Chapter 13

Around 11pm na at nandito pa rin ako sa loob ng kwarto. Not that I don't want to see Sebastian, but I just need to calm my thoughts and have a peaceful mind. Naaalala ko na naman kasi kung paano ako tratuhin ni dad eh. He likes to decide for me, when in fact I know how to decide for myself.

I took a deep breath before I stood up and walked towards the door. As soon as I opened the door of my room, I saw Sebastian sleeping on the floor. His back was leaning against the wall, at bahagya pang nakayuko ang ulo niya. He's still holding his guitar on his lap.

I walked towards him silently and kneeled in front of him. I think he noticed my presence, kaya unti unting dumilat ang mata niya.

"Hey," pabulong kong sabi and he immediately stood up kaya tumayo na rin ako. Nag papagpag pa siya ng damit niya, while he's standing.

I was shock when he suddenly pulled me for a hug. I felt him caressing my hair, anf planting soft kisses on the tip of my head.

"I'm, pasensya, lo siento," he said in between of his kisses.

Lihim akong napangiti, and I just rubbed his back, "It's okay," I faced him and smiled, "We're okay now."

Sebastian cooked a simole dinner for us. Sa sobrang simple, two sachets of instant noodles lang ang niluto niya. Kira is already sleeping when we went downstairs, and we tried so hard to stay silent so we will not wake her up.

After eating our simple dinner, umakyat na rin kami agad. It's already 11:30pm, 30 minutes before 12 midnight. I just rinsed my face and brushed my teeth bago ako nahiga.

I woke up at around 2 in the morning to study. Hindi kasi ako nakapag aral kanina, because I overthink, kaya I decided to wake up early and study. Mga around 5 in the morning, nang pagdesisyunan kong maligo na. Good thing I didn't feel sleepy a while ago while I'm studying, kundi patay ako non.

"Natulog ka ba?" Agad na tanong ni Seb when I sat in front of him dito sa dining area.

Kumuhaako nh isang pirasong hotdog at nilagya iyon sa plato ko, "Yeah, mga 3 hrs."

Sebastian tsked while looking away, "Huwag kang mag pupuyat next time ah. Baka akalain nila panda ka na nakalabas sa zoo."

Masama ko siyang tinignan habang ngumunguya, "Well I don't care, panda's are cute naman, eh ikaw," I looked at his face for a while, "you look like a zombie. Baka later, mapagkamalan nilang, start a ng zombie apocalypse."

Umiba agad ang timpla ng mukha niya, kaya this tine I was the one who laughed at him. Naputol lang nang mag ring ang phone ko. When I saw tita's name on the caller ID, agad ko iyon sinagot. Maybe it's urgent.

"Tita? May problema po ba?" Agad kong tanong pagkasagot ko ng tawag.

[Anak, listen to me. I did my best sa pag convince sa daddy mo about your arrangement, but he insisted.]

Narinig kong umubo si tita sa kabilang linya kaya nag alala ako bigla. I excused myself, before walking towards the living room.

"Tita, okay ka lang po ba?" Nag aalala kong tanong, while I'm biting my fingers.

[I'm fine hija, huwag mo akong intindihin. Take care of yourself, anak ah.]

I can feel that there's something wrong. May mali eh. I just can't point it out.

[Anak, your father want you back sa bahay niya. Mamaya, ipapasundo ka na niya galing sa UST. Pagkauwi mo, lahat ng sasabihin niya, you need to do it.]

Kumunot ang noo ko, "What? He can't do that!"

[Anak, if you're not going to go home today, something bad will happen to Sebastian, and alam kong ayaw mo non, hindi ba? Masaktan na ang lahat ng tao, huwag lang si Sebastian. Ganyan mo siya kamahal, diba anak?]

Natigilan ako, and I can feel that my body is cold. I consciously looked at the dining area where Seb was eating. No, hindi pwedeng madamay si Seb sa problema ng pamilya ko.

Huming ako ng malalalim, "I will go home, tita," kabas sa ilong kong sabi.

[Thank you anak, iintayin kita dito sa bahay.]

After that ay binabs na ni tita yung tawag. Huminga sko ng malalim while I'm shaking my hands to calm myself. After calming myself, nag lakad ako pabalik sa dining area. I lost my appetite, kaya binigay ko nalang ang pagkain ko kay Kira.

"Busog ka na?" Takang tanong ni Seb sa akin when he saw me giving my food to Kira.

I looked back on him, "Oo, mabilis lang akong mabusog."

"Ano sabi ni tita?" Tanong ni Seb sa akin.

Sinandal ko ang mga braso ko sa sandakan ng upuan, "Nothing much, pinapauwi na ako sa bahay."

Agad siyang tumingin sa akin, like he's waiting for me to continue, so I continue telling him.

"Pinapauwi na ako dahil okay na kami ni dad," but of course I need to lie.

He didn't say anything at pinagmasdan lang ako. I was afraid kung mabilis bang mabasa ang nasa utak ko, kaya tumalikod ako sa kanya.

"I will just brush my teeth and ready my things para mamaya, dadaanan ko nalang dito," paalam ko at agad akong umakyat.

I brushed my teeth first before placing all my things inside my luggage. Nang masigurado kong okay naman na, lumabas ako while I'm holding my bag. Paglabas ko ng kwaryo, I saw Sebastian leaning on the wall opposite to my side.

"Sigurado ka bang, okay na kayo ng tatay mo?" Paninigurado niya sa akin, and I nodded my head with a smile.

"Ipapasundo nga niya ako mamaya sa USTe eh. Mukhang namiss na niya ako," I tried so hard to sound happy, and I think I succeeded.

We arrived at UST safe and sound. When we reached my building, I just kissed his cheek before I went outside.

Dissmisal came at gaya nga ng sabi ni tita, I saw my driver waiting outside the building. Agad akong sumakay doon and we went to Seb's house to get my things.

"Ito na po ba lahat ng gamit mo, mam?" My driver said while he's placing my bags at the back of the car.

"Yes, kuya," sagot ko habang nag hahanap ng papel at ballpen.

"Kira! Kira, come here!" I called the cat, and she immediately came to me.

"Give this to your dad, okay?" Sabi ko at hinalikan siya sa ulo niya before I went outside.

Maagang natapos ang last class ko, kaya hindi kami nag abot ni Seb sa bahay. On our way going back to the house I can feel my heart beat. Mabilis ang tibok ng dibdib ko. Sinuot ko ang airpods ko and listened to some OPM musics para pakalmahain ang sarili ko, but it didn't happen.

"Welcome back to hell, Chelsy," I whispered on myself nang makababa ako sa sasakyan.

Kinuha ko ang mga gamit ko and went inside the house. I saw dad, mom, and Eloira at the living room, and when they felt my presence, agad silang napatingin sa akin.

"Uuwi ka rin pala," dad said, hindi ako tinatapunan ng tingin.

"Kailangan pa talagang gamitin ang pangalan ng hinayupak na iyon, para lang umuwi ka at sumunod sa mga utos ko," dagdag pa niya.

I sighed before rolling my eyes, "Ano ba ang gusto mo? Ipakasal ako sa taong hindi ko gusto? Sa taong hindi ko mahal?"

"You can learn to love Mason during the process," mariin na sabi ni dad sa akin.

"I kniw myself that I can't love Mason. Alam ko na kahit ilang taon pa kaming magsama, hinding hindi ko siya---"

Natigil ako sa pagsasalita when he slapped my face. I'm breathing a large amount of air, while I'm looking at the side. Mula sa gilid ng mata ko, kitang kita ko kung paano ako nginingisian ni Eloira habang si tita ay namumutla akong tinignan.

Nginisian ako ni dad, "Saan ka kumukuha ng tapang at lakas ng loob ganyanin mo ako? Hindi ka naman ganyan dati, Chelsy. 

"Ang lakas ng loob mong sagot-sagutin ako, bakit may ipagmamalaki ka na ba sa akin?" Dad sarcastically laughed, "ipagmamalaki mo iyong hinayupak mong boyfriend? Bakit, ano bang kaya niyang gawin?"

Masama ko siyang tinignan, "Wala pa akong napapatunayan," pinasadahan ko ang buhok ko gamit ang daliri, "pero itaga niyo ito sa bato, may ipagmamalaki ako sa inyo.

Nginisian ako ni dad, "Tumatapang ka ng bata ka," dinuro niya ako sa noo, "walang kung sino man dito sa bahay ang may karapatan na hindi ako galangin! Naiintinidihan niyo?!"

Tinanggal ko ang pagkakaduro niya sa noo ko, "This is wrong, dapat hindi na ako bumalik pa dito sa impyerono na ito."

I was about to turn my back against them, whrn dad suddenly spoke, "Sige umalis ka. The door is open, but expected that your boyfriend, will be here without his head," tumawa siya ng parang demonyo kaya napalingon ako sa kanya ulit.

"Dad? Paano mo nasisikmurang may papatayin kang binatilyo, just because I don't want to do things?" Malakas na loob kong tanong.

Suminghot singhot siya bago lumapit sa akin, "Well, I changed you stupid head!"

Automatiko akong napatingin kay tita na ngayon ay putlang putla na habang katabi si Eloira na tumatawa ng parang demonyo. I looked back again at my father, at pinasadahan siya ng tingin.

"Dad, nag dodorga ka ba?" Tanong ko while I'm looking straight at his eyes.

For the third time, tumawa na naman si dad na parang isa siyang demonyo. Sinabayan siy ni Eloira na tumatawa rin na parang demonyo. Now I get it.

"Since when did you became a drug addict, dad?" Tanong ko ulit at sumama ang tingin niya sa akin.

Agad niya akong sinakal kaya napatingala ako, "Sinong adik?! Sino?!"

"Eli! Bitawan mo ang anak mo!" Rinig kong sigaw ni tita kay dad.

"D-dad, stop," I manage to say those words kahit na halos mawalan na ako ng hininga.

Padabog niyang hinawakan ang leeg ko at dinuro kaming dalawa ni tita, "Kayong dalawa! Hindi kayo pupwede lumabas ng bahay without my consent! You're both staying here! Hindi kayo makakatakas sa amin!" And he laughed again like a devil.

I stayed inside my room that night, hindi kumakain, just studying. Tita is with me, which is a good thing dahil may kasama ako.

"Anak, tumakas ka na," mahinang sabi ni tita sa akin.

Nilingon ko siya, "Tira, I just can't leave you here alone."

Ngumiti ng malapad sa akin si tita, "I'm fine, I can handle myself."

Pinatitigan ko siya, "Tita, you're pale, anong nangyayari sa inyo?"

Instead of answering me, ngumiti lang sa akin si tita while she started to caress my hair, "Patapos na ang second sem mo ah. Sa third year mo sa college, galingan mo anak ah."

Tumango ako, "Palagi ko naman pong ginagalingan."

Mabilis ang naging takbo ng bawat buwan. Natapos na nga ang second semester namin and we're just on vacation bago mag simula ang third year namin.

Yes, kami pa rin ni Seb and sa UST lang kami nagkikita. I told him na hindi kami pwede mag date, because I need to take care of someone, and he understands mt situation.

Tita is still staying inside my room. Nakwento rin niya sa akin one night ang nangyari between my fathet and Eloira.

"Recently ko lang nalaman na Eli has an illegal transaction, kasama ang mga Chua," tita whispered habang nandito kami sa kwarto ko.

"They're drug dealers?" Hindi makapaniwalang sabi ko.

"Shhh," she put his hand on my mouth, "baka marinig tayo."

"As I was saying, yes drug dealers ang mga Chua at si Eli. Matagal ko ng nalaman na mga drug dealers sila, kaya pati ang anak kong si Eloira," napayuko si tita, "gumagamit na rin ng ipinagbabawal na gamot."

Tinignan ako ni tita sa mata, "Ang kayamanan na mayroon tayo ngayon, galing iyon sa pag bebenta ng droga."

"Pero tita, matagal ng drug adik si dad?" Tanong ko ulit and she shoo k his head.

"Nito lang niya sinubukan ang pag gamit ng droga, at na adik siya," sagot ni tita sa akin.

Ngayon ko lang kinahiya na isa akong Makinano. Kung pwede ko lang gamitin ang apelyidong Faller, ginamit ko na.

Makinano. Matunog na pangalan pag dating sa indusriya na negosyo. Isa sa mayayaman at tinitingalang pamilya. Pero sa likod ng mga iyon, ang Makinano ay isa sa mga drug dealers sa bansa o sa buong mundo.