MasukShare
Sorry part 2
Terakhir Diperbarui:
2024-10-29 19:42:56Abala sa pagbabasa si Trixie. Hindi pa rin siya lumalabas sa kanyang kwarto mula ng maagang magising ngayong umaga. Hindi rin niya pinapansin ang mga katok sa kanyang pintuan, ni ang tawag ng kanilang katulong ay kibit-balikat lang siyang nagbibingi-bingihan. Ganito na ang nakagawian niya sa tuwing magbabasa, walang pakielam sa paligid.
Mabilisan niyang pinalipat-lipat ang mga pahina. Hindi niya nilalahat dahil maka-ilang beses niya na itong basahin, liban sa mga dayalogo na kanyang binibigyang pansin. Sandali pa'y dinapuan siya ng kawalang ganang magpatuloy.
Tumindig siya mula sa kanyang higaan. Kinuha ang lahat ng mga libro sa study table at isinalansang sa kama. Balewala kung nakakalat ang mga ito dahil ililigpit niya rin naman pagkatapos.
Nagbuklat siya ng isa at nagsimula. Subalit wala pa'ng isang kabanata ay tinapos niya na ito agad. Napabuntong hininga siya. Tila ba'y pinagsawaan ang libro. Bukod sa nagsawa na
GreeniePageHey guys, how's your day? Me nothing changed. Nothing unusual here yet. Thank you for reading Light Begins. Hope you'd continue your patronage by unlocking the chapters. Your support is highly highly appreciated. God bless.
Bab terkait
Light Begins Prologo
Isang sumpa at kapahamakan. Ganito kung ituring ni Hanson Guevarra ang pagbabagong naganap sa kanya at sa mga kaibigan niya. Nagsimula ang lahat sa isang yayaan. Isang yayaang nauwi sa malagim na trahedya. Isang trahedyang naging daan ng pagtatagpo. Isang tagpuang naging bunga ng kanilang pagbabago. Ngayon sila'y makikipagsapalaran upang mahanap ang katotohanan. Uungkatin ang nakaraan at tutuklasin ang mga lihim na matagal ng nakatago.
Light Begins Two Creatures
Sa kailaliman ng kakahuyan ay may mga paang nakayapak ang matulin na bumabaybay sa kagubatan. Ito ay ang tatlong babae na nagawang makatakas sa panganib. Maya't maya silang tumitingin sa likod, inaalam kung nandyan pa ba ‘siya.’  Habang tumatakbo palayo ay nakarinig sila ng tila kumakalampang na mga bakal mula sa kung saan. Mukhang malayo ang pinan-gagalingan ng mga tunog na yun pero para sa tatlo ay parang malapit lang 'to sa kanila. Agad namutla ang kanilang mga mukha, batid na sa sandaling maubotan sila ‘nito’ ay wala na silang takas pa. Sa gano'ng pag-iisip ay pinai
Light Begins Them
 Paupong napabangon ang isang binatilyo sa kanyang kama matapos magising mula sa isa na namang panaginip. Tagaktak ng pawis ang katawan, habol-habol ang malalim na hininga. Nihilamos niya ang kanyang mga kamay sa mukha at kinusot-kusot ang mata. Napahilod din siya sa magkabilang sentido at bumuntong ng mabigat, 'Na naman...' ani niya sa sarili. Tagos ang tingin niya nang tumama sa kumot at naramdaman ang kabigatang nagtatago sa kanyang balikat. Dahil ba ito sa bangungot? Malamang. Hindi naman ito ang unang pagkakataon na managinip siya. Pilit siyang nagsawalang bahala sa pananginip na iyon at piniling kumilos. Sa pag-angat ng kanyang mukha ay tila may naaninagan siyang puting usok. Hindi siya sigurado kung ano i
Light Begins Invitation
  “Hey, what's up,” Agad napabalik sa reyalidad si Hanson nang basagin ng boses na 'yon ang kanyang pagmumuni. Napaangat siya ng tingin at nakita ang nag-aalalang mukha ni Mike, "are you alright?"dugtong nito. "Mukhang ang lalim ng iniisip mo pre' ah. Baka pwedeng i-share mo naman sa amin ang blessings." Biro ni Jacob. "Naku! 'Wag mo nang asahan 'yan cause he will say only one thing." Sarkastikong sabat ni Janine. "Ah-eh nothing, wala lang ito," sagot ni Hanson at umusap sa kanyang isipan, 'As if namang may maniniwala sa paliwanag ko.' "Oh 'di ba tama ang hula ko!"
Light Begins Sana nga
  “So here's the plan,” anya ni Janine, not giving Hanson a chance to speak, “March 6, sa linggo magkita-kita tayo sa fountain sa Amusement park at exactly 7:30 am para pagdating ng 8 am ay pupunta na tayo doon. And syempre kasama din dapat si VD para happy.” “Wait guys, sa pagkakaalam ko 8:30 ang bukas ng Heritage House, 'eh bakit ang aga naman natin?” Punto ni Jacob. “E kasi nga linggo na ang festival at marami ang walang pasok kaya for sure mahaba ang pila sa entrace at maraming tao ang dadagsa doon.” Naghimas ng baba si Ja
Light Begins Bangungot
Kinagabihan ng March 5, 2061 araw ng sabado; Naghihintay si Hanson ng dalaw ng antok. Kanina pa siyang nakamasid sa madilim na puting kisame, mula sa pagkagat ng gabi hanggang sa mga oras na ito.Tahimik.Wala siyang ibang naririnig kundi ang orasan na patuloy lang sa pagtunog. Nagmistula namang lumulutang sa ere ang kurtina dahil sa hangin na tumatangay dito. Tumingin ang binatilyo sa kanyang kaliwa at tiningnan ang orasang nakapatong sa study table, “Alas onse na pala.”Tinapunan niya rin ng tingin ang sahig at nakita ang mga nakasalansang papel, katabi si Mike na mahimbing ng natutulog. Malakas ang hilik na halos umalingawngaw na sa buong kwarto, ngunit
Light Begins Wishing Tree Festival
  Naglalakad na ang dalawa patungo sa Hover Van nang bumukas ang pangalawang pinto nito at dumungaw ang isang lalaki. Gaya ng dati'y naka-headband ito at may nakabinbin na headset sa leeg. Mukhang hindi na mawawala sa style ni Jacob 'yon. Pumalakpak ito ng tatlong beses, “Yun oh, Lodi! Bilisan ninyo! Hehehe.” nakangiwing sabi ni Jacob. Hanson and Mike speed up their pace as they saw Jacob and the others inside. At nang makapasok ay agad na isinara ni Jacob ang pinto ng Van, “Ang tagal niyo naman bro.” Anang nito. Pumwesto sa pang-apat na hanay sina Hanson, VD at Mike. Nasa pangalawang passenger seat naman si Jacob, malapit sa pint
Light Begins Collapse
  "Hanson..." Napatigil si Hanson at lumingon sa likuran. Naniningkit ang kanyang mga mata nang tumanaw sa malayo, hinahagilap kung sino ang tumawag sa kanya. Pabaling-baling. Pinagtuonan din niya ang mga taong nagkukumpulan na tumitingin sa mga painting. Doon din sa gitna ng grupong iyon ay may napansin siyang kakaiba. Isang kakatwang pigura. Isang taong nakatindig sa gitna ng mga ito. All white ang kasoutan na tila bathrobe. Puti ang buhok at bungo? The familiarity of that figure gives him chills. Nang m
Bab terbaru
Light Begins Sorry part 2
Abala sa pagbabasa si Trixie. Hindi pa rin siya lumalabas sa kanyang kwarto mula ng maagang magising ngayong umaga. Hindi rin niya pinapansin ang mga katok sa kanyang pintuan, ni ang tawag ng kanilang katulong ay kibit-balikat lang siyang nagbibingi-bingihan. Ganito na ang nakagawian niya sa tuwing magbabasa, walang pakielam sa paligid.Mabilisan niyang pinalipat-lipat ang mga pahina. Hindi niya nilalahat dahil maka-ilang beses niya na itong basahin, liban sa mga dayalogo na kanyang binibigyang pansin. Sandali pa'y dinapuan siya ng kawalang ganang magpatuloy.Tumindig siya mula sa kanyang higaan. Kinuha ang lahat ng mga libro sa study table at isinalansang sa kama. Balewala kung nakakalat ang mga ito dahil ililigpit niya rin naman pagkatapos.Nagbuklat siya ng isa at nagsimula. Subalit wala pa'ng isang kabanata ay tinapos niya na ito agad. Napabuntong hininga siya. Tila ba'y pinagsawaan ang libro. Bukod sa nagsawa na
Light Begins Sorry part 1
Ura-uradang tinahak ni Sarah ang pasilyo sa HUMSS 2. Holding her cellphone, typing her message. May nakalabas na maliit na hologram image ito sa ibabaw at makikita doon ang mga letrang kanyang tinatayp. It was a short and important message that should be taken into account. She sent it afterwards without any thoughts. Sa kanyang pagpasok classroom ay sinalubong siya ng dalawang ka-eskwela, isang babae at isang lalake. "Sarah! Tamang-tama pinapahanap ka sa amin ni coach." anya ng babae. "Bakit daw?" "Well, its for the upcoming competition." saad ng lalake. "You mean the qualification match?" "Yes, and we also want to confirm kung sasali ka pa rin sa team?" sabi ng babae. "Yes ofcourse sasali pa rin ak
Light Begins Crashes of events part 2
Sa abalang silid ng Grade 11-A sa HUMMS 2 building, Hanson was on his chair. Kaharap si Mike na dikit ang mukha sa armchair at si Jacob na dekwatro ang upo sa ibabaw ng munting mesa. His brows were slightly raised. Eyes looking to the left side. Lihis sa dalawang kasama, frowning, "Wait a sec'..." Hanson mumbled, "what are you guys doing here again?" "O yeah, now that you mentioned it..." pukaw ni Jacob. He rested his chin on his right thumb and lifted. Then a sudden smile plastered on his face, jerking, "I have no idea," he teased. Hanson gave a straight face, eyes closed in two straight lines like a tired, as if he was at the end of one's rope.
Light Begins Crashes of events
Sarah is currently walking her way to Vicentian University. Hindi niya kasabayan si Mara, masama raw ang pakiramdam ayon sa ina nito. Maging si Trixie ay hindi rin pinapasok dala ng kahapon. She wrapped her arms around herself and bowed her head. Shadows took over her face. ‘Mara who is confused by hallucinations and Trixie who just lost someone,’ sapantaha niya, ‘I pity them. I wanted to help but...’ She tightened her grip, ‘I don't get it...’ ‘Bakit paniwalang-paniwala si Mara that h
Light Begins Second Day
Malamig na simoy na hangin ang siyang dumako sa buong katawan ni Jacob dahilan upang siya'y tamading bumangon. "Jacob, anak bumangon ka na d'yan," Sabi ng tiyuhin niyang si June, tinatapik-tapik ang paa ni Jacob. "Eeeee... ayoko pa'ng bumangon inaantok pa ako e," sabi niya sabay tagilid sa kaliwa at kumubli sa kumot. "Jacob, bumangon ka na d'yan," sabi muli ni June, “grounded ka ng 1 week sa xbox kapag hindi ka pa tumayo dyan.” Bumalikwas si Jacob sa kama, "Opo opo 'eto na tatayo na po," aniya, “sinapian na po ako ng kasipagan.”
Light Begins Crumpled Paper
Walang ganang tinungo ni Trixie ang kanyang kwarto. Mailawalas at organisado ang mga kagamitan sa silid. Walang kalat at makulay. Pink ang dingding at ang ilang mga gamit. Mapusyaw na rosas ang kumot. Kulay berde ang unan at kisame at puti naman ang kurtina. Kaakit-akit sa mata. Akmang-akma ang pagka-blend ng mga kulay, subalit kung ano naman ang ikinaganda ay siya namang ikinabingi ng paligid. Buhay na buhay nga ang kulay subalit napakalungkot at sobrang tahimik. Sumandal siya sa pintuan, leaning her head against it. She closed her eyes and let out a deep breath. She was stuck there for a moment, as if she had lost the strength to walk. She doesn't want to leave there though. She just wants to lie on the floor and squirm, but what can such an action do? Nothing.
Light Begins Confirm and Denial
Mag-isang tinatahak ni Sarah ang daan pauwi. Nauna na kase sa kanya si Mara sa kadahilanang may kailangan daw itong gawin. Meron naman siyang nakakasabay na taga-V.U. na karamihan ay panay kuha ng picture sa kanya sa malayo, pero hindi niya kilala ang mga ito. It'll be awkward for her to approach them suddenly, lalo na kung tanyag siya bilang team captain ng Arnis Team. Baka kung ano na namang tsismis ang m****a niya sa bulletin news ng university. But no. Even if wala siyang gawin ngayon ay tiyak na may lalabas na balita, not about her but to Mrs. Olivero. Mrs. Tisha Olivero-Alconrad is Trixie's step-mom, known as Mrs. Olivero or Ma'am Oli by her colleagues. She was their neighbor for as long as she can remember. A good teacher and a loving person. Bahagyang lumukot ang mukha ni Sarah.
Light Begins Doubt
Habang abala sa pagkain ay panaka-nakang napapatingin si Janine kay Jacob. Naniningkit ang mga titig nito. Nangingilatis. Bagabag na nangusap ang isipan ni Janine, 'Si Maam Oli kaya ang nakita niya kanina?' kuro-kuro niya. Isa isa niyang binulay-bulay ang kanyang mga nalalaman, 'if that so, maybe he knows something. He may have witnessed the suicide himself. But the question is... why did he followed her? And if I were to base the place, time and distance, it would be far away. Maybe it wasn't Oli but someone else..' Hindi mawari ni Janine ang lohika sa likod nito at sa pagnanais na malaman ang kasagutan ay napag-pasyahan niyang mang-usisa, "Jacob, sino nga pala 'yong sinunda
Light Begins Suicide
"Ano?!" gitla ni Sarah. "Nangyari iyon after mo'ng umalis from faculty room." Saad ni Mara. Siya'y napalagok at tila nagdadalawang-isip kung ilalahad pa ba ang kanyang nalalaman, ngunit may pag-aalangan man ay pinili niyang magsalita. "Bigla akong napatingin sa bintana, ng mga oras na iyon ay parang nakita ko ng harap-harapan si Ma'am Oli. Biglang tumalas ang paningin ko, as if it like- like I'm wearing binocular." Natulala lamang si Sarah sa kaibigan, waring hindi makapaniwala sa sanaysay nito. *Flashback* Naghihiyawan ang mga tao sa paligid ni Mara habang hawak ang pana't palaso, inaasinta ang puting bilog na may pulang marka sa gitna.
