CHAPTER 3

CHAPTER 3

ZHEN CHANG ZAI

Sa original na story, mayabang at abusado ang character ni Consort Zhen. Harap-harapan niyang iniinsulto ang empress tapos kung anu-ano pang paninira ang sinasabi niya sa emperor tungkol sa empress. Kaya habang binabasa ko ang story dati, gigil na gigil talaga ako sa kaniya. Jusko! Bakit napunta ako sa character niya?!

Napahilamos ako sa mukha ko dahil sa iniisip ko. Hindi ko na alam ang gagawin ko. Naiinis ako sa author!

"Zhen Chang Zai, ayos lang po kayo?" Nag-aalalang tanong ni Xue mula sa labas ng karwahe.

"Ayos lang ako," sagot ko.

Dahil sa pangangamusta niya sa akin ay bumalik ako sa realidad. Kasalukuyan kaming tutungo sa palasyo dahil ngayon na ang araw ng paglipat ko. Nalaman kong bukas pa ang pagdating ng mga Manchu kaya bukas ko pa makikita ang kapatid ko.

"Zhen Chang Zai, nandito na po tayo," sabi ni Xue at inalalayan akong bumaba.

"Mapa sa inyo nawa ang kapayapaan, Zhen Chang Zai," bati sa akin ng apat na eunuch.

"Salamat po...?" Tugon ko sa pinaka-leader nila.

"Ah! Ako po si Shan Gonggong, Zhen Chang Zai," pagpapakilala nito.

"Nasaan tayo ngayon?" Tanong ko.

"Nasa side gate po tayo, Zhen Chang Zai. Ang empress lang po ang pwedeng dumaan sa front gate," magiliw nitong sagot.

"Shan Gonggong, saan ang magiging tuluyan niya?" Tanong naman ni Yuan Nuzi.

"Sa Jingyang Gong." Sagot nito.

"Zhen Chang Zai, ako po si Xiao-Yong. Sumunod po kayo sa akin," sabi ng isa sa kanila.

(Xiao: They put it at the beginning of the name of low-ranked eunuchs, meaning "Little".)

Sumunod na kami ni Xue sa kaniya papunta sa sinasabing Palace of Great Brilliance.

[The way that I will describe the palace is purely fictional and is not based from the original layout and structure of the building.]

"Napakaganda po dito sa palasyo, Zhen Chang Zai." Namamanghang tugon ni Xue habang pinagmamasdan ang paligid.

"Oo. Makikita mo ang kulay pula at dilaw sa bawat sulok. Ang pula ay nangahuhulugan ng kasiyahan at lupa naman ang dilaw. Hindi lang ang palasyo ang maganda, pati ang kahulugan nito, kasiyahan sa lupa," masaya kong tugon.

"Nakakamangha po ang kaalaman niyo, Zhen Chang Zai, kahit apat na taon na po akong naglilingkod dito sa palasyo ay ngayon ko lang po nalaman ang kaalam na 'yan," sabi ni Xiao-Yong.

"Maliit na bagay. Pagbabasa lang 'to sa mga libro," sagot ko.

"Pero kahit po ang simpleng dunong sa pagbabasa at pagsusulat ay isa na pong malaking bagay," sabi naman nito.

Napahinto ako sa paglalakad dahil sa sinabi niya. Sa biglaan kong paghinto, ang akala niya siguro ay nagalit ako sa sinabi niya kaya dali siyang lumuhod at humingi ng tawad.

"Hindi ko po sinasadya ang sinabi ko, Zhen Chang Zai! Patawarin niyo po ako!" Turan nito.

Ngayon ko na-realize kung gaano kahirap ang buhay ng mga tagapaglingkod dito, gaya na lang ang maparusahan sa mga bagay na ganito kaliit. Sa drama palang ay naaawa na ako sa kanila, tapos ngayon personal kong nakikita to.

"Tumayo ka. Hindi ako galit sa'yo," nakangiting tugon ko rito para mabawasan ang kaba niya.

"Kung hindi po kayo galit ay bakit po kayo huminto, Zhen Chang Zai?" Tanong nito habang nakaluhod pa rin.

"Naisip ko lang na tama ka. Malaking bagay na ang dunong sa pagsusulat at pagbabasa. Napahanga mo ako sa pananaw mo sa buhay, kahit hindi dapat na lumuhod ka sa akin dahil wala ka namang ginawang masama," sagot ko.

"Maraming salamat po, Zhen Chang Zai! Hindi po dapat sa akin ang ganitong papuri!" Sagot nito bago muling tumayo.

"Ihatid mo na ako, Xiao-Yong," sabi ko rito.

"Opo."

---

"Dito na po tayo. Ito po ang Jingyang Gong," sabi ni Xiao-Yong.

Pumasok kami sa loob nito at binati ng anim pang tagapaglingkod. Tatlong eunuch at tatlong maid.

"BINABATI PO NAMIN KAYO, ZHEN CHANG ZAI!"

"Tumayo kayo," utos ko.

"SALAMAT PO, ZHEN CHANG ZAI!" Sabay-sabay nilang tugon at tumayo.

"Kailangan ko na pong mauna, Zhen Chang Zai," paalam sa akin ni Xiao-Yong.

"Xue," pagtawag ko rito.

Nilabas nito ang isang tael ng pilak at binigay ito kay Xiao-Yong.

"Maraming salamat po! Asahan niyo po ako sa hinaharap!"

"Mauna ka na," sabi ko sa kaniya.

Tumungo ito sa akin bago tuluyang umalis.

"Zhen Chang Zai, binabati po namin kayo. Ito po ang Jingyang Gong. Hayaan niyo pong ihatid namin kayo sa magiging tuluyan niyo," sabi ng isa sa mga eunuch.

Sumunod na kami ni Xue sa kaniya habang nakasunod rin ang iba pang mga tagapaglingkod sa amin. Pumasok kami sa isang silid at tumambad sa akin ang napakagandang living room. Punung-puno ito ng mga mamahaling gamit at masasabi mong mataas ang kaledad ng bawat bagay.

Napatingin ako sa kanang kwarto kung nasaan ang kama. Sa kaliwa naman ay kung nasaan ang kainan.

"Ito po ang Main Chamber, dito po kayo tutuloy. May dalawa pa pong silid sa silangang parte ng palasyo at pareho po itong bakante. Sa kanlurang bahagi naman po ay may isa pang silid, katabi nito ang silid naming mga tagapagsilbi. Sa likod po ng aming silid ay doon matatagpuan ang lagayan ng mga gamit at mga pagkain. Ang kusina naman po ay katabi ng hardin sa timog na bahagi. Ang silid pong tutuluyan niyo tuwing tag-araw ay nasa tabi rin po ng hardin. 'Yon lamang po, Zhen Chang Zai." Paliwanag sa akin ng eunuch.

Umupo ako at sabay-sabay na lumuhod ang mga tagapaglingkod.

"Hayaan nyo po kaming magpakilala," sabi ng isang maid na nasa unahan

"Ako po si Xing-Su. Ako po ang Head Eunuch dito sa Jingyang Gong," pagpapakilala ng lalaking nag-e-explain sa'kin kanina.

"Ito po si Xiao-Cong," turo niya sa isang eunuch na maliit at may singkit na singkit na mata.

"Ito naman po si Xiao-Daquan." Ito namang isa ay may matikas na tindig at matipunong pangangatawan.

"Ang huli naman po ay si Xiao-Dong." Masasabi kong may itsura siya pero wala na akong makitang ibang espesyal sa kaniya.

"Ako naman po si Ying Yan. Ako po ang Head Maid ng palasyong ito," pagpapakilala naman ng maid na nasa unahan kanina.

"Siya po si Zhi," pagpapakilala niya sa isa pang katulong na may magandang tikas at makikita mo sa kaniya ang salitang "confidence".

"Ito po si Fen," turo naman niya sa isang masasabi mong pasok sa standard na "cute" dahil sa kaniyang matatabang pisngi.

"Ang huli naman po ay si Hai."

Huminga muna ako ng malalim bago magsalita. "Ngayon, ako ang bago niyong amo. Kapag ginawa niyo ng maayos ang trabaho niyo sa akin ay asahan ninyo ang gantimpala mula sa akin, ngunit kapag sinubukan niyo ay alam na ninyo ang mangyayari sa inyo."

Jusko! Nagsasalita lang ako pero grabe nginig ko! E sinunod ko lang naman yung mga sinasabi ng mga concubine sa mga drama.

"ASAHAN NIYO PO KAMI, ZHEN CHANG ZAI!" Sagot ng mga ito.

Tumingin ako kay Xue at isa-isa niyang binigyan ng pilak ang mga ito.

"SALAMAT PO!"

Tumayo ako at agad na inalalayan ni Xue.

"Napagod ako sa biyahe kaya magpapahinga muna ako. Bumalik kayo sa mga dating ginagawa niyo." Sabi ko sa kanila.

Pumasok na kami ni Xue sa loob ng kwarto. Pagkatapos ay umupo ako sa kama at pinagmasdan ang paligid.

"Nagustuhan niyo po ang lugar na 'to?" Tanong ni Xue.

"Lahat ng bagay ay mahal at mataas ang kaledad. Ang isang gamit ay maaaring magpakain ng ilang pamilya. Lahat ng gusto ng isang babae ay makikita mo sa lugar na ito. Ano pang mahihiling ko?" Tugon ko.

"Pero bakit tila hindi po kayo masaya?"

"Iniisip ko lang ang aking ama at mga kapatid," sagot ko.

Pero hindi naman talaga sila ang dahilan. Iniisip ko kung bakit kailangan ko pang mapunta dito at maging si Zhen. Natatakot rin ako na baka magkamali ako at matulad sa kaniya. Ayokong maging dahilan ng pagkasawi ng isang tao, dahil ang mga magulang namin ay namatay rin dahil sa akin.

"Naiintindihan kita, Lady Zhen," sagot nito.

"Xue, pakitawag si Ying Nuzi. May itatanong lang ako," utos ko rito.

Naalala ko kasi na bakante ang ibang mga silid at ako ang gumagamit ng Main Chamber. Ibig sabihin ay wala akong ibang kasama. Pagkabalik niya ay kasama na niya ito.

"Ano pong maitutulong ko?" Tanong nito.

"Pwede ko bang maitanong kung bakit ako lang mag-isa rito?" Tanong ko pabalik.

"Zhen Chang Zai, bago po kayo ay si Li Lifen Gui Ren po ang nakitira rito. Pero noong nakaraang buwan lang po ay pinayagan po siyang lumipat ng emperor ng palasyo, kasama po si Fan Ehuang Gui Ren na kaniyang matalik na kaibigan sa Palace of Gathering Essence. Kaya po ngayon ay kayo lamang po mag-isa rito," paliwanag nito.

"Wala na ba akong ibang makakasama? Diba bukas pa darating ang mga Manchu at sa isang araw naman ang mga Mongolian? May darating pa ba?" Tanong ko.

Umaasa akong makakasama ko ang kapatid ko.

"Wala po, Zhen Chang Zai." Sagot nito na nakapagpalungkot sa akin.

Bakit ako lang mag-isa dito? Nakakainis naman!

"Pwede ko bang malaman sino ang naglagay sa akin dito?" Tanong ko.

"Ang empress po," sagot nito.

Malamang. Siya ang namamahala sa harem kaya sira rin ang makakapagsabi kung saan ako tutuloy.

Ah! Oo nga!

Ganito rin sa novel! Bakit ba nakalimutan ko na naka-align nga pala kami sa story?

Ayon sa pagkaka-alala ko ay nilagay siya ng empress dito dahil dating library ang lugar na ito. Mahilig kasi magbasa dati si Consort Zhen.

"May nasabi ba ang empress tungkol sa paglipat ko dito?" Tanong ko.

"Wala po, Zhen Chang Zai," sagot nito.

Huh? Bakit ganun? Ang alam ko pinapasabi noon ng empress kay Conzort Zhen na kaya siya nilagay dito ay para makapagbasa ng mga libro. Nagbago ba ang story?

"Ying Nuzi, matagal ka na dito?" Tanong ko.

"Huwag niyo na po akong tawaging Ying Nuzi, Yan na lang po." Sabi nito.

"Hindi po. Alam ko pong nakakatanda po kayo sa akin kaya kailangan ko po kayong galangin." Tugon ko.

"Naging tagapaglingkod na rin po ako ng ibang mga concubine sa loob ng maraming taon. Sa pagkakataong ito, kinagagalak kong paglingkuran kayo." Sabi nito at tumungo.

"Ying Nuzi, pwede ko bang makita ang storage room?" Tanong ko.

"Sumunod po kayo," sagot nito.

Muli akong inalalayan ni Xue at sumunod kay Ying Nuzi.

"Ito po, Zhen Chang Zai." Sabi nito at binuksan ang pinto.

Pumasok kami sa loob at tinignan ang mga nakalagay dito. Pero iba sa story na nabasa ko, walang kahit na isang aklat dito.

"Ying Nuzi, diba dating library ang palasyong to?" Tanong ko.

"Opo. Pinaalis po ng empress ang mga libro dahil hindi daw po kayo mahilig magbasa. Nasa iba't-ibang library po ngayon ang mga aklat."

Weird. Ang weird! Bakit baliktad ang nakasulat sa libro at nangyayari ngayon?

"Gusto ko na munang magpahinga," stressed kong tugon.

---

Hindi ako makatulog.

Kanina ko pa iniisip kung ano na ba talagang nangyayari. Bakit baliktad? Mali ba ko ng pagkakaalala o nagbago lang talaga? Nalilito na ko! Bakit kasi kailangan pa kong mapunta dito? Sumasakit lang ulo ko.

"Hindi ka makatulog?"

Sa sobrang bigla ko ay napa-upo ako sa kama at agad na tinignan kung saan nanggaling ang boses.

"Hindi ka na ba nasanay sa akin? Lagi ka na lang nagugulat." Natatawang tugon ng isang puting lobo.

"Author?" Tanong ko.

"The one and only," sagot nito.

Dati ay phoenix at puting leon. Ngayon naman ay puting lobo? Anong trip nito?

"Wala lang. Gusto ko lang na paiba-iba. Ang boring naman kung iisa lang form ko diba?" Sagot nito.

"Bakit ka na naman nandito?" Nabwibwisit kong tanong.

"Nandito na nga ako para kausapin ka kasi di ka makatulog tapos susungitan mo ko?"

"Ayos lang na hindi makatulog. Huwag ka lang makita."

"Sigurado ka? Sasabihin ko pa naman sana kung nabago yung story or what." Sabi nito.

"Anong nangyayari?" Tanong ko.

"Akala ko ba ayaw mo akong makita?"

"Tigilan mo ko. Basta. Sagutin mo na lang."

"Hindi mo pa nababago kahit katiting sa story ko. Lahat ng nangyayari ngayon ay totoong nangyari sa original. At ang lahat ng naaalala mo tungkol sa story ay tama." Sagot nito.

"Kung tama at wala pang nababago... Bakit baliktad?" Tanong ko.

"Baliktad nga ba?" Tanong naman nito pabalik sa akin bago tuluyang maglaho.

Pagkalaho niya ay naramdaman ko na agad ang pagkaantok at mabilis na nakatulog.

---

"Ang ganda niyo po talaga, Zhen Chang Zai," nakangiting tugon sa akin ni Xue habang inaayusan ako.

"Bolahin mo pa ako uli, isang buwan kang walang sweldo," sagot ko.

"Kahit pa po habangbuhay akong walang sahod basta masabi kong maganda kayo ay ayos lang," sagot naman nito at inilagay sa buhok ko ang lotus flower.

Tinignan ko ang sarili ko sa salamin. Naka-bun ako habang may lotus flower na nakalagay sa buhok ko. Kulay pink din ang damit ko na may burda ng lotus. Maging ang sapatos ko ay may disenyo rin ng lotus. Hindi ko alam bakit nagustuhan ko bigla ang lotus pero hindi naman ako nagtataka kasi maganda naman.

"Zhen Chang Zai, nandito po si Hui Hai Gonggong. Si Hui Gonggong po ang Head Eunuch sa Palace of Earthly Honor, ang palasyo po ng Ai Huang Gui Fei Niangniang," sabi sa akin ni Xing-Su Gonggong.

"Papasukin mo siya." Sabi ko.

Lumabas ako sa kwarto at umupo sa sala. Pagka-upo ko ay pinapasok naman ni Xing-Su Gonggong si Hui Gonggong.

"Mapa sa inyo nawa ang kapayapaan, Zhen Chang Zai!" Bati nito sa akin.

"Tumayo ka. Anong sadya mo?" Tanong ko.

"Salamat po, Zhen Chang Zai. Nandito po ako para ibigay ang regalo sa inyo ni Ai Huang Gui Fei Niangniang. Tanggapin niyo po sana," tugon nito.

Pumasok ang tatlong eunuch at inabot ang mga regalo sa tatlo ko pang mga katulong. Ang iba naman ay inilapag nila sa lamesa.

"Salamat sa pagpunta dito at ipa-abot mo rin sana ang pasasalamat ko kay Ai Huang Gui Fei Niangniang."

"Sana po magustuhan niyo ang mga regalo," tugon nito.

"Dahil alam kong mapagbigay ang kamahalan ay tiyak na magugustuhan ko ang regalo niya," sagot ko rito at tumingin kay Xue na nagbigay naman ng pilak kay Hui Gonggong.

"Maraming salamat po. Mauna na po ako, Zhen Chang Zai," paalam nito at umalis.

"Ang dami po nito, Lady Zhen," sabi sa akin ni Xue.

"Ying Nuzi, itabi niyo po tong lahat sa storage room at itala niyo po kung kailan at sino ang nagbigay," utos ko rito.

"Opo," sagot nito.

"Xue, anong oras na?" Tanong ko.

"Ika-siyam po ng umaga," sagot nito.

"Anong oras tayo nakarating kahapon?" Tanong ko.

"Sa pagitan po ng ika-walo at ika-siyam ng umaga."

"Xing-Su Gonggong!" Tawag ko rito.

Nagmadali naman itong pumasok dahil sa biglaan kong pagtawag.

"Bakit po?"

"Kilala mo ba si Baturu Ilha?" Tanong ko rito.

"Opo."

"Alam mo ba kung saang palasyo siya nilagay?" Tanong ko.

"Hindi po. Ang alam ko po ay alam po ni Xiao-Cong. Hayaan niyo po akong tawagin siya."

Umalis ito at bumalik kasama ang maliit na si Cong.

"Zhen Chang Zai, si Baturu Da Ying po ay nasa Palace of Pearl Jade," sagot nito.

"Palace of Pearl Jade?" Tanong ko.

"Dati po yung tanghalan. Dahil po malayo 'yon sa tuluyan ng emperor ay bihira lang itong magamit at ginawa na lang bilang isang tuluyan dito sa harem." Paliwanag ni Xiao-Cong.

"Samahan mo kami ni Xue papunta roon." Utos ko.

"Pero po..."

"Ano?" Tanong ko.

"Ang alam ko po ay malas po ang lugar na 'yon. Zhen Chang Zai, pag-isipan niyo po ang pagpunta roon," sabi nito sa akin.

"May malas at swerte sa mundo, pero ikaw pa rin ang makakapagsabi kung ano ang magiging kalagayan mo sa hinaharap," sagot ko.

"Sumunod po kayo." Sagot nito.

Wow. Bilis kong nabago isip niya ah?

Sumunod kami sa kaniya at habang patagal kami ng patagal naglalakad ay tila mas lalong nagiging malungkot at tahimik ang atmosphere sa lugar na pupuntahan namin.

"Nandito na po tayo," sabi ni Xiao-Cong.

Pumasok kami sa loob ng Palace of Pearl Jade at sinalubong kami ng isang katulong.

"Mapa sa inyo nawa ang kapayapaan, Zhen Chang Zai," bati nito.

" Saan tumutuloy si Baturu Da Ying?" Tanong ko.

"Sa silangang silid po," sagot nito.

"Dalhin mo ko kung saan 'yon," utos ko.

"Dito po."

Sumunod na kami sa kaniya at nakita ang kapatid ko na umiinom ng tsaa.

"Baturu Da Ying, nandito po si Zhen Chang Zai," sabi ng katulong.

Agad na napatayo si Ilha Meimei at sinalubong ako. Akmang tutungo pa siya sa akin pero pinigilan ko na siya.

"Huwag kang tumungo sa akin, Ilha Meimei. Huwag mong pansinin ang mga batas dito sa harem kapag magkasama tayo." Sabi ko sa kaniya.

"Kamusta ka, Sheng Jiejie?" Tanong nito sa akin.

Pumasok kami sa loob at pinaghanda ako ng tsaa ng katulong niya.

"Mabuti ako. Paano ka?"

"Mabuti ako dahil kasama ko ang dowry maid ko na si Wan at ang bago kong maid na si Yu Yan," sagot naman niya.

Tinignan ko ang kwarto niya at masasabi kong maganda rin ito pero pakiramdam ko ay parang may mali.

"Sino yung katulong na sumalubong sa akin kanina?" Tanong ko.

"Si Yu Yan."

"Nasaan si Wan?"

"Nagluluto siya ngayon," sagot nito.

"Dito ka ba talaga sa East Chamber nilagay?" Seryosong tanong ko sa kapatid ko.

"O-oo naman," nauutal nitong sagot.

"Xue," tawag ko sa katulong ko.

"Ano po?"

"Tawagin mo si Wan," utos ko.

"Opo," sabi nito at umalis.

"Sheng Jiejie, bakit gusto mong makita si Wan?" Tanong niya sa akin.

"Roxanne, kailan ka pa natutong magsinungaling sa akin?" Tanong ko.

"Hindi naman ako nagsisinungaling, ate." Depensa niya.

"When a person walks, he leaves traces and when a bird flies it leaves feathers," sagot ko sa kapatid ko.

"Zhen Chang Zai, ito na po si Wan," sabi ni Xue at tinuro si Wan na nasa likod niya.

"Saan mo nakita si Wan?" Tanong ko.

"Sa storage room po," sagot ni Xue.

"Kailan pa naging kusina ang tambakan?!" Galit kong tugon sa kapatid ko.

"Ipakita mo ang kamay mo!" Ma-awtoridad kong tugon.

Dahil sa takot ay kusa niyang nilabas ang mga kamay niya na puno ng alikabok.

"Dumi ng uling ang dapat kong makita at amoy ng usok ang dapat nahahagip ng ilong ko. Pero bakit puro alikabok lang ang nakikita ko?" Tanong ko.

Tinignan ko ang kapatid ko na kasalukuyang nakayuko.

"Magsabi ka ng totoo!"

"S-Sheng Jiejie... Hindi talaga dito ang silid ko ngunit pinaalis ako sa orihinal kong silid." Sagot niya.

"Sino?"

"Si Batkhaan Oyuunchinmeg Da Ying," mahinang sagot nito.

"Nasaan siya?" Tanong ko.

"Sa original na chamber ko. Sa Main Chamber."

"Wan, sampalin mo ng malakas ng limang beses ang sarili mo. Parusa dahil hindi mo naipaglaban ang mistress mo," utos ko.

"Kasalan ko. Kasalanan ko." Paulit-ulit niyang tugon habang sinasampal ang sarili niya nang malakas nang limang beses.

"Baturu Da Ying," pagtawag ko sa kapatid ko ng formal para malaman niyang galit talaga ako. "Dalhin mo ko sa Main Chamber."

"Opo, Sheng Jiejie," sagot nito at nauna.

Sumunod kami sa kaniya at panibagong katulong naman ang bumati sa akin.

"Mapa sa inyo nawa ang kapayapaan, Zhen Chang Zai," magalang nitong bati sa akin ngunit tinarayan lamang nito kapatid ko.

"Nariyan ba si Batkhaan Da Ying?" Tanong ko.

"Opo. Sasabihin ko pong andito kayo," sabi nito at pumasok sa loob.

"Sheng Jiejie, hindi mo naman kailangang gawin to," sabi ni Baturu Da Ying.

"Ano bang ginagawa ko?"

Muling lumabas ang katulong at masayang sinalubong ako.

"Zhen Chang Zai, pumasok po kayo," magiliw nitong tugon sa akin at inanyayahan ako sa loob.

Pumasok ako sa loob at binati ni Batkhaan Da Ying.

"Mapa sa inyo nawa ang kapayapaan, Zhen Chang Zai," bati nito sa akin at tumungo.

Inikot ko ang paningin ko sa kwarto niya- I mean ng kapatid ko. Halatang hinanda talaga ito para sa titira dito.

"Batkhaan Da Ying, anong kwarto ang para sa'yo?" Tanong ko rito.

"Ang M-Main Chamber." Nangangalay nitong sagot.

PAK!

"Mayabang ka sa tingin mo ay mababa sa'yo pero halos sambahin mo kapag mataas naman sa'yo. Modesty benefits, arrogance hurts," tugon ko rito.

Sa sobrang lakas ng sampal ko sa kaniya ay natumba siya at kita ko pamamakat ng palad ko sa mukha niya.

"S-Sino ka para sampalin ako?! Anak ako ng Vice Minister of Works!" Turan nito.

[Minister of Works: In charge of government construction.]

"Anak ako ng Minister of Personnel!" Sagot ko. "Kahit na gaano pa kataas ang pinanggalingan mo, mababa ka dito! Huwag kang magmalaki sa akin!"

"Xue!" Tawag ko.

"Bakit po?"

"Tulungan mong tumayo si Batkhaan DA YING." Pagdiin ko sa posisyon niya.

Aalalayan na sana niya nito pero hinampas nito ang kamay niya. "Bitiwan mo ko! Kaya kong tumayo!"

"Xiao-Cong!" Tawag ko sa eunuch.

"Ano po?"

"Tulungan mo sila Batkhaan Da Ying at Baturu Da Ying na lumipat sa TAMA nilang silid. Walang magkakamali!" Utos ko.

Lumabas na ko at nakita ang kapatid kong gulat. Malamang ay narinig nito ang lahat ng sinabi ko maging ang pagsampal ko.

"Sabi mo sa'kin, kapag napunta ako sa ganitong mundo ay hindi ako mabubuhay. Sa tingin ko ay ikaw ang hindi tatagal. Simpleng kwarto lang ay hindi mo pa naipaglaban? Paano mo ipaglalaban ang buhay mo sa harem? I'm very disappointed," tugon ko.

Nilagpasan ko na siya at inalalayan na ko ni Xue sa paglalakad pagbalik sa palasyo ko.