Chapter 70

Summer’s Point of View

“Marahil kung hindi ko lang nakikilala ang aking kaibigan ay iisipin ko na hindi si Wilma ang babaeng nakaluhod sa kalsada. Napakalayo na ng itsura nito kung ikukumpara mo noon. Nawala na dating ganda nito na nababalot ng magagara at mamahaling damit. Maging ang magandang kutis ng balat niya na lalong kumikinang dahil sa mga kumikislap na suot nitong alahas ay pinaig na ng kahirapan.

Tanging ang suot nito ay isang lumang bestida, at makikita sa kanyang awra na nasa mababang antas ito ng pamumuhay. Ngunit ang higit na umantig sa puso ko ay ang imahe ng isang ina na nagmamakaawa para sa buhay ng kanyang pinakamamahal na anak. Nang mga sandaling ito ay wala akong makapa na anumang galit para sa aking kaibigan bagkus ay nangingibabaw ang matinding awa ko sa kanya. Nang makita ko na nahihirapan na ang bata mula sa mga kamay ng lalaking walang puso ay dumilim ang mukha ko. Matigas ang expression na lumapit ako sa kanilang kinaroroonan ngunit hindi ako tuluyang makal