Chapter 27

"What do you do, Chelsy, hija?" Tanong ni mommy habang kumakain kami ng tanghalian.

Pinunasan ni Chelsy ang bibig niya gamit ang table napkin, "I'm actually a civil engineer, tita," magalang na sagot ni Chelsy sa aking ina.

"Hija, I told you to start calling me mom or mama," nakangiting sabi ni mommy kay Chelsy at inbot pa nito ang kamay biya at bahagya iyon pinisil.

Awkward na ngumiti si Chelsy kay mommy bago ito tumango, "Okay, m-mama."

"That's more I like it!

Nakita ko kanina na nagtanguan ang mga kamag anak ko sa sagot ni Chelsy tungkol sa kanyang trabaho . They must be impressed about Chelsy's work, at mukhang alam na rin nila kung paano niya nabuhay mag isa si Syrah sa loob ng siyam na taon.

"Sweetie," tawag ni mommy kay Syrah at agad naman itong tumingin sa kanya, "What grade are you in right now?"

Uminim saglit sa baso ng tubig niya si Syrah, "Uhm, grade 3 po."

After that simple lunch together with my whole family, inaya ni Hilary, anak ni Icerael, na mag laro silang dalawa ni Syrah sa garden.

"Anak, be careful okay?" Bilin ni Chelsy kay Syrah bago ito umalis kasunod ni Hilary.

"Okay!" Sigaw ni Syrah habang tumatakbo ito palabas ng bahay.

Nag lakad ako palapit kay Chelsy at hinapit siya sa bewang. Agad niyang inihilig ang ulo niya sa dibdib ko. I lowered down a little so I called kiss her head.

Pareho kaming nakatayo paharap sa sliding door kung saan kunektado sa garden.

Sinilip ko ang mukha niya, "Do you want to follow them?"

Nag angat siya sa akin ng tingin, "Ayos lang naman sa akin. Ikaw, gusto mo bang sundan ang anak mo sa garden?"

"Lets just sit on the swing. May swing naman sa garden namin eh. Tara?" Aya ko sa kanya at tumango naman siya sa akin.

Paglabas namin pareho sa garden, iginaya ko paupo si Chelsy sa wooden swing na meron kami. Mula sa kinauupuan namin, tanaw namin ang dalawang bata na nag lalaro sa may pool side. Pareho silang nag babasaan at nag hahabulan.

Nakita ko naman si Icerael di kalayuan na nakahilig sa pader at binabantayan si Hilary. Nang mapatingin siya sa gawi namin, ay nag taas siya ng kamay at winagayway ito, at ganon din ang ginawa ko pabalik sa kanya bilang pag bati.

"Ang mga bata talaga, ang babaw lang ng kaligayahan nila," biglang sabi ni Chelsy kaya napatingin ako sa kanya.

Nakatingin pala siya sa mga bata na tumatawa habang nag lalaro. I wrapped my arms around her shoulders at iginaya ko ang ulo niya para makahilig siya sa dibdib ko. I felt her wrapped her arounds around my waist and I can't help myself but to smile secretly.

"I agree. Mabilis lang naman kasi pasayahin ang mga bata. Ultimo, maliliit na bagay, eh masaya na sila. They are very innocent," sagot ko at bahagyang dinadampian ng mababaw na halik ang ulo niya.

"I felt bad para kay Icerael and Hilary," rinig kong bulong niya kaya napapababa ako ng tingin sa kanya.

Tipid akonh napangiti habang pinagmamasdan ang pinsan ko na abogad at ang kanyang anak na nag lalaro kasama si Syrah.

Nalulungkot din ako para sa kanilang daalwa, lalo na sa bata. Hindi man lang niya nasilayan si Hope kahit isang saglit lang. Lumaki siya ng walang ina sa tabi niya at saludo ako kay Jeron sa pagiging matatag niya.

I know everything happens for a reason, at may rason kung bakit nangyari iyon sa kanila.

"Kapag tinitignan ko o nakikita ko si Hilary, hindi ko maiwasan na hindi maalala si Hosea," Chelsy looked at me at nakita ko kung papaano namuo ang mga luha sa mga mata niya.

Nang tumulo ang luha niya, agad ko iyon pinunasan gamit ang hinlalaki ko.

"Hush now, love," bulong ko sa kanya at mas hinigpitan pa ang pagkakahawak ko sa kanya.

"I just can't forget her, or I just can't forget what happened years ago. Sa aming magkakaibigan, sa kanya ako pinakamalapit," umiiyak niyang saad at dinampian ko ng paulit ulit ang ulo niya, "Totoo nga sabi nila, mas masakit mawalan ng kaibigan kaysa mawalan ng kasintahan. Hindi lang kasi basta kaibigan si Hosea sa akin, she's like me real sister."

"Ni hindi ko nga siya nakita for the last time. Wala kasi ako non sa Pilipinas. Gustong gusto kong umuwi noon right after I found out that she already passed away. I really want to go back here in the Philippines and attend her burial or kahit yung libing niya, but I can't leave my mom behind," patuloy niyang sabi habang umiiyak at patuloy ko rin siyang hinahalikan sa ulo niya.

"Love, look at me," malumanah na sabi ko at dahan dahan naman niya akong tinignan.

I wiped her tears away with my thumb at hinalikan siya sa noo, "Hope is watching you from above. I'm sure she doesn't like seeing you cry because of her," ngumiti ako sa kanya and caressed her hair, "Smile Chelsy, Hope doesn't want to see you like this."

I saw how she pursed her lips and gulped before she managed to smile a little.

"Mommy...."

Sabay kaming napatingin ni Chelsy kay Syrah na ngayon ay nakalapit na pala sa pwesto namin.

"Yes baby?" Tinignan ni Chelsy ang kanyang anak ng nakangiti, "Is there something wrong?"

"Hilary said, I should give this to you," nilahad ni Syrah ang kamay niya na may envelope na puti.

Takang tinanggap iyon ni Chelsy at binuksan ng dahan dahan. Nakita ko pang sumilip si Syrah doon sa envelope na binubuksan ni Chelsy. Habang ako, napatingin ako kanila Icerael na nakatingin pala sa amin ngayon.

Hilary is now with him and she was leaned her back against her father, while Icerael's hands was rapped around her shoulders. Nakita ko ang pag taas ni Hilary ng thumbs up sa akin and right at this moment alam ko na kung ano ang nasa envelope na iyon.

Iyon siguro ang letter ni Hope para kay Chelsy bago siya namatay.

I remember Icerael saying that Hope wrote a letter for her love ones the day before she died. Tinatanong nga niya sa akin noon kung nakita ko na raw ba si Chelsy para maibot niya ang sulat na sinulat ni Hope.

"Are you okay?" Tinabihan ko si Chelsy sa pagkakaupo niya dito sa salas ng bahay nila.

Pagkabasa ni Chelsy ng sulat, hindi na siya umimik pa kaya nag pasya akong umuwi nalang sa bahay. Dumeretso si Syrah sa kanilang kwarto at agad iyon humiga sa kama, habang si Chelsy ay tulalang naupo sa sofa nila sa salas.

"Yeah...... I'm fine," bulong niya bago dahan dahan na nahiga sa hita ko.

I brushed her hair using my fingers, "Matagal na akong kinukulit ni Icerael kung nakita na raw ba kita ulit, para daw maibigay ko sayo iyong letter," pagkwento ko at nanatili sa akin ang tingin niya.

"Sa loob ng siyam na taon, kapag tinatanong niya ako kung nagkita na raw ba tayo ulit, palaging sinasagot ko ay hindi pa, at wala naman na sigurong pag asa pa na magkita tayo ulit," ngumiti ako sa kanya at pinaglandas ang daliri ko sa kanyang pisngi, "Ngayong araw mo pala iyan mababasa, at mismong si Hilary pa ang nag bigay sayo niyan."

Ngumiti siya ng tipid sa akin bago niya itinaas ang kamay niya para maabot ang pisngi ko. She caressed it using her thumb. Hinuli ko ang kamay niya at dinala iyon sa labi ko para mahalikan iyon.

"I love you," madamdamin kong sabi habang nakatingin ng diretso sa kanyang mga mata.

"I love you."

I leaned down so I can capture her lips. Agad niya iyon tinugon at pinutol lang namin para makalanghap kami pareho ng hangin. Pareho kaming hinhingal pero pareho rin kaming nakangiti sa isat isa.

Gusto ko ngang manatili sa bahay nila hanggang umaga, pero wala naman na akong dalang damit, kaya kinailangan ko rin bumalik sa unit ko.

I just took a quick shower at pagkatapos non ay sinuot ko na ang gray Adidas shirt and black jersey shorts. Naupo ako ng tahimik sa sofa kaharap sa tv na binuksan ko.

I was busy drinking my beer in can nang biglang may tumawag sa phone ko. I reached my phone sa side table at tinignan ang screen.

Jayden calling....

Accept  Decline

Bumuntong hininga muna ako bago ko sinagot ang tawag.

"What do you need?" Bungad ko.

[Bro! Pwede bang mag set ng appointment sayo bukas ng umaga?]

Kumunot naman agad ang noo ko, "Sure. Hindi naman ako masyado busy bukas," sumandal ako sa backrest ng sofa ko, "But, may I know kung sino?"

[Eh iyong inaanak mo, si Jordan, ayun masyadong natuwa sa football club niya at nabalian ata ng buto... well iyon ang sabi sa nakaraan doctor niya.]

Agad akong napaayos ng upo, "Where is he right now?"

[Nandito kami actually sa bahay. Nilagyan lang ng bandage at semento, ata, sa palibot ng binti niya para raw hindi magalaw.]

Tumango tango naman ako habang pinaglalaruan ang pang ibabang labi gamit ang daliri, "Just go to my clinic tomorrow, 10 am. Ayos lang ba sa inyo?"

[Ayos na ayos dre! Salamat ah!]

"Sure. I will just wait for you tomorrow at my clinic," saad ko bago ko binaba ang tawag.

Bumuntong hininga ako bago ko hinanap sa contacts ang pangalan ni Chelsy. Agad ko iyon tinawagan at nakaka tatlong ring palang nang sagutin na niya ang tawag.

[Yes, hello?]

Tumikhim ako at tumayo saka naglakad sa terrace ng unit ko, "Baka sa hapon nalang ako makapunta diyan sa bahay biya para masundo kayong dalawa ni Syrah papunta sa bahay natin."

[Why? May nangyari ba?]

Bumuntong hininga ako at namulsa saka sumandal sa railings, "Yes. Something came up," I bit my lower lip, "Actually, tumawag kasi si Jayden, if you still remember him."

[Ah, oo. I can still remember him. He's one of you college friend right?]

Tumango ako sa kawalan, "Yes. Tumawag siya kani-kanina lang, saying that his son got into an accident and he was looking for a second opinion."

Narinig kong tumawa siya sa kabilang linya, [Parang ako lang eh, but Jayden and Carla got together?]

Natawa ako ng bahagya sa sinabi niya. Mukhsng pati siya ay nakahalata sa dalawa noon.

"Matagal na sila. Noong panahon na nasa UST ka palang, sila na. Nauna maging sila kaysa sa atin dalawa," natatawang sabi ko.

[I knew it! Sabi na nga ba may namamagitan na sa kanilang dalawa na noon eh. I could see it through their eyes. They are both in love that time.]

"Noong nagkita sila sa SB before, yung sumama ako sa inyo tapos biglang napadaan silang dalawa ni Noah. Nagkaroon sila ng away that time, kaya sila nag iiwasan," pagkwento ko at narinig ko ang pag ah ni Chelsy sa kabilang linya.

[Maybe we should see each other soon. Just like before, kami ni Gertrude at Carla, while you and Noah and Jayden. What do you think?]

Tumango ako kahit hindi naman niya iyon makikita, "That's a great idea, hon. Baka pwedeng sa house warming, invite natin sila."

Narinig ko ang impit na sigaw ni Chelsy kaya hindi ko maiwasan na matawa.

[Sure! Sure! That will be so much fun!]

Ngumiti ako, "So, hapon ko nalang kayo daanan ni Lily diyan sa bahay ah."

[Sure. Madali naman makaintindi si Lily. I will just explain it to her tomorrow.]

Tumango ulit ako, "Thanks, hon."

[Ikaw, napapadalas ang pag tawag mo sa akin ng 'hon' ah. Hindi pa naman tayo kasal.]

I chuckled, "Doon na rin tayo pupunta. Soon, you will be called with my surname. Mrs. Lyric Chelsy Faller Makinano-Monteferrante."

Kinabukasan, maaga akong gumayak para makapunta ako agad sa clinic ko.

"Good morning doc!" Sabay sabay na bati ng mga nurse or other personnel sa tuwing nakakasalubong ko sila.

Ngumiti ako ng tipid sa kanila, "Good morning to all of you."

Dumeretso ako sa clinic ko at naabutan ko yung nurse na kasama ko parati na inaayos ang mga gamit ko.

"Ay doc!" Gulat na sabi niya, "You're already here. Do you have any patients today, doc?"

Ngumiti ako at naglakad patungo sa coat ko at sinuot iyon, "Yes. At around 10 am, my patient will arrive here, so please be alert," bilin ko at agad siyang tumango sa akin.

"Yes doc."