Chapter 29

Nagising ako ng may ngiti sa labi ko. Today, October, 17 finally Chelsy will now be my wife. Marami ang nangyari sa amin dalawa sa mga nag daan na taon. Maraming nag bago sa loob ng siyam na taon na hindi kami magkasama o nagkikita. Maraming dumaan na problema na kinailangan namin harapin mag isa, pero sa kabila ng lahat ng iyon may kapalit iyon na ligaya. Dahil ganon naman talaga ang buhay. Walang saya, kung walang sakit.

Sabi nga ng mga matatanda, sa hinaba haba ng prosisyion, sa simbahan pa rin ang tuloy.

"Sir, be readyin 5," anunsyo ng photographer sa akin.

Inayos ko ang pagkakatupi ng sleeves ng puting polo ko, bago ko sinuot ang itim na suit. I looked myself on the mirror, habang inaayos ang buhok. I was busy checking myself, nang may tumapik sa balikat ko.

"Hey man, congrats," nakangiting sabi ni Icerael sa akin. He was also wearing his Americana suit, at naka wax ang buhok niya. Siya kasi ang pinili kong best man ko sa kasal.

"Thanks," ngiting sabi ko. Inikot ko ang paningin ko sa buong kwarto ng hotel, "Where is Hilary? Hindi mo ba siya kasama ngayon dito?"

Icerael shrugged at namulsa pa, "She's with the bride of course. Kailangan kasi kasama sa photoshoot ng bride ang mga flower girls."

Napatango nalang ako at napatingin ulit sa salamin. Si Hilary at si Syrah ang dalawang cute at magagandang flower girls namin. Yung iba kasing kamag anak namin na babae, ay abay dahil sila Hilary lang naman ang mga bata. While si Axcel, siya ang ring bearer ko at yung isa ko pang pamangkin ang Bible bearer. Supposedly, si Jordan ang Bible bearer ko, but unfortunately, he needs to take a rest dahil kakagaling lang niya last month sa surgery.

Nag picture taking muna ako, kasama ang mga male entourage ko, saka ang mga magulang bago kami pumunta sa simbahan. Nag paiwan naman ang mga male entoruage sa hotel at nauna kami nila Icerael at nila dad sa simbahan.

As soon as I stepped inside the Church, ramdam ko ang pag bilis ng tibok ko. Ultimo pag butil ng pawis sa noo ko ay ramdam ko. Pumwesto kami sa may harapan ng simbahan. Nasa tabi ko si Icerael, habang sila mom ay nakaupo muna habang iniintay ang signal na pwede ng pumunta sa likod.

Pumwesto sa harapan ko si dad, "Son, be good to your wife and to your future children, okay?" Paalala niya sa akin.

Dahil siguro sa bilis ng tibok ng puso ko, tango nalang ang naisagot ko kay dad. I think he noticed na nawawala ako sa sarili ko, so he put his hands on my shoulder at bahagya iyon niyugyog.

"Don't be so stiff, young man," mariin na sabi niya kaya napababa ang tingin ko sa kanya.

I felt Icerael pat my shoulder from behind, "Don't be nervous. Just chill, man."

Ilang beses akong huminga ng malalim bago ako tumango sa kanilang dalawa. I saw mom looking at us with a teary eye. Nag aalala akong lumapit sa kinaroroonan niya at agad siyang niyakap.

"Mom, why are you crying?" Tanong ko habang yakap siya.

Naramdaman kong hinagod niya ang likod ko, "I'm just happy for you, anak," kumalas siya sa yakap para tignan ako, "Be a good father, and a good husband. Sa oras na malaman kong pinaiyak mo ang asawa mo, huwag kang mag papakita sa akin," banta niya pero alam ko naman biro lang iyon.

Tumatawa akong tumango, "Yes mom. I'm sire that I will not hurt her feelings, and also I will be a good father."

Biglang sumeryoso ang mukha ni mom, laya naman napatigil ako sa pag tawa, "But seriously Sebastian, be a good husband to her. Alam mo naman na she has been through a lot of struggles, so do your best to make her smile everyday. Iparamdam mo sa kanya kung gaano mo siya kamahal araw-araw, hindi yung isang araw lang tapos sa mga susunod eh wala na. Hindi ganon iyon anak."

Tumango tango ako kay mom, at nakita ko ang pag ngiti niya sa akin.

"Daddy!" 

Sabay sabay kaming napatingin sa likod nang marinig namin ang matinis na boses na iyon. I saw Syrah running at the aisle wearing her cute pink gown, white shoes with a white stockings and a white flower crown. She is also holding a basket na may plastic flower sa loob na nakadikit.

"What is it baby?" I asked nang tumigil siya sa harapan ko.

Tinaas niya ang isang kamay niya habang humihinga siya ng malalim. Ilang saglit lang ay binaba na niya ang kamay niyang nakaharang sa mukha ko.

"Diba po, once na naglalakad po ako sa aisle, titigil po ako sa gitna para intayin si mommy?" Tanong niya sa akin and I can't help but to smile at her.

Buo na kasi ang desisyion ni Chelsy na hindi iimbita ang kapatid niya at ang tatay niya. She has two reasons actually. One, hindi niya kaya harapin ang dalawang taong kinamumihian niya. Second, after she went to Spain together with her step-mom, hindi na macontact ang tatay niya. Nawala ang contact nila sa isat isa which is good for her, sabi niya. Kaya, si Syrah ang kasama niya mamaya maglakad papunta sa altar.

I caressed her wavy hair, "Yes baby. Titigil ka sa may bandang gitna, and you will wait for mommy para sabay kayong maglakad mamaya papunta sa altar."

Nangingiti siyang tumango sa akin, "Okay dad, got it! By the way," tignan niya ako ng nakangisi, "Are you okay na po? Are you ready po para sa gagawin mo mamaya?"

Biglang bumilis ulit ang tibok ng puso ko at nag butil na naman ang pawis sa noo ko. Balak ko kasing kumanta mamaya, habang pinapanood si Chelsy maglakad sa aisle. Sinadya ko talagang walang kakanta para sa entrance ng bride, dahil sabi ko, ako nalang ang kakanta mamaya.

Tumango ako kay Syrah na ngayon ay naka thumbs up sa akin ngayon, "I'm r-ready......I think?" Unsure kong sabi kaya natawa si Syrah.

"It's okay dad. If you fail later, don't worry mahal ka pa rin po namin ni mommy," she gigled before she gave me a kiss on my cheek at bumalik sa bandang likuran ng simbahan.

"The bride is already here!" Rinig kong anunsyo ng wedding organizer mula sa likod. 

Kung kanina ay mabilis na nga ang tibok ng puso ko, ngayon parang nag times 3 ang bilis niya. Parang anytime eh lalabas yung puso ko sa dibdib ko. Nakita ko naman na umalis sa pagkakaupo ang mga entourage para pumwesto sa likod, ganon din sila mom na nasa likod na rin ngayon.

Kinalabit naman ako ni Icerael kaya nilingon ko siya. Inabot lang pala niya sa akin ang mic at agad ko naman iyon tinanggap.

"Huwag ka sanang pumiyok mamaya," panloloko niya sa akin habang impit na tumatawa pa.

Ambang babatukan ko siya, pero agad din napatigil nang may maalala ako, "Pasalamat ka nasa simbahan tayo at hindi kita masaktan o masabihan ng kahit isang mura."

Mas tumawa si Icerael sa akin, "I should be thankful then," pang aasar niya pa lalo sa akin.

Nag simula tumugtog ang isang instrumental song at unti-unti na nag

akad ang mga entoruage. Unang naglakad si Axcel dala ang mga singsing, sumunod sa kanya yung pamangkin ko na may dalang Bible. Sumunod sa kanya ay si Hilary na naglalakad habang nag sasaboy ng mga bulaklak. Sinundan nito si Syrah na nag sasaboy din ng bulaklak tulad ni Hilary, at tumigil siya sa paglalakad sa bandang gitna. Hanggang sa yung mga abay at mga ninong at ninang na ang nag lakad.

Hanggang sa.......

Tumigil sa pagtugtog ang instrumental music, kaya itinapat ko na ang mic sa bibig ko. Sakto pagkanta ko ay ang pag bukas ng pinto ng simbahan at ang pag labas ng mga bubbles at paro-paro sa paligid.

Not sure if you know this

But when we first met

I got so nervous I couldn't speak.

Nagsimula mag lakad si Chelsy habang may mga bubbles at paro-paro sa likod niya. Mula sa kinaroroonan mo ay kitang kita ko ang pagkagulat sa mukha niya.

In that very moment

I found the one and

My life had found its missing piece.

Ngumiti ako sa kanya at naramdaman ko ang pag bagsak ng luha sa mga mata ko. Kitang ko kung paano niya nilagay sa bibig niya ang kamay niya habang umiiyak.

So as long as I live I love you

Will have and hold you

You look so beautiful in white.

Tumigil siya sa may bandang gitna at mas lalo siyang naluha nang makita niya si Syrah na nag iintay sa kanya doon. Yes, hindi ni Chelsy alam na si Syrah ang gagawa ng bagay na ginagawa usually ng mga magulang ng bride.

And from now 'til my very last breath

This day I'll cherish

You look so beautiful in white

Tonight.

Tumigil si Chelsy at Syrah sa harapan ko kaya tumigil na rin ako sa pagkanta, at hinayaan na ang instrumental nalang ang maiwan na tugtog. Inabot ni Syrah sa akin ang kamay ni Chelsy at agad ko iyon hinawakan. Umalis na si Syrah para maupo kayabi ni Hilary.

"Andami mong pakulo," bulong niya sa akin habang nag lalakad kami papunta sa altar.

Pinasok ko ang kamay ko sa loob ng vail niya para mapunasan ko ang luha niya.

"Shush now, love," bulong ko at sabay kaming humarap sa pari.

"Lyric Chelsy Makinano, do you take Sebastian Angelo Monteferrante to be your husband. To have and to hold from this day forward, for better or for worse, for richer or for poorer, in sickness and in health, to love and to cherish; until death do us a part?" Tanong ng pari kay Chelsy.

Saglit akong tinapunan ng tingin ni Chelsy, bago nakangiting humarap ulit kay padre, "I do."

Napangiti ako ng palihim. Kahit na alam kong mahal na mahal niya ako, at pumayag siyang mag pakasal sa akin ng bukal sa kanyang loob, iba pa rin pala pag sinabi niya iyon sa harap ng maraming tao. Sa harap ng altar.

Ako naman ang tinignan ng padre, "Sebastian Angelo Monteferrante, do you take Lyric Chelsy Makinano to be your wife. To have and to hold from this day forward, for better or for worse, for richer or for poorer, in sickness and in health, to love and to cherich; until death do us a part?"

Tumingin ako saglit kay Chelsy na ngayon ay nakatingin din pala sa akin. Binalik ko ang tingin ko kay padre ngayon, "Opo, tinatanggap ko."

"You may now exchange your vows," sabi ng padre sa amin kaya nag harap kaming dalawa ni Chelsy.

"Seb, who would have thought that you were the guy na kalaro ko palagi noon sa Batangas. Like, sobrang unexpected ng pagkikita natin, mismong sa UST pa," humagikgik si Chelsy sa mic at narinig ko rin ang tawanan ng mga guest.

"Uhm, I know andami na nating pinagdaanan dalawa. Magkasam at hindi magkasama, marami tayong hinarap. Sometimes, naiisip ko na sumuko nalang talaga, because I was so tired about life. I didn't know what to do anymore. Parang minsan naiisip ko na, bakit ba ako nabubuhay dito sa mundo, why....why am I still kiving in this world? In this cruel world?" Nakita kong naluha si Chelsy kaya pinasok ko ulit ang kamay ko sa loob ng vail niya.

"But then, nang makita ko si Syrah, nang makita kita ulit, narealize ko, ahh, may pag asa pa pala. Ikaw at si Syrah," tinignan niya ang kinaroroonan ni Syrah, "Kayo ang naging lakas ko. You are my strenght and at the same time weakness, and I don't know how to love without you two. I will not make any promise, because I'm scared baka hindi ko matupad iyon, pero I will just say this. I assure you that I will be a great mom, great wife and a great person. So I, Lyric Chelsy Makinano, will love you unconditionally, until death do us a part," sabi niya habang sinusuot ang singsing sa daliri ko.

Binaba na niya ang mic niya para iabot iyon sa akin. Pinunasan ko pa ang mata niya para hindi kumalat ang make-up niya.

"Lyric........mahal na mahal kita. Alam mo bang noon palang, eh patay na patay na ako sayo?" Natawa ako at halos lahat ng tawanan din, "Bago pa man kami umalis papuntang states, crush na kita. Kahit noong nasa states ako, palagi kong tinitignan ang social media accounts mo para updated ako sa buhay mo. Kung kumusta ka na, kung may boyfriend ka na, o kung ano ba ang pinagkakaabalahan mo."

Kitang kita ko ang pagkagulat niya sa sinasabi ko, kaya nginitian ko siya ng malapad.

"Sinadya ko talagang sa UST mag aral para kahit papaano ay same University tayo. Ang unang plano kasi, sa ibang University ako, but when I knew that you were studying in UST, ginawa ko lahat para makapasok sa USTe at makasama ka, para magawa ko ang mag damoves ko," nag tawanan ang  mga tao sa sinabi ko, ganon din si Chelsy.

"But then, hindi naman palaging masaya lang. Ang buhay ay hindi patas. Makakaramdam ka ng saya at makakaramdam ka rin ng lungkot. Hindi kasi pwedeng puro saya lang ang buhay, dahil paano tayo matututo. Hindi ko na iisa isahin pa ang mga nangyari sa atin, pero marami tayong pinagdaanan pareho. Sabi mo nga, magkasama tayo o hindi, marami tayong pinagdaanan pareha," tumango si Chelsy sa akin, "Tandaan mo ito, ikaw lang ang mamahalin at pipiliin ko, kahit na anong mangyari. Ikaw at ikaw lang parati. I promise that I will love you and our future children unconditionally," sabi ko at nilagay ko na ang singsing niya sa daliri niya.

"Bythe power vested in me by God and man, I pronounced you, husband and wife," masayang anunsyo ng padre sa madala.

"You may now kiss the bride."