NICOLANapamulsa ako habang naglalakad sa pasilyo. Kakatapos lang ng meeting pero may iilan na hinahabol ako para sa follow-up questions nila. Nang mapagod ay pinaalis ko sila. Sisipol sana ako nang mamataan ang pang-upo ng babae. Nasa ibaba ng lamesa ang kalahating katawan at parang may hinahanap. Yumuko ako, may gusto lang silipin. Nakalimutan niyang naka-pencil skirt siya."Ano'ng ginagawa mo?" Mayamaya tanong ng babae. Bumalik ako sa huwesyo nang lumitaw ang hitsura ni Chandria. Pumihit ako palayo at malakas ang kabog ang dibdib. "G-Gusto ko lang takpan ang lumalabas mong panty,"taranta kong rason. Putek, pinalubha ko pa."Sisilipan mo ba ako? Manyak ka!" Nanggagalaiti sa galit niyang sigaw sa mismong pagmumukha ko. May luha pang nangilid sa mga mata niya.I raised my two hands in a mock surrender. "How dare you accuse me? Gusto ko lang protektahan ang pink mong panty. "Namula na parang kamatis ang mukha niya. "Pink na panty? Napakawalang hiya mo talaga! Pasalamat ka CEO ka ng
CHANDRIA "Bilisan mo! Bumihis ka na't aalis tayo!" Bulalas ko nang makarating kami ng mansyon. Sinamaan ako ng tingin ni Nicola. "Ano'ng sinasabi mo? Hind pa ako nakakarating sa loob pinaalis mo na ako?""Pupunta tayo sa bahay ko!" Patatahimik ko sa kanya.Hindi siya kaagad na ka-react nang nagsipagtakbuhan ang talong bulilit. Hinila pa ni Liam ang slacks niya. Naasar siyang winaksi ang maliit ng kamay ng anak. "Maghinay-hinay ka, delicate pa ang kamay n'yan. Baka mamaya may fructured na,"singhal ko na kinapangit ng mukha niya."Don't overthink. Hindi ko intensyon baliin ang kamay ng anak ko,"aniya saka humalukipkip. "And what are gonna do at your house?"Inangatan ko siya ng panga. "Gusto ka makilala ng parents ko. Pumunta ako rito na hindi ka pinakilala kaya sinumpong sila at ayaw akong pansinin.""Eh, ngayon magbabayad ka ng kasalanan mo. Pwede ba sa ibang araw na lang. Busy pa ako ngayon,"pagdadahilan niya.Nilapitan ko siya para tiningnan ng deretso sa mata. "Liar!" sinigawan
CHANDRIABumangon ang huwesyo ko sa kalangsing ng kubyertos sa plato. Nasa dining room kami, pero nasa bakanteng wooden chair ang atensyon ko. Gaya ng dati, our dinner is never just a meal; it's an interrogation, a debate, and sometimes, a full-on trial. Nakaupo ako sa tabi ni Nicola. Ang numero unong dapat suportahan bago pa dumugo ang ilong. Bumaling ako sa mga magulang ko. Nakahinga ako ng maluwag nang mapansin na pormal ang suot nila. Halatang kagagaling sa trabaho. Sumasabog ang angas ng dalawang political workers, si Ezekiel na dinidiin ang paghiwa ng steak at si Kaelum na umaalab ang mata sa pagngunguya ng lettuce. Samantala si Atlas, nagdi-daydream. Ang nag-iisang relax, malamang iniisip ang palayan at bakahan. Sinipat ko si Marga, ang lawyer naming ampon na may matulis na titig."So, Nicola, how exactly did you meet our Chandria?" Usisa ni Dad, nasa himig ang kuryosidad at may kaunting pagbabanta.Nicola's lips twitched in what I kew was an attempt at a polite smile. "We mee
NICOLAI stepped out of my office, adjusting my ties as my eyes scanned the room from Chandria. Wala siya sa desk niya. Nakapagtataka. Nasaan kaya si Bendita? Nasa ilalim na parte pa rin ng utak ko ang naganap na dinner noong nakaraan. Muntik ako maputulan ng hininga, hayok sa politica ang mga taong kaharap ko at ang wi-weird nila lalo ang bunsong kapatid ni Chandria. Pinipilit talaga akong sumama at mag-araro sa probinsya. Amp*ta, tingin niya sa aking farmer. Kung hindi lang ako ama ng triplets ay malamang nasuntok ko na.Sa gayong pag-iisip nang maalala kong inutusan ko siya para magpa-photocopy. Right. Of course. Taas noo akong dumiretso sa copy room, at doon ko siya nahagip. Nanliit ako sa suot niyang short shirt, tinutukso ba niya ako? Tila nasasabik akong silipin kung ano ang kulay ng panty niya. Sayang wala akong dalang salamin. Tatawagin ko sana kaso di natuloy nang may bastardong lumapit sa kanya. Ang taong pusit na makintab parati ang buhok at walang ginawa kundi manlandi.
NicolaIt wasn't my first time in L'Amore VIP Night Club, but to night it felt different. Naging perpektong lugar ang may malamlam na liwanag at maingay na palagid para sa business transaction na di ginagawa sa nakatirik na araw. Pinulupot ko pataas ang laylayan ng longsleeve ko. Nadama ko ang init ng katawan matapos tumungga ng tatlong shot ng Tequila."Nakapanibago, pati taste mo sa alak ay umiba. Malaki talaga ang epekto ni Chandria sa'yo,"yumukod na saad ni Paolo para marinig ko.Paolo Llenares, my ever-loyal friend, and casino-mate. Ang nag-iisang nakakaintindi sa kalokohan ko. Ang nakakakilala sa lahat ng babaeng ma-involve sa kama ko. Ang tanging nakakasundo ko sa lahat ng underground transaction ko.Inangat ko ang isang kilay. "Sakit sa pwet ang babaeng iyan. Wag mo na ipaalala sa akin,"sabi ko saka tinungga ang alak. Napasingkit ako sa pait at init na hatid nito."Nic, they're eager to finalize the deal. Pero mag-iingat pa rin tayo may haka-hakang ipalaglag tayo,"pambabago ni
CHANDRIA Naalimpungatan ako mula sa pagkatulog, tila ginising ako ng isang masamang pangitain. Nakatulog ako pero blangko ang panaginip ko. Biglang binayo ang dibdib ko sa masamang kutob. Bumangon ako at pumunta sa kusina. Umiinom ako ng tubig nang sinipat ang glow in the dark na wall clock. Mag-a-alas dos ng madaling araw. Tinunton ko ang daan pabalik sa kwarto nang marinig ang mabibigat na yapak mula sa sala. Wari'y hinihila ang katawan, iyong tipong nasa horror film na mga multong nagpaparamdam na may hila-hilang kadena. Tumindig ang balahibo ko, tinakasan ng tapang at lalong bumilis ang tibok ng puso. Gusto kong tumakbo pero nanghina ang tuhod ko. "Chanie, i-ikaw ba 'yan?" Umalingawngaw ang naglalahong pagak na boses ng lalaki. Titili sana ako nang matukoy ang may-ari 'non. "Susmaryusep, Nicola! Tinatakot mo pa ako..." di ko natapos nang binuhay niya ang ilaw. Napaawang ako ng bibig matapos siyang matanaw na habol ang hininga, tagatak ng pawis ang basang-basa na shirt at dug
CHANDRIA "Ano? Papasok ka o hindi?" Nagising ako sa tanong ni Nicola. Lumutang ako sa alapaap nang maalala ang nangyari sa'min kahapon.Nasa loob siya ng elevator kasama ang ilang empleyado. Natememe naman ako sa harap niya. Hindi masara-sara ang pinto ng elevator dahil sa'kin."A, e,i..." ano ba 'yan! Napapa-aeiou ako ng di oras. Samantala siya, parang di guilty sa ginawa kahapon. Pinatawad ko sa isipan ko dahil nadala siya sa alak at di na ako nagtanong kung saan niya kinuha ang dugo sa katawan niya.Imbes na sumagot ay tinaasan niya ako ng kilay. Napansin kong nainip ang iba sa likuran niya. Kung hindi niya ako sekretarya malamang binulyawan na ako."Mauna na kayo, Sir. Siguro overloaded na rin,"rason ko.Akma akong umatras nang may babaeng bumangga sa'kin. Natataranta siyang tumakbo sa loob ng elevator kaya hindi ako nakita at sa kasamang palad ay nadamay ako. Tumalsik ako sa loob at tyempong kay Nicola ako nadapo. Nahalikan ko ang leeg niya at napakapit siya sa beywang ko. Nagw
NICOLA Sarap sipain ng mga gamit sa loob ng silid ko. Umuwi akong malungkot kahapon dahil nahuli ako ni Chandria na nakipaghalikan kay Deborah. Nadala ako ng init at inis sa kanya noong isang araw. Wala akong ideya na bibisitahin ako ni Deborah para maningil. Hindi lang pera gusto niya pati ang init ko sa katawan. Balak kong pagtabuyan kaso inakit niya ako.Di man sabihin ni Chandria pero lantad sa mukha na galit siya. Sinikap kong akitan siya sa mga bulaklakin kong mga salita, ewan ko kung ano ang pumasok sa loob ko. Bigla akong naakit sa kanya at gusto ko siyang maging opisyal na asawa. Ang problema ay sinira ng malditang babae. Ang hirap suyuin ng ina ng triplets saka di ako marunong manligaw.Where should I ask some advice? Lahat ng pinsan ko ay sablay sa mga babae: si Mikhael na iniwanan ng girlfriend, si Phoenix na nagpa-shotgun marriage, si Kendrix na mas babaero sa akin at si Beau na cold-hearted sa asawa niya. Sinamaan ko ng tingin ang sarili kong repleksyon sa salamin mata
hello dear readers, actually tapos na po ang story na ito at haitus po ako ngayon due to my personal space hoping babalik ako sa april, sana, let's pray sana respeto naman po kaunti at salamat sa pagbabasa. let's be patient, po. nag iipon ako para bumili ng equipment para makapagsulat ng maayos saka never pa akong nagkasahod sa app na ito. nagsusulat ako for my enjoyment at para maisabuhay ko ang nasa imagination ko. pasensiya kong di umabot sa expectation niyo. kaunting respeto lang po talaga sana wag lang kayo basa show your support din po pero okay pang kung hindi. thank you pa rin sa pagbabasa. masama lang talaga ang loob ko yan lang may special chapter po ito bali 5 parts at may sequel na 3 libro, mga anak nila sana babasahin niyo ulit supportahan niyo ako sa blue app: ysanne cross thanks and God bless you all!
CHANDRIA MIELLE Kahit ilang beses kong kinurap-kurap ang aking mga mata ay di pa rin ako naniniwala sa aking nakikita. Saksi ako ngayon sa eksena ng pelikula ng aking buhay. Nakatayo ako sa entrance ng Manila Cathedral. Nangangatog ang mga tuhod, samantalang napahigpit ang hawak sa bouquet ko. Dinagdagan pa ng malakas ng kabog ng aking puso na parang winawasak ang rib cage ko kaya pakiramdam ko ay lumulutang ako sa alapaap. Mamasa-masa ang mga mata ko habang nilalandas ang kahabaan ng aisle. Pakiramdam ko ay bumibigat ang bawat yapak ko dahil sa suot kong mahabang velo. I glanced on my wedding gown-it was a breathtaking ivory masterpiece embroidered with delicate silver and pearl patterns. Ang gown na hirap na hirap kong pinili ay parang balat na yumayakap sa katawan ko. Naka-off shoulders iyon dahil gustong-gusto makita ni Nicola ang collarbones ko. Siya lang naman ang personal na pumili nito. Ang mahaba kong velo ay parang tubig na dumadaloy sa ilog habang naglalakad ako. Hu
CHANDRIA MIELLE "It's not your fault," salungat ko matapos kong humiwalay mula sa yakap ni Nicola. I still hate his beard and long hair. Pagsasabihan ko agad siya na putulin iyon once na makaapak kami ng mansyon. Hindi ko muna sinabi baka ma-offend. "Malaki ang kasalanan ko sa'yo—" "Okay lang," putol n'ya. "Patapusin mo muna ako." Diniin niya ang hintuturo sa bibig ko. "Unang una ay hindi ako nagpakatotoo sa'yo. Sinabi ko ang masamang nakaraan ko maliban sa mga kaaway ko. Masama akong tao. Puro myembro ng mafia ang mga kaibigan ko noon. Tapos marami akong utang at tambayan ko ang black market. Marami rin ako pinatay, niloko at sinibatan. Kahit ilang beses kong takasan ang pagiging masamang tao ko ay di ko magawa hanggang sa dumating ka. Sinubukan kong magbago para sa'yo at sa mga anak natin kaso hindi ko pa rin matatakasan ang mga multo ng nakaraan ko. Pati ikaw nadamay. Sana matatanggap mo pa rin ako pagkatapos nito." Tinanggal ko ang daliri n'ya. "Wala akong pakialam kung seria
NICOLA HAYES Kinuyom ko ang mga palad. Naninilim na ang mga mata sa pagiging atat na sunggaban sila. "Sige, tumawa pa kayo," sarkastikong pahayag. "Oh, dapat ka rin sumabay. Hindi mo alam reunion natin ito?" balik biro ni Theo. "Reunion kay kamatayan, ika mo," hirit ko. Mahina siyang humagikhik. "Kung reunion ang gusto niyo. Pwede natin subukan ang sinturon ni Hudas. Isang pindot lang, at boom... fireworks..." hinugot palabas ni Blake ang detonator sa bulsa niya. Pinaikot-ikot niya ito sa pagitan ng mga daliri niya samantala binabasa ang reaksyon ko. Narinig ko ang pagsinghap ni Chandria habang naninigas ako sa kinatatayuan ko. "Maawa ka... utang na loob," she pleaded shaking her head violently. Ngumising aso ang hampas lupa. Peste talaga! Wala akong ideya kung ano ang gagawin. "Oh, baby, don't beg. Baka matunaw bigla ang puso ko. Para kayong mga pulubi, nagmamakaawa sa barya ko," napanguso niyang usal na di nawawala ang pagiging mapanudyo. Matigas kong diin ang mga ngipin
NICOLA HAYES "Chandria," I breathed as I saw her. Pumailanlang ang ingay ng putukan ng baril sa kabuuan ng warehouse. Parang mapupugto ang hininga ko habang nakatuon ang buong atensyon ko sa babaeng pinakamamahal ko. Sininghot ko ang usok na pumapasyal sa hangin, di ko inanda kung masakit man ito sa ilong. Tila nagka-slow mo nang tumakbo ako patungo sa kanya. Matapos kung iwan si Paolo kasama ang swat team sa gitna ng matinding bakbakan ay napapadpad ako sa silid na ito. Sa awa ng Maykapal ay sinadya niyang matagpuan ko si Chandria dito. Kaso may problema. Isang malaking problema. "Mukhang nagkamali ka ng pinasok, totoy," ani ng kalbo at malaking taong gwardiya ni Chandria. He crackled his knuckles as he smirking me coldly. Naningkit ang mga mata ko. "Ba't ka nang-aagaw ng phrase ko? Ako dapat magsabi no'n." Without a word, he raises his gun and fires. Hindi agad ako tinamaan dahil matulin ako kesa sa mga bala niya. Tumago ako sa ilang cartoon na kapatong-patong sa tabi-tabi.
CHANDRIA MIELLE Nagising ako na may duct tape sa bibig at may lubid sa mga kamay. Namamanhid ang katawan ko habang nakahiga sa malambot na kama. Dahan-dahan kong dinilat ang mga mata, nanlabo sa umipisa pero mabilis kong natanto kung nasaan ako. Madilim ang paligid. Naamoy ko ang mamahalin kong perfume na humahalo sa matapang na amoy ng silid na ito at sa tanya ko ay nasa stockroom ako. "Gising ka na pala, baby," bungad ni blake. His smirking like he owns the world. Natagumpayan niyang gawin akong hostage ngayon. Gumalaw ako, sinubukan umastras kaso kulang ang lakas ko para magawa 'yon. Lumapit siya at yumukod sa akin. Malakas ang tibok ng puso ko habang pinagmamasdan ang madilim niyang mukha na may hayagang pagnanasa. "Akala mo siguro makakatakas ka sa akin? Ang totoo, rason ko lang na ayokong ibenta ang casino dahil ikaw naman ang habol ko at ginugulo lang kita," bulong niya sabay hila sa kwelyo ko. "Wala ka nang choice ngayon, Chandria." I squirms, my muffled cries plead
NICOLA HAYES HINABOL KO SILA. Buong akala ko na 'yon ang tanging paraan upang maligtas ko si Chandria. Dumating na nga ang pagkakataon na lumabas ang tunay na kulay ng taksil kong kaibigan. Tumiim bagang ako habang mahigpit na kumakapit sa manubela. Nabura ang tanawin sa paligid dahil nasa kotse niya ang buong konsentrasyon ko. Malapit ko na sana silang masundan subalit may humarang na ten wheeler sa akin. Pinili kong huminto kaysa ilagay sa panganib muli ang sarili. Kapagkuwan ay tinabi ko ang sasakyan sa gilid ng kalsada saka tinawagan si Paolo. "Paolo, I need your help," natataranta kong turan. "May nangyari ba?" Inosente niyang tanong. "Kinidnap ni Blake si Chandria. Dapat nating hanapin ang lugar na pagdadalhan nila. Sinubukan kong sundan sila pero nawala ako." "Ako na ang bahala. Eksaktong may number niya ako at iyon ang gagamitin ko para sundan siya." "Good. Pupunta ako dyan ngayon sa inyo, Paolo," wika ko. Akma ko sanang patayin ang tawag nang tumikhim s'ya. "Nasa mans
NICOLA HAYES "Dapat pala ako mamatay ng araw na 'yon, Paolo," pasimula ako habang niri-reload ang baril ko. Inangat ko ito at tinutok sa target ko. "Nawala ako sa sarili at padalos-dalos na sinugod si Theo. Nagtagumpay nga siyang pasabugin ang kotse ko at itapon ako sa ilog pero sadyang mahal ako ng tadhana." Mariin na nilapat ni Paolo ang mga labi niya. Nasa pribadong hardin kami ng vacation haouse niya sa Batangas ngayon. Sininghot ko ang maalat na simoy ng hangin na dala ng dagat, kasabay ang mahinang pagsampa ng alon sa dalampasigan mula sa likod ng bahay. Sinalinan ni Paolo ng whiskey ang mga baso namin. Sumandal siya't pinakatitigan ako. "You're damn lucky, Nic. Malaki ang utang na loob ko sa matandang babae. Kung hindi ka niya nakita... paano na kaya ngayon." "Nagtataka ako kung paano nila ako dinala papunta sa malayong probinsya na 'yon," tugon ko sabay putok ng baril, ngumiti ako nang ma-bull's eye ko ang target. "Salamat pa rin sa matandang iyon, wala sana ako ngayon
CHANDRIA MIELLE "So, is this casino is for sale or not?" Sumandal si Nate Torres habang pinag-aaralan ang sitwasyon. Tagos kaluluwa ang mga titig niya sa 'kin kaya may duda ako na di siya si Nicola. Parang magkahawig sila pero magkaiba ang kanilang galaw. Hindi ako mapakali ngayon habang nakaupo sa high-end conference room, samantala si Blake ay naging taong bato sa tabi. Mahina akong napaubo. "No. It's not for sale." Inunahan ako ng malamig na si Blake. Awtomatiko akong napabaling sa kanya sabay bigay ng matatalim kong tingin. "Hindi totoo ang sinasabi niya. Hindi kita pinapunta rito kung hindi ko ibebenta ang casino," sabi ko kay Nate. Huling-huli ko sa peripheral vision ko ang pagtigas ng panga ni Blake. "Hindi nga namin binibenta. H'wag kang maniwala d'yan." Tinaas ang boses mula sa pagkaubos ng pasensiya. "H'wag kang makialam, Blake. Diba napag-usapan na natin na ibenta ito? Lumulubog sa utang ang casino at makakatulong ang offer niya." "Wala tayong may pinag-usapan na