Mag-log inShare
CHAPTER-38
Huling Na-update:
2022-12-28 22:23:09
Kaugnay na kabanata
KIDNAPPED CHAPTER-39
HOPE Magbubukang liwayway na. Mas mahihirapan kaming makapagtago mula sa mga kalaban. Pero ang napansin ko, tila naging kaunti na ang nakikita kong kalaban sa paligid. Paano nangyari? Parang kanina lang wala kang makikitang ibang taong naglalakad na parang namamasyal lang kun'di mga kalaban.Maya't maya pa rin ang naririnig kong putukan ngunit hindi na kasing intense tulad kanina. Napahinto ako mula sa pagtakbo nang makarinig ako ng ugong ng chopper. Napatingala ako sa langit.There. Three choppers approaching our Island. "Kuya Sin..." Ang usal ko sa pangalan niya. Nakita ko ang unti-unting pagbaba ng mga ito isa-isa sa ibat-ibang bahaging dereksyon ng Isla. Ang isa ay dumapo pa nga malapit sa kinalalagyan ko. Nilipad ng dala nitong malakas na hangin ang aking buhok.Sinayaw nito ang medyo maluwag na cotton shirt kong suot na pinapatungan lamang ng isang wool jacket na hindi ko na nagawa pang isara ang mga botones. Nakita ko ang mabilis na pag-ibis ng mga armadong tauhan na na
Huling Na-update : 2022-12-29KIDNAPPED CHAPTER-40
HOPE Pagkatapos kong makapag-ayos ng sarili at makakain ay agad akong lumabas para puntahan si Daniel. Alamin ang kalagayan nito at kung kinakailangan ay ako pa ang mag-aalaga rito. Hindi rin makakatulong kung mananatili lamang ako ng kuwarto. Alam ko naman kasi na hindi ko rin magagawang makapagpahinga at hindi rin ako matatahimik hanggat hindi ko nalalaman ang totoong kalagayan niya. Paglabas ko ng kuwarto ay lumingon pa ako sa kanan at kaliwa. Walang tao. Huminga ako ng malalim, eventually, malalaman ko rin naman kung saan silid ito namamalagi.Magtatanong ako sa mga kasambahay rito. Nag-umpisa akong taluntunin ang hallway. Pagdating ko sa dulo ay may dalawang hallway rin doon. Nakalimutan ko kung pakanan ba iyon o pakaliwa para mahanap ang hagdanan pababa. Sa huli, pinili ko ang kaliwa. Ang daming hallway naman ng masyon na ito. Napakarami ring silid. Medyo nakakalito. Pero siguro sa paglipas ng araw masasanay rin ako. Halos hindi naman sila nagkakalayo ng laki at lawa
Huling Na-update : 2022-12-30KIDNAPPED CHAPTER-41
HOPE Pagmulat ng mga mata ko, nag-aalalang mukha ni Kuya Sin agad ang bumungad sa akin. Hawak niya ang kamay ko. Nasa labi niya. "May masakit ba sa 'yo? Tell me." Napahilot ang isa kong kamay sa aking sintido. Hinaplos niya ang buhok ko. Medyo nahihilo pa rin ako. "What do you feel?" imbes na sagutin ko ang mga tanong niya. "What did you do to Daniel and Linda?" nangilid agad ang luha ko. Iyon agad ang tumakot sa akin pagmulat ng mga mata ko. Ang posibling nagawa nito sa dalawa dahil sa galit nitong hindi ko makita ang pinagmumulan. Galit na walang katuturan. "I'm here. I'm just okay, Young Miss. You don't have to worry," namilog ang mga mata ko nang marinig ang boses ni Daniel. Lumanpas ang tingin ko kay Kuya Sin at tumingin sa likod niya. Namamalisbis ang luha kong pinilit na ngumiti nang makita siya. Katabi niya si Linda na kimi ang bawat kilos. Pilit na ngiti rin ang binigay niya sa akin. Muling napabalik ang mga mata ko kay Kuya Sin nang magpakawala ito ng marahas
Huling Na-update : 2022-12-31KIDNAPPED CHAPTER-42
HOPEHalos ayaw kong kumurap habang pinagmamasdan ang napakagandang tanawing iyon sa Germany. Lumapag ang chopper na sinakyan namin sa ibabaw ng isang gusali. When I looked around, halos malula ako sa mga nakikita. Sa napakagandang tanawin. Tanawing kakaiba sa nakagisnan ko. Maririnig mo ang maliliit na ugong mula sa mga sasakyan. Ang mga beep nito. Ang tanawin ng mga maraming naglalakad at tila may kaniya kaniyang lakad. Kahit pa nang makapasok na kami sa isang presidential suite room na siyang tutuluyan namin ng isang linggo ay ang malapad na glass wall agad ang unang nilapitan ko. Awang ang labing pinagmasdan ang syudad na iyon. Pati ang mga palad ko'y hindi ko napigilan sa paglapat sa malapad na salamin na akala mo'y mahahawakan ko ang mga iyon sa palad ko. Nangatal ang labi ko at hindi mapigilang maging emosyonal. Ito ang mundong naipagkait sa aking makita sa loob ng maraming taon. Nangilid ang mga luha ko pero hindi ako kumurap. Tila bigla akong nangamba na maglaho ang
Huling Na-update : 2023-01-02KIDNAPPED CHAPTER-43
HOPEPinapasok siya ni Kuya Sin at pormal kaming pinakilala sa isat isa. Sa pakiwari ko'y matagal na silang magkakilala ni Kuya base sa takbo ng kanilang usapan at klase ng pakikipag-usap nila sa isat isa. Sinabi ni Kuya na ni-request nito ang serbisyo ni Leigh para personal na ipagluto kami para sa hapunan. Dinig ko pa rin ang pag-uusap nila pero dahil sa pagod ko ay dumiretso ako sa sofa at dumanpot ng libro. "Ang ganda ng kapatid mo a, pagdating sa Pilipinas niyan mamomoroblema ka sa mga manliligaw. Dudumugin 'yan Tol," dinig kong aniya. Ramdam ko ang pagtingin ni Kuya Sin sa dereksyon ko pero nagkunwari akong hindi nakikinig at nasa binabasang libro ang buong atensyon. Pasimple ko silang sinulyapan. Inakbayan siya ni Kuya na para bang natural na natural lang sa kaniyang gawin iyon. Iginiya siya papuntang kusina. Tumaas ang kilay ko. Bakit ba ako nakakaramdam ng ganito. Naiinis ako. Isa rin kaya siya sa-Shit. For goodness sake! Hindi naman siguro dahil kitang kita naman
Huling Na-update : 2023-01-03KIDNAPPED CHAPTER-44
HOPEDalawang araw na hindi nagpakita si Leigh sa suite namin. Sa ikli pa lang ng pagkakakilala ko sa kaniya, parang nasanay na yata akong makita siya.Naging napakagaan ang loob ko sa kaniya at wala na iyong selos na nararamdaman ko noong una. Tol din ang tawag niya kay Daniel na nalaman kong ginagamit na endearment sa malapit na kaibigan na tinuturing mo nang kapatid. Dalawang araw ko pa lang siyang hindi nakikita ay parang hinahanap ko na ang buhay na buhay into tawa. Ang mga mata nitong nagiging guhit na lang kapag siya ay tumatawa. Nami-miss ko na ring marinig ang panunukso niya kay Daniel na kadalasang nauuwi sa matinding tawanan.Ang sabi ni Kuya Sin, marami raw itong trabaho sa ngayon kaya sa ibang araw na raw ito makakapunta. May events daw kasi sa hotel at maski gabi ay kailangan pa rin niyang pumasok.Si Kuya Sin naman ay laging umaalis ng umaga at babalik sa gabi. Nagtangka akong sumilip sa labas. Pero gano'n na lamang ang gulat ko nang makilala ang mga unipormadong
Huling Na-update : 2023-01-04KIDNAPPED CHAPTER-45
HOPE Nagpaalam muli si Kuya Sin na mawawala daw ito ng ilang araw. "What I hate the most is to leave you here, But I have to, Mine. I have to. I need to take care of all the businesses of the family." "I understand, Kuya..." I softly whispered. Pinagdikit niya ang mga noo namin. Nakapikit siya. Habang masuyong haplos ang aking pisngi, dinama ng daliri niya ang aking labi saka inangkin ito. Dama ko ang kapusukan sa halik niya. Hindi niya tinigilan ang labi ko hanggang sa kapusin kami ng hininga. "Ilang araw lang naman 'di ba?" lambing kong hinihingal habang nakapulupot naman ang mga braso ko sa baywang niya. "Uhum... But I still gonna miss you. Mas gusto kong magkulong sa kuwarto basta ikaw ang kasama ko," pinagbunggo niya ang ilong namin. Parang may humahalukay naman sa tiyan ko sa sinabi niyang iyon. It sounded so sweet. Iba pa rin ang dating sa akin ng paglalambing niya. Kahit pa nga may bahagi ng utak ko ang natutuwa sa napipintong pag-alis niya. Dahil para sa akin, i
Huling Na-update : 2023-01-05KIDNAPPED CHAPTER-46
HOPE Tila naging mabagal para sa akin ang pagdaan ng mga araw. Tila mas lalo akong nalulugmok sa lungkot at tila kawalan ng pag-asa. Halos gabi-gabi akong umiiyak at hindi makatulog. Isang Linggo na rin ang nakakaraan mula ng ikasal siya. Pagak akong natawa nang maalalang muli, hanggang ngayon wala siyang paramdam. Baka nasa kainitan pa iyon ng kanilang pagpupulot gata. Halos bumaliktad ang sikmura ko sa isiping iyon. Damn him! I cursed him and his bitch. Halos iuntog ko na ang ulo ko para lang mawagwag ang imahe nilang dalawa paalis sa utak ko. Ang napakasayang mukha nila ni Robie sa larawang iyon na tila dinikit na sa isip ko at ayaw maalis. It's torturing me. Paulit-ulit na bumabalik at paulit-ulit din na para akong sinasaksak sa dibdib. "Hope, ang anak mo ang isipin mo, hindi ka na ngayon nag-iisa." Kita ko ang matinding pag-aalala ni Leigh sa akin. "Kailangan mong magpalakas, para inyo ng anak mo. Alam kong malalampasan mo rin ito," ang pagpapalakas niya ng loob. Per
Huling Na-update : 2023-01-06
Pinakabagong kabanata
KIDNAPPED FINAL CHAPTER
NORTH SINISTER "Ayaw ko na rito! Ilabas niyo na ako tang*na niyo talaga isa isahin ko kayong gagapasin!" nanganglit ang bagang ko sa sobrang galit nang paggising koy nakatali muli ang buong katawan ko. "Kumalma ka nga, Sin!" Iritadong bulyaw na sa akin ni Rocco. I glared at him. Nagpumilit akong makawala pero masyadong mahigpit ang pagkakagapos ko.He heaved a sigh. Namaywang sa harapan ko. "Sin, magpagaling ka muna matatakot mo lang si Hope at lalong magkakagulo kung ganiyan ka pa rin na haharap sa mag-iina mo." Kumawagkawag ako pero masyadong mahigpit talaga ang pagkakatali nila sa akin. Napatingin ako sa lamesa kung saan laging nakapatong ang urn ng anak ko. It wasn't there. Naalarma ako. Where is it?Aburido ang mga mata kong hinanap sa paligid. "Muntikan mo nang matabig kagabi kaya inalis ko muna diyan at nilagay sa altar-""G-gusto ko lang makasama ang anak ko." Agad kong sabi. Medyo naging mahinahon at nakayuko. Nagwala na naman ba ako tulad ng lagi nilang sinasabi? Wa
KIDNAPPED CHAPTER-89
NORTH SINISTER Nanghihintakutan ang mukha niyang tinakbo ang drawer, hinili iyon pabukas. Pero bago pa niya mahugot ang kuwarenta'y singkong baril nito sa loob ay sinipa ko ang ulit ang drawer pasara.Napasigaw ito ng malakas at namilipit sa sakit mula sa pagkakaipit ng kamay nito. I grabbed him. Pumalag siya. I hit his face multiple times with my fist. Pumutok and labi't kilay niya. Nagkandadugo dugo ang mukha niya. I tied him up. I dragged him out of his room. Dinala ko siya sa hallway. Lupaypay ang ulo niya pero ang mga mata ay nanatiling matalim at palaban. "Sinasabi ko na nga ba, traydor ka North!" Hingal niyang utas. "Did I surprise you, Alexander?" ang ngisi ko. Nagsindi ako ng sigarilyo. Humithit at binuga ang usok sa mukha nito. "Hayop ka, pagsisihan mo ito, hindi mo pa talaga kilala ang anak ko North," mahinang tawa nito kahit na kitang galit na galit. Tumiim ang titig ko sa kaniya at umigting ang aking panga. Kailangan kong isunod agad ang baliw na babaeng iyo
KIDNAPPED CHAPTER-88
NORTH SINISTER Laking takot ko nang makarating sa akin ang nangyaring kaguluhan sa Isla. Sinugod ito ng mga kalaban. I wasn't there. But I wasted no time. I called my pilot and I immediately flew to the island.Masuwerte na lang ako at nasa loob lamang ako ng bansa. Agad din akong humingi ng back up sa mga kaibigan ko. Though Daniel is with her, hindi pa rin ako kampanti. Hindi basta basta ang mga kalaban ng organisasyon na kinabibilangan ko.Bukod pa sa mga kaaway namin sa negosyo."Gagu ka ba? Nandyan kapatid ko papasugod ko ang Isla niyo?" He's pissed. Malay ko ba kung tinopak ito at hindi lang pagpapadala ng spy ngayon ang trip niya. "Kung may plano man ang mga sa opisyal ng Zagu ay siguradong makakarating sa akin ' yon." Ibig sabihin malaki ang posibilidad na hindi nga Zagu ang mga lumusob."Siguraduhin mong ligtas ang kapatid ko. Kapag may nangyari sa kapatid ko Ricci tutugisin ko pati kaluluwa mo," shit. My jaw clenched. Pinatayan ko na siya ng tawag. Nakakabingi na an
KIDNAPPED CHAPTER-87
NORTH SINISTER"Ang sabi ko, bantayan mo at pagsilbihan siya, hindi na kasama roon ang pag-akbay akbay mo at pagkikipagtawanan, Daniel!" malakas na sigaw kong may pagbabanta ang tono. Rocco stopping himself from smiling, I glared at him. Binalik niya agad ang tingin sa screen ng laptop niya. Muli kong hinarap si Daniel na hindi rin maipinta ang mukha. "I'm watching you...Act like a real butler, asshole." He tsked at me. He was pissed. Halatang nagtitimpi lang at ayaw patulan ang paninita ko. "Tang*na naman, Young Master. Umiral na naman 'yang pagkaseloso mo! Pati ba naman ang pagkakaibigan namin ni Hope ay bibigyan mo pa ng malisya-""We had agreement, Daniel. I don't fvcking care if you were friends but follow and obey our fvcking agreement. And to remind you, you cannot just call her by her name, she's your Young Miss asshole!" ang iritado at galit na galit kong paalala sa kaniya. Nagpakawala ito ng malalim na buntong hininga, parang sumusuko na sa pakikipagtalo sa akin. So
KIDNAPPED CHAPTER-86
NORTH SINISTER "M-mama. Mama ko... bumalik ka na, please. Miss na miss na po kita." Walang tigil ang iyak ko habang nakatayo sa harap ng puntod ni mama. My dad wasn't here. Ang mga kapatid ng mama ko ang nag-asikaso sa labi niya. "Umiyak ka man nang umiyak diyan, sa tingin mo ba maibabalik mo pa ang buhay ng kapatid namin?" "Dapat nga nasa kulungan 'yan e, para kahit paano makakuha naman tayo ng hustisya. Katulad din 'to ng ama niya, napaka demonyo talaga!""Ubusin mo man ang luha mo, hindi na nun mababago ang katotohanan na ikaw ang pumatay sa kapatid namin. Napakabata mo pa demonyo ka na. Mamatay tao!""Katulad mo rin ang iyong ama, puro pasakit lang ang binigay niyo sa kapatid namin! Mas pinili niyong ipagpalit siya sa ibang babae!" Naninikip ang dibdib ko, habang patuloy na tinatanggap lamang ang bawat paninisi nila. Kung puwede nga lang na parusahan ang sarili ko, ginawa ko na. Hindi ko man sinasadya, pero tama sila pinatay ko pa rin ang sarili kong ina. It was an urgent ac
KIDNAPPED CHAPTER-85
HOPE Dali dali akong pumunta ng aking silid.Nanginginig ang buong kalamnan ko.Halos mabuwal ako. Nanghihina ako at umiikot ang paningin. Nanginginig ang kamay na binuksan ang maliit na drawer ng night table. Kumuha ako ng isang tableta ng gamot sa botelya at agad pinasok sa bibig ko.Uminom ako ng tubig mula sa mineral bottle na nakapatong lang din do'n. Parang bibiyakin ang ulo ko sa sakit. This is not normal. Napasabunot akong muli sa akin buhok. Impit akong sumigaw dahil sa kirot. I'm sweating ice cold. Gusto kong makita si Sin. Pupuntahan ko siya. I should be with him too today—his special day. I hated myself for having amnesia. How did I even forget his birthday?But it wasn't too late yet, right?Wala man akong regalo, at least naalala ko pa rin ang araw na ito. Pupuntahan ko siya at ipapaalam na hindi ko nakalimutan ang kaarawan niya. Pero hinanghina ako at unti unting nanlalabo ang paningin ko. I'm so sorry Sin... Tumulong muli ang mga luha ko. Kinapa ko ang ka
KIDNAPPED CHAPTER-84
HOPE Hindi ako nakatulog ng maayos kagabi pero heto ako, dilat na dilat pa rin ang mga mata.Ang utak koy gising na gising pa rin. Parang hindi napapagod sa pag-andar. Nakatitig lamang ako sa puting kisame ng aking silid habang binabalikbalikan ang mga nangyari kagabi.I can't believe it...Daniel is alive. How come? Nakita mismo ng dalawang mga mata ko nang bawian ito ng buhay. Pagdating namin ni Kuya dito sa mansyon kagabi ay nadatnan na namin sila. Rui, Manu, Luis and Kuya Rocco was here...And then, Daniel... And Sin.Actually, huli na nang mapansin kong naroon silang lahat.Tanging kay Daniel lamang kasi nakatuon ang buong atensyon nang mga sandaling iyon.Wala akong ibang nakikita kun 'di siya lang...Ni takot akong kumurap or ibaling ang tingin ko dahil baka bigla na lamang siyang mawala na parang bola.At ngayon, binabagabag ako.Hindi naman mawala sa isipan ko ang hindi mailarawang sakit na bumalatay sa mga mata ni Sin habang magkayakap kami ni Daniel. Nang mapatingin ak
KIDNAPPED CHAPTER-83
HOPE Nanginig ang kalamnan ko...The memory of me, being tied up on the bed flashback. I begged him. He didn't listen. He didn't stop. Ang ginawa niyang kalapastangan sa akin noon, ay nagbalik sa isipan ko. Doon ay nabuntis ako sa triplets kong anak. Now I understand his reaction, noong minsan na sinabi kong hindi naman siguro ako nabuntis lang sa triplets ng hindi ko kagustuhan. He froze. Pero dahil sa masaya ako sa piling niya. Na ramdam kong mahal namin ang isat-isa sa kasalukuyang sitwasyon ay binaliwala ko iyon. But now, the terrifying memory clearly haunts me. Ang akala kong magandang panaginip ay isang kahindikhindik na bangungot pala. Nang maalala ang ginawa nitong pagbihag muli sa akin noon. Kinuha niya ako sa ospital. Then...He raped me... Mugto ang mga mata kong tinitigan ang munting lapida kung saan nakasulat ang pangalan, araw, at taon ng pagkamatay ng anak ko. Ang sakit at hinagpis ay nanariwa sa aking dibdib. Hindi ko maampat ang pagpatak ng mga luha ko.
KIDNAPPED CHAPTER-82
HOPE Napalunok ako ng sunod sunod nang mahuli ko ang pailalim na tingin sa akin ni Judy nang uminom ako ng gamot para sa sakit ng katawan."May sakit ba kayo, Ma'am?" nakangisi niyang tanong. "W-wala... Medyo masama lang ang pakiramdam ko..." Hindi ako makatingin sa kaniya. "Normal lang iyon Ma'am, lalo na kapag matagal na natingga tapos biglang nabira," humagikgik siya. Parang sinilaban ang mukha ko sa hiya. Napahilot ako sa magkabila kong sintido. Iniwan na niya ako sa lamesa at sinundan si Silverlyn na nakigulo na rin sa mga kuya niya sa sala. Awang labi kong tinitigan ang nag-iingay na cellphone ko sa ibabaw ng mesa. Pangalan ni Sin ang patuloy na nag pa-pope up sa screen nun. Huminga ako ng malalim. Dinampot ko iyon at pinindot ang green button to accept his call."Mine..." Agad niyang sambit. Naging malamyos ang dating sa akin ng pausang boses niya. Parang nang-aakit. "Hmm?" maikli kong sagot. Napapikit ako. Damn. Gusto ko siyang makita at makayakap. Hindi ko itatang
