KABANATA 13Atasha's POVIsang araw ang lumipas mula nang makalap ko ang mga impormasyon hinggil kay Jocelle, at ngayon, nagpasya na akong personal siyang dalawin. Kitang-kita ko mula dito ang taas ng gusaling Fantasia, kung saan nagtatrabaho si Jocelle bilang modelo. Dali-dali akong pumarada sa parking lot at bumaba ng sasakyan. Ang Fantasia ay kilalang-kilala bilang isang kumpanya na nagbibigay ng pagkakataon sa mga nagnanais pasukin ang mundo ng pagmomodelo, at nag-aalok din sila ng mga oportunidad para sa mga baguhan na nais subukan ang kanilang kapalaran sa larangang ito. Marami na silang naitampok na ngayon ay may mga karera na sa ibang bansa, at isa na rito si Jocelle.Batay sa mga detalyeng nakalap ni Tito Henry, sinimulan ni Jocelle ang kanyang karera sa pagmomodelo pagkatapos niyang umuwi mula sa France, dalawang taon na ang nakalilipas. Nagpakita siya ng determinasyon na makapasok sa industriya kahit na baguhan pa lamang siya, at sa hindi inaasahang pagkakataon, pinagbigya
KABANATA 14Elias' POVKakabalik ko lang ngayon sa opisina matapos ang aking business meeting kasama ang apat na investors. Nais ko pa sanang maglaan ng mas maraming oras doon upang makapiling si Shang kahit saglit, subalit kinakailangan kong magmadali dahil mayroon akong mahalagang pagpupulong na dapat kong daluhan sa kumpanya kasama ang mga manager ng iba't ibang departamento.Habang ipinaparada ko ang aking sasakyan, tumawag ang aking sekretarya, "Sir Elias? May isang tao po dito na naghahanap sa inyo, nasa opisina niyo po siya," sabi niya na nagdulot ng pagtataka sa akin. Wala akong inaasahang bisita ngayon. Sino kaya ito?"Sige, papunta na ako diyan," sagot ko at saka ko pinutol ang tawag.Mabilis akong nagtungo sa elevator at pinindot ang buton para sa ika-apat na palapag. Pagkababa ko, nagkataong nakasalubong ko si Diovanni na mukhang abala at seryoso sa pakikipag-usap sa telepono. Sa kanyang ekspresyon, halata ang pag-aalala. Hindi na ako nagtaka—tiyak na si Katarina na naman
KABANATA 15Elias' POVNaroroon kami ngayon sa loob ng isang maliit na silid ginagamit para sa interogasyon, napapalibutan ng mapuputing dingding na tila ba'y sumasakal sa aking paghinga. Ang mga pulis na may matitigas na mukha ay walang tigil sa pagtatanong, habang ang aking abogado, na katabi ko, ay mahigpit na nakatutok sa bawat salitang lumalabas sa kanilang bibig. Hindi ko pa rin lubos maisip kung paano at bakit ako ang itinuturong may sala sa nangyari kay Jocelle, isang insidenteng kasing-labo ng usok sa aking isipan.Sa kabila ng aking pagtanggi at pagpapaliwanag, tila ba may hindi nakikitang kamay na patuloy na itinutulak ang aking pangalan sa harap ng kaso. Sino nga ba ang tunay na may gawa ng krimeng ito? At bakit tila ba sinadyang itahi ang ebidensya upang ako'y madiin? Ang mga tanong na ito ay paulit-ulit na umiikot sa aking isipan habang ang oras ay tila ba humihinto sa apat na sulok ng interogasyon room na iyon.Napabuntong-hininga ako, pilit kinokontrol ang pagkabahala
KABANATA 16Elias' POVHindi ko na siya tiningnan pa habang siya ay bumababa at umaalis dahil agad ko na ring iniwan ang lugar. Sa pagpipigil ng galit, umuwi ako sa aming condo ni Atasha, pinipilit na kumalma bago ako pumasok sa loob. Pagkapasok ko, nakita ko siyang nakaupo sa bar island, umiinom ng wine habang nakatutok sa kanyang laptop.Tila ba may kakaibang enerhiya sa paligid na nagpahiwatig kay Shang na ako'y nasa malapit. Dahan-dahan siyang humarap sa akin, ang kanyang mga labi ay yumukod sa isang matamis na ngiti. Subalit, hindi ko sinuklian ang kanyang ngiti; nanatili akong walang anumang emosyon sa aking mukha. Agad niyang napansin ang aking kawalan ng reaksyon at ang kanyang ngiti ay unti-unting naglaho. Tila ba isang bulaklak na dahan-dahang nagsasara sa pagdating ng gabi. Inangat niya ang baso ng wine at marahang uminom, bago niya muling itinuon ang kanyang tingin sa akin."May problema ba?" tanong niya, ang kanyang boses ay puno ng pag-aalala at kainosentehan.Malalim a
KABANATA 17Atasha's POVLahat ng makita kong gamit sa loob ng condo ay wala akong pinalagpas, lahat winasak at binasag ko. I screamed, I cried, I poured out all the anger and pain that I was holding in my chest. Tila isa akong bomba na bigla na lang sumabog sa isang iglap at hindi ko alam kung paano papakalmahin ang sarili. Ramdam na ramdam ko ang panginginig ng mga ugat ko sa galit, at sa pagkakataong ito tila hindi ko na kilala ang sarili ko. Nanggagalaiti ako sa galit! Hindi ko pinansin ang sakit na dulot ng mga sugat sa aking mga palad, na ngayo'y sugat-sugat na at may tumutulong dugo mula sa mga bubog na aking nadampian. Sa kabila ng lahat, hindi ko rin napigilan ang pag-agos ng luha na kasabay ng dugo mula sa aking mga kamay—parehong simbolo ng sakit na pisikal at emosyonal na aking nararamdaman.Tahimik kong pinagmasdan si Elias, ngunit hindi siya lumingon at sa halip ay nagtungo siya sa cellar upang kumuha ng alak. Naupo siya sa bar island at tahimik na nagbuhos ng alak sa k
KABANATA 18Atasha's POVSa kahabaan ng highway habang pauwi ay naging matulin ang pagmamaneho ko, seryoso at nakatuon lamang ang atensyon ko sa kalsada. Until now, I still can't believe the words he uttered because I never expected that he felt that way towards Jocelle. When his last words resonated in my mind again, my grip on the steering wheel tightened even more.In a moment of emotion, I quickly pulled over the car to the side. Almost in a trance, I looked at Elias from my side as he peacefully slept due to intoxication. As I stared at him, I couldn't help the tears that flowed from my eyes. Questions flooded my mind immediately.How could you do this to me, Elias? Nagkulang ba ako sayo? How dare you to be attracted to other woman? Wala kang karapatan na maakit sa ibang babae, dahil ni minsan hindi ko nagawang maakit sa ibang lalaki. You are being so unfair! I just let my tears flow, burying my face in the steering wheel, and softly sobbing. Sa loob ng apat na taon, wala akong
Kabanata 19Atasha's POVI am staring blankly while here in the office, drowned in thoughts about what’s happening between me and Elias. About his wrong confession to me at the bar, especially when I woke up this morning. I was about to wake him up, but was surprised because Jocelle’s name suddenly came out of his mouth. Is he still being haunted by Jocelle even in his sleep?So instead of continuing to wake him up, I lost interest. I also wanted to wait for him to give me a ride to work, but my pride eats me. It's difficult when my pride takes precedence because even though I really want to talk to him, my pride comes first.Sa hindi ko inaasahang pangyayari, halos isang buwan nang ganito ang kalagayan ng relasyon namin ni Elias. Hindi kami nag-uusap at nagpapansinan kahit na magkasama kami sa iisang bubong. Ako ay lumipat na rin ng kwarto sa ibaba at doon na natutulog. Wala nang kahit anong effort si Elias na makipag-usap sa akin. Hindi rin ako makapag-first move dahil sa tingin ko
KABANATA 20Atasha's POV"Atasha, I'm starting to ask myself if I loved the right woman."I was staring at Elias after he said those words to me. It felt like a knife had pierced my heart because of what he said, especially when I saw how coldly he looked at me. But I forced myself to hide the pain I felt, taking a deep breath. "Are you already drunk?" I asked nonchalantly before passing by him. But he quickly grabbed my arm. "Why did you do this to me? Do you want to ruin me with Dad?" he asked seriously, confusing me. I looked into his eyes, "What are you talking about, Elias?" His jaw clenched and he let out a heavy sigh, "Don't act like you did nothing wrong! I know you're the one behind this, Shang!" he yelled at me, causing me to be surprised by the sudden raise of his voice. I remained looking at him, full of confusion about his accusations against me. What is he saying? I don't remember doing anything. What is he accusing me of doing? "I don't know what you're talking ab