Kabanata 2
First Day
Habang nasa byahe ay hindi ko mapigilang hindi mamangha sa nagtataasang gusali na aming nadaraanan. Meron namang ganito sa Cordova pero ang makakita nang ganito kadaming building ang nagpapa-awang ng aking mga labi.
Kahit ramdam ko ang gutom ay tila hindi ko na alintana sa dahil sa makabagong siyudad sa na aking nadaraanan.
"Are you new here in Manila?"
Lumingon ako sa lalaking nasa unahan na siyang abala sa pagda-drive. Tiyak kong sinulyapan n'ya ako mula sa rear view mirror kahit pa may suot itong sunglasses.
Dahan-dahan naman akong tumango. "Pasensya na kayo, sir. Ngayon lang ho kasi ako nakarating ng Manila," mahina kong saad.
"Masasanay ka rin dito."
Sumang-ayon ako sa sinabi n'ya. Sa palagay ko naman ay ngayon lang ito nerbyos na nararamdaman ko at masasanay na rin kalaunan.
"Ilan taon ka na ulit?" muli niyang tanong sa'kin.
Mabilis na akong umayos ng upo at sumagot.
"Twenty two ho, sir." magalang kong sagot.
Pansin ko ang pananahimik niya habang pinipihit paliko ang sasakyan papasok sa isang subdivision. Hindi na rin ito nagtanong pa ng tungkol sa'kin kaya't sumandal na ako sa car chair habang tinatanaw ngayon ang mga nag gagandahang bahay na nadaraanan.
Hanggang sa humimpil ang sasakyan sa isang two story house na may kulay puting kulay. May bakod itong kulay brown at mula dito ay kita mo ang ilang nakatanim na halaman sa loob ng bakuran.
Pinatay na nito ang sasakyan at bumaba ng sasakyan kaya't inayos ko na rin ang mga gamit ko upang bumaba. Mabilis kong tiningala ang bahay na tila higante sa laki na nasa aking harapan.
Nilingon ko ang lalaki na binuksan ang hindi katamtamang laki ng gate sa tabi ng mahabang gate na para sa garahe. Humakbang na ito papasok kaya't mabilis na rin akong sumunod sa kanya.
Hinubad na nito ang suot na sunglasses at Ilang beses itong nag door bell bago may magbukas ng pinto. Umawang ang mga labi ko nang bumungad sa amin ang isang sopistikadang babae na may suot na fitted dress na kulay pula. Nakalugay ang mahaba at alon-alon nitong buhok na siyang binagayan ng magandang mukha.
May pupula itong pisngi at matangos na ilong. May kolorete ang talukap ng mata na matalim kung tumingin at may mapulang mga labi dahil sa lipstick. In short she is beautiful...
"Bakit ang aga mo yatang umuwi? May nakalimutan ka?" aniya na hinaplos ang balikat ng lalaki sa kaniyang harapan.
Doon lang ako napansin ng babae nang gumawi ang tingin sa'kin ng lalaki.
"Who's she?" Agad akong pinasadahan ng tingin ng babae at makailang beses na tumikwas ang kilay sa'kin habang sinusuri ang kabuuan ko.
"Siya yung pinadalang kasambahay ng Tita Cecil mo," anang lalaki.
The woman in front of her rolled her eyes. "Itong si Uncle Art talaga, I'm sure hindi rin tatagal 'yan."
Yumuko ako nang bahagya dahil sa kaniyang sinabi. Hindi ko tuloy mapigilang isipin kung bakit hindi nagtatagal ang mga kasambahay sa kanila?
"Si Tita ang nagpasok sa kanya ngayon pamangkin daw n'ya," anang lalaki dito kaya't muling bumalik ang pansin sa'kin ng babae.
Mas lalong tumaas ang kilay nito sa akin at humalukipkip bago kami talikuran. Doon naman ako nilingon ng lalaki.
"Pasok ka," anito na walang ka emo-emosyon.
Mabilis rin akong tumalima dito at sumunod papasok sa loob ng kaniyang bahay. Gaya sa labas ay purong puting pintura ang mapapansin sa loob. May mataas itong ceiling na abot sa ikalawang palapag. May malaking salaming pader sa bandang kaliwa at may pinto palabas ng back yard. Pansin ko rin ang magarbong sofa set na kulay gray at ang flat screen TV na sa tingin ko'y nasa 60' inches.
Ilang paintings din ang napansin kong nakasabit sa dingding at ilang patio na may naka display na figurines at ilang picture frame.
Parang bigla akong nahiyang itapak ang madumi kong sapatos sa kulay puti at makinis nilang sahig idagdag mo pa ang carperted floor na siyang sasalubong sa iyo papasok sa may living room.
Pansin ko ang padabog na pag-akyat ng babae sa marangyang hagdanan kung saan pumapalo pa ang puwet nito dahil sa laki.
"Please follow her upstairs. Pwede mo munang iwan ang mga gamit mo dito," anang lalaki na naglakad naman papasok sa tiyak kong kusina.
Isang buntong hininga ang pinakawalan ko bago ibaba ang aking bitbit na bayong at placard. Iniwan ko rin ang aking bagpack sa ibaba ng hagdanan saka marahang umakyat upang sundan ito.
Pumasok ito sa isa sa mga silid doon kaya mabilis akong sumunod dito.
Naabutan ko itong nakaupo sa kaniyang swivel chair at nakapikit nang mariin. Dumilat lamang ito nang mapansin tiyak ang presensya ko.
"What is your name?" Yumuko ito sa kaniyang cell phone at naging abala doon.
"C-Chantal Herrera ho, ma'am."
Patuloy ito sa pagdutdot sa kaniyang cell phone matapos ay muling nagsalita.
"Ilan taon?"
"Twenty two, ho."
Doon umangat ang tingin n'ya sa'kin matapos ay nakakunot ang noo na muli akong pinasadahan ng tingin.
"You don't look twenty two, you look twenty five or six." Nagkibit balikat ito matapos n'ya 'yon sabihin.
Bahagya naman umangat ang labi ko sa sinabi n'ya. Hindi na ako magtataka, una dahil sa klase ng pananamit na meron ako. Pangalawa ang halos abot bewang kong buhok na itim na itim at ang kulay kong kayumanggi.
"Naive," she commented.
Ibinaba niya ang hawak na cell phone at muling sumandal sa kaniyang silya. "Take a seat," aniya na mabilis ko naman sinunod.
"Ang mayordoma ko dito at ang isang katulong ay namalengke. Uuwi rin mamaya lang. Wala nang ibang katulong dito bukod sa inyong tatlo at ang family driver na si Poncho. Wala kang ibang gagawin dito kundi maglinis. Gusto ko wala akong makikitang alikabok sa bahay at kapag nakita kong may isang katiting na kalat, o alikabok dito sa bahay, sesante ka agad.
"Hindi ako nagto-tolerate ng tatamad tamad dito sa pamamahay ko. Gusto ko rin malinis palagi ang swimming pool sa likod at nagugupitan ang mga halaman. Ayokong makakakita ng ano mang kalat sa may backyard."
Sunod-sunod naman akong tumango dito habang magkasalikop ang dalawang kamay sa unahan.
"Isa pa ayoko ng maingay, tsimosa at higit sa lahat... Ayokong makitang dumidikit ka sa asawa ko, nakikipag kwentuhan, o kahit ano pa 'yan. Kung may kailangan ka, ang mayordoma ang kausapin mo at ako, maliwanag?"
Sunod-sunod naman akong tumango kahit pa naiiling ako sa mga sinasabi n'ya. Hindi ko mapigilang isipin kung bakit n'ya pa nasabi 'yon, samantalang walang wala ako sa kalingkingan n'ya.
Maganda siya at ako ay hindi, may balingkinitan itong pangangatawan habang ako'y balot na balot sa suot na saya. Inaasam ko rin na magkaroon ng masutlang kutis gaya ng sa kanya, pagkat palagi na lang akong babad sa init ng araw kaya halos magkulay palayok ako sa sunog kong kulay.
"Maliwanag na po ang lahat, ma'am."
"Pwede ka nang magsimula ngayong araw. Si manang Betty na ang bahala saiyo at sa mga trabaho mo pa dito sa bahay. Pwede ka nang lumabas."
Agad naman akong tumango at lumabas na ng kaniyang opisina. Naabutan ko pa ang pagdating ng dalawa pang kasambahay kasama ang sinasabi si Poncho na siyang family driver.
"Ikaw na ba ang bagong katulong? Halika sa kusina," anang isang may edad na babae na sa palagay ko ay ang mayordoma.
"Tulungan mo muna kaming hiwain ang mga sangkap ko sa tinola, madali ka!" utos niya sa'kin.
Agad naman akong tumalima. Dahil gamay ko naman ang pagluluto ay hindi na n'ya kailangan pang sabihin sa'kin ang mga dapat hiwain. Kasabay no'n ay inilabas ko na rin sa mga plastic bag ang iba pang gulay at hinugasan 'yion.
"Ako nga pala si Melissa ang katuwang ng mayordoma dito na si Aling Betty," anang may isang payat na babae. Sa tingin ko'y hindi kami nagkakalayo ng edad nito. May kulot na buhok at may katamtaman ang tangkad.
Sinulyapan ko si Aling Betty na siyang nakaharap na sa kalan.
"Bago lang din ako gaya mo, siguro mga dalawang linggo na. Yung kasabayan ko kasi biglang nag backout matapos pagalitan ni senyorita Yoona."
Bahagya akong tumango dito.
"Kaya ikaw, huwag kang papahuli na nakikipag kwentuhan ka kay senyorito, Kendric naku, tiyak na sasabunin ka no'n!" ani Aling Betty nang humarap sa may lamesa.
"Ano nga palang pangalan mo?" tanong niya sa'kin.
"Chantal ho."
Tumango naman ito sa'kin matapos ay tumalikod na upang harapin muli ang pagluluto. Tinulungan ko naman si Melissa na maghanda ng mga gamit sa may dining area. At nang matapos na kami saka naman tinawag ni Melissa ang mag-asawa sa kanilang silid.
Nilingon ko ang dalawa habang pababa ng kanilang hagdanan. Nakayapos pa ang mga braso ng babae sa kaniyang asawa habang maluwang ang ngiti sa mga labi.
Yumuko ako nang makababa na ang dalawa sa hagdanan at diretsong naglakad papasok sa may living area. Sina Aling Betty at Melissa na ang nag-asikaso sa mga ito habang ako ay binitbit na ang mga gamit patungo sana sa aking magiging silid nang tawagin ni Aling Betty.
"Chantal, pinapatawag ka ni senyorito. Madali ka!" ani Aling Betty sa'kin.
Agad ko naman binitiwan ang aking mga gamit at sumunod dito papasok sa komedor.
Naabutan ko nang kumakain ang mag-asawa at wala na doon sina Aling Betty at Melissa. Tumingala sa'kin ang dalawa kaya't nahihiya naman akong yumuko.
"Pinapatawag n'yo raw ho ako?"
"Yeah, sabayan mo kaming kumain, please take a seat," anang mababang boses ni Kendric.
Doon umangat ang tingin ko sa kanya na walang emosyon na pinakita. Agad naman akong sumulyap kay Yoona na matiim ang mga matang tumitig sa akin.
Tahimik naman akong naupo sa kabilang bahagi ng lamesa na katapat ni Yoona habang nasa kabisera naman si Kendric.
"Since, pamangkin ka naman ni Tita Cecil at ni Tito Art na tiyuhin ng asawa ko. Gusto namin na makilala ka pa ng maigi bago mo simulan ang trabaho mo dito," ani Yoona sa'kin.
"Baka sa linggo pa makadalaw dito ang Auntie mo, nakausap ko na kanina sa telephono." Nagsalita naman si Kendric na siyang nasa pagkain na ang buong pansin.
"So, ano naman ang pinagkakaabalahan mo sa probinsya n'yo bago ka lumipad dito?" umpisa na ni Yoona.
"Isa ho akong magsasaka, tumutulong ako sa pagtatanim ng palay, kamote at carrots sa maliit naming sakahan sa Cordova," mahina kong sambit.
"Good for you, nandito ka na sa Manila, magkano lang ba ang kinikita mo sa pagsasaka? Mas maganda nang nandito ka, besides hindi naman kami kuripot magpasahod na mag-asawa." Kibit balikat n'ya sa'kin.
"We are offering you a 15 thousand salary for a month, then after three months, gagawin kong bente mil ang sahod mo kapag nagtagal ka dito," si Kendric naman ang nagsalita.
Nanlaki ang mga mata ko sa binangit niyang halaga. Kung magtatanim ako ng palay, o 'di kaya ay kamote sa loob ng isang buwan ay hindi ko agad 'yon kikitain pagkat kailangan pang palaguin at mahinog ang mga 'yon para mabenta. Samantalang dito ay, maglilinis lang ako may 15k na ako?!
"Sagot na rin namin ang heath insurance mo," dagdag pa ni Kendric.
Kumurap ako at hindi na maisubo pa ang pagkain sa aking harapan. Kung susumahin ang perang 'yon ay pwede na akong maka-ipon para matustusan ang aking pag-aaral at makapagpadala sa amin sa probinsya.
"Hindi na rin masama diba? Basta sundi mo ang lahat ng bilin ko at inuutos ko saiyo," si Yoona na tila iba na ang tingin sa'kin.
Agad ko naman naalala ang binangit n'ya tungkol sa asawa.
"Naiintindihan ko ho, salamat sa offer n'yo. Hayaan n'yo pagbubutihin ko ang trabaho dito."
Tumango lamang si Kendric sa'kin habang si Yoona ay tumaas naman ang kilay.
Muling bumagsak ang tingin ko sa pagkain. Kahit gutom ako'y hindi ko 'yon magalaw dahil sa maiinit na tingin pinupukol sa'kin ni Yoona.
Mabuti ay mabilis na natapos ang tanghalian ng mag-asawa. Pansin ko rin na umalis ang sasakyan ni Kendric kasama ang asawang si Yoona.
Samantala sa kusina ko na tinuloy ang pagkain habang panay naman ang tanong sa'kin ni Melissa.
"Ako nga hinihintay na dagdagan agad ang sahod ko para naman makapagpa salon na ako!" anito sa'kin habang nakaharap sa hugasin.
"Basta magsipag lang kayo at sundin ang lahat ng utos ni senyorita Yoona," ani Aling Betty na siyang kapapasok lang sa loob, kasunod nito ang nag ngangalang Poncho na sa tingin ko'y nasa edad 30 pataas.
"Poncho, si Chantal ang bagong kasambahay dito." Pakilala sa akin ng ginang.
Tumango lamang sa'kin ang lalaki matapos ay gumawi na ang tingin kay Melissa.
"Ano, pwede kaba mamaya? Libre ko na?" anito.
"Sige na nga, para lang lubayan mo na ako, basta libre mo, ah?" narinig kong sagot ni Melissa na siyang humarap na sa mga hugasin.
Sinamahan naman ako ni Aling Betty sa aking magiging silid. Labis naman ang pagtataka ko nang dalhin n'ya ako sa may guest room sa may bandang dulo ng pasilyo.
"Pansamantala ka munang dumito. Okupado kasi namin ni Melissa ang mga silid maging ang isa para kay Poncho. Tutal marami naman silid dito kaya inutusan ako ni sir na dito ka na lang patuluyin," aniya habang hinahawi ang malaking kurtina.
Mula dito ay tanaw ko ang malawak nilang bakuran sa may likuran bahay. Naroon din ang oval shape na swimming pool na hindi biro ang laki. May ilang halaman at bulakbulak din na siyang tumatabing sa mataas na pader.
"Ang swerte mo nga nasa guest room ka," komento pa ni Aling Betty.
Bumalik naman ang tingin ko sa kanya matapos ay nilibot ng tingin ang buong silid. May queen size bed sa sentro nito naroon sa ibabaw ang ilang pares ng uniform na susuotin ko sa trabaho. May isang side table at lampshade. May long couch sa bandang gilid maging sa paanan ng kama kung saan may cabinet doon kung saan may nakapatong na flower base. Sa taas nito ay 32" inch flatscreen tv at sa bandang gilid ay isang parihabang paintings.
Sa bandang kaliwa ay ang kulay gray na cabinet na sa lalagyan ng mga damit at sa dulo nito ay ang pinto na tiyak kong banyo.
Nilingon ko si Aling Betty nang buksan pa n'ya ang isang pinto katapat ng banyo. Iyon ay diretso palabas sa may backyard.
"May daan ito patungong likod bahay, ito na kasi ang pinakahuling silid dito sa mansyon," aniya.
"Mabuti naman ho, hindi ako mahihirapan na linisin ang swimming pool kung sakali," wika ko bago ngumiti.
"Paano ikaw na ang bahala dito. Babalik ako para dalhin ang uniform mo, tapos ay pwede ka nang magsimula ng trabaho. Unahin mong linisin ang salas, tiyak na may bisita mamayang gabi ang mag-asawa," wika n'ya.
"Ah, pwede ho bang magtanong?" Hindi ko na napigilan ang sarili.
"Ano 'yon?"
"Matagal na ho bang kasal sina sir Kendric at Yoona?"
Muli niyang isinarado ang pinto at naglakad sa may kama upang pagpagin 'yon.
"Bago lang na mag-asawa 'yang dalawa. Siguro mga nasa dalawang taon pa lang. Iyon nga lang hindi pa nagkaka-anak itong dalawa. Baka marahil ay wala pa sa plano nila."
Pinagkibit balikat ko lamang ang kaniyang sinabi matapos ay nagpaalam na ito para magtungo sa may kusina.
Kabanata 3 Rock GlassMatapos kong makapagbihis ng uniform ay sinipat ko ang sarili sa salamin. Hindi ako makapaniwala sa nakita.Sa tingin ko nga ay mas bumagay sa akin ang uniporme ko kaysa sa suot kong mahabang palda at blouse. Ngayon ko lang din napansin ang hubog ng aking katawan sa suot.Kung tutuusin ay hindi naman ako petite. Medyo may laman ang katawan ko gawa nang palagi batak sa trabaho sa bukid at nagmimiryenda ng nilagang kamote.Bumaba ang tingin ko sa aking dibdib matapos ay ngumiti. Ngayon ko lang talaga nabisita ang parteng ito pagkat sa suot kong maluwang na blouse palagi. Ngayon ay tila sinukat sa'kin ang damit na ito at bumagay pa ang kulay na baby pink na may kulay puting detalye sa bandang gilid sa aking kulay morenang kutis.Nang makuntento ay bumaba na ako upang tumulong sana sa paghahanda ng pagkain. Narinig ko kasing dumating na ang mag-asawang amo kaya't nagmamadali akong bumaba na."Chantal, ikaw ba 'yan? Aba, bumagay pa saiyo ang uniporme!" bulalas na sam
Kabanata 4 HotSa ilang araw kong pamamalagi sa bahay ng mga Monteverde ay nasanay na rin ang katawan ko sa trabaho at paglilinis ng bahay.Kung tutuusin ay madali lang naman linisin ang mga silid. I yon nga lang sa dami ng mga silid sa bawat floor ay hindi ko maiwasang abutin minsan ng hapon para lang matapos ko ang lahat.Gaya ngayong araw, alas tres na ng hapon ay hindi pa rin ako nakakatapos sa paglilinis. Nalaman ko kasi na may mga bisitang parating mamayang gabi at isa na doon si Auntie Cecil kasama si Uncle Art at iba pang miyembro ng pamilya Monteverde at Castillo.Kaya kahit pagod na ay pilit kong tinatapos ang trabaho upang nang sa gano'n ay hindi naman mapahiya sa Auntie sa pagpasok niya sa'kin dito."Chantal, hija tapos ka na ba d'yan sa ginagawa mo?"Ilang katok mula kay Aling Betty ang pumukaw sa abala kong utak at kamay. Nasa isa sa mga guest room ako ng bahay at hinahanda ang silid na maaring tulugan ng mga bisita kung sakali."Patapos na ho, Aling Betty!" sagot ko h
Kabanata 5ColdHindi pa man ako nahihimbing sa pagtulog ay nakarinig na ako ng tila pagtatalo sa labas ng aking silid. Kusot matang bumangon ako upang silipin ang oras at nakita kong pasado alas tres pa lang ng madaling araw.Gumawi ang tingin ko sa bandang binatana kung saan naroon ang backyard at ang swimming pool. Doon ko narinig ang mga boses na nagtatalo.Pinakiramdaman ko muna ang paligid at hindi ako nagkamali. Boses 'yon ni Yoona na mukhang lasing. Tuluyan na akong tumayo para buksan sana ang pinto nang marinig ko ang boses ni Kendric. "Stop it, hindi makakatulong sa problema natin 'yang paglalasing mo," halos ibulong na lamang niya sa kausap."Tell me how to calm down matapos lumabas ng resulta? Sabihin mo, hun!" I could hear her frustration while crying.Sa tingin ko'y sobrang bigat ng pinagdaraanan nito. Bahagya akong sumilip sa bintana at pansin ko ang dalawa na nasa may silya malapit sa may pool.Nakatayo si Kendric habang sapo ang dalawang pisngi ni Yoona na siyang wal
Kabanata 6PainMaaga akong nagising kinabukasan. Mabuti ay hindi naman masyadong namaga ang aking paa. Iyon nga lang ay medyo makirot ang mga sugat na natamo ko sa bubog ng bote.Hindi ko na lang ininda ang bagay na 'yon at tinulungan na magluto ng almusal si Aling Betty. "Oh, bakit nandito ka? Hindi ba day off mo ngayon?" Puna sa'kin ni Aling Betty.Ngumiti ako bilang sagot. "Wala naman ho akong lakad ngayong araw. Siguro tatawagan ko na lang ho ang mang Inay sa probinsya mamaya.""May telepono ka ba?"Napawi bigla ang mga ngiti ko sa labi. "Hayaan mo papahiramin kita ng telepono ko mamaya," aniya sa'kin.Agad naman nagliwanang ang mukha ko at tinuloy na rin ang pagtulong sa kanya.Matapos kong tulungan maghain ng almusal sina Aling Betty at Melissa ay dumiretso na ako sa likod bahay upang linisin ang swimming pool.Tiyak kasi na dito ang tungo ng mga bisita mamaya kapag tapos mag almusal. Hindi naman kasi masyadong mainit sa parteng ito pagkat may naglalakihang puno na tumatabing
NumberHindi ako nag atubileng buksan at ayusin ang cell phone na bigay ni Sir Kendrick sa‘kin. Mabilis ko rin ’yon binida kina Melissa at Aling Betty na siyang natuwa sa‘kin.“Sabi ko sa'yo magsipag ka lang at marami benepisyo ang pagtira dito. Basta number 1 rules huwag na huwag babalin ang bilin ni Madam!” wika ni MelissaTumango naman ako dito habang hinahaplos ang aking bagong telepono. Ngayon lang din ako nakagamit ng high tech na cell phone kaya hindi ko na pinalampas ang pagkakataon na kalikutin ‘yon.Hindi naman bago sa’kin ang bagay na ’yon dahil may mga classmate ako sa school na high tech na ang cell phone. Mabuti na lang din ay agad akong kinonek ni Melissa sa wifi sa mansyon kaya mabilis akong nakapag download ng mga apps. Ngayon ay hindi na ako mahihirapan pang tawagan sila Inay at magkakaroon pa ako ng pagkakataon para ma-explore ang social media.Nakatulugan ko nga ang pagkalikot sa aking telepono at hapon na nang magising. Napabalikwas ako nang bangon dahil oras n
Emergency Hanggang pag-uwi ay hindi mawala sa isip ko ang sinabing 'yon ni Melissa. Imposible ang sinsabi Melissa at sa tingin ko'y sadyang wala lang talaga siyang numero nito. Si Poncho at Aling Betty ay malamang meron. Kinabukasan ay nabasa kong muli ang mensahe ni Lisa. Sinabi nitong mag videocall kami para makita ko sina Inay at Itay. Nangunlit na rin kasi si Aia na makita ako kaya sinabi kong pagkatapos ng trabaho ko sila pwede makausap. Sunuksok ko ang cell phone sa aking bulsa bago ako lumabas para simulan ang trabaho ngayon umaga. Naabutan ko na si Aling Betty at Melissa na naghahanda ng almusal. Hindi ko na sila matutulungan pagkat kailangan kong linisan ang mga silid na ginamit ng mga bisita kahapon. Tiyak na hapon na naman ako matatapos nito. Dahil tulog pa ang mag-asawa ay sa katapat na kwarto ako unang naglinis. Hinayaan kong bukas ang pinto para alam nilang may tao doon kung sakali. Inumpisahan kong palitan ang mga kubre kama at mga unan. Nag vacuum na rin ako sa
Kabanata 1Bayong"Mag-iingat ka doon anak, at huwag mong kakalimutan kumain sa oras. Saka ang mga bilin ko saiyo na huwag lalabas sa gabi at makikihalubilo sa mga lasing!"Halos mabali ang mga buto ko sa mahigpit na yakap sa'kin ni Inay Dahlia, kung pwede nga lang ay sumama ito sa'kin sa Maynila ay gagawin n'ya ngunit hindi maari.Hindi na kaya ni Inay ang mabibigat na trabaho at hindi rin niya kaya na mawalay pa sa tatlo ko pang kapatid at si Itay na siya nitong katuwang sa maliit naming lupain dito sa Cordova, Cebu.Sa totoo lang ay ayokong umalis dito sa probinsya dahil isa ito sa may pinakamandang probinsya sa Cebu at dinarayo ng mga turista ang isa sa mga sikat na 10,000 roses at ang mga sikat na resort dito sa probinsya.Kung hindi lamang nakiusap sa'kin ang aking tiyahin na tumungo sa Maynila ay hindi ako aalis. Pero dahil na rin sa kakulangan sa pantustos ng pag-aaral ng mga kapatid at ng maintenance ni Itay sa kaniyang highblood ay hindi ako makikipag sapalaran sa Maynila.I
Emergency Hanggang pag-uwi ay hindi mawala sa isip ko ang sinabing 'yon ni Melissa. Imposible ang sinsabi Melissa at sa tingin ko'y sadyang wala lang talaga siyang numero nito. Si Poncho at Aling Betty ay malamang meron. Kinabukasan ay nabasa kong muli ang mensahe ni Lisa. Sinabi nitong mag videocall kami para makita ko sina Inay at Itay. Nangunlit na rin kasi si Aia na makita ako kaya sinabi kong pagkatapos ng trabaho ko sila pwede makausap. Sunuksok ko ang cell phone sa aking bulsa bago ako lumabas para simulan ang trabaho ngayon umaga. Naabutan ko na si Aling Betty at Melissa na naghahanda ng almusal. Hindi ko na sila matutulungan pagkat kailangan kong linisan ang mga silid na ginamit ng mga bisita kahapon. Tiyak na hapon na naman ako matatapos nito. Dahil tulog pa ang mag-asawa ay sa katapat na kwarto ako unang naglinis. Hinayaan kong bukas ang pinto para alam nilang may tao doon kung sakali. Inumpisahan kong palitan ang mga kubre kama at mga unan. Nag vacuum na rin ako sa
NumberHindi ako nag atubileng buksan at ayusin ang cell phone na bigay ni Sir Kendrick sa‘kin. Mabilis ko rin ’yon binida kina Melissa at Aling Betty na siyang natuwa sa‘kin.“Sabi ko sa'yo magsipag ka lang at marami benepisyo ang pagtira dito. Basta number 1 rules huwag na huwag babalin ang bilin ni Madam!” wika ni MelissaTumango naman ako dito habang hinahaplos ang aking bagong telepono. Ngayon lang din ako nakagamit ng high tech na cell phone kaya hindi ko na pinalampas ang pagkakataon na kalikutin ‘yon.Hindi naman bago sa’kin ang bagay na ’yon dahil may mga classmate ako sa school na high tech na ang cell phone. Mabuti na lang din ay agad akong kinonek ni Melissa sa wifi sa mansyon kaya mabilis akong nakapag download ng mga apps. Ngayon ay hindi na ako mahihirapan pang tawagan sila Inay at magkakaroon pa ako ng pagkakataon para ma-explore ang social media.Nakatulugan ko nga ang pagkalikot sa aking telepono at hapon na nang magising. Napabalikwas ako nang bangon dahil oras n
Kabanata 6PainMaaga akong nagising kinabukasan. Mabuti ay hindi naman masyadong namaga ang aking paa. Iyon nga lang ay medyo makirot ang mga sugat na natamo ko sa bubog ng bote.Hindi ko na lang ininda ang bagay na 'yon at tinulungan na magluto ng almusal si Aling Betty. "Oh, bakit nandito ka? Hindi ba day off mo ngayon?" Puna sa'kin ni Aling Betty.Ngumiti ako bilang sagot. "Wala naman ho akong lakad ngayong araw. Siguro tatawagan ko na lang ho ang mang Inay sa probinsya mamaya.""May telepono ka ba?"Napawi bigla ang mga ngiti ko sa labi. "Hayaan mo papahiramin kita ng telepono ko mamaya," aniya sa'kin.Agad naman nagliwanang ang mukha ko at tinuloy na rin ang pagtulong sa kanya.Matapos kong tulungan maghain ng almusal sina Aling Betty at Melissa ay dumiretso na ako sa likod bahay upang linisin ang swimming pool.Tiyak kasi na dito ang tungo ng mga bisita mamaya kapag tapos mag almusal. Hindi naman kasi masyadong mainit sa parteng ito pagkat may naglalakihang puno na tumatabing
Kabanata 5ColdHindi pa man ako nahihimbing sa pagtulog ay nakarinig na ako ng tila pagtatalo sa labas ng aking silid. Kusot matang bumangon ako upang silipin ang oras at nakita kong pasado alas tres pa lang ng madaling araw.Gumawi ang tingin ko sa bandang binatana kung saan naroon ang backyard at ang swimming pool. Doon ko narinig ang mga boses na nagtatalo.Pinakiramdaman ko muna ang paligid at hindi ako nagkamali. Boses 'yon ni Yoona na mukhang lasing. Tuluyan na akong tumayo para buksan sana ang pinto nang marinig ko ang boses ni Kendric. "Stop it, hindi makakatulong sa problema natin 'yang paglalasing mo," halos ibulong na lamang niya sa kausap."Tell me how to calm down matapos lumabas ng resulta? Sabihin mo, hun!" I could hear her frustration while crying.Sa tingin ko'y sobrang bigat ng pinagdaraanan nito. Bahagya akong sumilip sa bintana at pansin ko ang dalawa na nasa may silya malapit sa may pool.Nakatayo si Kendric habang sapo ang dalawang pisngi ni Yoona na siyang wal
Kabanata 4 HotSa ilang araw kong pamamalagi sa bahay ng mga Monteverde ay nasanay na rin ang katawan ko sa trabaho at paglilinis ng bahay.Kung tutuusin ay madali lang naman linisin ang mga silid. I yon nga lang sa dami ng mga silid sa bawat floor ay hindi ko maiwasang abutin minsan ng hapon para lang matapos ko ang lahat.Gaya ngayong araw, alas tres na ng hapon ay hindi pa rin ako nakakatapos sa paglilinis. Nalaman ko kasi na may mga bisitang parating mamayang gabi at isa na doon si Auntie Cecil kasama si Uncle Art at iba pang miyembro ng pamilya Monteverde at Castillo.Kaya kahit pagod na ay pilit kong tinatapos ang trabaho upang nang sa gano'n ay hindi naman mapahiya sa Auntie sa pagpasok niya sa'kin dito."Chantal, hija tapos ka na ba d'yan sa ginagawa mo?"Ilang katok mula kay Aling Betty ang pumukaw sa abala kong utak at kamay. Nasa isa sa mga guest room ako ng bahay at hinahanda ang silid na maaring tulugan ng mga bisita kung sakali."Patapos na ho, Aling Betty!" sagot ko h
Kabanata 3 Rock GlassMatapos kong makapagbihis ng uniform ay sinipat ko ang sarili sa salamin. Hindi ako makapaniwala sa nakita.Sa tingin ko nga ay mas bumagay sa akin ang uniporme ko kaysa sa suot kong mahabang palda at blouse. Ngayon ko lang din napansin ang hubog ng aking katawan sa suot.Kung tutuusin ay hindi naman ako petite. Medyo may laman ang katawan ko gawa nang palagi batak sa trabaho sa bukid at nagmimiryenda ng nilagang kamote.Bumaba ang tingin ko sa aking dibdib matapos ay ngumiti. Ngayon ko lang talaga nabisita ang parteng ito pagkat sa suot kong maluwang na blouse palagi. Ngayon ay tila sinukat sa'kin ang damit na ito at bumagay pa ang kulay na baby pink na may kulay puting detalye sa bandang gilid sa aking kulay morenang kutis.Nang makuntento ay bumaba na ako upang tumulong sana sa paghahanda ng pagkain. Narinig ko kasing dumating na ang mag-asawang amo kaya't nagmamadali akong bumaba na."Chantal, ikaw ba 'yan? Aba, bumagay pa saiyo ang uniporme!" bulalas na sam
Kabanata 2First DayHabang nasa byahe ay hindi ko mapigilang hindi mamangha sa nagtataasang gusali na aming nadaraanan. Meron namang ganito sa Cordova pero ang makakita nang ganito kadaming building ang nagpapa-awang ng aking mga labi.Kahit ramdam ko ang gutom ay tila hindi ko na alintana sa dahil sa makabagong siyudad sa na aking nadaraanan."Are you new here in Manila?"Lumingon ako sa lalaking nasa unahan na siyang abala sa pagda-drive. Tiyak kong sinulyapan n'ya ako mula sa rear view mirror kahit pa may suot itong sunglasses.Dahan-dahan naman akong tumango. "Pasensya na kayo, sir. Ngayon lang ho kasi ako nakarating ng Manila," mahina kong saad."Masasanay ka rin dito."Sumang-ayon ako sa sinabi n'ya. Sa palagay ko naman ay ngayon lang ito nerbyos na nararamdaman ko at masasanay na rin kalaunan."Ilan taon ka na ulit?" muli niyang tanong sa'kin.Mabilis na akong umayos ng upo at sumagot."Twenty two ho, sir." magalang kong sagot.Pansin ko ang pananahimik niya habang pinipihit
Kabanata 1Bayong"Mag-iingat ka doon anak, at huwag mong kakalimutan kumain sa oras. Saka ang mga bilin ko saiyo na huwag lalabas sa gabi at makikihalubilo sa mga lasing!"Halos mabali ang mga buto ko sa mahigpit na yakap sa'kin ni Inay Dahlia, kung pwede nga lang ay sumama ito sa'kin sa Maynila ay gagawin n'ya ngunit hindi maari.Hindi na kaya ni Inay ang mabibigat na trabaho at hindi rin niya kaya na mawalay pa sa tatlo ko pang kapatid at si Itay na siya nitong katuwang sa maliit naming lupain dito sa Cordova, Cebu.Sa totoo lang ay ayokong umalis dito sa probinsya dahil isa ito sa may pinakamandang probinsya sa Cebu at dinarayo ng mga turista ang isa sa mga sikat na 10,000 roses at ang mga sikat na resort dito sa probinsya.Kung hindi lamang nakiusap sa'kin ang aking tiyahin na tumungo sa Maynila ay hindi ako aalis. Pero dahil na rin sa kakulangan sa pantustos ng pag-aaral ng mga kapatid at ng maintenance ni Itay sa kaniyang highblood ay hindi ako makikipag sapalaran sa Maynila.I