CHANDRIA "Ano? Papasok ka o hindi?" Nagising ako sa tanong ni Nicola. Lumutang ako sa alapaap nang maalala ang nangyari sa'min kahapon.Nasa loob siya ng elevator kasama ang ilang empleyado. Natememe naman ako sa harap niya. Hindi masara-sara ang pinto ng elevator dahil sa'kin."A, e,i..." ano ba 'yan! Napapa-aeiou ako ng di oras. Samantala siya, parang di guilty sa ginawa kahapon. Pinatawad ko sa isipan ko dahil nadala siya sa alak at di na ako nagtanong kung saan niya kinuha ang dugo sa katawan niya.Imbes na sumagot ay tinaasan niya ako ng kilay. Napansin kong nainip ang iba sa likuran niya. Kung hindi niya ako sekretarya malamang binulyawan na ako."Mauna na kayo, Sir. Siguro overloaded na rin,"rason ko.Akma akong umatras nang may babaeng bumangga sa'kin. Natataranta siyang tumakbo sa loob ng elevator kaya hindi ako nakita at sa kasamang palad ay nadamay ako. Tumalsik ako sa loob at tyempong kay Nicola ako nadapo. Nahalikan ko ang leeg niya at napakapit siya sa beywang ko. Nagw
NICOLA Sarap sipain ng mga gamit sa loob ng silid ko. Umuwi akong malungkot kahapon dahil nahuli ako ni Chandria na nakipaghalikan kay Deborah. Nadala ako ng init at inis sa kanya noong isang araw. Wala akong ideya na bibisitahin ako ni Deborah para maningil. Hindi lang pera gusto niya pati ang init ko sa katawan. Balak kong pagtabuyan kaso inakit niya ako.Di man sabihin ni Chandria pero lantad sa mukha na galit siya. Sinikap kong akitan siya sa mga bulaklakin kong mga salita, ewan ko kung ano ang pumasok sa loob ko. Bigla akong naakit sa kanya at gusto ko siyang maging opisyal na asawa. Ang problema ay sinira ng malditang babae. Ang hirap suyuin ng ina ng triplets saka di ako marunong manligaw.Where should I ask some advice? Lahat ng pinsan ko ay sablay sa mga babae: si Mikhael na iniwanan ng girlfriend, si Phoenix na nagpa-shotgun marriage, si Kendrix na mas babaero sa akin at si Beau na cold-hearted sa asawa niya. Sinamaan ko ng tingin ang sarili kong repleksyon sa salamin mata
NICOLAKapagkuwan ay nakaupo ako sa mesa na may marangya at busilak na puting mantel. Nasa five-star restaurant ako at dito gaganapin ang negosasyon, nabwesit ako kasi pagbabayad lang may ritwal pa. Galit ako sa sarili ko dahil nagpadala sa kahibangan ni Deborah. Niluwagan ko ang necktie, sariwa pa sa alaala ko ang paraan ng paghila ni Chandria nito. Kanina pa ako naghihintay rito, at unti-unting numinipis ang pasensiya ko sa tagal niya. Nababagot akong sumandal, ginala ang tingin sa marangyang silid. Naingayan sa mga tao at kalansing ng mga kubyertos sa pinggan. My jaw tightened as I gazed on the black leather folder on the table—10 million pesos in a crisp cheque.Kapagkuwan ay dumating siya.Rumampa si Deborah na parang siya ang may-ari ng lugar, hapit na hapit sa katawan niya ang suot na black dress. Her hair was styled in an updo, deliberately messy yet flawkeess. As always, she wore that smug, flirty expression I loathed—her lips painted a venomous red."Nicola,"pasimula niya n
CHANDRIA"Ah, disney princess niyo lasing na naman kagabi!" Sarkastikong sabi ko nang tumanghod sa hapag-kainan si Nicola. Napahaba ang dinner date niya kagabi at puro lipstick mark ang nakita ko sa long sleeve niya. Kasama kong nakaupo sa table ang tatlo. Kumpleto kaming nag-aagahan dahil sabado ngayon. Walang pasok sa nursery at magpa-auto day off ako kasi may hang-over naman si Boss.Inismiran niya ako, kinakamot ang ulo saka naupo. "May sabaw ba d'yan?"Binigyan ko siya ng poker face. Tinawag ko ang matandang maid at seninyasan na dalhin ang nilutong kong nilagang baka. "Next time wala ng sabay. Maghinay-hinay ka ngang uminom. Araw-araw na lang, sunog atay na ang ginagawa mo. Isipin mo rin mga anak mo noh,"nagsimula ako sa pagtatalak. Tinirik niya ang mata na kunwaring tinatakpan ng daliri ang butas ng tenga niya."Sa ginagawa mong iyan ay binabawasan mo ang life span mo. Wala ka bang balak makita na mag-aasawa ang tatlo. Hay, maawa ka naman!" Patuloy ko. Nawala ang gana kong k
CHANDRIA Parang mabibiyak ang puso ko habang pinagmamasdan si Nicola na may kaharutan na babae. Dalawang araw lamang siyang matino, sinamahan niya kami ng mga anak niya sa amusement park, manood ng sine, mag-picnic at kumain sa labas. Dalawang araw kaming namuhay ng normal na pamilya. Ginawa ang kadalasang ginawa ng isang pamilya. Lumutang sa ere ang binanggit niyang liligawan niya ako. Isang pambobola mo pa, hindi ako magdadalawang isip na iiwan sa'yo ang mga anak mo. Hayun ang h*******k, nakayukod sa babaeng may mahahabang bemti na parang hinugot sa beauty pageant. Her laugh was loud, her hand lingering on his arm too long. And him? Smiling. Whispering. Pa-cool lang pero literal na naglalandi. Dumikit ang katawan nila at pinapahayag na burado ako sa utak ni Nicola. "This is our finest wine,Nic,"sabi ng babae at sinalinan siya sa baso. "The oldest the tastier." "Yeah, like you. It's been a long time without seeing you, Beth. You're beautiful as ever,"malanding bulong ni Nicola
NICOLA Kanina pa akong katok ng katok sa pinto ni Chandria. Lahat ng uri ng ingay ng katok ay ginawa ko na pero mistula siyang bingi at hindi ako naririnig. Malamang sinadya niya, subalit kanina pa ako nababahala. Simula ng nangyari noong nakaraan ay iniiwasan o di kaya tatarayan niya ako. Tama rin naman kasi lantaran akong nambabae. Hindi ako sinsero sa aking sarili. Liligawan ko raw pero di ako makagpigil kapag may magandang dilag sa harap ko saka ako matahuan 'pag huli na ang lahat. "Chandria, will you open the door? I need to talk to you,"Tawag ko sa ika-isang daang beses. "Are you still breathing there or.... Chandria open the door!" Halos luluwa ang lalamunan ko kakasigaw sa kanya habang sunod-sunod na kumatok. Natilian ako nang may kumalabit sa short ko. "Daddy, you want this?" Inabot ni Layla ang master keys na inosenteng nakatingala. Maraming susi 'yon at di ko alam kung saan doon ang susi ng kwarto ni Chandria. "At saan mo naman ito nakuha?" Untag ko habang kinukuha a
NICOLA"Paulo,"ingos ko sabay sapo ng noo ko. "Ano'ng gagawin ko sa babaing ito? Ang hirap-hirap niya!"Kasalakuyang nasa bar kami. Nasa bar island na malapit sa pool ng bahay niya. Ako lang ang nag-iisang taong pwedeng pumasok sa bahay niya na walang kahirap-hirap. Hindi rin basta-basta si Paolo Llenares, kasi marami siyang tinatagong sekreto at nagtatrabaho sa underground. Wala akong pakialam sa kanya, ang importante ay ang kagandang loob at suporta na pinapakita niya sa akin. Magkababata kami at magkasabay sa lahat ng kalokohan. Pareho rin kaming lasingero, sugarol at babaero.Ewan din kung ano ang ipapayo niya sa akin ngayon.Tinampal niya ang balikat ko. "Sus, nasaan na ang hayok sa pang-aakit ng mga babae? Bigla-bigla ka yatang naging marupok sa isa."Imbes na suportahan niya ako ay kinatyawan pa."Hindi ako marupok. Mahirap lang talaga siyang suyuin. Nanghihina ako tuwing nasa harap ko at kung anu-anung kamanyakan ang pumapasok sa ulo ko para mapansin niya ako. Pero ayoko na ma
CHANDRIAHindi ko inaasahang bibisita sina Callia at Iris. Ina at half-sister ni Nicola. Bale nag-asawa ang mama niya no'ng namatay ang papa niya. Hindi ko talaga alam ang likod ng storya ng buhay ni Nic kasi di naman nagkikwento tungkol dito. Nalaman kong may asawa ng bago ang mama niya dahil sinabi nito at ngayon meron siya anak na dalawa. Si Iris, seventeen, grade 11 at si Frost, fourteen, grade 9. Nawili ako kay Iris kasi ang kulit at nawili siya sa triplets. May pagdidikitahan ang tatlo bukod kay Atlas.Dumating si Nicola pero tila nakakita ng multo nang matukoy ang dalawang kapamilya niya. Nahihimigan kong hindi niya gustong tumambay ang mga 'to rito. "Mom? What this? What are you doing— then Iris,"bulong niya. Palinga-linga siya, mukhang nalilito."Nak, nami-miss ka lang namin ng kapatid mo. Saka gusto ko makita ang mga apo ko,"naglalmbing na saad ng ina niya.Kinamot niya ang batok. "Fine. Sana nagpaalam muna kayo.""H'wag kang OA, kuya. Ang unfair mo rin kasi tinago mo ang t
hello dear readers, actually tapos na po ang story na ito at haitus po ako ngayon due to my personal space hoping babalik ako sa april, sana, let's pray sana respeto naman po kaunti at salamat sa pagbabasa. let's be patient, po. nag iipon ako para bumili ng equipment para makapagsulat ng maayos saka never pa akong nagkasahod sa app na ito. nagsusulat ako for my enjoyment at para maisabuhay ko ang nasa imagination ko. pasensiya kong di umabot sa expectation niyo. kaunting respeto lang po talaga sana wag lang kayo basa show your support din po pero okay pang kung hindi. thank you pa rin sa pagbabasa. masama lang talaga ang loob ko yan lang may special chapter po ito bali 5 parts at may sequel na 3 libro, mga anak nila sana babasahin niyo ulit supportahan niyo ako sa blue app: ysanne cross thanks and God bless you all!
CHANDRIA MIELLE Kahit ilang beses kong kinurap-kurap ang aking mga mata ay di pa rin ako naniniwala sa aking nakikita. Saksi ako ngayon sa eksena ng pelikula ng aking buhay. Nakatayo ako sa entrance ng Manila Cathedral. Nangangatog ang mga tuhod, samantalang napahigpit ang hawak sa bouquet ko. Dinagdagan pa ng malakas ng kabog ng aking puso na parang winawasak ang rib cage ko kaya pakiramdam ko ay lumulutang ako sa alapaap. Mamasa-masa ang mga mata ko habang nilalandas ang kahabaan ng aisle. Pakiramdam ko ay bumibigat ang bawat yapak ko dahil sa suot kong mahabang velo. I glanced on my wedding gown-it was a breathtaking ivory masterpiece embroidered with delicate silver and pearl patterns. Ang gown na hirap na hirap kong pinili ay parang balat na yumayakap sa katawan ko. Naka-off shoulders iyon dahil gustong-gusto makita ni Nicola ang collarbones ko. Siya lang naman ang personal na pumili nito. Ang mahaba kong velo ay parang tubig na dumadaloy sa ilog habang naglalakad ako. Hu
CHANDRIA MIELLE "It's not your fault," salungat ko matapos kong humiwalay mula sa yakap ni Nicola. I still hate his beard and long hair. Pagsasabihan ko agad siya na putulin iyon once na makaapak kami ng mansyon. Hindi ko muna sinabi baka ma-offend. "Malaki ang kasalanan ko sa'yo—" "Okay lang," putol n'ya. "Patapusin mo muna ako." Diniin niya ang hintuturo sa bibig ko. "Unang una ay hindi ako nagpakatotoo sa'yo. Sinabi ko ang masamang nakaraan ko maliban sa mga kaaway ko. Masama akong tao. Puro myembro ng mafia ang mga kaibigan ko noon. Tapos marami akong utang at tambayan ko ang black market. Marami rin ako pinatay, niloko at sinibatan. Kahit ilang beses kong takasan ang pagiging masamang tao ko ay di ko magawa hanggang sa dumating ka. Sinubukan kong magbago para sa'yo at sa mga anak natin kaso hindi ko pa rin matatakasan ang mga multo ng nakaraan ko. Pati ikaw nadamay. Sana matatanggap mo pa rin ako pagkatapos nito." Tinanggal ko ang daliri n'ya. "Wala akong pakialam kung seria
NICOLA HAYES Kinuyom ko ang mga palad. Naninilim na ang mga mata sa pagiging atat na sunggaban sila. "Sige, tumawa pa kayo," sarkastikong pahayag. "Oh, dapat ka rin sumabay. Hindi mo alam reunion natin ito?" balik biro ni Theo. "Reunion kay kamatayan, ika mo," hirit ko. Mahina siyang humagikhik. "Kung reunion ang gusto niyo. Pwede natin subukan ang sinturon ni Hudas. Isang pindot lang, at boom... fireworks..." hinugot palabas ni Blake ang detonator sa bulsa niya. Pinaikot-ikot niya ito sa pagitan ng mga daliri niya samantala binabasa ang reaksyon ko. Narinig ko ang pagsinghap ni Chandria habang naninigas ako sa kinatatayuan ko. "Maawa ka... utang na loob," she pleaded shaking her head violently. Ngumising aso ang hampas lupa. Peste talaga! Wala akong ideya kung ano ang gagawin. "Oh, baby, don't beg. Baka matunaw bigla ang puso ko. Para kayong mga pulubi, nagmamakaawa sa barya ko," napanguso niyang usal na di nawawala ang pagiging mapanudyo. Matigas kong diin ang mga ngipin
NICOLA HAYES "Chandria," I breathed as I saw her. Pumailanlang ang ingay ng putukan ng baril sa kabuuan ng warehouse. Parang mapupugto ang hininga ko habang nakatuon ang buong atensyon ko sa babaeng pinakamamahal ko. Sininghot ko ang usok na pumapasyal sa hangin, di ko inanda kung masakit man ito sa ilong. Tila nagka-slow mo nang tumakbo ako patungo sa kanya. Matapos kung iwan si Paolo kasama ang swat team sa gitna ng matinding bakbakan ay napapadpad ako sa silid na ito. Sa awa ng Maykapal ay sinadya niyang matagpuan ko si Chandria dito. Kaso may problema. Isang malaking problema. "Mukhang nagkamali ka ng pinasok, totoy," ani ng kalbo at malaking taong gwardiya ni Chandria. He crackled his knuckles as he smirking me coldly. Naningkit ang mga mata ko. "Ba't ka nang-aagaw ng phrase ko? Ako dapat magsabi no'n." Without a word, he raises his gun and fires. Hindi agad ako tinamaan dahil matulin ako kesa sa mga bala niya. Tumago ako sa ilang cartoon na kapatong-patong sa tabi-tabi.
CHANDRIA MIELLE Nagising ako na may duct tape sa bibig at may lubid sa mga kamay. Namamanhid ang katawan ko habang nakahiga sa malambot na kama. Dahan-dahan kong dinilat ang mga mata, nanlabo sa umipisa pero mabilis kong natanto kung nasaan ako. Madilim ang paligid. Naamoy ko ang mamahalin kong perfume na humahalo sa matapang na amoy ng silid na ito at sa tanya ko ay nasa stockroom ako. "Gising ka na pala, baby," bungad ni blake. His smirking like he owns the world. Natagumpayan niyang gawin akong hostage ngayon. Gumalaw ako, sinubukan umastras kaso kulang ang lakas ko para magawa 'yon. Lumapit siya at yumukod sa akin. Malakas ang tibok ng puso ko habang pinagmamasdan ang madilim niyang mukha na may hayagang pagnanasa. "Akala mo siguro makakatakas ka sa akin? Ang totoo, rason ko lang na ayokong ibenta ang casino dahil ikaw naman ang habol ko at ginugulo lang kita," bulong niya sabay hila sa kwelyo ko. "Wala ka nang choice ngayon, Chandria." I squirms, my muffled cries plead
NICOLA HAYES HINABOL KO SILA. Buong akala ko na 'yon ang tanging paraan upang maligtas ko si Chandria. Dumating na nga ang pagkakataon na lumabas ang tunay na kulay ng taksil kong kaibigan. Tumiim bagang ako habang mahigpit na kumakapit sa manubela. Nabura ang tanawin sa paligid dahil nasa kotse niya ang buong konsentrasyon ko. Malapit ko na sana silang masundan subalit may humarang na ten wheeler sa akin. Pinili kong huminto kaysa ilagay sa panganib muli ang sarili. Kapagkuwan ay tinabi ko ang sasakyan sa gilid ng kalsada saka tinawagan si Paolo. "Paolo, I need your help," natataranta kong turan. "May nangyari ba?" Inosente niyang tanong. "Kinidnap ni Blake si Chandria. Dapat nating hanapin ang lugar na pagdadalhan nila. Sinubukan kong sundan sila pero nawala ako." "Ako na ang bahala. Eksaktong may number niya ako at iyon ang gagamitin ko para sundan siya." "Good. Pupunta ako dyan ngayon sa inyo, Paolo," wika ko. Akma ko sanang patayin ang tawag nang tumikhim s'ya. "Nasa mans
NICOLA HAYES "Dapat pala ako mamatay ng araw na 'yon, Paolo," pasimula ako habang niri-reload ang baril ko. Inangat ko ito at tinutok sa target ko. "Nawala ako sa sarili at padalos-dalos na sinugod si Theo. Nagtagumpay nga siyang pasabugin ang kotse ko at itapon ako sa ilog pero sadyang mahal ako ng tadhana." Mariin na nilapat ni Paolo ang mga labi niya. Nasa pribadong hardin kami ng vacation haouse niya sa Batangas ngayon. Sininghot ko ang maalat na simoy ng hangin na dala ng dagat, kasabay ang mahinang pagsampa ng alon sa dalampasigan mula sa likod ng bahay. Sinalinan ni Paolo ng whiskey ang mga baso namin. Sumandal siya't pinakatitigan ako. "You're damn lucky, Nic. Malaki ang utang na loob ko sa matandang babae. Kung hindi ka niya nakita... paano na kaya ngayon." "Nagtataka ako kung paano nila ako dinala papunta sa malayong probinsya na 'yon," tugon ko sabay putok ng baril, ngumiti ako nang ma-bull's eye ko ang target. "Salamat pa rin sa matandang iyon, wala sana ako ngayon
CHANDRIA MIELLE "So, is this casino is for sale or not?" Sumandal si Nate Torres habang pinag-aaralan ang sitwasyon. Tagos kaluluwa ang mga titig niya sa 'kin kaya may duda ako na di siya si Nicola. Parang magkahawig sila pero magkaiba ang kanilang galaw. Hindi ako mapakali ngayon habang nakaupo sa high-end conference room, samantala si Blake ay naging taong bato sa tabi. Mahina akong napaubo. "No. It's not for sale." Inunahan ako ng malamig na si Blake. Awtomatiko akong napabaling sa kanya sabay bigay ng matatalim kong tingin. "Hindi totoo ang sinasabi niya. Hindi kita pinapunta rito kung hindi ko ibebenta ang casino," sabi ko kay Nate. Huling-huli ko sa peripheral vision ko ang pagtigas ng panga ni Blake. "Hindi nga namin binibenta. H'wag kang maniwala d'yan." Tinaas ang boses mula sa pagkaubos ng pasensiya. "H'wag kang makialam, Blake. Diba napag-usapan na natin na ibenta ito? Lumulubog sa utang ang casino at makakatulong ang offer niya." "Wala tayong may pinag-usapan na