Library
Maghanap
Home / Romance / KIDNAPPED / CHAPTER-33

Share

CHAPTER-33

Author: Saturn
last update Huling Na-update: 2022-12-19 03:05:58
ROCCO

"She's mine! So, take your hands off her if you don't want me to forget that you are still my father!" Galit na galit siya nang abutan namin.

Nangangalit ang mga ugat niya sa leeg habang tila nag-aapoy ang mga matang nakatingin ito sa amang may blackeye na at dumudugo na rin ang labi dahil sa suntok.

"Ako lang may karapatan sa kaniya, kung may mananakit sa kaniya, ako lang iyon?!" what the fvck did he say?

Nagkatinginan kaming tatlo ni Luis at Rue.

Agad kaming napasugod sa basement nang sabihin ng isa sa mga tauhan niya na nakita nila itong galit na galit at hatak ang ama papuntang basement.

Nalaman nito ang ginawa ng kaniyang ama na pasamahin si Hope kay, Sebastian.

Hope doesn't want the idea of being alone with Sebastian, pero pinilit daw siya ni, Maximo.

Nalaman rin nito ang muntikan nang ikapahamak ni Hope sa kamay ni Sebastian at iyon ang halos kinakabaliw niya ngayon.

Him, thinking someone dared to touch what his own would be a disaster.

Fvck him. Ano ba talaga ang bal
Saturn

Readers, pagpasenyahan niyo na ang mga errors mag-edit ako kapag nagkaroon ako ng oras. Maraming salamat.

| 2
Locked Chapter
Ituloy basahin ang aklat na ito sa APP
Mga Comments (23)
goodnovel comment avatar
esmillo_bhuleng
sana meron ding kwento sila luis , rocco , rue at manu
goodnovel comment avatar
Da Yang Jaguar
so now its clear kung bkit hawak sila sa leeg ng mga sandoval.. galing mo Ms. A..
goodnovel comment avatar
Asliey
haha eh d parang nanonood din porn c rocco.boti at lagi anjan ang mga kaibigan n sin.laki pasalamat din c manu ang kapalit n sin kay higad na robbie.
Tignan lahat ng Komento
Nakaraang Kabanata Susunod na kabanata

Kaugnay na kabanata

  • KIDNAPPED   CHAPTER-34

    HOPE Palabas na ako ng pintuan noon pero napahinto ako nang marinig ko ang sunod-sunod na murang pinakawalan niya. I looked at him. He's now facing the window. "Just find out who that motherfvcker is and I'll send him to hell!" Napalunok ako. The way how he speaks and with his tone? I could tell, there was something that made him very angry. Humarap siya pero hindi niya ako napansin, maybe he expected me left already.Tumingala siya sa kisame. Tiningnan isa-isa ang ilaw. Hindi ko alam kung ano ang meron do'n pero mabangis ang tingin niya sa mga iyon. But then, he landed his gaze on me. Instantly, his facial expression suddenly changed. Lumanbot ang mukha niya at agad akong nilapitan. Tuliro ang mga mata niya pero hindi ko mahulaan kung anong iniisip niya. "W-what happened? W-why so mad a-again?" parang mapuputol ang hininga kong tanong. Napahilot siya sa sintido, pero napaiwas siya ng tingin sa akin. Tiningala ko ang mga ilaw na pinanlilisikan niya ng mata kanina. He soft

    Huling Na-update : 2022-12-21

  • KIDNAPPED   CHAPTER-35

    HOPE Naramdaman ko ang pagdantay ng labi niya sa aking noo, pababa sa tungki ng aking ilong papunta sa aking labi. Halos mapugto ang aking hininga. Pigil ang aking mga matang mapamulat or kahit gumalaw man lang ang mga pilik nito. Sana lang hindi niya marinig ang lakas ng kabog ng dibdib ko. Akala niya kasi tulog na tulog na ako. Ramdam ko ang init ng titig niya sa aking mukha. "Sleep tight, my Holy Hope..." He softly whispered. Ramdam kong wala siyang balak gambalain ako sa pagtulog pero 'yon na nga, naging mababaw ang tulog ko at agad kong naramdaman ang mga halik niya. O, talagang ganito lang ang reaksyon ng katawan ko sa tuwing magkatabi kami sa kama?"I'll be gone for a while, and promise, when I come back, I'll stay by your side more longer, Mine." Para bang biglang hinalukay ang tiyan ko sa tono ng boses niya at sa gaan ng kilos niya. Sobrang lambing, sobrang gentle.It feels surreal. Parang walang balak o halong paghihiganti. Siya nga? Pero 'di ba nga, gano'n rin si

    Huling Na-update : 2022-12-27

  • KIDNAPPED   CHAPTER-36

    HOPE Hinanap ko si Jonet pero hindi ko siya makita. Tinanong ko si Elsie gayong ito ang alam kong laging kasama ni Jonet. Pero nagulat ako sa naging sagot niya, "umalis na po si Jonet, Young Miss. Hindi po ba siya nakapagpaalam sa inyo?" "Hindi..." Ang wala sa sarili kong sagot habang nanlalaki ang aking mga mata. Hindi ako makapaniwala. I was too late. She's gone!Pakiramdam ko, parang bumagsak ang aking katawan sa napakalalim na balon. Hindi puwede. Hindi ako naniniwalang aalis si Jonet ng gano'n gano'n na lang. Malinaw ang mga narinig ko mula sa kaniya. At paano naman siya makakatakas ng isla?Hindi ako naniniwalang umalis ito, iba ang kutob ko. Hingal akong napasabunot sa aking buhok. Bigla kong hinawakan sa magkabilang balikat si, Elsie. "Sigurado ka ba? Paano siya umalis, kailan pa?" ang hindi ko makapaniwalang tanong. "K-kanina lang po, nag-usap po si Y-young M-master Sin at S-senyor Daniel. Isinabay na po ni Young Master si Jonet sa pag-alis." Nanlalaki ang aking

    Huling Na-update : 2022-12-27

  • KIDNAPPED   CHAPTER-37

    HOPE Hindi pa ako nakakabawi sa nangyaring pagsabog nang muli kaming ginimbal ng isa pang pagsabog. "Move! We have to move!" halos hindi ko na marinig ang sinasabi ni Daniel. Nang itayo niya ako ay parang naging slow motion lahat ng nasa paligid ko. Binabalot na ng makapal na usok ang kapaligiran. Ang abo at alikabok ay humahalo rin sa hangin na siyang pumupuwing sa aking paningin. Ang walang humpay na palitan ng malalakas na putok ng baril. Hindi ko alintana ang aking itsura. Ramdam kong punong puno na ako ng alikabok. At maruming marumi na ang buo kong katawan. Dinala ako ni Daniel sa ligtas na lugar. Ni hindi ko nga alam kung masasabi kong ligtas la ba itong kinalalagyan namin or kung may ligtas pa ba na lugar sa isla ngayon. Sa dami ng kalabang nakikita ko tila malabo na kaming makaligtas kung walang darating na tulong. Tulala lamang akong nakatanaw sa nasusunog na mansyon namin. Nakaluhod sa buhanginan. Hindi makapaniwala sa nasasaksihang kaguluhan. "Where are you as

    Huling Na-update : 2022-12-28

  • KIDNAPPED   CHAPTER-38

    DANIEL Pagpasok ko pa lamang sa mahabang hallway ay sinalubong na ako ng mga sunod sunod na putok ng baril. Napamura ako nang pagkalabit ko sa hawak kong baril ay hindi na ito pumutok.Damn it! Napatago ako sa dingding na pader. Sinilip ko ang lalake. Shit. He's tall. Taller than me and well-built. Mahihirapan ako pero alam kong wala akong choice.I don't have bullets anymore. Wala na rin akong mapuputahan. Kung lalabas ako makikita lang niya ako at papuputukan. I looked around at wala rin akong makitang maaring gawing sandata. Narinig ko ang pagngisi niya. At ang pagsipol nito. "Yoho! Come out, my friend. Wala ka nang mapupuntahan." He laughed. Sinilip kong muli, iniumang nito ang mahabang baril sa ibang dereksyon. It means, he doesn't know where exactly my location. Palinga-linga siya at nagkakandahaba ang leeg. Bawat kanto ng hallway ay inaambaan ng baril. "Malapit na ako! Sumuko ka na lang baka maawa pa ako saiyo." He mockingly said. Rinig ko ang kaniyang papalapit na

    Huling Na-update : 2022-12-28

  • KIDNAPPED   CHAPTER-39

    HOPE Magbubukang liwayway na. Mas mahihirapan kaming makapagtago mula sa mga kalaban. Pero ang napansin ko, tila naging kaunti na ang nakikita kong kalaban sa paligid. Paano nangyari? Parang kanina lang wala kang makikitang ibang taong naglalakad na parang namamasyal lang kun'di mga kalaban.Maya't maya pa rin ang naririnig kong putukan ngunit hindi na kasing intense tulad kanina. Napahinto ako mula sa pagtakbo nang makarinig ako ng ugong ng chopper. Napatingala ako sa langit.There. Three choppers approaching our Island. "Kuya Sin..." Ang usal ko sa pangalan niya. Nakita ko ang unti-unting pagbaba ng mga ito isa-isa sa ibat-ibang bahaging dereksyon ng Isla. Ang isa ay dumapo pa nga malapit sa kinalalagyan ko. Nilipad ng dala nitong malakas na hangin ang aking buhok.Sinayaw nito ang medyo maluwag na cotton shirt kong suot na pinapatungan lamang ng isang wool jacket na hindi ko na nagawa pang isara ang mga botones. Nakita ko ang mabilis na pag-ibis ng mga armadong tauhan na na

    Huling Na-update : 2022-12-29

  • KIDNAPPED   CHAPTER-40

    HOPE Pagkatapos kong makapag-ayos ng sarili at makakain ay agad akong lumabas para puntahan si Daniel. Alamin ang kalagayan nito at kung kinakailangan ay ako pa ang mag-aalaga rito. Hindi rin makakatulong kung mananatili lamang ako ng kuwarto. Alam ko naman kasi na hindi ko rin magagawang makapagpahinga at hindi rin ako matatahimik hanggat hindi ko nalalaman ang totoong kalagayan niya. Paglabas ko ng kuwarto ay lumingon pa ako sa kanan at kaliwa. Walang tao. Huminga ako ng malalim, eventually, malalaman ko rin naman kung saan silid ito namamalagi.Magtatanong ako sa mga kasambahay rito. Nag-umpisa akong taluntunin ang hallway. Pagdating ko sa dulo ay may dalawang hallway rin doon. Nakalimutan ko kung pakanan ba iyon o pakaliwa para mahanap ang hagdanan pababa. Sa huli, pinili ko ang kaliwa. Ang daming hallway naman ng masyon na ito. Napakarami ring silid. Medyo nakakalito. Pero siguro sa paglipas ng araw masasanay rin ako. Halos hindi naman sila nagkakalayo ng laki at lawa

    Huling Na-update : 2022-12-30

  • KIDNAPPED   CHAPTER-41

    HOPE Pagmulat ng mga mata ko, nag-aalalang mukha ni Kuya Sin agad ang bumungad sa akin. Hawak niya ang kamay ko. Nasa labi niya. "May masakit ba sa 'yo? Tell me." Napahilot ang isa kong kamay sa aking sintido. Hinaplos niya ang buhok ko. Medyo nahihilo pa rin ako. "What do you feel?" imbes na sagutin ko ang mga tanong niya. "What did you do to Daniel and Linda?" nangilid agad ang luha ko. Iyon agad ang tumakot sa akin pagmulat ng mga mata ko. Ang posibling nagawa nito sa dalawa dahil sa galit nitong hindi ko makita ang pinagmumulan. Galit na walang katuturan. "I'm here. I'm just okay, Young Miss. You don't have to worry," namilog ang mga mata ko nang marinig ang boses ni Daniel. Lumanpas ang tingin ko kay Kuya Sin at tumingin sa likod niya. Namamalisbis ang luha kong pinilit na ngumiti nang makita siya. Katabi niya si Linda na kimi ang bawat kilos. Pilit na ngiti rin ang binigay niya sa akin. Muling napabalik ang mga mata ko kay Kuya Sin nang magpakawala ito ng marahas

    Huling Na-update : 2022-12-31

Pinakabagong kabanata

  • KIDNAPPED   FINAL CHAPTER

    NORTH SINISTER "Ayaw ko na rito! Ilabas niyo na ako tang*na niyo talaga isa isahin ko kayong gagapasin!" nanganglit ang bagang ko sa sobrang galit nang paggising koy nakatali muli ang buong katawan ko. "Kumalma ka nga, Sin!" Iritadong bulyaw na sa akin ni Rocco. I glared at him. Nagpumilit akong makawala pero masyadong mahigpit ang pagkakagapos ko.He heaved a sigh. Namaywang sa harapan ko. "Sin, magpagaling ka muna matatakot mo lang si Hope at lalong magkakagulo kung ganiyan ka pa rin na haharap sa mag-iina mo." Kumawagkawag ako pero masyadong mahigpit talaga ang pagkakatali nila sa akin. Napatingin ako sa lamesa kung saan laging nakapatong ang urn ng anak ko. It wasn't there. Naalarma ako. Where is it?Aburido ang mga mata kong hinanap sa paligid. "Muntikan mo nang matabig kagabi kaya inalis ko muna diyan at nilagay sa altar-""G-gusto ko lang makasama ang anak ko." Agad kong sabi. Medyo naging mahinahon at nakayuko. Nagwala na naman ba ako tulad ng lagi nilang sinasabi? Wa

  • KIDNAPPED   CHAPTER-89

    NORTH SINISTER Nanghihintakutan ang mukha niyang tinakbo ang drawer, hinili iyon pabukas. Pero bago pa niya mahugot ang kuwarenta'y singkong baril nito sa loob ay sinipa ko ang ulit ang drawer pasara.Napasigaw ito ng malakas at namilipit sa sakit mula sa pagkakaipit ng kamay nito. I grabbed him. Pumalag siya. I hit his face multiple times with my fist. Pumutok and labi't kilay niya. Nagkandadugo dugo ang mukha niya. I tied him up. I dragged him out of his room. Dinala ko siya sa hallway. Lupaypay ang ulo niya pero ang mga mata ay nanatiling matalim at palaban. "Sinasabi ko na nga ba, traydor ka North!" Hingal niyang utas. "Did I surprise you, Alexander?" ang ngisi ko. Nagsindi ako ng sigarilyo. Humithit at binuga ang usok sa mukha nito. "Hayop ka, pagsisihan mo ito, hindi mo pa talaga kilala ang anak ko North," mahinang tawa nito kahit na kitang galit na galit. Tumiim ang titig ko sa kaniya at umigting ang aking panga. Kailangan kong isunod agad ang baliw na babaeng iyo

  • KIDNAPPED   CHAPTER-88

    NORTH SINISTER Laking takot ko nang makarating sa akin ang nangyaring kaguluhan sa Isla. Sinugod ito ng mga kalaban. I wasn't there. But I wasted no time. I called my pilot and I immediately flew to the island.Masuwerte na lang ako at nasa loob lamang ako ng bansa. Agad din akong humingi ng back up sa mga kaibigan ko. Though Daniel is with her, hindi pa rin ako kampanti. Hindi basta basta ang mga kalaban ng organisasyon na kinabibilangan ko.Bukod pa sa mga kaaway namin sa negosyo."Gagu ka ba? Nandyan kapatid ko papasugod ko ang Isla niyo?" He's pissed. Malay ko ba kung tinopak ito at hindi lang pagpapadala ng spy ngayon ang trip niya. "Kung may plano man ang mga sa opisyal ng Zagu ay siguradong makakarating sa akin ' yon." Ibig sabihin malaki ang posibilidad na hindi nga Zagu ang mga lumusob."Siguraduhin mong ligtas ang kapatid ko. Kapag may nangyari sa kapatid ko Ricci tutugisin ko pati kaluluwa mo," shit. My jaw clenched. Pinatayan ko na siya ng tawag. Nakakabingi na an

  • KIDNAPPED   CHAPTER-87

    NORTH SINISTER"Ang sabi ko, bantayan mo at pagsilbihan siya, hindi na kasama roon ang pag-akbay akbay mo at pagkikipagtawanan, Daniel!" malakas na sigaw kong may pagbabanta ang tono. Rocco stopping himself from smiling, I glared at him. Binalik niya agad ang tingin sa screen ng laptop niya. Muli kong hinarap si Daniel na hindi rin maipinta ang mukha. "I'm watching you...Act like a real butler, asshole." He tsked at me. He was pissed. Halatang nagtitimpi lang at ayaw patulan ang paninita ko. "Tang*na naman, Young Master. Umiral na naman 'yang pagkaseloso mo! Pati ba naman ang pagkakaibigan namin ni Hope ay bibigyan mo pa ng malisya-""We had agreement, Daniel. I don't fvcking care if you were friends but follow and obey our fvcking agreement. And to remind you, you cannot just call her by her name, she's your Young Miss asshole!" ang iritado at galit na galit kong paalala sa kaniya. Nagpakawala ito ng malalim na buntong hininga, parang sumusuko na sa pakikipagtalo sa akin. So

  • KIDNAPPED   CHAPTER-86

    NORTH SINISTER "M-mama. Mama ko... bumalik ka na, please. Miss na miss na po kita." Walang tigil ang iyak ko habang nakatayo sa harap ng puntod ni mama. My dad wasn't here. Ang mga kapatid ng mama ko ang nag-asikaso sa labi niya. "Umiyak ka man nang umiyak diyan, sa tingin mo ba maibabalik mo pa ang buhay ng kapatid namin?" "Dapat nga nasa kulungan 'yan e, para kahit paano makakuha naman tayo ng hustisya. Katulad din 'to ng ama niya, napaka demonyo talaga!""Ubusin mo man ang luha mo, hindi na nun mababago ang katotohanan na ikaw ang pumatay sa kapatid namin. Napakabata mo pa demonyo ka na. Mamatay tao!""Katulad mo rin ang iyong ama, puro pasakit lang ang binigay niyo sa kapatid namin! Mas pinili niyong ipagpalit siya sa ibang babae!" Naninikip ang dibdib ko, habang patuloy na tinatanggap lamang ang bawat paninisi nila. Kung puwede nga lang na parusahan ang sarili ko, ginawa ko na. Hindi ko man sinasadya, pero tama sila pinatay ko pa rin ang sarili kong ina. It was an urgent ac

  • KIDNAPPED   CHAPTER-85

    HOPE Dali dali akong pumunta ng aking silid.Nanginginig ang buong kalamnan ko.Halos mabuwal ako. Nanghihina ako at umiikot ang paningin. Nanginginig ang kamay na binuksan ang maliit na drawer ng night table. Kumuha ako ng isang tableta ng gamot sa botelya at agad pinasok sa bibig ko.Uminom ako ng tubig mula sa mineral bottle na nakapatong lang din do'n. Parang bibiyakin ang ulo ko sa sakit. This is not normal. Napasabunot akong muli sa akin buhok. Impit akong sumigaw dahil sa kirot. I'm sweating ice cold. Gusto kong makita si Sin. Pupuntahan ko siya. I should be with him too today—his special day. I hated myself for having amnesia. How did I even forget his birthday?But it wasn't too late yet, right?Wala man akong regalo, at least naalala ko pa rin ang araw na ito. Pupuntahan ko siya at ipapaalam na hindi ko nakalimutan ang kaarawan niya. Pero hinanghina ako at unti unting nanlalabo ang paningin ko. I'm so sorry Sin... Tumulong muli ang mga luha ko. Kinapa ko ang ka

  • KIDNAPPED   CHAPTER-84

    HOPE Hindi ako nakatulog ng maayos kagabi pero heto ako, dilat na dilat pa rin ang mga mata.Ang utak koy gising na gising pa rin. Parang hindi napapagod sa pag-andar. Nakatitig lamang ako sa puting kisame ng aking silid habang binabalikbalikan ang mga nangyari kagabi.I can't believe it...Daniel is alive. How come? Nakita mismo ng dalawang mga mata ko nang bawian ito ng buhay. Pagdating namin ni Kuya dito sa mansyon kagabi ay nadatnan na namin sila. Rui, Manu, Luis and Kuya Rocco was here...And then, Daniel... And Sin.Actually, huli na nang mapansin kong naroon silang lahat.Tanging kay Daniel lamang kasi nakatuon ang buong atensyon nang mga sandaling iyon.Wala akong ibang nakikita kun 'di siya lang...Ni takot akong kumurap or ibaling ang tingin ko dahil baka bigla na lamang siyang mawala na parang bola.At ngayon, binabagabag ako.Hindi naman mawala sa isipan ko ang hindi mailarawang sakit na bumalatay sa mga mata ni Sin habang magkayakap kami ni Daniel. Nang mapatingin ak

  • KIDNAPPED   CHAPTER-83

    HOPE Nanginig ang kalamnan ko...The memory of me, being tied up on the bed flashback. I begged him. He didn't listen. He didn't stop. Ang ginawa niyang kalapastangan sa akin noon, ay nagbalik sa isipan ko. Doon ay nabuntis ako sa triplets kong anak. Now I understand his reaction, noong minsan na sinabi kong hindi naman siguro ako nabuntis lang sa triplets ng hindi ko kagustuhan. He froze. Pero dahil sa masaya ako sa piling niya. Na ramdam kong mahal namin ang isat-isa sa kasalukuyang sitwasyon ay binaliwala ko iyon. But now, the terrifying memory clearly haunts me. Ang akala kong magandang panaginip ay isang kahindikhindik na bangungot pala. Nang maalala ang ginawa nitong pagbihag muli sa akin noon. Kinuha niya ako sa ospital. Then...He raped me... Mugto ang mga mata kong tinitigan ang munting lapida kung saan nakasulat ang pangalan, araw, at taon ng pagkamatay ng anak ko. Ang sakit at hinagpis ay nanariwa sa aking dibdib. Hindi ko maampat ang pagpatak ng mga luha ko.

  • KIDNAPPED   CHAPTER-82

    HOPE Napalunok ako ng sunod sunod nang mahuli ko ang pailalim na tingin sa akin ni Judy nang uminom ako ng gamot para sa sakit ng katawan."May sakit ba kayo, Ma'am?" nakangisi niyang tanong. "W-wala... Medyo masama lang ang pakiramdam ko..." Hindi ako makatingin sa kaniya. "Normal lang iyon Ma'am, lalo na kapag matagal na natingga tapos biglang nabira," humagikgik siya. Parang sinilaban ang mukha ko sa hiya. Napahilot ako sa magkabila kong sintido. Iniwan na niya ako sa lamesa at sinundan si Silverlyn na nakigulo na rin sa mga kuya niya sa sala. Awang labi kong tinitigan ang nag-iingay na cellphone ko sa ibabaw ng mesa. Pangalan ni Sin ang patuloy na nag pa-pope up sa screen nun. Huminga ako ng malalim. Dinampot ko iyon at pinindot ang green button to accept his call."Mine..." Agad niyang sambit. Naging malamyos ang dating sa akin ng pausang boses niya. Parang nang-aakit. "Hmm?" maikli kong sagot. Napapikit ako. Damn. Gusto ko siyang makita at makayakap. Hindi ko itatang

Maaari mong magustuhan

DMCA.com Protection Status