita. "Pangako mo sa akin na hindi mo ako iiwan pagkatapos mong marinig ito," pakiusap niya."Depende 'yan kung ang nagawa mo ay katanggap-tanggap o hindi. Susubukan kong intindihin. Basta huwag ka lang magsinungaling sa akin," pakiusap ko rin sa kanya.Bumuntong-hininga siya ng malalim bago niya ako tinitigan ng mataman. "Shang, nagsinungaling ako sa'yo. Nagsinungaling ako nung sinabi kong kasama ko si Alph kagabi, na natulog ako sa condo niya. Hindi 'yon totoo." Nakita ko ang sinseridad at katapatan sa kanyang mga mata."Eh, ano ang totoo? Saan ka ba kagabi? Ilang beses kitang tinawagan pero hindi ka sumasagot. Nasaan ka ba, Elias?""Pumunta ako sa bar.""At pagkatapos?"Tinitigan niya ako bago siya huminga ng malalim. "Nag-inom ako mag-isa hanggang sa malasing ako. Nilunod ko ang sarili ko sa alak, at muntik na akong matulog doon. Sinubukan ko ring tawagan ka, pero may lumapit sa akin. Akala ko ikaw 'yon, at dahil sobrang lasing ako nung gabing 'yon, nagpadala ako at..." bigla siyang tumigil."At?""A-At, naghalikan kami," pabulong niyang sabi. "Nagising ako sa VIP room, at kasama ko ang ibang babae, na akala ko ikaw. S-Shang, I've had a o-one-night stand," dagdag niya, na nagdulot ng kakaibang kirot sa aking puso.Dahan-dahan kong inalis ang aking kamay mula sa kanyang hawak, na nagpatingin sa kanya sa akin. Naging blangko ang aking mukha, at bigla akong nawalan ng gana."One night stand?" mahina kong sabi bago tumango. "Salamat sa pagiging totoo mo. Pero sa tingin ko, bigyan mo ako ng oras para matanggap ito. Hindi ko alam kung paano mag-react, Elias. Nakipag-sex ka sa ibang babae, iniisip na ako 'yon? Dapat ko bang tanggapin ang dahilan mo? Elias, panloloko pa rin 'yon," sabi ko bago ko siya nilampasan at umalis.KABANATA 5Matapos ang aming pag-uusap ni Elias, umalis ako sa aming kuwarto at bumaba papunta sa isa pang kuwarto. Nagpapasalamat ako na sinabi niya sa akin ang totoo at hindi niya ito pinalawig pa ng ilang araw. Tama ako, hindi niya kayang maglihim sa akin ng matagal, dahil kilala niya ang ugali ko. Kapag may nalaman ako at nakita kong wala siyang balak sabihin ito, hindi ako magiging bukas sa kanya.Sa halip, hahanap ako ng paraan para siya mismo ang umamin sa akin, maliit man o malaking bagay. Tulad ng ginawa ko kanina, kung paano ko siya inilagay sa isang sitwasyon kung saan alam kong kakainin siya ng kanyang konsensya. Kaya wala siyang nagawa kundi sabihin sa akin ang totoo.At ngayon na alam ko na ang katotohanan tungkol sa sinabi sa article tungkol sa kanya at kay Jocelle, pakiramdam ko ay trinaydor niya ako. Oo, sinabi ko na maiintindihan ko anuman ang sabihin niya, ngunit hindi katanggap-tanggap ang kanyang dahilan sa pakikipaghalikan sa iba. Nakipaghalikan siya sa ibang baba
KABANATA 6Unti-unting lumitaw ang pagkagulat sa mukha ni Jocelle, maliwanag na hindi inaasahan ang mga sinab ko. Ngunit hindi nagtagal, nagbago na naman ang ekspresyon niya. Isang ngisi ang sumilay sa kanyang mga labi, tila ba walang epekto sa kanya ang mga sinabi ko.Lumapit siya nang may tapang. "Oh, so you are the girlfriend? It was nice meeting you then," matapang niyang sabi bago ako sinuri mula ulo hanggang paa. "Nice. I would never expect na may ibubuga ka pala, I was expecting is that you are just a nobody," dagdag pa niya."Tumahimik ka nga, pwede ba?!" biglang singit ni Elias at pumagitna sa amin. "At, ano'ng ginagawa mo rito?!" tanong pa ni Elias. "Akala ko ba napag-usapan na natin 'to?"Bigla akong napatingin kay Elias matapos kong marinig ang kanyang sinabi. "Kaya pala hindi ka sumasagot sa mga message ko, dahil may iba ka palang katext. Grabe!" hindi makapaniwalang sabi ko."Shang, hindi! Mali ang iniisip mo!" agad na pagpupumilit ni Elias, tila gusto pang magpaliwanag.
KABANATA 7Buong araw akong abala sa restaurant, lalo na nang biglang may nagdaos ng business meeting sa La Cucina Celestine, ang aming Italian-American na restaurant. Madalas itong puntahan ng mga dayuhan at kilalang mga negosyante dahil palagi kong pinapanatili ang mahusay na serbisyo para sa mga kostumer.Hindi ko pinapayagan ang anumang pagkaantala o pagiging huli sa paghahain ng pagkain ng aking mga empleyado. Bukod dito, sinisiguro ko rin na mayroong pakiramdam na parang nasa bahay ang ambiance sa restaurant. Gusto ko komportable ang mga kostumer. Pati na rin ang pagkain, kailangan masarap ang lasa, tama ang pagkakaluto, at maganda ang pagkakapresenta.Abala rin ako sa kusina dahil binabantayan ko ang mga kusinero at ang pagkain na kanilang ihinahain. Kung may nakita akong maling paggamit ng mga kagamitan o hindi tama ang paghihiwa ng karne, karot, at iba pang sangkap, tinuturuan ko sila. Hands-on ako sa aking trabaho, at gusto ko lahat ay perpekto bago ihain sa mga tao.Hindi ak
KABANATA 8Sa pagbukas ng pintuan ng malaking silid kung saan ginanap ang party, agad kaming sinalubong ng tugtog ng Latin na musika. Nakita namin ang mga tao na nakapangkat-pangkat, nag-uusap at nagbubulungan, habang hawak ang kanilang mga baso ng alak. Ang mga bisita ay nakasuot ng pormal, mga kilalang negosyante mula sa iba't ibang panig ng Pilipinas. May mga waiter din na nag-iikot, bitbit ang mga tray na may lamang champagne.Nakapalibot sa silid ang mga bilugan at saktong laki ng mga mesa kung saan nagtitipon ang ilang negosyante para mag-usap. Sa hangin ay halo-halo ang amoy ng mamahaling pabango, at lalo pang pinaganda ng malaking chandelier na nakasabit sa gitna ng kisame. Mayroon ding malaking entablado sa harap na may nakatayong screen monitor kung saan ipinapakita ang larawan at pangalan ng kumpanya ng mga de Marcels.Nang tumapak kami sa gitna, agad na napukaw ng aming presensya ang pansin ng mga tao. Napalingon sila at ngumiti bago lumapit ang ilang negosyante kay Elias
KABANATA 9Atasha's POVBitbit ang bote ng champagne, nagtungo ako sa restroom ng hotel. Pagkapasok, agad kong ikinandado ang pinto at marahang naglakad patungo sa malaking salamin ng restroom. Dahan-dahan kong inilapag ang bote sa lababo at saka ko sinipat ang aking repleksyon sa salamin.Nang mapansin ko ang unti-unting pag-agos ng luha sa aking mga mata, agad akong yumuko patungo sa lababo at naghugas ng mukha. Kahit na hinugasan ko ang aking mukha upang hindi ko maramdaman ang init ng aking mga luha, hindi ko pa rin mapigilan ang marahang panginginig ng aking mga balikat at ang pigil na hikbi na sumisilip mula sa aking mga labi.Lalo kong hinigpitan ang kapit ko sa gripo habang nakayuko, at hinayaan ko ang aking sarili na lamunin ng pag-iyak at mahinang paghikbi. Halos hindi ako makahinga sa tindi ng pagpipigil ko na hindi sumambulat sa malakas na paghagulgol. Ang bigat na nadarama ko sa aking dibdib ay napakasidhi, gusto kong sumigaw, gusto kong magmura. Ngunit walang mga salita
KABANATA 10Elias' POV"Umalis ka na! Huwag mo akong guluhin!"Ngunit tila walang pakialam si Jocelle, sinubukan niya pa rin akong yakapin sa kabila ng pagtataboy ko sa kanya. Hindi pa siya nakuntento roon dahil mabilis niya akong sinunggaban ng halik na siyang nagpainit pa lalo ng aking ulo. Halos itulak ko siya sa ginawa niya, bago hinawakan ng mahigpit ang kanyang dalawang kamay. Inilapit ko siya ng bahagya sa akin, pigil ang galit na tinitigan ko siya sa kanyang mga mata.Huminga ako ng malalim. "Tigilan mo na, Jocelle. Kung inaakala mong papatulan kita, nagkakamali ka. Tama na ang isang pagkakamali at hindi na yun mauulit pa," may diin ang bawat salitang sinabi ko.Pero hindi siya natinag doon, tumapang ang mukha niya bago hinaplos ang pisngi ko na siyang dahilan ng mabilis na pagdikit ng mga kilay ko, "Elias, ano bang meron kay Atasha na wala sa akin? Mas kaya kitang paligayahin kaysa sa kanya," malanding usal niya bago ako hinaplos sa braso na siyang nag-udyok sa akin upang itu
KABANATA 11Atasha's POVNang matapos ang naging pag-uusap namin ni Shuen, napagpasyahan ko na ring umuwi dahil dumating na si Diovanni at sinundo si Shuen sa cafe. Napapailing na lang ako habang napapangiti dahil halatang obsessed na obsessed si Dio sa kanya; ibang klase rin ang kamandag ng kaibigan ko. Ngunit sa kabilang banda, may sumagi bigla sa isip ko: ang pagkakaalam ko, may long-time girlfriend si Dio na nakatira sa Espanya. Hindi ko pa ito nakikita sa haba ng relasyon namin ni Elias, at wala rin akong pagkakataon na makilala pa dahil ni minsan ay hindi ito dumalo sa kahit anong pagtitipon ng pamilya De Marcel. Napabuntong-hininga na lamang ako bago kinuha ang aking AirPods at nilagay sa aking tainga, saka dinayal ang numero ng kapatid ni Mommy, si Tito Henry, isang background investigator. Makalipas lamang ang apat na ring ay sumagot din siya. Matagal na rin mula nang huli akong tumawag sa kanya, at mabuti na lang at hindi pa siya nagbabago ng numero.Isang baritonong boses
KABANATA 12Atasha's POVNasa ground floor na kami ni Elias at palabas na ng building nang mapatigil siya at may kung anong hinahanap sa kanyang bulsa. Tumigil din ako sa paglalakad at tiningnan siya, nagtataka.Maya-maya ay tumingin siya sa akin at sabi, "Fuck! I forgot my keys.""Babalik pa ba tayo sa condo? Hindi ko rin dala ang susi ng kotse ko," sabi ko, na nagdulot ng pagkakunot ng noo niya sa inis."Hindi na, ako na lang ang babalik. Hintayin mo na lang ako sa lobby," sabi niya kaya naman bumalik kami sa loob ng building. "Saglit lang ako," dagdag niya bago siya tumalikod at umalis.Pinanood ko si Elias hanggang sa makapasok siya sa elevator at tuluyang magsara ito. Umupo muna ako sa mga upuang nakahanay dito sa lobby at sandaling kinuha ang phone ko, para ipadala kay Tito Henry ang ilang detalye tungkol kay Jocelle. Gusto kong malaman kung ano ang background niya, at kung saan talaga siya nagmula. Malakas ang kutob ko na hindi siya ipinanganak sa France, at kung ano ang layuni
WAKASAtasha's POVIt’s been a month since bumalik kami ni Celsius sa Pilipinas! We flew back together, kahit na ilang beses ko na siyang sinabihan na mauna na siya, ayaw pa rin niya. Hinahanap na siya sa work, pero dahil siya ang boss, wala talagang choice ang secretary niya kundi hintayin kami. Nagtagal pa kami sa Seoul for over a week bago kami nag-decide umuwi.Ngayon, isang buwan na ang nakalipas at hindi pa rin siya umaalis sa tabi ko. Alam na niya lahat ng contacts ko, alam niya kung saan ako nakatira, at pati restaurant ko. Honestly, hindi ko alam paano niya nagagawa 'to—imagine, taga-Antipolo siya pero araw-araw siyang pumupunta sa Batangas para makita ako.Nasa restaurant ko siya palagi, nag-aabang hanggang matapos ang shift ko para ihatid ako pauwi. Halos di ko na nagagamit yung kotse ko kasi lagi na lang niyang kinukuha at hinahatid ako. Tapos, just yesterday, binilhan niya ng condo yung sarili niya, malapit lang sa akin! I was totally shocked.I mean, who would've thought
KABANATA 40Atasha's POVI can feel the chill here at Namsan Tower; ang lamig dito sa gabi! Hindi ako handa, at hindi ako nagdala ng makapal na coat. My breath fogs in the air as I huddle against myself, gazing out at the beautiful city of Seoul.After a moment, naramdaman kong ipinatong ni Celsius ang coat niya sa balikat ko. "Here, mukhang hindi ka komportable sa lamig," he said, smiling as he settled beside me. "Kanina pa tayo naglilibot.""Yeah, you're right," sagot ko, sabay buntong-hininga. "Aren't you freezing? Ibibigay mo ‘to sakin?" I asked with concern.Kahit na suot niya ang thick sweater with a high neckline, alam kong hindi sapat iyon para labanan ang tindi ng lamig. Iba kasi ang chill dito sa Korea—parang mas tumatagos, unlike sa Italy na mas tolerable."Not really," he replied, giving me an assuring smile. "Pero next time, magdala ka ng coat para hindi ka lamigin," paalala niya, gentle but sincere."Yeah, I'll keep that in mind," sabi ko, grateful for his thoughtfulness
KABANATA 39Atasha's POVRamdam ko ang tension habang nagtitipon kami ng ibang contestants sa stage. Halo-halong emosyon—kaba, excitement, at saya. Sampu kaming nakatayo, ready na harapin ang challenge. Sa first round, kailangan naming magluto ng Bolognese, isang classic Italian pasta na favorite ng marami.Nasa harapan ako ng stove ko, at parang nasa isang eksena ng pelikula. Ang bango ng mga ingredients—matamis na kamatis, malambot na karne, at mga fragrant herbs—pumapalibot sa akin. Pero kahit gaano kasarap amuyin, hindi ko maalis yung kaba.Yung ibang contestants, mukhang seasoned pros. Kita mo sa mga gamit nila na sanay na sila sa ganitong competitions, at may ilan sa kanila, mukhang kilala na sa culinary world.Pero confident ako. Matagal ko nang sinasanay ang sarili ko sa kusina, at Bolognese, kahit hindi ko 'signature dish,' is something I know I can nail."Buongiorno, everyone! Welcome to the 'Pasta Passion' competition! We’ve got a fantastic group of chefs ready to wow us wi
KABANATA 38Atasha's POVIlang linggo na ang lumipas at sobrang dami nang nangyari, lalo na sa pagitan nina Shuen at Diovanni. Hindi ko maiwasan ang mag-isip sa mga naririnig kong balita tungkol sa kanila. Pinatuloy ko si Shuen sa condo ko after ng insidente, pero di nagtagal, nagdesisyon siyang maghanap ng sarili niyang apartment. Alam kong kailangan niyang magsimula ulit, pero sobra akong nag-aalala para sa kanya.Habang nasa opisina, hirap ako mag-concentrate. Paulit-ulit akong nagbubuntong-hininga, at masakit ang ulo ko sa kakaisip ng mga sinabi ni Shuen. Naalala ko ang mga luha niya at ang sakit na dulot ng mga kasinungalingan ni Diovanni.Gusto ko sanang sugurin si Diovanni, iparamdam sa kanya kung gaano kasakit ang mga ginawa niya. Parang sina Elias at Diovanni-pareho silang sinungaling at manloloko. Hindi ko maintindihan kung bakit parang nasa dugo na nila ang magpaiyak ng babae. Pero alam kong hindi lahat ng de Marcel ay ganito. Tulad ni Alphonsus, na mukhang mas matino at na
KABANATA 37Atasha's POVAfter two years...Dalawang taon na ang nakalipas simula nang mangyari ang lahat. Si Jocelle at Elias ay kasal na ngayon, and according to what I’ve heard, masaya sila kasama ang kanilang nag-iisang anak na babae. Pero honestly, wala na akong balita sa kanila at hindi ko na rin ito pinapansin.Nang ikinasal si Elias sa iba, I decided to cut all ties with the de Marcels. Tuwing may imbitasyon si Alphosus sa family gatherings or birthday parties nila, hindi na ako dumadalo. Wala na akong dahilan para pumunta, kasi tapos na ang lahat para sa akin at kay Elias.Mula noon, wala na silang narinig mula sa akin. I accepted na tapos na ang relasyon namin. Natutunan kong hindi na umasa at hindi na muling tumingin sa mga alaala ng nakaraan. Sa bawat luha na tumulo, nagdesisyon akong hindi na muling lumingon pabalik.Ipinilit kong maghilom sa sarili kong paraan. Umiiyak ako sa sakit, and each time, para bang unti-unti akong nalalambot at nawawalan ng pakialam. Tuwing naii
KABANATA 36Atasha's POVI did not expect Jocelle to slap me suddenly. The shock hit me hard, leaving only the sting of her hand on my cheek. I stared at her, confused, while instinctively holding my burning face. Ang init sa pisngi ko mula sa lakas ng sampal.“You have such a nerve to ruin my night! You sabotaged my engagement party!” she screamed at me, her finger jabbing accusingly. “Are you jealous kasi ikakasal na ako kay Elias?”As she shouted, I saw Elias stepping closer to her, quickly pulling Jocelle away from me. For a moment, we locked eyes, and I tried to make sense of everything. After shaking off the shock, I stood tall, determined na ipakita sa kanila na hindi ako naapektuhan ng mga paratang nila. I tuned out the murmurs around me.Kaeon rushed to my side, trying to calm me down. Pero ang galit ko ay umaabot na sa sukdulan.“Jealous? Ano bang meron sa’yo na ikakainggit ko?!” I retorted sarcastically, with a grin on my face.“Don’t pretend you’re not jealous! Ramdam ko a
KABANATA 35Elias' POVThe office was silent, the only sound my pen scratching against paper as I signed document after document. Suddenly, the door burst open, and my cousin Alphonsus stormed in, anger written all over his face. He held the invitation card I’d given him, his brow furrowed tightly.He slammed the card onto my desk, breaking the quiet with a loud noise. I raised an eyebrow, curious about his outburst."What is this, Elias?" he demanded, disbelief clear in his voice. "You’re engaged? To someone else? Not Atasha? Are you out of your mind? Who is Jocelle Sadejas?!" His words came out in a flood of anger, and I sighed, feeling the weight of his accusations."My fiancée," I replied flatly, trying to brush off his outrage."Fiancée?!" he shouted, his voice echoing in the room. "Is this some kind of arranged marriage? There’s no way Uncle Hector would allow you to marry anyone else! Who the hell is this Jocelle Sadejas?!"I shook my head, dead tired from this confrontation. "
KABANATA 34Atasha's POV"I'm invited!" I exclaimed, a playful smile forming on my lips. "Is that how you greet your guests?" I teased, my eyes sparkling with amusement as I saw the surprise on his face. "I guess you didn’t know I received the invitation from your fiancée," I emphasized the last word, enjoying the way his expression changed.Nakita kong parang hindi na niya alam ang sasabihin. Imbes na sumagot, umubo siya at umiwas ng tingin. Hindi ko napigilan ang ngiti ko. Mukhang hindi niya nagustuhan ang nangyari. Parang nakita ko sa mga mata niya ang pagtataka, baka may halong selos pa nga.Siguro nagulat siya sa itsura ko. O baka sa kasama ko. Hindi ko alam, pero masarap sa pakiramdam na makita siyang naguguluhan. Sa wakas, kahit papano, naranasan din niya ang sakit na naramdaman ko noong nakita ko siyang kasama si Jocelle."Let's go, Kaeon. Let's enjoy this night," sabi ko habang nakangiti nang pilyo, sabay kapit sa braso niya. Tumingin ako kay Kaz at binigyan siya ng mabilis n
KABANATA 33 Atasha's POV A week had passed and everything goes smoothly. Elias hasn't visited me at my restaurant after our conversation that day. I'm just thankful that I won't have a hard time avoiding him. I admit, even if I don't realize it myself, there's still some love left for him. Even though we've been apart for almost a month and a half, I still can't easily forget the long time we spent together. It really isn't easy because he's the only man I've ever loved. But I know I really need to forget everything because I know I've already lost. Ever since I found out that Jocelle is pregnant, I knew that I no longer have a fighting chance. As usual, my daily routine involves going to work and immersing myself in tasks to distract from the emotional turmoil within. Each passing day, the weight of reality grows heavier on my shoulders, reminding me of the irreversible changes in my life. Despite sticking to my routine, it no longer brings comfort, as thoughts of what co