Chapter 66

7:30 ng gabi ng dumating si Hanz galing trabaho. Pagbukas niya ng pintuan ay sumalubong sa kanya ang mga katulong na kaagad na kinuha ang kanyang attached case at ang hinubad niyang cardigan.

“Ang mga bata?” Matamlay niyang tanong niya sa kanilang butler, bahagya itong yumukod bago sumagot.

“Sir, maaga pong sinundo ng iyong ina at pinasasabi niya na doon muna pansamantala ang mga bata sa kanilang Villa.” Magalang nitong sagot bago muling tumayo ng tuwid habang sa tabi nito ay nakatayo ang mga naka unipormeng katulong.

Isang mabigat na buntong hininga ang pinakawalan ni Hanz na tila ba kay laki ng problema nito sa buhay. Tinalikuran na niya ang kanilang butler at pumanhik na ng hagdan.

“Sir, hindi ba muna kayo magdi-dinner?” Nakangiting tanong nito ngunit ang tinig ay kababakasan ng pag-aalala.

“No thank you, wala akong ganang kumain.” Tinatamad na sagot ni Hanz habang patuloy na humahakbang paakyat ng hagdan.

“Lagi na lang ganito sa tuwing uuwi ako ng bahay, walang asawa na sasalubo