Chapter 154

Miles Point of view

“Pwede ba, lumayo ka nga sa akin.” Naiinis kong sabi. Hinawi ko ang mga kamay nito na nakayakap sa aking baywang. Nakasimangot na lumapit ako sa sofa at pabagsak na umupo.

Ngunit, ang magaling na lalaki ay nakasunod sa likuran ko ng hindi nawawala ang magandang ngiti sa mga labi nito. Nabubwisit ako sa kalandian ng lalaking ito dahil wala na siyang ginawa kundi ang dumikit at yumakap sa akin.

Halos araw-araw na lang ay ang mukha nito ang nakikita ko na kulang na lang ay magpalit na kami nito ng mukha.

“Hindi ka ba kinikilig kapag kasama ako? Your so lucky dahil nasa iyo ang buong atensyon ko.” Anya sabay baon ng mukha nito sa pagitan ng aking leeg, eto na naman s’ya, nagsisimula na naman ang gago na ‘to. Isa ito sa ikinaiinis ko ang maya-maya na lang akong gagamitin na parang akala mo ay laging nagmamadali.

“Tama ka, kinikilig ako, dahil naiihi ako! Ano ba lubayan mo nga ako!” Asar-talo kong sabi saka tinabig palayo ang kamay nito na nagsisimula ng gumapang