CHANDRIA "Bilisan mo! Bumihis ka na't aalis tayo!" Bulalas ko nang makarating kami ng mansyon. Sinamaan ako ng tingin ni Nicola. "Ano'ng sinasabi mo? Hind pa ako nakakarating sa loob pinaalis mo na ako?""Pupunta tayo sa bahay ko!" Patatahimik ko sa kanya.Hindi siya kaagad na ka-react nang nagsipagtakbuhan ang talong bulilit. Hinila pa ni Liam ang slacks niya. Naasar siyang winaksi ang maliit ng kamay ng anak. "Maghinay-hinay ka, delicate pa ang kamay n'yan. Baka mamaya may fructured na,"singhal ko na kinapangit ng mukha niya."Don't overthink. Hindi ko intensyon baliin ang kamay ng anak ko,"aniya saka humalukipkip. "And what are gonna do at your house?"Inangatan ko siya ng panga. "Gusto ka makilala ng parents ko. Pumunta ako rito na hindi ka pinakilala kaya sinumpong sila at ayaw akong pansinin.""Eh, ngayon magbabayad ka ng kasalanan mo. Pwede ba sa ibang araw na lang. Busy pa ako ngayon,"pagdadahilan niya.Nilapitan ko siya para tiningnan ng deretso sa mata. "Liar!" sinigawan
CHANDRIABumangon ang huwesyo ko sa kalangsing ng kubyertos sa plato. Nasa dining room kami, pero nasa bakanteng wooden chair ang atensyon ko. Gaya ng dati, our dinner is never just a meal; it's an interrogation, a debate, and sometimes, a full-on trial. Nakaupo ako sa tabi ni Nicola. Ang numero unong dapat suportahan bago pa dumugo ang ilong. Bumaling ako sa mga magulang ko. Nakahinga ako ng maluwag nang mapansin na pormal ang suot nila. Halatang kagagaling sa trabaho. Sumasabog ang angas ng dalawang political workers, si Ezekiel na dinidiin ang paghiwa ng steak at si Kaelum na umaalab ang mata sa pagngunguya ng lettuce. Samantala si Atlas, nagdi-daydream. Ang nag-iisang relax, malamang iniisip ang palayan at bakahan. Sinipat ko si Marga, ang lawyer naming ampon na may matulis na titig."So, Nicola, how exactly did you meet our Chandria?" Usisa ni Dad, nasa himig ang kuryosidad at may kaunting pagbabanta.Nicola's lips twitched in what I kew was an attempt at a polite smile. "We mee
NICOLAI stepped out of my office, adjusting my ties as my eyes scanned the room from Chandria. Wala siya sa desk niya. Nakapagtataka. Nasaan kaya si Bendita? Nasa ilalim na parte pa rin ng utak ko ang naganap na dinner noong nakaraan. Muntik ako maputulan ng hininga, hayok sa politica ang mga taong kaharap ko at ang wi-weird nila lalo ang bunsong kapatid ni Chandria. Pinipilit talaga akong sumama at mag-araro sa probinsya. Amp*ta, tingin niya sa aking farmer. Kung hindi lang ako ama ng triplets ay malamang nasuntok ko na.Sa gayong pag-iisip nang maalala kong inutusan ko siya para magpa-photocopy. Right. Of course. Taas noo akong dumiretso sa copy room, at doon ko siya nahagip. Nanliit ako sa suot niyang short shirt, tinutukso ba niya ako? Tila nasasabik akong silipin kung ano ang kulay ng panty niya. Sayang wala akong dalang salamin. Tatawagin ko sana kaso di natuloy nang may bastardong lumapit sa kanya. Ang taong pusit na makintab parati ang buhok at walang ginawa kundi manlandi.
NicolaIt wasn't my first time in L'Amore VIP Night Club, but to night it felt different. Naging perpektong lugar ang may malamlam na liwanag at maingay na palagid para sa business transaction na di ginagawa sa nakatirik na araw. Pinulupot ko pataas ang laylayan ng longsleeve ko. Nadama ko ang init ng katawan matapos tumungga ng tatlong shot ng Tequila."Nakapanibago, pati taste mo sa alak ay umiba. Malaki talaga ang epekto ni Chandria sa'yo,"yumukod na saad ni Paolo para marinig ko.Paolo Llenares, my ever-loyal friend, and casino-mate. Ang nag-iisang nakakaintindi sa kalokohan ko. Ang nakakakilala sa lahat ng babaeng ma-involve sa kama ko. Ang tanging nakakasundo ko sa lahat ng underground transaction ko.Inangat ko ang isang kilay. "Sakit sa pwet ang babaeng iyan. Wag mo na ipaalala sa akin,"sabi ko saka tinungga ang alak. Napasingkit ako sa pait at init na hatid nito."Nic, they're eager to finalize the deal. Pero mag-iingat pa rin tayo may haka-hakang ipalaglag tayo,"pambabago ni
CHANDRIA Naalimpungatan ako mula sa pagkatulog, tila ginising ako ng isang masamang pangitain. Nakatulog ako pero blangko ang panaginip ko. Biglang binayo ang dibdib ko sa masamang kutob. Bumangon ako at pumunta sa kusina. Umiinom ako ng tubig nang sinipat ang glow in the dark na wall clock. Mag-a-alas dos ng madaling araw. Tinunton ko ang daan pabalik sa kwarto nang marinig ang mabibigat na yapak mula sa sala. Wari'y hinihila ang katawan, iyong tipong nasa horror film na mga multong nagpaparamdam na may hila-hilang kadena. Tumindig ang balahibo ko, tinakasan ng tapang at lalong bumilis ang tibok ng puso. Gusto kong tumakbo pero nanghina ang tuhod ko."Chanie, i-ikaw ba 'yan?" Umalingawngaw ang naglalahong pagak na boses ng lalaki. Titili sana ako nang matukoy ang may-ari 'non."Susmaryusep, Nicola! Tinatakot mo pa ako..." di ko natapos nang binuhay niya ang ilaw.Napaawang ako ng bibig matapos siyang matanaw na habol ang hininga, tagatak ng pawis ang basang-basa na shirt at duguang
CHANDRIA "Ano? Papasok ka o hindi?" Nagising ako sa tanong ni Nicola. Lumutang ako sa alapaap nang maalala ang nangyari sa'min kahapon.Nasa loob siya ng elevator kasama ang ilang empleyado. Natememe naman ako sa harap niya. Hindi masara-sara ang pinto ng elevator dahil sa'kin."A, e,i..." ano ba 'yan! Napapa-aeiou ako ng di oras. Samantala siya, parang di guilty sa ginawa kahapon. Pinatawad ko sa isipan ko dahil nadala siya sa alak at di na ako nagtanong kung saan niya kinuha ang dugo sa katawan niya.Imbes na sumagot ay tinaasan niya ako ng kilay. Napansin kong nainip ang iba sa likuran niya. Kung hindi niya ako sekretarya malamang binulyawan na ako."Mauna na kayo, Sir. Siguro overloaded na rin,"rason ko.Akma akong umatras nang may babaeng bumangga sa'kin. Natataranta siyang tumakbo sa loob ng elevator kaya hindi ako nakita at sa kasamang palad ay nadamay ako. Tumalsik ako sa loob at tyempong kay Nicola ako nadapo. Nahalikan ko ang leeg niya at napakapit siya sa beywang ko. Nagw
NICOLA Sarap sipain ng mga gamit sa loob ng silid ko. Umuwi akong malungkot kahapon dahil nahuli ako ni Chandria na nakipaghalikan kay Deborah. Nadala ako ng init at inis sa kanya noong isang araw. Wala akong ideya na bibisitahin ako ni Deborah para maningil. Hindi lang pera gusto niya pati ang init ko sa katawan. Balak kong pagtabuyan kaso inakit niya ako.Di man sabihin ni Chandria pero lantad sa mukha na galit siya. Sinikap kong akitan siya sa mga bulaklakin kong mga salita, ewan ko kung ano ang pumasok sa loob ko. Bigla akong naakit sa kanya at gusto ko siyang maging opisyal na asawa. Ang problema ay sinira ng malditang babae. Ang hirap suyuin ng ina ng triplets saka di ako marunong manligaw.Where should I ask some advice? Lahat ng pinsan ko ay sablay sa mga babae: si Mikhael na iniwanan ng girlfriend, si Phoenix na nagpa-shotgun marriage, si Kendrix na mas babaero sa akin at si Beau na cold-hearted sa asawa niya. Sinamaan ko ng tingin ang sarili kong repleksyon sa salamin mata
NICOLAKapagkuwan ay nakaupo ako sa mesa na may marangya at busilak na puting mantel. Nasa five-star restaurant ako at dito gaganapin ang negosasyon, nabwesit ako kasi pagbabayad lang may ritwal pa. Galit ako sa sarili ko dahil nagpadala sa kahibangan ni Deborah. Niluwagan ko ang necktie, sariwa pa sa alaala ko ang paraan ng paghila ni Chandria nito. Kanina pa ako naghihintay rito, at unti-unting numinipis ang pasensiya ko sa tagal niya. Nababagot akong sumandal, ginala ang tingin sa marangyang silid. Naingayan sa mga tao at kalansing ng mga kubyertos sa pinggan. My jaw tightened as I gazed on the black leather folder on the table—10 million pesos in a crisp cheque.Kapagkuwan ay dumating siya.Rumampa si Deborah na parang siya ang may-ari ng lugar, hapit na hapit sa katawan niya ang suot na black dress. Her hair was styled in an updo, deliberately messy yet flawkeess. As always, she wore that smug, flirty expression I loathed—her lips painted a venomous red."Nicola,"pasimula niya n
NICOLA Pumasok ako sa La Nuit VIP Night Club. Alas dyes ng gabi at abala ang mga suki ng club sa paglabas-masok. Naningkit ako sa kumikislap na mga ilaw na may mga kulay pula, asul at dilaw na umaagaw. Ramdam ng kalamnan ko ang humahaplos na malakas na tugtug ng musika na sumasabog sa dingding na hinaluan ng bulungan ng mga kliyente Dumapo sa ilong ko ang amoy magkahalong amoy ng pabango, usok at alak.I stepped in, my eyes scanning the room, kabisago ko ang bawat detalye at pasikot-sikot sa club na parang mapa sa utak. Nandito ako para sa isang rason, ang manmanan si Artemio. Binabalak kong ipadakip siya sa police ngayong gabi kaya sinadya akong hindi isama ang aking bodyguards pero konektado ako sa pulisyo at sa isang pindot ko'y darating sila agad. Binigyan ko ng trabaho si Paolo na bantayan niya ako at siguraduhing mapagtagumpayan ang entrapment operation.Pagod na ako sa pagba-blackmail niya. Hindi habambuhay na mahing principal sponsor niya ako para lamang iligtas at maitago an
CHANDRIASa sumunod na araw, pumunta ako sa mall upang bumili ng regalo para kay Nicola. Magpapasko na't malapit na ang birthday ng kambal. Mag-a-apat na taon na pala sila, eh parang kailan lang kami lumipat sa mansyon ni Nicola. Nasa jewellery shop ako nang mabangga si Autumn. Halos dalawang buwan kaming di nagkita at sa group chat lang kami nagbo-bonding. "Is that you, Chandria?" Gulat niyang bati.Abot tenga ang tawa ko na sinalubong siya ng yakap. "It's been a long time! Kamusta ka na?"Matamis siyang ngumiti habang hinamas-himas niya ang likod ko. "Look!" Nilahad niya ang kamay para makita ko ang kumikinang niyang diamond ring."Nag-propose na si Yong sa'yo?! Finally, natauhan din!" Sabi ko na napatutup ng bibig.Kinikilig kaming tumalon-talon at nagyakapan ulit. "Congratulations, Besh! I'm very happy for you!"I can't believe this college friend of mine is finally getting married! Kapagkuwan ay pumunta kami sa fast food para magmeryenda. Malapad ang mga ngiti namin nang nilap
CHANDRIA Minulat ko ang mga mata nang tumama ang liwanag ng sumisikat na araw sa umagang ito. Bumangon ako, kasabay ng pagngiti nang makitang nakaupo sa dulo ng kama si Nicola. Bahagyang nakakurba ang likod habang nakayuko. May hawak siyang sigarilyo na dahan-dahang hinihithit. His bare back was exposed as morning ligjt filtered through curtains, casting soft, golden rays across his tone shoulder. Pinagkatitigan ko ang bawat linya ng muscles ng likod niya. Nakatalikod siya pero mukha ng sexy, kaya naakit akong hagkan siya ulit. Pumewesto ako siya, hinigpitan ang kapit sa manipis na kumot na bumabalot sa katawan ko. Ramdam ko pa ang init ng pagsasalpukab namin kagabi. Ginala ko ang tingin sa komplikado niyang tattoo sa likod. It was twin wings, dark and sweeping across his shoulder blades, their design are both fierce and hauntingly beautiful.Kanina pa niyang napapansin ang kalikutan ko pero hinayaan niya na hawakan ko ang likod niya. Puno ako ng kuryosidad na binaybay ang daliri
CHANDRIA🔞 aheadMainit na hininga ni Chandria ang dumantal sa batok ko nang niyakap niya ako mula sa likod. Nabigla ako sanhi ng pagbilis ng tibok ng puso ko.Kakarating lang namin sa bahay mula sa reception ng kasal ni Paolo. Pasado alas dyes na rin kaya napagod ng husto ang mga bata. Pinatulog muna sila ni Chandria samantala ako ay naligo. Subalit hindi ko inaasahan na gagapangin ako ng girlfriend ko. At parang may gustong ipagawa sa akin. Kasalukuyang umiinon ako ng tubig sa kusina. Nanuyo ang lalamunan ko sa kantyawan kanina. Habang nandoon ako ay sinikap kong hindi uminom ng alak dahil ako ang nagmamaneho ng kotse at ayaw rin makita ni Chandria na naglalasing ako kaya panay ang tanggi ko kay Blake at sa iba naming kaibigan."Hmmm," ungol ko dahil tinamad magsalita at nahuhulog na ang mga talukap."Pwede rin ba tayo mag-honeymoon?" Malandi niyang pahayag.Nanlaki ang mga mata ko saka tila kinuryente ako nang hinipan niya ang tenga ko. "Ano'ng pinagsasabi mo? Pwede banv matulog
NICOLA "I still can't believe it," bulong ko sa sarili.Sumandal ako sa upuan ng kotse, dinig ko ang mahinang tunog ng makina habang nagmamaneho patungo sa kasal ni Paolo. Hindi ko pinagtunan ng pansin ang magandang tanawin sa labas, subalit nasa milya-milya ang isipan ko. Malakas na kumakabog ang dibdib ko sa pagiging masama at di makapaniwala na nasa realidad ako ng pangarap ko.Just a month ago, Chandria became officially mine. Walang halong biro, girlfriend ko na siya. Even now, saying it in my head felt surreal. Madali pala siyang bilhin, pero mahal ko talaga s'ya. May isa akong problema: paano ko sasabihin ang 'i love you'? Kasi tuwing maglalakas loob ako ay bigla namang manghihina ang tuhod ko. I don’t know how to express my affection through words, but I’ve mastered the art of showing it through my actions. Every glance, every touch, every little thing I do—it’s my way of screaming the feelings I can’t say out loud. Words can falter, but actions? They never lie.Kaya dinadaan
CHANDRIAUmagang akong umuwi, nagdahilan akong magpapagupit kay Nicola para maniwala siya pero ang totoo ay pupunta ako sa sekreto kong kompanya. Tinatago ko ito sa Makati at di nila kilala kung sino ang totoong may-ari. May nilagay akong tao para umaktong CEO habang minamaniobra ko ang kompanya sa likod ng lahat. Hinugot ko ang maskara, maingat na sinuot bago bumaba. My delicate heels clicked softly against the cobblestone driveway as I approached the imposing facade of Mielle Tech, my secret empire nestled discreetly in the heart of the city."Good afternoon, ma'am," bati ng guard nang pumasok ako.Ginantihan ko siya ng ngiti. Heto na naman ako sa masagana kong kompanya na taga-supply ng groundbreaking techonologies such as wearable medical devices, anti-aging solutions, and personalize health care apps. "How's life?" Bati ko sa mga empleyado. Ngumiti sila at kanya-kanya ang sagot. Tumatawa akong sumakay sa elevator kasama sila. Una silang bumaba sa 7th floor at sa 10th floor na
CHANDRIA "Suplado," nayayamot kong singhal kay Nicola nang inabot ko ang kahon ng doughnut. Alam kong paborito niyang snack ito pero wala siya sa mood kumain ngayon."Itapon mo 'yan ayaw kong kumain," nangangalumbaba niyang sagot na di inangat ang tingin sa'kin. Sinusubukan niya ang pasensiya ko."Hirap na hirap akong binili ito tapos itatapon lang. Wala talagang puso! Hindi mo alam na maraming nagugutom sa mundo," pangangaral ko.Pinukulan niya ako ng mataman na tingin. "Kasalanan nila kaya nagugutom sila. Sundin mo na ang inuutos ko.""Hindi," tutol ko saka inabot sa kanya ang isang doughnut. "Kainin mo. Diba paborito mo 'to?""Noon, ngayon hindi na kasi pinipilit mo akong subuan. Nakalimutan mong galit pa rin ako sayo at hindi mo ako madadala sa pa-doughnut mo." Iniwas niya ang tingin.Sumalpok ang kilay ko. "Ba't ka naman nagagalit? Para kang three years old, daig mo pa ang kambal. Saka wala akong balak subuan ka. Hindi ka naman PWD na walang kakayahang kumain gamit ang kamay mo.
NICOLATwo days later, natagpuan ko si Frost na kumakain ng choco flakes bilang agahan sa sala. Nayamot ako sa pagkakalat niya sa sahig kasi ako ang tipong strikto sa kalinisan at kaayusan ng paligid lalo na ang bahay ko."Sino nagsabi sa'yo na dito kumain ng breakfast?" Hinila ko ang tenga niya."Si... si Ate Chandria, of course," nauutal niyang rason."Palusot ka pa!" Kinaladkad ko siya papunta ng dining room. "Kailan ka ba lalayas sa bahay ko? Diba pasukan na sa susunod na buwan?""Sa October pa ang pasukan namin," pagtatama niya.Binitawan ko siya matapos siyang paupuin. "Pero katapusan na ng Agosto ngayon. Bumalik ka na agad doon para makapaghanda,"sabi ko na tinukod ang isang kamay sa glass table."May five days pa ako rito," alma niya."No, you should go back.""Pinagkait mo nga sa'kin ng one week ang kambal tapos pauuwin mo ako. It's a bit unfair, 'ya."Frustrated kong pinikit ang mga mata bago tinuwid ang tindig. "Alright, I'll go two days then shu-shu.""Ano'ng shu-shu pinag
NICOLA That week, wala akong ginawa kundi magbuwis buhay para patahimikin si Thaddeo. Binayaran ko siya ng 20 million para sa pansamantalang kapayapaan. Matagal ko nang alam na hindi lang buhay ko ang gusto niya kundi pera. Sinimulan ko ito kaya sigurado na araw-arawin niya ang paghingi ng 20 million. Ganoon ang iniisip ko matapos iparada ang ferrari ko sa harap ng mansyon ng Callagry.Humugot ako ng malalim na hininga nang bumaba ako sa kotsea saka inayos ang polo shirt bago pumasok. Inangat ko ang mga kilay nang marinig ng kakaibang alingaw-ngaw, tila may malaking diskusyon na nangyayari sa hardin nila."Wala akong alam dito!" The familiar voice declared firmly. I stood frozen in the doorway. Hindi ko inaasahan na may gyerang nagaganap sa pagitan nila. Nakatayo si Chandria sa gitna nila, matuwid ang tindig at bahagyang nakataas ang kamay. Namumula ang mukha dahil sa frustration. Nasa harap niya si Dara na may hawak na bag at katabi nito si Marga. Maang na nakamasid ang apat na lal