Kabanata 47

Naglalakad si Alea na parang walang buhay. Lakad lang siya nang lakad na walang pakialam kung saan man siya dalhin ng kaniyang mga paa. Nang makaramdam ng pagod ay huminto siya at umupo sa ilalim ng punong kahoy. Ipinikit niya ang kaniyang mga mata, ninanamnam ang presko't malamig na hangin. Hindi nagtagal, siya ay nakatulog.

"Alea, bumalik ka na. Huwa ka sanang sumuko, Alea," rinig niyang sabi ng kanyang lola. Hinarap niya ito at nginitian. "Wala akong balak na sumuko, lola. Napagod lang po ako ngunit wala akong balak na takasan ang suliraning kinakaharap ko ngayon. Nais ko lamang pong mapag-isa at pakalmahin ang sarili," sagot niya.

"Ako ay magtutungo riyan."

"Huwag na po, lola. Magpagaling na lang po kayo. Huwag po kayong mag-alala, babalik po ako."

"Mag-iingat ka, Alea."

"Lola, may paraan po ba upang matalo ko si Dargon?"

"Alea, huwag na huwag kang magpapakita sa hari ng mga dragon."

"Lola, handa ko pong harapin ang problema kahit gaano paman iyan kahirap. Naniniwala po ak