Chapter 7.2: Date

Lumipas ang ilang minuto pero hindi pa bumalik si Harry. Naiinip siya at hindi mapakali. Gusto niyang sumilip sa kabilang bahay ngunit pinigilan niya ang sarili. Nagpalakad-lakad siya sa kapiranggot na sala at nang magsawa ay umupo siya sa hagdan.

Wala silang upuan, maliban do’n sa dalawang monoblock chair na kasama ng mesa. Iniwan lang ‘yon ng dating nangungupahan do’n dahil malapit na ‘yong masira. Ang iba nilang kagamitan, partikular na sa kusina ay pinahiram lang ni Aling Nena pero kailangan nilang ibalik kapag nakabili na sila.

Hinilot niya ang sentido. Napagtanto niyang mahirap bumukod lalo na’t nag-uumpisa pa lamang siya pero kailangan niyang kayanin. Natapos niya ang isang semestre sa kolehiyo na hindi tumanggap ng allowance sa kaniyang ama kaya positibo siyang malalagpasan niya ‘yon. Umpisa pa lang ‘yon sa pagtupad ng sarili niyang pangarap kaya hindi puwedeng basta-basta na lang siyang sumuko.

“Tisoy!” Sunod-sunod na katok sa pinto ang nakapukaw sa kaniyang diwa. “Tisoy!” muling tawag ni Jessica sa kaniya. “May dala akong pagkain.” Binuksan niya ang pinto at bumungad sa kaniya ang nag-aalalang mukha ng dalaga. “May sakit ka raw sabi ni Harry. Kumusta ang pakiramdam mo?”

Nginitian niya ito. “Medyo okay na kumpara kanina,” pagsisinuwaling niya. Wala naman talaga siyang sakit. Nagdahilan lang siya para hindi matuloy ang date nila ni Sarah. Gusto niyang mag-isip muna nang mabuti bago gumawa ng hakbang. May plano na siya bago niya ito makilala kaya hindi puwedeng magpadalos-dalos siya. “Salamat sa pagkain.” Tinanggap niya ang dala nito.

“You’re welcome.” Gumanti ito ng ngiti. “Gusto mo bang ipagluto kita ng may sabaw na pagkain? Puro kasi prito ‘yang binigay ko sa ‘yo.”

“Huwag na,” tanggi niya. “Okay na ‘to. Salamat.”

“Uminom ka ba ng gamot?” Alanganin siyang tumango. “Huwag kang mahiyang kumatok sa amin kung may kailangan ka.”

“Salamat.” Hindi niya inaasahang may magmamalasakit sa kaniya kahit nagbago na ang estado ng kaniyang buhay. “Nasa inyo pa rin ba si Harry?”

“Oo. Nanonood sila ng horror movie ni Sarah.”

“Silang dalawa lang?” Iniwan siya nito samantalang ito ang nagsabi sa kaniya na pag-isipang mabuti kung seryoso ba siya o hindi kay Sarah.

Tumango ito. “Actually, movie date n’yo dapat ‘yon at ipinagluto ko pa kayong dalawa dahil walang hilig sa kusina ang isang ‘yon.”

“Date namin?” takang tanong niya. “Sa bahay lang?” At horror movie pa ang panonoorin, kakaiba.

“Yup! Hindi naman kasi nakikipag-date ang isang ‘yon at isang malaking himala na napapayag mo siya.”

Then, he got it all wrong. He thought that she will demand something expensive from him like other girls do. Ang buong akala niya’y magyaya ito sa mamahaling restaurant o movie date sa sinehan. Iyon ang dahilan kung bakit ipinagpaliban muna niya ang pagbili ng gamit sa bahay, baka ma-short siya sa budget. Pero naunsyami naman ang date nila.

“Mayroon ka bang gusto sa kaibigan ko?” Nagbago ang ekspresyon ng mukha nito. Seryoso. Hindi tuloy siya nakasagot at tinitigan na lang ito. “Sorry kung biglaan ang naging tanong ko. Nakababatang kapatid na ang turing ko kay Sarah kaya gusto kong malaman kung seryoso ka ba sa kaniya.”

Bakit dalawang tao na ang nagtatanong sa kaniya tungkol doon? Hindi naman niya ugaling gumawa ng bagay na makakasakit ng ibang tao kaya nga pinag-iisipan niyang mabuti kung totohanin na niya ang panliligaw sa dalaga o hindi. Friendly date lang ang paandar niya kay Sarah pero ang totoo, espesyal ‘yon para sa kaniya.

“I hope that you don’t get me wrong. Ayoko lang masaktan si Sarah.”

“Gusto ko siyang maging kaibigan.” Sa wakas ay nakapagsalita na siya.

“Iyon lang ba talaga?” nananantiya nitong tanong.

“Hindi ko alam,” matapat niyang sagot. “Mahirap magsalita nang tapos lalo na’t hindi naman siya mahirap magustuhan.” Kahit na napakasuplda pa nito.

“Salamat sa pagiging honest mo.” Napangiti ito. “Alam kong tinatarayan ka niya pero mabait si Sarah. Hindi na ako magtataka kung mahuhulog ang loob mo sa kaniya kapag lalo mo pa siyang nakilala. Tingnan mo si Viggo—” Tinampal nito ang bibig. “Ang daldal ko talaga! Babalik na ako. ‘Bye!”

Mabilis itong naglaho sa kaniyang paningin. Iniwan niyang bukas ang pinto at pumunta sa mesa upang ilapag doon ang kaniyang bitbit na plato. Nagtatalo ang kaniyang isipan kung pupunta ba sa kabilang bahay o hindi nang biglang sumigaw si Jessica at Harry. Makalipas ang ilang segundo ay boses naman ni Aling Nena ang kaniyang narinig.

“Bakit nagsisigawan kayo? Mabuti pang patayin n’yo ‘yang TV kung mag-iingay lang kayo!” tungayaw nito. “Istorbo!”

Maya-maya’y tumahimik na sa kabilang bahay. Sumandal siya sa hamba ng pintuan at pinakiramdaman ang sunod na mangyayari. Ngali-ngali na niyang puntahan si Harry pero naudlot ‘yon nang lumabas ito sa bahay at sumunod naman si Jessica. Kumaway ang binata nang mapansin siya.

“May bibilhin lang kami,” paalam nito na tinanguan niya.

“Tisoy, huwag kang magpahamog. Pumunta ka na lang sa bahay kung nabo-bore ka diyan.”

“Okay!”

Magandang ideya ‘yon na kanina pa niya nais gawin. Magkukunwari siyang bumuti na ang pakiramdam. Kumatok siya sa kabilang pinto kahit bukas ‘yon. Napatingin si Sarah sa kinaroroonan niya pero agad nitong ibinalik ang tingin sa pinapanood. Nahiya siyang pumasok dahil sa pande-deadma nito sa kaniya. Balak na sana niyang umalis nang bigla itong nagsalita.

“Mukha kang tanga riyan. Pumasok ka na!” singhal nito. Tumalima siya at tinabihan ang dalaga. “Ayokong magkaroon ng utang sa ‘yo kaya i-consider mo ‘to na date natin. Wala akong pakialam kung masama ang pakiramdam mo. Bawal magreklamo,” anito ngunit ang paningin ay nakatutok sa telebisyon. “Baka kasi mamaya bigla ka ulit mag-demand ng date.”

“Okay!” Hindi na siya makikipagtalo pa dahil nagsinuwaling siya rito.

Tahimik silang nanonood nang dumating ang dalawa at may dalang beer. Inabutan ni Jessica ng inumin si Sarah pero tumanggi ito. Binigyan din siya ng beer ni Harry subalit mabilis itong napigilan ni Sarah.”

“Hindi siya iinom,” deklara nito at tinabig ang kamay ni Harry bago siya binalingan. “Hindi ka iinom ng alak. Uminom ka ng tubig kung nauuhaw ka.”

“Pero—”

“Akala ko ba mayroon kang sakit?”

“Mayroon nga.” Napakamot siya sa ulo. Nakalimutan niya ang kasinuwalingang may sakit siya. “Pero medyo okay na ako.”

“Fine!” Medyo tumaas ang boses nito at pinaningkitan siya ng mata. “Uminom ka kung gusto mo. ‘Tapos hindi ka makakapasok sa trabaho kapag lumala ‘yang sakit mo. Maaapektuhan lang naman ang performance ng buong team ninyo. Newbie ka pa lang pero pasaway ka na! Kawawa naman ang team manager mo.”

Napatanga siya rito. Ang akala niya’y concern ito sa kaniya ‘yon pala sa ibang bagay ito nababahala.

“TM Sarah, relax ka lang!” natatawang wika ni Jessica. “Wala tayo sa trabaho at hindi naman under sa team mo si Tisoy.”

Mukha pa itong bata para maging manager at sa tantiya niya ay magka-edad lang sila. Pero hindi rin nakakapagtakang ma-promote ito dahil halatang responsable ito at competent. 

“Nagsasabi lang ako ng totoo at para din naman ‘yon sa kaniya. Paano siya magtatagal sa trabaho kung ganyan siya? Dapat nga nagpapahinga siya ngayon para gumaling siya agad.”

“Pero ang sabi mo kanina, ituloy natin ang date.” Natuon ang pansin ng lahat sa dalaga dahil sa kaniyang winika.

Saglit itong natigilan bago muling nakapagsalita. “So, kasalanan ko pala kung bakit ka nandito? Inutusan ba kitang tumanghod diyan sa may pintuan habang nanonood ako rito?”

“Hindi.”

“Iyon naman pala!” naiiling na turan nito. “Tutal nandito ka na, ayokong mag-aksaya pa ng panahon. Ayoko ring paulit-ulit na kinukulit at ayokong magkaroon ng utang na loob sa ‘yo.”

Marami siyang napansin sa dalaga sa maikling panahon na pagkakakilala niya rito. Palagi itong sumusunod sa rules, ayaw nitong nagsasayang ng oras, seryoso ito sa buhay, bungangera ito pero maalalahanin, at ayaw nitong mapalapit nang husto sa ibang tao.

“Oo na,” pagsuko niya. “Puwede bang mag-date na lang tayo nang matiwasay?”

“Makulit ka kasi!”

He chuckled. He grabbed her hand and held it tight. He leaned on her shoulder. He felt that her body stiffed for a moment.

“Hoy, Erhart!” Lalong lumapad ang ngiti sa kaniyang labi nang banggitin nito ang pangalan niya. “Bitiwan mo nga ako! Lumayo ka sa akin!”

Hindi niya sinunod ang sinabi nito. Nanatili siya sa ganoong puwesto at mas hinigpitan niya ang hawak sa kamay nito kaya nagpumiglas ang dalaga.

“Masakit ang ang ulo ko kaya pahiram muna ng balikat mo.” Lulubos-lubusin na niya ang pagsisinuwaling. Tumikhim si Harry pero hindi niya ito pinansin.

“Nakakainggit naman kayo!” tili ni Jessica. Bitbit ang bote ng beer, hinila nito si Harry. “Doon tayo sa labas uminom. Istorbo lang tayo sa date nila.” Sumama naman si Harry at nagdala pa ito ng pulutan.

“Hoy, Jessica, huwag mo akong iwan!” sigaw ng dalaga subalit nag-flying kiss lang ito.

“Natatakot ka ba sa akin?” tanong niya rito nang masolo nila ang bahay.

“Hindi.”

“Kung ganoon, ipanatag mo ang ‘yong isip. Wala naman akong gagawing masama sa ‘yo.”

Nawalan ito ng kibo at hindi na pumalag. Niluwagan niya ang pagkakahawak sa kamay nito pero hindi niya binitiwan. Ipinikit niya ang mga mata. Ngayon lang ulit siya nakaranas ng literal na may masasandalang balikat sa loob ng mahabang panahon.

HINDI siya makapag-concentrate sa pinapanood. Wala siyang maintindihan dahil nahahati ang atensyon niya sa pelikula at sa lalaking nakasandal sa kaniyang balikat. Hindi ito kumikilos kaya sinilip niya ang mukha ng binata. Nakapikit ito.

Ngali-ngali niya itong pitikin sa ilong pero hindi niya itinuloy. Napansin niya kasing malalim na ang paghinga nito. Mukhang nakatulog ang binata. Ginawa pa siya nitong unan. Walang hiya!

“Anong klaseng date ba ‘to? Noong una hindi mo ako sinipot pero bigla ka ring nagpakita. At ngayon, tinulugan mo naman ako. Sayang lang ang effort ko na mag-isip kung paano kita maiinis.” Tinitigan niyang mabuti ang mukha nito at wala sa loob na hinaplos ‘yon. “Pasalamat ka dahil guwapo ka dahil kung hindi…”

Ano bang pinagsasabi niya? Nasisiraan na ba siya ng ulo? “Anyway, sana gumaling ka na. Under probation ka pa lang kaya huwag mong sayangin ang trabaho mo,” lintanya niya sa tulog na binata. At dahil wala na siya sa mood manood, ininom niya ang isang bote ng beer na naiwan sa lamesita.