Share

Kabanata 5

Author: reeenxct
last update Last Updated: 2024-02-18 17:54:02

KABANATA 5

Matapos ang aming pag-uusap ni Elias, umalis ako sa aming kuwarto at bumaba papunta sa isa pang kuwarto. Nagpapasalamat ako na sinabi niya sa akin ang totoo at hindi niya ito pinalawig pa ng ilang araw. Tama ako, hindi niya kayang maglihim sa akin ng matagal, dahil kilala niya ang ugali ko. Kapag may nalaman ako at nakita kong wala siyang balak sabihin ito, hindi ako magiging bukas sa kanya.

Sa halip, hahanap ako ng paraan para siya mismo ang umamin sa akin, maliit man o malaking bagay. Tulad ng ginawa ko kanina, kung paano ko siya inilagay sa isang sitwasyon kung saan alam kong kakainin siya ng kanyang konsensya. Kaya wala siyang nagawa kundi sabihin sa akin ang totoo.

At ngayon na alam ko na ang katotohanan tungkol sa sinabi sa article tungkol sa kanya at kay Jocelle, pakiramdam ko ay trinaydor niya ako. Oo, sinabi ko na maiintindihan ko anuman ang sabihin niya, ngunit hindi katanggap-tanggap ang kanyang dahilan sa pakikipaghalikan sa iba. Nakipaghalikan siya sa ibang babae dahil inakala niyang ako ito? Talaga? Anong klaseng dahilan 'yan!

Bakit hindi na lang niya sabihin na gusto niya talagang makipag-sex sa iba?

"Shang..." narinig ko ang boses ni Elias mula sa labas ng pinto ng kuwarto. Sinundan niya ako.

Napabuntong-hininga ako at nagpalit na lang ng damit. Alam kong hindi siya makakapasok dahil naka-lock ang pinto at hawak ko rin ang susi ng kuwarto dito sa ibaba. Dalawang kuwarto ang condo namin ni Elias, isa dito sa ibaba at isa sa itaas. Ang kuwartong ito ay talagang para sa akin, ngunit mas gusto ni Elias na magkasama kami sa pagtulog. Ngunit narito pa rin ang iba kong gamit na paminsan-minsan ko lang ginagamit.

Habang nagpapatuyo ako ng buhok, narinig ko na naman ang kanyang pagkatok sa pinto. "Shang, pakiusap... patawarin mo ako," mahina niyang sabi, nakikiusap. "Alam kong galit ka, pero pakiusap, pakinggan mo ako," dagdag niya.

Napahinga ako ng malalim. "Pwede ba, tigilan muna natin ito? Sabi ko sa'yo, bigyan mo ako ng oras para mag-isip," seryoso kong sagot."

Pero bakit kailangan mong lumayo at matulog diyan? Wala akong katabi at kayakap," bata niyang sabi habang kumakatok sa pinto. "Shang, please!"

Napabuntong-hininga na lang ako sa sinabi niya. Kilala ko si Elias, mahilig talaga siyang mangulit lalo na kapag may hindi pagkakaunawaan. Sa aming matagal na pagsasama, tuwing may problema kami at pakiramdam ko ay mauuwi ito sa walang katapusang pagtatalo, ako na ang lumalayo. Ayoko kasing magsalita ng masasakit na bagay dahil alam kong pareho lang kaming masasaktan.

Ayaw ko talagang magsabi ng masasakit na salita, lalo na kay Elias, dahil masasaktan din ako. Kaya imbes na humantong pa sa pag-aaway ang nangyari kanina, nanahimik na lang ako. Pero hindi ibig sabihin na ayos lang sa akin ang lahat at hindi ako nagagalit. May galit ako, pero kaya ko pang kontrolin at hindi ko gustong sumigaw o magdakdak sa harap niya para lang ilabas ang galit ko.

Ang ginagawa ko, binibigyan ko ng panahon ang sarili ko na tanggapin ang lahat ng nangyari. Pinapakalma ko ang sarili ko sa sarili kong paraan, at hindi ko kailangan ang paglalambing ni Elias para humupa ang galit ko. May sarili akong paraan para mapawi ang aking inis; hindi ko nga lang alam kung paano ko ito nagagawa. Pero alam kong ito ay bahagi ng personalidad ko na namana ko sa Daddy ko.

Sa ibang bagay, tulad ng mga usapang hindi humahantong sa away, buong tapang kong ipinapahayag ang aking damdamin. Kung may bagay na nakakadismaya sa akin, tulad ng nangyari sa reunion na inakala kong isang proposal ng kasal, hindi ko itinatago ang aking inis at pagkadismaya sa kanya.

Pero iba kapag galit ako; ayokong magkamali. Kilala ko ang sarili ko, gaano man ako kabait at kahinahon, mayroon din akong hangganan.

"Shang, pakiusap." Narinig ko muli ang boses ni Elias mula sa labas ng pinto. "Hindi ako makatulog nang mag-isa."

Napabuntong-hininga ako bago umupo sa kama, kinuha ang aking telepono mula sa side table para tingnan ang oras. "Matulog ka na lang mag-isa," sabi ko bago humiga.

"Shang..." muli niyang sambit, na parang nagmamakaawa ang tono ng kanyang boses.

Nang gabing iyon, hindi ko pinansin si Elias. Pinatay ko ang lampshade at nahiga sa kama, pinipilit ang aking sarili na matulog kahit patuloy ang kanyang pagmamakaawa sa labas ng pinto. Hindi nagtagal, binisita ako ng antok at tuluyan na akong nakatulog.

Kinabukasan, nagising ako sa ingay ng alarm clock sa tabi ng kama. Agad kong hinanap ang aking telepono, tiningnan ang oras, at pinatay ang alarm clock. Alas-siyete na ng umaga, ngunit pakiramdam ko ay kulang pa rin ang aking tulog. Nanatili ako sa kama ng limang minuto pa bago ko napagdesisyunang bumangon at pumunta sa banyo para maghilamos at magsipilyo.

Paglabas ko ng kwarto, nakita ko si Elias sa kusina na tila nagluluto ng almusal. Nakabihis na siya at handa na para sa trabaho. Hindi ko maiwasang titigan siya dahil napansin kong habang tumatagal, lalo siyang gumuguwapo sa aking paningin. Ang kanyang bahagyang kulay tsokolateng kulot na buhok ay bagay na bagay sa kanya, lalo na ang kanyang balbas na nagdagdag sa kanyang pangkalahatang hitsura.

Naalala ko noong nagsisimula pa lamang kami, nasa yugto pa ng panliligaw, at mayroon akong ilang mga karibal para sa kanya. Halos lahat ay itinuring akong kalaban dahil nanligaw si Elias sa akin. Mabibilang ko sa isang kamay ang malalapit kong kaibigang babae—sina Kazimie at Shuen. Ngunit mas malapit si Kaz sa akin, at hindi sila ganoon ka-close sa isa't isa.

Maya-maya, napansin niya ako. Nang makita niya ako, agad siyang ngumiti. "Good morning, My Queen!" bati niya nang may pagmamahal.

Ngunit imbes na tumugon, umakyat lamang ako para maligo at magbihis. Pagkaraan ng tatlumpung minuto, bumaba na ako para mag-almusal. Halatang hinihintay pa rin ako ni Elias, umaasang makakasabay niya ako sa pagkain. Pero dumaan lang ako sa kanya at diretso sa ref para kumuha ng cereal at gatas.

Napansin ko sa sulok ng aking mata kung paano niya ako tinitigan habang naglalagay ako ng cereal at gatas sa mangkok. Pagkatapos, umupo na ako ng medyo malayo sa kanya at sinimulang kumain. Hindi talaga ako sanay kumain ng kanin sa umaga, pero kapag si Elias ang nagluto, saka lang ako kumakain nito. At ito ang unang pagkakataon na hindi ko pinansin ang effort niya.

Ilang saglit lang, biglang lumitaw ang pangalan ni Elias sa aking telepono. Nagpadala siya ng mensahe na agad kong binuksan at binasa.

From: Mi Cucciolo Elias

Hindi mo ba talaga ako kakausapin?

Napakunot ang noo ko sa mensaheng iyon ni Elias. Kaya, gumawa ako ng mensahe.

To: Nag-good morning ba ako?

From:

Mi Cucciolo Elias Mahal, humingi na ako ng tawad. Oo, may nagawa akong mali pero please, huwag kang ganyan. Alam mo namang isa ito sa mga kahinaan ko kapag ikaw ay nagagalit.

To: Tawad? Yun lang? Elias, nakipag-sex ka sa iba. Ano ba ang inaasahan mong gawin ko? Tatalon sa tuwa dahil nakipag-one night stand ka? Sa tingin mo ba maliit na bagay lang 'yung ginawa mo na, basta mag-sorry ka lang, ayos na?

From: Mi Cucciolo Elias

Oo, alam ko. Malaking bagay ito, pero nagkamali lang ako dahil akala ko ikaw 'yon. Kung alam ko lang na hindi ikaw, hindi ko sana nagawa 'yon. Shang, alam mo kung gaano kita kamahal.

Napairap ako sa tugon na nabasa ko. Iyon na naman ang dahilan na ibibigay niya sa akin. Gusto ko sanang tanggapin ang kanyang paghingi ng tawad, pero hindi pa rin sapat ang dahilan niya. Muli, nagpadala ng mensahe si Elias.

From: Mi Cucciolo Elias

Ano ang gusto mong gawin ko, Shang? Liligawan kita ulit kung gusto mo. Gagawin ko ang lahat ng gusto mo para makuha muli ang tiwala mo. Sabihin mo lang, Mahal. Kung hihilingin mong lumuhod ako sa harap mo, gagawin ko. Patawarin mo lang ako.

Napabuntong-hininga ako sa nabasa kong mensahe at imbes na sumagot, pinatay ko na lang ang aking telepono at mabilis na tumayo. Iniwan ko ang mga pinggan sa lababo, kinuha ang bag ko, at lumabas ng condo.

Paglabas ko ng pinto, hindi ko inaasahan ang aking nadatnan. Halos magulat ako at kumunot agad ang aking noo nang makita ko ang isang matangkad na babae na nakatayo sa labas ng pinto. She's wearing a red fitted dress that's above the knee. I can't deny how beautiful and sexy she looks and how well the red dress suits her.

Her body's contours are stunning, making her look even hotter. Her flowing dark brown hair also complements her. Another detail enhancing her appearance is the bold red lipstick on her lips. It feels like I've seen her somewhere before, but I can't recall where. Until I noticed the tan complexion of her skin, and that's when I remembered Elias' one-night stand.

Si Jocelle Sadejas. At, ano ang ginagawa niya dito sa labas ng aming condo unit?

"Shang..." Sakto namang bumukas ulit ang pinto ng unit at lumabas si Elias, na parang sinundan ako.

"Elias!" Hindi ko inaasahan ang biglang pagtili ni Jocelle nang makita niya si Elias. Pero mas lalo akong hindi handa nang bigla siyang lumapit at yumakap kay Elias, na parang boyfriend niya itong matagal nang hindi nakita.

Nakita ko kung paano nagulat si Elias nang makita niya si Jocelle, kaya agad niya itong itinulak palayo. Pero lumapit at yumakap ulit si Jocelle sa kanya. Naiinis, pasinghal akong napairap dahil sa kapal ng mukha ng babaeng ito. Sa inis ko, mabilis kong hinila ang braso niya, inilayo siya kay Elias.

"Aray! Masakit!" reklamo niya kaya pabalang ko siyang binitawan.

"Bulag ka ba?" tanong ko nang seryoso.

"Ha? Ano?"

"Sabi ko, bulag ka ba?"

Mabilis niyang inayos ang hibla ng kanyang buhok at tumaas ang kanyang kilay. "Bulag ba ako? Duh! Mukha ba akong may kapansanan?!" inis niyang tugon sa akin.

"Hindi ka pala bulag. Bakit hindi mo ako nakita?"

"Huh! Ano? Pakialam ko ba?"

Nagtaas ako ng kilay at lumapit sa kanya. Agad naman siyang umurong. Naramdaman ko ang paglapit ni Elias sa akin at ang paghawak niya sa aking balikat.

"Who do you think you are to hug what's mine? You embraced him without even acknowledging that I was here, standing and witnessing how flirtatious you are?" seryoso kong sabi habang nakatingin sa kanyang mga mata. "Is that how low class you are? Gosh! I thought you had class, but I guess I was wrong."

Napansin ko ang pagbabago sa kanyang ekspresyon. Mukha siyang matapang at handang makipaglaban. Lumapit siya sa akin at tinitigan ako nang seryoso.

"Sino ka bang talaga?" matapang niyang tanong.

May bahagyang ngiti na lumabas sa aking mga labi. "Mas mabuti pang malaman mo kung sino ako. Dahil baka masampal ka ng katotohanan na malandi," diin ko, habang seryosong nagpapahayag.

Unti-unting lumitaw ang pagkabigla sa mukha ni Jocelle, malinaw na hindi inaasahan ang aking sinabi.

Comments (2)
goodnovel comment avatar
Ghodz Cortejos
nice story....professional talaga si atasha.
goodnovel comment avatar
Myline Gatdula
maganda yong story.. dk alam kung matagal nb ito story n wla update.. mdmi kc story na mtgal ang update kaya wla mag basa
VIEW ALL COMMENTS

Related chapters

  • Lost in the Maze: Elias de Marcel   Kabanata 6

    KABANATA 6Unti-unting lumitaw ang pagkagulat sa mukha ni Jocelle, maliwanag na hindi inaasahan ang mga sinab ko. Ngunit hindi nagtagal, nagbago na naman ang ekspresyon niya. Isang ngisi ang sumilay sa kanyang mga labi, tila ba walang epekto sa kanya ang mga sinabi ko.Lumapit siya nang may tapang. "Oh, so you are the girlfriend? It was nice meeting you then," matapang niyang sabi bago ako sinuri mula ulo hanggang paa. "Nice. I would never expect na may ibubuga ka pala, I was expecting is that you are just a nobody," dagdag pa niya."Tumahimik ka nga, pwede ba?!" biglang singit ni Elias at pumagitna sa amin. "At, ano'ng ginagawa mo rito?!" tanong pa ni Elias. "Akala ko ba napag-usapan na natin 'to?"Bigla akong napatingin kay Elias matapos kong marinig ang kanyang sinabi. "Kaya pala hindi ka sumasagot sa mga message ko, dahil may iba ka palang katext. Grabe!" hindi makapaniwalang sabi ko."Shang, hindi! Mali ang iniisip mo!" agad na pagpupumilit ni Elias, tila gusto pang magpaliwanag.

    Last Updated : 2024-02-21
  • Lost in the Maze: Elias de Marcel   Kabanata 7

    KABANATA 7Buong araw akong abala sa restaurant, lalo na nang biglang may nagdaos ng business meeting sa La Cucina Celestine, ang aming Italian-American na restaurant. Madalas itong puntahan ng mga dayuhan at kilalang mga negosyante dahil palagi kong pinapanatili ang mahusay na serbisyo para sa mga kostumer.Hindi ko pinapayagan ang anumang pagkaantala o pagiging huli sa paghahain ng pagkain ng aking mga empleyado. Bukod dito, sinisiguro ko rin na mayroong pakiramdam na parang nasa bahay ang ambiance sa restaurant. Gusto ko komportable ang mga kostumer. Pati na rin ang pagkain, kailangan masarap ang lasa, tama ang pagkakaluto, at maganda ang pagkakapresenta.Abala rin ako sa kusina dahil binabantayan ko ang mga kusinero at ang pagkain na kanilang ihinahain. Kung may nakita akong maling paggamit ng mga kagamitan o hindi tama ang paghihiwa ng karne, karot, at iba pang sangkap, tinuturuan ko sila. Hands-on ako sa aking trabaho, at gusto ko lahat ay perpekto bago ihain sa mga tao.Hindi ak

    Last Updated : 2024-02-27
  • Lost in the Maze: Elias de Marcel   Kabanata 8

    KABANATA 8Sa pagbukas ng pintuan ng malaking silid kung saan ginanap ang party, agad kaming sinalubong ng tugtog ng Latin na musika. Nakita namin ang mga tao na nakapangkat-pangkat, nag-uusap at nagbubulungan, habang hawak ang kanilang mga baso ng alak. Ang mga bisita ay nakasuot ng pormal, mga kilalang negosyante mula sa iba't ibang panig ng Pilipinas. May mga waiter din na nag-iikot, bitbit ang mga tray na may lamang champagne.Nakapalibot sa silid ang mga bilugan at saktong laki ng mga mesa kung saan nagtitipon ang ilang negosyante para mag-usap. Sa hangin ay halo-halo ang amoy ng mamahaling pabango, at lalo pang pinaganda ng malaking chandelier na nakasabit sa gitna ng kisame. Mayroon ding malaking entablado sa harap na may nakatayong screen monitor kung saan ipinapakita ang larawan at pangalan ng kumpanya ng mga de Marcels.Nang tumapak kami sa gitna, agad na napukaw ng aming presensya ang pansin ng mga tao. Napalingon sila at ngumiti bago lumapit ang ilang negosyante kay Elias

    Last Updated : 2024-02-28
  • Lost in the Maze: Elias de Marcel   Kabanata 9

    KABANATA 9Atasha's POVBitbit ang bote ng champagne, nagtungo ako sa restroom ng hotel. Pagkapasok, agad kong ikinandado ang pinto at marahang naglakad patungo sa malaking salamin ng restroom. Dahan-dahan kong inilapag ang bote sa lababo at saka ko sinipat ang aking repleksyon sa salamin.Nang mapansin ko ang unti-unting pag-agos ng luha sa aking mga mata, agad akong yumuko patungo sa lababo at naghugas ng mukha. Kahit na hinugasan ko ang aking mukha upang hindi ko maramdaman ang init ng aking mga luha, hindi ko pa rin mapigilan ang marahang panginginig ng aking mga balikat at ang pigil na hikbi na sumisilip mula sa aking mga labi.Lalo kong hinigpitan ang kapit ko sa gripo habang nakayuko, at hinayaan ko ang aking sarili na lamunin ng pag-iyak at mahinang paghikbi. Halos hindi ako makahinga sa tindi ng pagpipigil ko na hindi sumambulat sa malakas na paghagulgol. Ang bigat na nadarama ko sa aking dibdib ay napakasidhi, gusto kong sumigaw, gusto kong magmura. Ngunit walang mga salita

    Last Updated : 2024-02-29
  • Lost in the Maze: Elias de Marcel   Kabanata 10

    KABANATA 10Elias' POV"Umalis ka na! Huwag mo akong guluhin!"Ngunit tila walang pakialam si Jocelle, sinubukan niya pa rin akong yakapin sa kabila ng pagtataboy ko sa kanya. Hindi pa siya nakuntento roon dahil mabilis niya akong sinunggaban ng halik na siyang nagpainit pa lalo ng aking ulo. Halos itulak ko siya sa ginawa niya, bago hinawakan ng mahigpit ang kanyang dalawang kamay. Inilapit ko siya ng bahagya sa akin, pigil ang galit na tinitigan ko siya sa kanyang mga mata.Huminga ako ng malalim. "Tigilan mo na, Jocelle. Kung inaakala mong papatulan kita, nagkakamali ka. Tama na ang isang pagkakamali at hindi na yun mauulit pa," may diin ang bawat salitang sinabi ko.Pero hindi siya natinag doon, tumapang ang mukha niya bago hinaplos ang pisngi ko na siyang dahilan ng mabilis na pagdikit ng mga kilay ko, "Elias, ano bang meron kay Atasha na wala sa akin? Mas kaya kitang paligayahin kaysa sa kanya," malanding usal niya bago ako hinaplos sa braso na siyang nag-udyok sa akin upang itu

    Last Updated : 2024-03-01
  • Lost in the Maze: Elias de Marcel   Kabanata 11

    KABANATA 11Atasha's POVNang matapos ang naging pag-uusap namin ni Shuen, napagpasyahan ko na ring umuwi dahil dumating na si Diovanni at sinundo si Shuen sa cafe. Napapailing na lang ako habang napapangiti dahil halatang obsessed na obsessed si Dio sa kanya; ibang klase rin ang kamandag ng kaibigan ko. Ngunit sa kabilang banda, may sumagi bigla sa isip ko: ang pagkakaalam ko, may long-time girlfriend si Dio na nakatira sa Espanya. Hindi ko pa ito nakikita sa haba ng relasyon namin ni Elias, at wala rin akong pagkakataon na makilala pa dahil ni minsan ay hindi ito dumalo sa kahit anong pagtitipon ng pamilya De Marcel. Napabuntong-hininga na lamang ako bago kinuha ang aking AirPods at nilagay sa aking tainga, saka dinayal ang numero ng kapatid ni Mommy, si Tito Henry, isang background investigator. Makalipas lamang ang apat na ring ay sumagot din siya. Matagal na rin mula nang huli akong tumawag sa kanya, at mabuti na lang at hindi pa siya nagbabago ng numero.Isang baritonong boses

    Last Updated : 2024-03-02
  • Lost in the Maze: Elias de Marcel   Kabanata 12

    KABANATA 12Atasha's POVNasa ground floor na kami ni Elias at palabas na ng building nang mapatigil siya at may kung anong hinahanap sa kanyang bulsa. Tumigil din ako sa paglalakad at tiningnan siya, nagtataka.Maya-maya ay tumingin siya sa akin at sabi, "Fuck! I forgot my keys.""Babalik pa ba tayo sa condo? Hindi ko rin dala ang susi ng kotse ko," sabi ko, na nagdulot ng pagkakunot ng noo niya sa inis."Hindi na, ako na lang ang babalik. Hintayin mo na lang ako sa lobby," sabi niya kaya naman bumalik kami sa loob ng building. "Saglit lang ako," dagdag niya bago siya tumalikod at umalis.Pinanood ko si Elias hanggang sa makapasok siya sa elevator at tuluyang magsara ito. Umupo muna ako sa mga upuang nakahanay dito sa lobby at sandaling kinuha ang phone ko, para ipadala kay Tito Henry ang ilang detalye tungkol kay Jocelle. Gusto kong malaman kung ano ang background niya, at kung saan talaga siya nagmula. Malakas ang kutob ko na hindi siya ipinanganak sa France, at kung ano ang layuni

    Last Updated : 2024-03-03
  • Lost in the Maze: Elias de Marcel   Kabanata 13

    KABANATA 13Atasha's POVIsang araw ang lumipas mula nang makalap ko ang mga impormasyon hinggil kay Jocelle, at ngayon, nagpasya na akong personal siyang dalawin. Kitang-kita ko mula dito ang taas ng gusaling Fantasia, kung saan nagtatrabaho si Jocelle bilang modelo. Dali-dali akong pumarada sa parking lot at bumaba ng sasakyan. Ang Fantasia ay kilalang-kilala bilang isang kumpanya na nagbibigay ng pagkakataon sa mga nagnanais pasukin ang mundo ng pagmomodelo, at nag-aalok din sila ng mga oportunidad para sa mga baguhan na nais subukan ang kanilang kapalaran sa larangang ito. Marami na silang naitampok na ngayon ay may mga karera na sa ibang bansa, at isa na rito si Jocelle.Batay sa mga detalyeng nakalap ni Tito Henry, sinimulan ni Jocelle ang kanyang karera sa pagmomodelo pagkatapos niyang umuwi mula sa France, dalawang taon na ang nakalilipas. Nagpakita siya ng determinasyon na makapasok sa industriya kahit na baguhan pa lamang siya, at sa hindi inaasahang pagkakataon, pinagbigya

    Last Updated : 2024-03-05

Latest chapter

  • Lost in the Maze: Elias de Marcel   Wakas

    WAKASAtasha's POVIt’s been a month since bumalik kami ni Celsius sa Pilipinas! We flew back together, kahit na ilang beses ko na siyang sinabihan na mauna na siya, ayaw pa rin niya. Hinahanap na siya sa work, pero dahil siya ang boss, wala talagang choice ang secretary niya kundi hintayin kami. Nagtagal pa kami sa Seoul for over a week bago kami nag-decide umuwi.Ngayon, isang buwan na ang nakalipas at hindi pa rin siya umaalis sa tabi ko. Alam na niya lahat ng contacts ko, alam niya kung saan ako nakatira, at pati restaurant ko. Honestly, hindi ko alam paano niya nagagawa 'to—imagine, taga-Antipolo siya pero araw-araw siyang pumupunta sa Batangas para makita ako.Nasa restaurant ko siya palagi, nag-aabang hanggang matapos ang shift ko para ihatid ako pauwi. Halos di ko na nagagamit yung kotse ko kasi lagi na lang niyang kinukuha at hinahatid ako. Tapos, just yesterday, binilhan niya ng condo yung sarili niya, malapit lang sa akin! I was totally shocked.I mean, who would've thought

  • Lost in the Maze: Elias de Marcel   Kabanata 40

    KABANATA 40Atasha's POVI can feel the chill here at Namsan Tower; ang lamig dito sa gabi! Hindi ako handa, at hindi ako nagdala ng makapal na coat. My breath fogs in the air as I huddle against myself, gazing out at the beautiful city of Seoul.After a moment, naramdaman kong ipinatong ni Celsius ang coat niya sa balikat ko. "Here, mukhang hindi ka komportable sa lamig," he said, smiling as he settled beside me. "Kanina pa tayo naglilibot.""Yeah, you're right," sagot ko, sabay buntong-hininga. "Aren't you freezing? Ibibigay mo ‘to sakin?" I asked with concern.Kahit na suot niya ang thick sweater with a high neckline, alam kong hindi sapat iyon para labanan ang tindi ng lamig. Iba kasi ang chill dito sa Korea—parang mas tumatagos, unlike sa Italy na mas tolerable."Not really," he replied, giving me an assuring smile. "Pero next time, magdala ka ng coat para hindi ka lamigin," paalala niya, gentle but sincere."Yeah, I'll keep that in mind," sabi ko, grateful for his thoughtfulness

  • Lost in the Maze: Elias de Marcel   Kabanata 39

    KABANATA 39Atasha's POVRamdam ko ang tension habang nagtitipon kami ng ibang contestants sa stage. Halo-halong emosyon—kaba, excitement, at saya. Sampu kaming nakatayo, ready na harapin ang challenge. Sa first round, kailangan naming magluto ng Bolognese, isang classic Italian pasta na favorite ng marami.Nasa harapan ako ng stove ko, at parang nasa isang eksena ng pelikula. Ang bango ng mga ingredients—matamis na kamatis, malambot na karne, at mga fragrant herbs—pumapalibot sa akin. Pero kahit gaano kasarap amuyin, hindi ko maalis yung kaba.Yung ibang contestants, mukhang seasoned pros. Kita mo sa mga gamit nila na sanay na sila sa ganitong competitions, at may ilan sa kanila, mukhang kilala na sa culinary world.Pero confident ako. Matagal ko nang sinasanay ang sarili ko sa kusina, at Bolognese, kahit hindi ko 'signature dish,' is something I know I can nail."Buongiorno, everyone! Welcome to the 'Pasta Passion' competition! We’ve got a fantastic group of chefs ready to wow us wi

  • Lost in the Maze: Elias de Marcel   Kabanata 38

    KABANATA 38Atasha's POVIlang linggo na ang lumipas at sobrang dami nang nangyari, lalo na sa pagitan nina Shuen at Diovanni. Hindi ko maiwasan ang mag-isip sa mga naririnig kong balita tungkol sa kanila. Pinatuloy ko si Shuen sa condo ko after ng insidente, pero di nagtagal, nagdesisyon siyang maghanap ng sarili niyang apartment. Alam kong kailangan niyang magsimula ulit, pero sobra akong nag-aalala para sa kanya.Habang nasa opisina, hirap ako mag-concentrate. Paulit-ulit akong nagbubuntong-hininga, at masakit ang ulo ko sa kakaisip ng mga sinabi ni Shuen. Naalala ko ang mga luha niya at ang sakit na dulot ng mga kasinungalingan ni Diovanni.Gusto ko sanang sugurin si Diovanni, iparamdam sa kanya kung gaano kasakit ang mga ginawa niya. Parang sina Elias at Diovanni-pareho silang sinungaling at manloloko. Hindi ko maintindihan kung bakit parang nasa dugo na nila ang magpaiyak ng babae. Pero alam kong hindi lahat ng de Marcel ay ganito. Tulad ni Alphonsus, na mukhang mas matino at na

  • Lost in the Maze: Elias de Marcel   Kabanta 37

    KABANATA 37Atasha's POVAfter two years...Dalawang taon na ang nakalipas simula nang mangyari ang lahat. Si Jocelle at Elias ay kasal na ngayon, and according to what I’ve heard, masaya sila kasama ang kanilang nag-iisang anak na babae. Pero honestly, wala na akong balita sa kanila at hindi ko na rin ito pinapansin.Nang ikinasal si Elias sa iba, I decided to cut all ties with the de Marcels. Tuwing may imbitasyon si Alphosus sa family gatherings or birthday parties nila, hindi na ako dumadalo. Wala na akong dahilan para pumunta, kasi tapos na ang lahat para sa akin at kay Elias.Mula noon, wala na silang narinig mula sa akin. I accepted na tapos na ang relasyon namin. Natutunan kong hindi na umasa at hindi na muling tumingin sa mga alaala ng nakaraan. Sa bawat luha na tumulo, nagdesisyon akong hindi na muling lumingon pabalik.Ipinilit kong maghilom sa sarili kong paraan. Umiiyak ako sa sakit, and each time, para bang unti-unti akong nalalambot at nawawalan ng pakialam. Tuwing naii

  • Lost in the Maze: Elias de Marcel   Kabanata 36

    KABANATA 36Atasha's POVI did not expect Jocelle to slap me suddenly. The shock hit me hard, leaving only the sting of her hand on my cheek. I stared at her, confused, while instinctively holding my burning face. Ang init sa pisngi ko mula sa lakas ng sampal.“You have such a nerve to ruin my night! You sabotaged my engagement party!” she screamed at me, her finger jabbing accusingly. “Are you jealous kasi ikakasal na ako kay Elias?”As she shouted, I saw Elias stepping closer to her, quickly pulling Jocelle away from me. For a moment, we locked eyes, and I tried to make sense of everything. After shaking off the shock, I stood tall, determined na ipakita sa kanila na hindi ako naapektuhan ng mga paratang nila. I tuned out the murmurs around me.Kaeon rushed to my side, trying to calm me down. Pero ang galit ko ay umaabot na sa sukdulan.“Jealous? Ano bang meron sa’yo na ikakainggit ko?!” I retorted sarcastically, with a grin on my face.“Don’t pretend you’re not jealous! Ramdam ko a

  • Lost in the Maze: Elias de Marcel   Kabanata 35

    KABANATA 35Elias' POVThe office was silent, the only sound my pen scratching against paper as I signed document after document. Suddenly, the door burst open, and my cousin Alphonsus stormed in, anger written all over his face. He held the invitation card I’d given him, his brow furrowed tightly.He slammed the card onto my desk, breaking the quiet with a loud noise. I raised an eyebrow, curious about his outburst."What is this, Elias?" he demanded, disbelief clear in his voice. "You’re engaged? To someone else? Not Atasha? Are you out of your mind? Who is Jocelle Sadejas?!" His words came out in a flood of anger, and I sighed, feeling the weight of his accusations."My fiancée," I replied flatly, trying to brush off his outrage."Fiancée?!" he shouted, his voice echoing in the room. "Is this some kind of arranged marriage? There’s no way Uncle Hector would allow you to marry anyone else! Who the hell is this Jocelle Sadejas?!"I shook my head, dead tired from this confrontation. "

  • Lost in the Maze: Elias de Marcel   Kabanata 34

    KABANATA 34Atasha's POV"I'm invited!" I exclaimed, a playful smile forming on my lips. "Is that how you greet your guests?" I teased, my eyes sparkling with amusement as I saw the surprise on his face. "I guess you didn’t know I received the invitation from your fiancée," I emphasized the last word, enjoying the way his expression changed.Nakita kong parang hindi na niya alam ang sasabihin. Imbes na sumagot, umubo siya at umiwas ng tingin. Hindi ko napigilan ang ngiti ko. Mukhang hindi niya nagustuhan ang nangyari. Parang nakita ko sa mga mata niya ang pagtataka, baka may halong selos pa nga.Siguro nagulat siya sa itsura ko. O baka sa kasama ko. Hindi ko alam, pero masarap sa pakiramdam na makita siyang naguguluhan. Sa wakas, kahit papano, naranasan din niya ang sakit na naramdaman ko noong nakita ko siyang kasama si Jocelle."Let's go, Kaeon. Let's enjoy this night," sabi ko habang nakangiti nang pilyo, sabay kapit sa braso niya. Tumingin ako kay Kaz at binigyan siya ng mabilis n

  • Lost in the Maze: Elias de Marcel   Kabanata 33

    KABANATA 33 Atasha's POV A week had passed and everything goes smoothly. Elias hasn't visited me at my restaurant after our conversation that day. I'm just thankful that I won't have a hard time avoiding him. I admit, even if I don't realize it myself, there's still some love left for him. Even though we've been apart for almost a month and a half, I still can't easily forget the long time we spent together. It really isn't easy because he's the only man I've ever loved. But I know I really need to forget everything because I know I've already lost. Ever since I found out that Jocelle is pregnant, I knew that I no longer have a fighting chance. As usual, my daily routine involves going to work and immersing myself in tasks to distract from the emotional turmoil within. Each passing day, the weight of reality grows heavier on my shoulders, reminding me of the irreversible changes in my life. Despite sticking to my routine, it no longer brings comfort, as thoughts of what co

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status