Dumating ang mga magulang ni Lynvy galing States sa tulong ni Mr.Santos. Sa awa nang Diyos ay nakarating sila ng maayos sa bansa kasama ang dalawang private nurse na hinired niya para mag-alaga sa kanyang mga magulang."Welcome back home, Ma and Pa," ani Lynvy sa mga magulang saka niyakap ang mga ito ng mahigpit.Don Leonardo suffer from a stroke kaya naman bed ridden na ito. He need to sit on a wheelchair dahil kalahati ng katawan ay baldado but all in all he was fine. Basta may regular medication at check-up ang Don.Donya Minerva the late super model of one of the best popular magazine was been gone. She gone thru far hanggang sa napabayaan rin nito ang kanyang kasikatan. She lost her job and lost her mind too.Lynvy heard too na nakakulong ang ama ni Geneva dahil sa drug trafficking it was a big karma for him. Pero kahit ganoon ang sinapit ng ama ng kanyang anak ay ama parin ito ni Geneva.Flower girl ang kanyang anak sa kanilang kasal. Mabuti nalang at mukhang Pilipina ito at hin
Donya Minerva Matamis;Legal na asawa ni Don Leonardo De Capre,kabiyak sa sampung taong pagsasama.Sa personal niyang buhay,siya ay nagpapagaling mula sa naghihinalong kasal kay Don Leonardo.Ang tubong Isabelenia ay isang sikat na Modelo ng magazine.She was travelling around the world because of her career.Until she heard humor that his loving husband are having affair with other womens.Kaya nagpasya siyang umuwi sa Pilipinas kasama ang kanyang Reyna Lynvy Marie.Para sa pagtutuos niya sa kanyang asawa at sa kabit nito.Na kung sino man siya.Lintik lang ang walang gantiMercy CabatoShe was the girl nextdoor.Maganda ang career bilang enterprenuership.May sariling negosyo for branded clothes,accesories,dresses and shoes.Isa rin siyang fashion designer.Taglay niya ang lahat ng talento.Brain and beauty.Sa kahirapan ng buhay nagawa niyang maging sugar Daddy ang isang kilalang tao.Dahil sa pangarap na umangat sa buhay at sa lipunan hindi niya tinanggihan ang alok ng Don sa kanya.
Flying back home--Nagdesisyon si Reyna Lynvy na umuwi sa Pilipinas pagkatapos malaman na ang anak ng Daddy niya sa labas ang namamahala sa isla nila at mananatili siya sa islang iyon.Kung pakaiisipin ay wala siyang ibang pagpipilian sa ngayon.At ang Prince Hanz na iyon ang susundo sa kanya sa airport dahil sa lakas ng buhos ng ulan.At halos lubog na sa baha ang mga lugar na madadaanan at siguradong matra-traffic siya sa daan,aabutin siya ng siyam-siyam bago makauwi sa kanilang mansiyon.Bago siya mananatili sa isla.Ayaw niyang umalis sa isla,ano ang malay niya kung ano ang gawin ng lalaking ito sa isla niya?Siya lang ang nag mamay-ari ng isla na iyon at wala ng iba.Sila ang una sa mga islang iyon kahit tignan pa ng mga tao sa kasaysayan!At yaman din lamang na wala namang private army ang lalaki ay mas maganda pang huwag na siyang umalis doon.Kailangan siya nitong kausapin ng matiwasay na paraan,isang pag-uusap kung saan ay magkakasundo silang dalawa.Madali naman siyang kausap.Ku
Leonardo De Capre had long waited for this day.Iyon ang araw na kahit sinong tao ay hihintayin.It was his wedding day.Isa't kalahating taon ng preperasyon ng isang premyadong wedding coordinator,tatlong milyong piso ang nagastos at tambalang matagal nang inaabangan ng business community.Para sa kanya ay isang katuparan iyon ng pangarap.Dahil sa kasalang iyon ay pormal na siyang mapapabilang sa angkan ng mga Matamis.Although he new his father-in-law treated this marriage as a business deal,it was okey with him.Ang importante ay mahal niya ang anak nito.Bunos na lamang ang kasal na maituturing na kasunduan sa pagpapakasal niyang iyon sa anak nito.Minerva was a picture of beauty,innocence and submission.Noon pa man ay nakita na niya ito bilang isang ulirang asawa.Ni minsan,kahit arranged marriage ang sa kanila,ay hindi ito tumutol sa kanilang relasyon.Palibhasa ay lumaki sa pangaral ng mga madre ay mabigat ang timbang dito sa hindi pagsunod sa mga magulang nito.Bagaman nitong mga h
After a few daysChapter3"As usual,these are lovely,Leonardo,"kilig na kilig na sabi ni Minerva ng iabot ni Leonardo sa kanya ang isang pumpon ng mga sariwang bulaklak.Tulad ng dati,tuwing nakikita niya si Leonardo ay hindi maipaliwang ang pananabik niya rito."Not as lovely as you."Umingos siya rito.Wala siyang taping sa araw na iyon.Kapag ganoon ay karaniwang nakikipag-conference call siya kasama si PrettyMae at ang kanilang manager sa Amerika."Busy?'tanong nito nang mapansin nito ang nakatambak na paper works sa ibabaw ng coffe table niya."Medyo.""I hope I'm not disturbing you,honey.I can just sit and watch you work. I can do that all day."Iningusan uli niya ito.Mayamaya ay nag-ring na ang kanyang phone.Batid niya na iyon na ang simula ng meeting nila.Leonardo did not seem to mind.Nagpaalam ito na pupunta sa kusina,ipaghahanda raw siya nito ng pagkain.Habang naka speaker phone siya ay bumalik ito,dala ang isang tray ng pagkain at inumin.'I found this in the fridge."..Nak
"Leonardo!Please mag-usap tayo,"humihingal na sinabi ni Minerva.Hinawakan niya ang braso nito.Nang humarap ito sa kanya at makita niya na ang paghihirap sa mga mata nito ay gusto niyang haplusin ang mukha nito.She just couldn't stand seeing him hurt.Parang binibiyak ang puso niya.Ganoong-ganoon ang pakiramdam niya ng iwan niya ito.Pero hindi na niya iiwan ito ngayon.Hindi na niya ito isusuko."Tigilan mo na to,Minerva,"nakiki-usap na sabi nito."No!I love you,Leonardo."Umiling-iling ito."You don't love me.Dala lang yan ng guilt."Napabuga siya ng hangin."Believe me,Leo.Mahal talaga......"Sa gulat niya,hinila nito ang kamay niya at isinadlak siya sa malapad na katawan ng punong malapit sa kinaroroonan nila.Itinukod nito ang kamay sa gilid niya samantalang ang isa ay mariing nakahawak sa braso niya.When he leaned towards her,she felt his harsh breathing fanning her face as he gazed at her intently."Ano ang pakiramdam ng hindi paniniwalaan ang nararamdaman mo?"puno ng hinanakit na
Minerva POV:Pagkalipas ng tatlumpong minuto pagkatapos siyang iwan ni PrettyMae ay umulan ng malakas.Binigyan siya ng payong ng kaibigan niya pero hindi niya tinanggap."Walanghiya ka talaga,Leonardo.Gumagante ka,eh."Mangiyak-ngiyak na siya.Hindi na nga yata ito darating.Sinabayan niya ng pagluha ang malakas na pagbuhos ng ulan.Mukhang nakisama iyon sa nararamdaman niya.Naalala niya ng nag diwang siyang kasama ito.Buong atensiyon ang binigay ni Leonardo sa kanya.Pero iba na ngayon.Magiging masa siya pag dumating si Leonardo sa kaarawan niya.Pero nasaan na ito ngayon?She blinked hard tears flooded her eye.Nanlalabo na ang paningin niya at namghihina na siya.Nang hindi na makatiis,tahimik na humagolgul siya sa kanyang palad.Kung gaanon ang sakit na naramdaman ni Leonardo sa ginawa niya noon,hindi na siya magtataka kung bakit galit na galit ito sa kanya ngayon.Gayunman,hindi siya makaramdam ng kahit anong galit dito.Maybebecause deep inside her,the pain was worth all the hap
Isang malakas na sampal ang dumapo sa pisngi ni Leonardo."How could you do this to me,with us,Leonardo.Alam kong malaki ang kasalanang nagawa ko saiyo at hindi mo na ako kayang patawarin pero alang-alang sa bata bakit hindi mo ako bigyan ng isa pang pagkakataon nabuuin ang pamilyang ito."Ngumisi si Leonardo ng nakakauyam."Do you know what your saying Minerva?Bakit hindi mo iyan naisip bago mo ako iwan.At ipinagpalit sa lintik mong career.Now,you're standing in front of me telling all this.We could never flashback everthing.Kaya kung bigyan ng magandang buhay ang anak natin Minerva.But not our relationship.""Leo....please...gagawin ko ang lahat mapatawad mo lang ako at bumalik ka sa akin."umiiyak na pagmamakaawa nito."Sorry...."at iniwan na niya ito at nagtungo sa garahe.Aalis nalang siya para hindi na ito magpatuloy sa kakapaliwanag.Sarado narin ang puso niya para dito.Hindi niya alam kung bakit dahil siguro mas may ibang tao pang nagparamdam sa kanya na may magmamahal pa sa kany