Hindi pa rin tumitigil ang ulan, at nakatayo pa rin si Brittany sa ulanan. Nilalamig na siya at nakakaramdam na ng gutom. Hindi niya alam kung may bagyo ba ngayong araw. Nagtatrabaho siya sa isang publication company pero ni hindi niya nabalitaan man lang kung may bagyo o paparating. Masyado kasi siyang naka-pokus kay Anthony.Pero kabaligtaran niya ang lalaki. Dahil si Anthony, kay Analyn lang naka-pokus. Sana, kahit konting oras man lang sana ay mabigyan siya ng atensyon ng lalaking matagal ng minamahal. Sana…Hindi na alam ni Analyn kung gaano na siyang katagal nakatayo roon. Pakiramdam niya ay nanlalambot na siya. Wala naman kasing pwedeng maupuan sa harap ng bahay na ito ni Anthony. Nang sa tingin niya ay tatakasan na siya ng ulirat, saka may biglang dumating na sasakyan. Tinamaan pa ng ilaw nun sa mukha niya si Brittany. Agad na nagkaroon ng pag-asa ang babae, kahit na hindi pa siya sigurado na si Anthony na ang dumating. Parang biglang nawala lahat ng masama niyang nararamda
Nang nagising si Brittany, may malamig na bagay sa noo niya. May naamoy din siyang mabango na tila may bagong lutong pagkain. Pinilit niyang bumangon, at saka niya nakita ang isang mangkok na may lamang sabaw, isang basong tubig at mga gamot sa tabi nito. Bigla niyang naalala na nasa bahay nga pala siya ni Anthony. Napaisip tuloy siyang bigla kung kama ba ni Anthony itong hinigaan niya. Nakaramdam tuloy siya ng saya sa isiping iyon. Inilibot niya ang tingin para hanapin ang lalaki. Nakita niya na nasa veranda ito at may kausap sa telepono. Base sa anggulong nakikita ni Brittany, seryoso ang mukha ng lalaki. Napaisip si Brittany kung sino kaya ang posibleng kausap ni Anthony. Ginagawan na kaya niya ng paraan ang pagsalba sa Business Inquirer?Dahan-dahang bumaba ng kama si Brittany at saka maingat na nilapitan ang kinaroroonan ng lalaki.“Anthony, napag-isipan mo na ba?” tanong agad ni Brittany ng nakita niyang tinapos na ng lalaki ang tawag nito sa telepono niya. Napapikit si Antho
Bumaba ng taksi si Analyn. Nasa harap siya ngayon ng Peach Blossom Restaurant, isang fine dining na kainan. Ang dahilan kung bakit siya nandito ngayon sa isang mamahaling restaurant sa kabila ng kakapusan niya sa pera? Isinet lang naman siya ng blind date ng Mama niya. Tiningnan ni Analyn ang pambisig na relo. Sakto lang siya sa oras. Sinadya niyang hindi dumating ng mas maaga sa sinabing oras ng Mama niya. Hindi naman kasi siya interesado sa date na ito. Minabuti ni Analyn na pumasok na sa loob ng restaurant. Sinalubong siya ng staff pagkapasok niya ng pintuan.“Hi. Reservation under Michael Corpuz?” Hindi naman sa excited na si Analyn na makita ang itsura ng Michael Corpuz na iyon, pero gusto na niya kasing matapos na ang date na ito. Tumingin ang staff sa monitor sa harapan niya. Piping ipinalangin ni Analyn na sana ay nag-kansel na lang sana ang ka-date. “Yes, Mam. Table number 15. Kaya lang Mam, as of now, hindi pa po dumarating si Sir Michael.” Nakaramdam ng tuwa si Analyn.
Natigilan si Analyn. Kilala niya ang boses na iyon. Hindi siya pwedeng magkamali. At para makasigurado, dahan-dahan niyang nilingon ang pinanggalingan ng boses. Nang makita ni Analyn ang lalaki, pakiramdam niya ay nawalan siya ng oxygen sa katawan. “Sir Anthony.” Pinilit ngumiti ni Analyn, pero hindi lang niya alam kung anong itsura ng mukha niya sa ngayon. “Bending an ear?” tanong ni Anthony sa dalaga habang matiim na nakatitig dito. Sunod-sunod na iling ang ginawa ni Analyn. “No, Sir. Wala akong narinig. Busy ang tenga ko. Tama. Ganun nga.”“Come here,” malamig ang boses na utos ni Anthony. Nag-alangan si Analyn na sundin ang utos ni Anthony. Pero sumunod din siya. After all, si Anthony de la Merced lang naman ang lalaki. Ang may-ari ng kumpanyang pinapasukan niya. 26 years old, at isa sa pinakamayamang tao sa buong bansa, na may worth na ten billion. At siya, si Analyn Ferrer, ay isa lang simple at ordinaryong empleyado ng DLM Group of Companies. Isa siyang designer sa Creat
Nagulat si Analyn nang mabilis na tumayo si Anthony. Mabilis itong naglakad palayo. Napamaang si Analyn. “Sir Anthony!”Huminto sa paglakad si Anthony at saka nilingon si Analyn. "Let’s go!” Naguguluhan man ay agad na tumayo si Analyn at saka mabilis na naglakad bitbit ang bag niya papunta sa kinatatayuan ni Anthony. Hindi pa man din siya tuluyang nakakalapit dito ay nagpatuloy uli si Anthony sa paglakad kaya hinabol ito ni Analyn. “Sir Anthony, saan tayo pupunta?” Hindi siya sinagot ni Anthony hanggang sa naglakad ito papunta sa sasakyan niya. Nang mapansin nito na wala na siyang kasunod ay huminto ito at saka humarap sa direksyon ni Analyn. “Kunin mo na ang birth certificate mo para makapagpakasal na tayo.”Napamaang si Analyn. “Ngayon na, Sir?” “Yes,” malamig na sagot ni Anthony kasabay ng malamig nitong pagtitig kay Analyn kaya agad na kumilos ang dalaga.“Tell me your address,” utos uli ni Anthony ng naka-usad na ang sasakyan niya. Inihatid ni Anthony si Analyn sa isang l
Nang lumabas si Analyn mula sa kuwarto niya ay agad siyang sinalubong ng Mama niya. Nakakapagtakang kalmado na ito. “Analyn, sorry na. Nabigla lang ako kanina. Okay lang sa akin kung sino man iyong pinakasalan mo. Pamilya pa rin tayo, hindi ba? Pero magpapakasal na ang kapatid mo at si Tin. At bilang nag-iisang kapatid ni Jiro, obligasyon mo na bigyan sila ng perang pampakasal nila.”Bahagyang hinawi ni Analyn ang Mama niya at saka nagpatuloy sa paglalakad patungo sa pintuan.“Wala ho akong pera.”Nagulat si Analyn nang ubod lakas siyang pinaharap ng Mama niya paharap dito. “Kung ganon, hiwalayan mo ang lalaking ‘yan. Pansamantala, makipag-live in ka muna kay Michael habang pinoproseso pa ang paghihiwalay n’yo. Kailangan natin ang pera ni Michael sa pagpapakasal ni Jiro.”Ubod lakas na tinagtag ni Analyn ang kamay ng Mama niya na nakahawak pa ng mahigpit sa braso niya. “Okay ka lang, ‘Ma? Para naman akong piraso ng karne na binebenta mo kung kanino.”“Hoy, Analyn. Pinalaki ka namin
Alam ni Analyn na gusto lang siyang inisin ni Anthony kaya inilagay roon ang size ng underwear niya. Kaya naman itiniklop na lang niya ang papel at saka iniwan sa ibabaw ng kama niya. Gusto niyang mag-shower nang mabilis bago tuluyang mahiga sa malambot na kama. Nakahiga na si Analyn nang maalala niyang kailangan niyang magsabi sa boss niya na hindi siya papasok bukas. As usual, inaasahan na niyang magagalit ang boss niya. Nag-half day na raw siya ngayong araw tapos ay wala pa siya bukas. Binigyan pa siya ng ultimatum nito. Na kung hindi siya papasok bukas ay ima-mark siyang absent ng isang buong linggo. Ibig sabihin, hindi siya makukuha ang sahod ng pang isang linggo. Napabuntong-hininga na lang si Analyn. Malaking bagay din iyong sahod niya ng isang linggo. Sabi nga nga nila, sahod is life!Pero hindi naman niya pwedeng idahilan sa boss niya na sasamahan niya si Anthony na dalawin ang lolo nito. Hindi pwedeng malaman sa opisina na nagpakasal siya sa boss ng DLM. Well, Sir Anthony
Sa wakas ay nakarating na sila Analyn at Anthony sa ospital. Bumaba si Athony para may kuhain sa likod na compartment ng sasakyan niya. Nang isara na niya ito ay saka lang niya napansin na nakatayo si Analyn sa tabi niya. “Nervous?” seryosong tanong niya sa dalaga.Pinaikot ni Analyn ang mga mata niya, sabay sabing, “sus! Bakit naman ako kakabahan? Sisiw na sisiw lang ‘to.” Nagkibit-balikat si Anthony. “Sisiw pala, eh. Eh di, tara na,” pagkatapos ay nauna na itong naglakad kay Analyn. Agad namang sumunod sa kanya si Analyn, pero sa totoo lang ay kinakabahan talaga siya. Habang nag-aabang sila sa pagdating ng elevator, hindi napigilan ni Analyn na magtanong kay Anthony. “Sir Anthony, masungit ba ang Lolo mo?”“Nope.” “Okay,” sabi ni Analyn at saka palihim na nagbuga ng hangin. “Just call me simply Anthony. Or Ton.”“Ha?” naguguluhang tanong ni Analyn. “I told you before, alam ni Lolo na may girlfriend na ako ng two years, di ba?”“Ow.” Naintindihan na ni Analyn. Meron nga ba
Nang nagising si Brittany, may malamig na bagay sa noo niya. May naamoy din siyang mabango na tila may bagong lutong pagkain. Pinilit niyang bumangon, at saka niya nakita ang isang mangkok na may lamang sabaw, isang basong tubig at mga gamot sa tabi nito. Bigla niyang naalala na nasa bahay nga pala siya ni Anthony. Napaisip tuloy siyang bigla kung kama ba ni Anthony itong hinigaan niya. Nakaramdam tuloy siya ng saya sa isiping iyon. Inilibot niya ang tingin para hanapin ang lalaki. Nakita niya na nasa veranda ito at may kausap sa telepono. Base sa anggulong nakikita ni Brittany, seryoso ang mukha ng lalaki. Napaisip si Brittany kung sino kaya ang posibleng kausap ni Anthony. Ginagawan na kaya niya ng paraan ang pagsalba sa Business Inquirer?Dahan-dahang bumaba ng kama si Brittany at saka maingat na nilapitan ang kinaroroonan ng lalaki.“Anthony, napag-isipan mo na ba?” tanong agad ni Brittany ng nakita niyang tinapos na ng lalaki ang tawag nito sa telepono niya. Napapikit si Antho
Hindi pa rin tumitigil ang ulan, at nakatayo pa rin si Brittany sa ulanan. Nilalamig na siya at nakakaramdam na ng gutom. Hindi niya alam kung may bagyo ba ngayong araw. Nagtatrabaho siya sa isang publication company pero ni hindi niya nabalitaan man lang kung may bagyo o paparating. Masyado kasi siyang naka-pokus kay Anthony.Pero kabaligtaran niya ang lalaki. Dahil si Anthony, kay Analyn lang naka-pokus. Sana, kahit konting oras man lang sana ay mabigyan siya ng atensyon ng lalaking matagal ng minamahal. Sana…Hindi na alam ni Analyn kung gaano na siyang katagal nakatayo roon. Pakiramdam niya ay nanlalambot na siya. Wala naman kasing pwedeng maupuan sa harap ng bahay na ito ni Anthony. Nang sa tingin niya ay tatakasan na siya ng ulirat, saka may biglang dumating na sasakyan. Tinamaan pa ng ilaw nun sa mukha niya si Brittany. Agad na nagkaroon ng pag-asa ang babae, kahit na hindi pa siya sigurado na si Anthony na ang dumating. Parang biglang nawala lahat ng masama niyang nararamda
Nasa 25th floor ang opisina ng Blank. Inokupa nila ang buong palapag. Binayaran na ni Elle ang pang-isang taong upa sa buong palapag. Kaya kailangang kumita sila agad para mabawi na agad nila ang ibinayad sa renta.Maraming bisita ang nagpunta sa opening. Mga dating nakikilala ni Analyn sa Creatives, Inc. Mga dating naging kliyente at mga nakasalamuha sa pagdidisenyo. Humahalimuyak ang buong palapag sa dami ng mga ipinadalang bulaklak ng mga kakilala nila Analyn at Elle. Hindi rin nahihinto si Michelle sa pagre-register ng mga dumarating na mga bisita. At siyempre, hindi pwedeng wala roon ang Papa ni Analyn. Gusto ng babae na masaksihan ng Papa niya ang importanteng bagay na ito sa buhay niya.Hindi makakarating si Anthony. Pero para kay Analyn, okay na rin iyon. Ayaw niyang isipin ng mga tao na puppet lang siya ni Anthony sa maliit na negosyo na ito. Gusto niyang matanim sa isip ng mga tao na pinagpaguran niya ang kung anong meron siya ngayon.Hindi na nagulat si Analyn ng dumating
Masasabi ni Analyn na napakalaking bagay na galing siya sa Creatives, Inc.. Idagdag pa na nakuha niya ang pinakamataaas na award sa taunang pa-contest ng Philippine Designer’s Association. Naging madali para sa kanya ang pag-aayos ng bubuksan na design company. Idagdag pa nagkaroon siya ng mga koneksyon sa gobyerno magmula noong naupo siyang department head ng Design department at nanalo siya sa maraming design projects. Pinangalanan nila ang maliit na kumpanya nila ni Elle ng Blank. Ibig sabihin ay blanko, nagsimula sa wala. Naisipan ni Analyn na tawagan si Michelle at alukin ng trabaho sa kumpanya nila ni Elle. Matagal na rin naman ang babae sa ganoong industriya at mapagkakatiwalaan ito, kaya alam ni Analyn na magiging malaking tulong sa kanya ang kaibigan. [“Of course, I’m willing to help!”]“Pero hindi pa namin kayang ibigay ang sahod at benefits na kinikita mo sa Creatives.” [“Alam ko. Pero iba kasi kapag ikaw ang ka-trabaho.”]“Wala pang maipagmamalaki ang Blank.”[“So what
Nasa loob ng kotse sila Anthony at Analyn. Doon nila itinuloy ng paghahalikan kanina sa daan galing sa shop ni Hans. Nahihiya raw kasi si Analyn sa maaaring makakita sa kanila roon. Pero hindi lang basta halik ang ginagawa sa kanya ni Anthony doon. Nakatanggal ang ilang butones ng blusa ni Analyn, habang ang isang kamay ni Anthony ay nasa loob ng bra ni Analyn, sakop ang isang dibdib niya. “Anthony… kiss lang ang sabi mo…” kunwari ay pagrereklamo ni Analyn, “bakit may pagdukot ka pa diyan…”Nag-angat ng mukha niya si Anthony mula sa paghalik sa leeg ni Analyn, pero hindi niya inalis ang kamay niya sa dibdib ng asawa. Sa halip ay minasahe pa niya itong maigi, tinutukso ito. “My bad… ako nga pala ang natalo sa laro. Sorry… ano’ng gusto mong hilingin bilang premyo mo?” May naisip na kanina pa si Analyn, pero hindi niya agad nasabi kay Anthony dahil sa panghaharot nito sa kanya. “Tinatanong mo kanina kung bakit nasa bahay si Elle, di ba?” Sa halip na sagutin ang tanong ni Analyn, mu
Sa unang dalawang laro, tinuruan muna ni Anthony si Analyn. Sa ikatlong round, nagsimula na ang totoong laro. “Best of three? Best of five?” tanong ni Anthony. “Three lang!” “Wow, confident…”Tumawa lang si Analyn. Sa una at pangalawang round, nanalo si Anthony. “One more win at talo ka na. Makukuha ko na ang reward ko,” nakangiting sabi ni Anthony habang binabalasa ang mga baraha. “Dinaya mo ba ako?” tanong ni Analyn. “Excuse me? Bakit ko naman gagawin ‘yun? Kahit kailan hindi ako nandadaya sa mga kalaro ko.”“Hmp!”“Natatakot ka bang matalo kita? Magaling lang talaga ako.”“Natatakot lang ako sa reward na nasa isip mo.” Inirapan pa ni Analyn ang lalaki. “Kaya humanda ka ng matalo sa third round,” bigay babala ni Anthony.Tumaas ang isang kilay ni Analyn. “Hindi ka sure…”“Game,” sa halip ay sagot ni Anthony sabay ipinamahagi na sa kanilang dalawa ang mga baraha. Sinamang-palad na matalo si Anthony sa pangatlong round. “Haha! I told you… hindi ka sure…” malakas ang tawa na
“Anthony, tapos na ba kayo?” Biglang tumuwid ng tayo si Anthony at saka humiwalay kay Analyn. Naglakad ito papunta sa kurtinang nagsisilbing tabing ng kuwarto. Nakatayo roon ang matandang sumalubong sa kanila kanina. “Maraming salamat sa pagpapagamit ng lugar at mga tools, Uncle Hans.”Iwinasiwas ng matanda ang kamay niya, na parang sinasabi nito na ‘walang anuman’. Saka lang niya napansin si Analyn. Itinuro niya ang babae. “Kaano-ano mo ang magandang babaeng ito?”Biglang nakaramdam ng hiya si Analyn. Napaatras siya, alam niya na ang isasagot ni Anthony kahit hindi pa niya naririnig. Paano siya ide-deny ni Anthony? Ano’ng sasabihin nito? Na kaibigan lang siya? Girlfriend? Malabo ‘yun. Pero biglang hinawakan ni Anthony ang kamay niya at saka siya hinila palapit sa kanya. “I am married, Uncle Hans. And this is my wife.”Napamaang si Analyn. Hindi siya makapaniwala sa sinabi ni Anthony kaya napatingala siya sa lalaki. “Talaga ba? Nagpakasal ka na?” masayang tanong ni Hans, pagkat
Pinaningkitan ni Anthony ng mga mata si Analyn. Takot na umiling si Analyn at saka muling humakbang paatras. “Ayoko, Anthony. Hindi ako papasok diyan, uuwi na ko.”“Analyn, huwag kang makulit.” Pagkasabi nun ni Anthony ay inisang hakbang niya si Analyn at saka sinaklit ang babae sa beywang at saka walang hirap na binuhat paalis doon. Karga-karga ni Anthony si Analyn habang naglalakad sa pinaka loob ng shop.“Anthony! Ibaba mo ako! Ayoko! Ayokong magpa-tattoo!”Pagdating sa isang kuwarto, agad na isinara ni Anthony ang pintuan nun at saka mahinang ibinalibag si Analyn sa kama. Pinilit bumangon ni Analyn pero hinawakan agad ni Anthony ang braso ni Analyn at saka itinali iyon sa kama.“Anthony? Ano’ng ginagawa mo?!” Hindi sumagot si Anthony hanggang sa maitali niya pa ang isa pang kamay ni Analyn at ang dalawa pang binti nito. “Anthony!” Pero hindi pa rin siya pinansin ng lalaki, sa halip ay hinila nito ang kurtina roon kaya dumilim sa loob ng kuwarto. “Anthony… maawa ka, please…” k
Pagpasok sa loob ng bahay, tulala si Analyn. Nakatunghay si Anthony sa laptop niya ng napansin niya ang naglalakad na asawa. Ng nakita niya ang itsura nito, napahinto siya sa binabasa at saka tumayo, hinarang si Analyn. “Okay ka lang ba?” tanong niya sa babae. Sinalat pa nito ang noo nito. Pinilit ni Analyn ngumiti at saka ipinakita kay Anthony ang hawak na telepono. “Wala lang ‘to. May nabasa lang kasi akong balita na hinuli raw si Kaye kahapon dahil nagda-drugs daw siya.”Pansin ni Analyn na tila dumilim ang mukha ni Anthony, pero agad ding umaliwalas ang mukha nito. “Alam mo namang matindi ang kampanya ng Tierra Nueva tungkol sa droga. Kung talagang gumagamit siya ng droga, malamang na makukulong talaga siya,” sabi pa ni Anthony. “Pero hindi ba parang napala-coincidence?” tanong ni Analyn.Nahulaan ni Anthony ang ibig sabihin ng tanong ni Analyn. “It’s not me.” Agad namang na-guilty si Analyn, pilit niyang binabale-wala ang nasa isip niya kanina pa. “Sorry…” sabi niya at saka