Brenda
Pakanta-kanta pa ako habang lulan ng elevator dahil sa labis na saya. Monthsary namin ngayon ni Sir Mattheus. Sabado kasi walang pasok sa office kaya sa condo niya ako pumunta. Bumili pa ako ng cake sa isang sikat na bakeshop at sinadya kong hindi mag-text sa boss ko na pupunta ako upang ma-sorpresa si Mattheus. Palagi ko naman ginagawa ang ganitong sorpresa sa kaniya tuwing monthsary namin, simula ng magkaroon kami ng relasyon, six months na ngayon. Hindi ko siya nobyo, basta simula nang may nangyari sa aming dalawa. Palagi na kami nagde-date ni Sir Mattheus at pagkatapos nauuwi iyon sa mainit na pagt*t*lik. Hindi ko siya boyfriend ngunit parang ganun na din kami ni Mattheus. Kasi may namamagitan din sa 'min. Malambing din ang boss ko sa akin at higit sa lahat. Ayaw niya akong tumaggap ng manliligaw gusto n'ya siya lang. Minsan nga sinasabi ko sa kaniya bakit hindi p'wede e, fvck buddy lang naman kami. Kaya maari pa akong mag-entertain ng lalake. Ngunit si Sir Mattheus, ang ayaw sa gano'n na tawag. Sabi ko pa edi, MU kami kung gano'n. Tatawa lang ang binatang amo. Bahala raw ako kung anong gusto kong itawag sa relasyon namin. Basta 'wag lang daw iyong 'fvck buddy 'at 'wag lang ako tumaggap ng ibang lalake kun'di lagot ako sa kaniya. Gano'n siya possessive kahit wala akong narinig ni minsan dito na mahal niya ako. Ngunit kung pagbabasehan naman ang kilos nito. Maari kong sabihin na may pag-ibig din siya sa 'kin ang boss ko. Malambing at maalaga. Para sa 'kin. Sapat na iyong pinakikita niya sa kilos na mahal niya ako. Hindi rin naman siya tumitingin sa ibang babae kaya ayos na 'yon sa 'kin. Bago pa ako lumakad patungo sa unit ni Sir Mattheus. Inilabas ko muna ang pressed powder ko upang silipin kung haggard na ba ang hitsura ko. Nakita ko maayos pa naman nakangiti akong ibinalik iyon sa aking shoulder bag. May sarili akong susi kaya hindi ko na kailangang mag-doorbell. Kaya naman pinihit ko na iyon at abot tainga pa ang aking ngiti sa labi ngunit kay dali rin 'yun nalusaw dahil sa tagpong aking naabutan. "M-Mattheus?" natigilan ako at mabilis akong napayuko upang itago ang sakit na bumalatay sa aking mata. "Ma'am Neng-neng?" I whispered. Namula ang aking mata. Nag-iwas ako ng tingin dahil hindi kinakaya ng aking mata ang lambingan nilang dalawa. Nakahiga at nakaunan si ma'am Neng-neng, sa hita ni Sir Mattheus, habang si Sir Mattheus, nakangiting nakatunghay kay ma'am Neng-neng. Kay saya nito pagmasdan. Talaga nga hanggang ngayon hindi pa rin niya nakakalimutan ang dating nobya. Kailan pa sila nagkabalikan? Bakit hindi ko yata nalaman na bumalik na si ma'am Neng-neng? Akala ko ba ikinasal na ito sa nobyo nitong naka base sa Canada, kaya nga tumanggi noon sa inaalok na kasal ni Sir Mattheus, dahil iyon daw ang totoo nitong mahal hindi lang nito masabi-sabi kay sir Mattheus. "B-Brenda...." natigilan si Sir Mattheus. Nakangiti naman si Ma'am Neng-neng at agad din bumangon pagkatapos umayos ng upo sa sofa. Hindi nito nakita ang takot na gumuhit sa mata ni Sir Mattheus, dahil sa biglaang pagsulpot ko. "Napadalaw ka, Brenda?" saad pa nito. "May importante ka bang sadya sa amo mo? May tinakasan ba si boss mo na trabaho?" nakangiti pa sabi ni ma'am Neng-neng, walang kaalam-alam na may relasyon kami ni Sir Mattheus. Dammit! Hindi ba sinabi ni Sir Mattheus sa kaniya? So ano na lang ako dahil nagbalik na siya. Tang-na 'yan! Humigpit ang paghawak ko sa bitbit kong cake. Kung makapagsasalita lang ang taling ribbon ng hawak kong cake. Baka sumigaw na ito sa higpit ng hawak ko. "Nagkabalikan po ba kayo? Kayo na po ba ulit ni Neng-neng Sir Mattheus?" nanginginig ang boses ko habang sinisigaw niyon sa kaniya. Mas lalo akong humikbi ng dahan-dahan tumango si Sir Mattheus. "I'm sorry. Forgive me, Brenda. I still love Neng-neng. Bumalik na siya. I didn't promise you anything, right? I also didn't say that I love you, right?" I sobbed. Ang sakit marinig ng salita nito. Sorry lang? Dahil bumalik na ang dati n'yang nobya. Fvcking shit! Humihingi siya ng tawad dahil nagbalik na si Neng-neng. Dammit! Hindi nito inisip nasasaktan ako. Dobleng sakit ang narinig ko buhat sa kaniya dahil wala raw siyang sinabi na minahal niya ako. Ang tanga ko. Tanga, tanga ko ngayon ko lang 'yon naisip. Akala ko kaya ko ng palitan si Neng-neng sa puso niya. Tang-na kulang pa pala. Hindi pa pala sapat ang pagpapakababa ko sa kaniya. Hindi ako naging demanding. Kung ano lang ang ibinigay niya. Hindi ko siya pinilit na agad-agad niya akong mahalin. Dahil naniniwala ako na balang araw masasabi rin niya iyon sa 'kin. Kay sakit. Ang sakit dinudurog ang puso ko sa naabutan kong tagpo. Mapait akong napangiti. Matatag na tinitigan si Sir Mattheus. Humugot ako ng hangin sa 'king dibdib, dahil kung hindi ko gagawin 'yon. Mahihirapan akong huminga. Lumakad ako patungo sa sofa. Sa p'westo nilang dalawa ni Neng-neng. Isang malakas na sampal ang pinadapo ko sa pisngi ni Sir Mattheus at sabay ang pag-alpas ng pinipigilan kong iyak. "Sorry lang? Sorry lang sir Mattheus?? Gago ka ang gago mo sa lahat ng gago! Sana nagsabi ka man lang dumating na si ma'am Neng-neng para nakapag-preno ako magtungo rito. You're fvcking asshole!" galit kong sabi tinulak siya sa dibdib. "Mattheus, anong nangyayari?" naguguluhan na tanong ni Ma'am Neng-neng palitan kami tinitingnan ni Sir Mattheus. "Ni minsan ba hindi mo ako minahal, Sir Mattheus? Kasi ako mahal na mahal kita kahit sobrang sakit na! Hindi ako naging demanding sa 'yo because I love you. K-kasi, kasi, akala ko...K-kalaunan mamahalin mo rin ako ngunit kay tanga ko lang pala. Dahil...n-nag-aantay ako na dumating ang araw na iyon hinding-hindi naman pala mangyayare. Dahil hanggang ngayon siya pa rin ang tinitibok ng puso mo. Ito na ang huli kong pakikipagkita sa 'yo. Good bye, Sir Mattheus," saad ko mabilis na nilisan ang condo unit ni Sir Mattheus. Halos hindi ko na makita ang dinaraanan ko dahil walang ampat ang luha kong pumapatak sa aking pisngi. Malungkot akong napangiti. Binalikan ko ang nangyari bakit ako nakipag relasyon kay Sir Mattheus, na hindi ako inaalok ng kasal at walang pag-ibig ang amo para sa 'kin. May tipid na ngiting kumabit sa mga labi ko habang pinagmamasdan ang president at CEO ng RMTV network na walang iba kun'di si, Sir Mattheus Martinez, ang aking ubod gwapong boss. Nakangiting nakaupo sa swivel chair niya. Habang masayang pinagmamasdan ang kumikinang na engagement ring na hawak nito. Ako si Brenda Polido, ulilang lubos na ako, taga Samar at kinupkop ng dalawang matanda kong Tiyahin, na kapatid ng Nanay ko. Naka graduate ako ng college bilang isang scholar sa kursong AB mass communication major in journalism. Pangarap ko kasi maging isang newscaster. Pinalad akong matanggap sa una kong subok mag-aaply ng trabaho. Natuwa ako dahil akala ko makukuha ko ang pangarap kong trabaho. Ngunit magiging sekretarya pala ako ni Sir Mattheus. Loyal na sekretarya. Mahigit isang taon ng may pagsintang pururot at lihim na iniibig ang aking boss na si, Sir Mattheus Martinez. Pahapyaw kong sinulyapan ang singsing na hawak ni Sir Mattheus. Gleaming with beauty. Kahit hindi mo tanungin kung saan iyon binili alam mo na sa isang sikat na jewelry ito pinagawa. Dahil isang tingin alam ko hindi biro ang halaga. Aalukin na ba niya ng kasal ang matagal na n'yang girlfriend na si Neng-neng? Nagbabalak na yatang pakasalan ni Sir Mattheus si doktora Neng-neng. Nang maisip ko ‘yon. Gusto kong umiyak. ‘di ko maiwasang masaktan. Tuluyan na ngang wala akong pag-asa na mapansin nito dahil mag-aasawa na si Sir Mattheus. I gulped. Ano kaya ang pakay ni Sir Mattheus bakit niya pa ako pinapasok dito sa office niya? Kung dahil lang gusto n'yang hingin ang opinyon ko na aalukin ng kasal, ang nobyang si ma'am Neng-neng. Aba'y isa siyang gagong siraulo napaka manhid Oo nga pala ako'y nakalilimot na ako lang ang may gusto sa kaniya. Natutunan kong maging manhid sa harapan nito. Upang hindi nito mahalata na may gusto ako rito. Nagtagumpay naman akong itago iyon sa kaniya. Kung mayroon lang patimpalak ng pagiging manhid at pagalingan umarte. Ako ang makakukuha ng award sa pagiging best actress ko. Ngunit ang totoo minsan inaasam ko na sana ay mapansin ako ni Sir Mattheus. Hindi bilang isa niyang sekretarya. Ngunit bilang babaeng maari niyang magustuhan at mahalin. Malungkot akong napangiti. Paano naman mangyayari ‘yon? Mayroon ng nagmamay-ari sa puso ni Sir Mattheus. Saksi ang dalawa kong mata kung gaano niya kamahal ang nobyang si Neng-neng. Noon daw bali-balita. Playboy si Sir Mattheus, ngunit simula ng maging nobya nito si dok Neng-Neng, nawala ang pagkababaero nito. Tumikhim ako mukha kasi hindi niya ako napapansin nasa singsing na hawak lang ang atensyon ni Sir Mattheus. Pisti oi! Pinapunta niya lang ba ako para panoorin kung ano ang ginagawa niya? Bakit pinapunta pa ako nito kung balak lang pala akong inggitin sa engagement na hawak niya. Alam ko naman hindi ako nito magugustuhan. Mga tipo nito, sexy at matangkad kagaya sa girlfriend nito, daig pa ang super model sa tindig at itsura. Eh, ang pakitaan ako ng singsing na ibibigay sa nobya nito hindi na tama. Mariin akong napapikit. Nagu-umpisa na akong mabuset sa boss ko. Hindi ako nakatiis kinuha ko na atensyon niya. “Sir Mattheus, ano po ba ang balak n'yo bakit mo ako ura-uradang pinapasok dito? Sir, marami ho akong kailangan tapusin na in-encode,” ani ko may inis sa boses. Tumawa parang naaliw sa paglukot ng mukha ko. “What do you think, Ms. Polido? Maganda ba?” nakangiti pa niyang tanong sa akin halatang excited sa kislap ng kaniyang mata. Ouch naman. Putrages! Napaka insensitive nitong tukmol kong boss. Naku naman. Sarap nito basagin itlog niya nakakaurat masyado. “Brenda?!” tanong ulit nito kaya napamata ako. Hindi dahil sa gulat, kun'di sa narinig ko sinambit niya ang first name ko. First time niya ako tinawag sa first name ko kaya slight akong nataranta. “Ahm…’yang singsing po ba, sir Mattheus?” I asked him. Tinaasan niya ako ng kilay kaya naman napayuko ako. Mabuti wala naman sinabi maliban sa napa 'tsk' pagkatapos tumayo na. "Sa tingin mo, Ms. Polido. Babagay kaya ito kay Neng-neng?" aniya pagkatapos ibinalik na sa lagayang box ang engagement ring na hawak. “Y-yes, S-sir Mattheus, sobrang ganda po. Tiyak magugustuhan po niyan ni ma'am Neng-neng kapag nakita niya ‘yan,” “Talaga?” halata sa boses nagustuhan nito ang naging tugon ko sa kaniya. Sus ang kulit naman ni amo. Paulit-ulit kung makatanong. Bubulong-bulong ko pa, buti hindi naintindihan ni Sir Mattheus, ang pinagsisintir ko. “Sa tingin mo, Ms. Polido. Magugustuhan kaya ito ng girlfriend ko?” tanong niyang hindi malusaw lusaw ang kasiyahan sa labi. “Opo nga!” may himig inis ang aking boses. Natigilan ‘to. Nagtagal niya akong tinitigan kaya naging tabingi ang aking ngiti. Letchugas! Bakit ba ako nagtaas ng boses. Nakakahiya. Baka anong isipin ni Sir Mattheus, sa bigla kong pagtaas ng boses. Talaga naman naisip ko pa kung anong masasabi nito e, wala nga pakialam sa 'kin ang shunga ko talaga. Pinilit kong kumilos ng normal at siniguro ko maayos ang ngiti ko. Pambawi sa bigla kong pagtaas ng boses kay Sir Mattheus. “Ahm..bagay po ‘yan kay ma'am Neng-neng,” sagot ko sa kaniya ngunit ang totoo parang tinarakan ng punyal ang dibdib ko. “I'll pick her up from work and then surprise her,” sabi nito kita ko ang saya sa kaniyang mata. Ngunit may napansin lang ako. Tila kay bilis magpalit ng mood ng ni Sir Mattheus. He went from being joyful to abruptly becoming serious. I read that in his eyes, but why? “Oh, bakit po malungkot ka, Sir Mattheus?” ngisi ko upang pagaanin ang loob naming pareho. He sighed heavily. Nginitian niya ako na halos ikalaglag ng puso ko sa sobrang saya. Ngunit nanatili tumatak sa isip ko ang nakita ko kanina malungkot niyang reaksyon. Pagsasawalang kibo ko na lang ngumiti ako sa kaniya. “Wala tayong overtime mamaya maari ka ng umuwi ng saktong alas singko,” sabi nito. Masaya akong tumango. “Tiyak po mapapa ‘yes’ agad si ma'am Neng-neng niyan, Sir Mattheus. Bagay na bagay kasi kayong dalawa parehong guwapo at maganda,” Putek na iyan! Nginsihan ako ng bongga kaya lihim akong kinilig. “G’wapo pala ako sa paningin mo? Akala ko talaga ang pangit ko kasi hindi ka naman ni minsan tumingin sa akin,” he said this, I know Sir Mattheus is just making a joke. Biniro ko rin. “G’wapo ka naman talaga sir. Kung hindi ka nga may girlfriend, crush na kita,” saad ko sinamahan ko ng bungisngis kaya lang natigilan ako dahil pinagmamasdan na pala ako ni Sir Mattheus. Lihim akong napalunok. Hindi ko kasi mabasa ang iniisip nito. “B-biro ko lang 'yon sir Mattheus. Sige po marami akong gagawin. Good luck po mamaya I'm sure walang patumpik-tumpik niyan si ma'am Neng-neng. Mapapa 'oo' mo agad 'yan,” sabi ko sa kaniya pagkatapos hindi na ako nag-antay na sagutin ako ni sir Mattheus. Mabilis na akong humakbang upang tuluyang makalabas ng office niya.Brenda Mahimbing na dapat ang tulog ko nang bigla naman akong bulabugin ng walang tigil na pagri-ring ng phone ko. Pisti! Bago pa ako naka pipikit ‘tsaka naman tatawag kung sino mang heredos na iyon. Bahala na kung sino iyon. Mapapagod lang din siyang tumawag dahil wala akong balak bumangon. Susuko rin iyon kapag hindi ko pinansin. Sa halip ay naisip kong hilahin ang extra kong unan. Ginawa kong pantakip sa tainga ko upang hindi ko na marinig ang ingay. Akala ko lang pala, na tuluyang magiging payapa na ang tulog ko. Ngunit maling-mali ako sa sapantaha ko. Dahil hindi yata alam ng kung sino man ang tumatawag sa akin na tumigil at walang pakialam kung nakabubulahaw na dahil ayaw sumuko ang tumatawag. Iniisip ko baka nakakaistorbo ako sa kabilang k’warto. Hindi kasi semento ang dingding ng boarding house ko. Plywood kasi ang dingding though makapal naman ngunit kapag ganito kaingay sure ako maririnig niyon ng kalapit kong silid. Subok ko kasi kapag nag-videoke ang katabi kong k
Brenda Nagising akong mabigat ang pakiramdam at tila ako binugbog ng mga sampung katao. Masakit ang buong katawan ko, lalo na ang pagitan ng aking hita. Tila mayroong napalis sa loob ko. Kaya naman kapag konting galaw ako, sa 'king kinahihigaan. Napapangiwi ako sa sobrang sakit. Kinapa ko ang katabi ko. ‘Sir Mattheus’ I whispered. Wala na pala akong katabi sa kama. Iniwan niya ako habang tulog? Tang-na niya. Uminit ang mata ko at nag-unahan pumatak ang luha sa pisngi ko. Mas domoble ang sakit ng katawan ko dahil iniwan akong mag-isa ni sir Mattheus. Buset siya! Ni hindi lang iniisip ang kalagayan ko ngayon. Hindi magkakaila na ilang ulit naming pinagsaluhan ang kamunduhan kagabi ni Sir Mattheus. Ilang ulit nga ba nito ako dinala sa mala paraisong langit kagabi. Ilan nga ba? Naitanong ko pa sa aking sarili. Ngunit iisa lang ang sure sa isip ko. Hindi ko alam basta ‘di ko mabilang kung ilang ulit ako nito napasigaw sa sarap kagabi. Dahil sinamba nito ang katawan ko. Dammit gust
Brenda Paglabas ko galing CR. Nadatnan kong may katawagan si Sir Mattheus sa phone niya. Nakatalikod siya sa ‘kin nakapamewang ang kaniyang kanang kamay at ang kaliwa naman iyon ang mayhawak sa phone niya. Paminsan-minsan inaalis ni Sir Mattheus, ang kamay sa baywang niya at pakumpas-kumpas habang malakas ang boses nito nakikipag-usap. Dahil ayaw kong makagambala rito. Maingat akong kumilos upang hindi niya ako marinig. Tila naman ang pag-iingat ko hindi yata effective. Dahil nakuha ko pa rin kasi ang atensyon nito at mabilis nito akong nilingon, ngunit mabilis lang. Muli sa kausap niya ulit ang atensyon nito. Kahit dahan-dahan na ang kilos ako. Gano'n? Ang lakas naman ng pakiramdam ni Sir Mattheus. Halos pinigilan ko nga huiminga pero alam pa rin nito nasa labas na ako kahit nakatalikod naman siya sa ‘kin. “Of course darating ako,” wika nito at sandaling tumigil. Para bang mayroon sinasabi ang kausap nito sa kabilang linya dahil patango-tango si Sir Mattheus habang pinakikingg
Brenda Inaasahan kong susundan ako ni Mattheus. Magagalit ang amo sa ‘kin, dahil tinakasan ko siya. Inaasahan kong pipilitin niya ako pabalikin sa unit niya. Ngunit tinubuan na ako ng ugat sa paa sa kaantay sa baba. Walang Mattheus na sumulpot. Natagalan pa nga akong kumuha ng taxi sa labas. Lumingon pa nga ako sa building ng condo ni Mattheus, baka nakatanaw lang sa ‘kin ang binatang amo. Ngunit bigo ako sa inaasam ko. Dahil hindi ko talaga nakita si Sir Mattheus. Umuwi ako ng boarding house ko na laglag balikat at maghapon tahimik na nagmumukmok. Minsan pa nga hindi ko namalayan umiiyak na pala ako. Kumalma naman ako tsaka pa ako nagbihis at nagpasyang matulog maghapon. Pagdating ng alas sais ng gabi binulabog ako ng malakas na katok sa labas ng pinto. Tamad na idinilat ko ang mata ko. Sino ba kasi iyon grabeng katok iyon ah. Akala mo may sunog eh. Kumakalam na rin pala ang sikmura ko dahil walang almusal at tanghalian. Kung nagkataon pa hindi sa kumatok sa pinto ko. Baka h
Brenda "Pasensya ka na hija, kung pinayagan ko si Mr. Martinez, na pumasok sa boarding house ng hindi ko ipinaalam sa 'yo," hingi paumanhin ng landlady ko. “Ahehe...hindi rin po kasi 'yan mapipigilan makulit po kasi iyan," anang ko kaya sinamaan ako ng tingin ni Mattheus. "Maghapon din po kasi ako natulog. Kasi masama po ang pakiramdam ko,” sabi ko sa landlady ko. “You're sick and you've been sleeping all day? Fuck, does that mean you haven't eaten yet? What the heck, Brenda!? Anong ginagawa mo sa sarili mo?" tila galit ito at kung sa hindi ko pagkain ah, ewan ko sa Lolo Mattheus na ito. Pumaling ako ng tingin sa kaniya. Medyo nabawasan na ang angas sa mata nito hindi gaya kanina na galit sa 'kin. Ngayon galit pa rin hindi nga lang nawawala ang pagka seryoso nito. “Kaya naman pala. Mr. Martinez, hindi marinig. Ako'y babalik ulit sa aking k'warto. May nakasalang akong lutong ulam pinahinaan ko lang baka malasak kung magtagal ako,” “Sige ho, Aling Melba,” ani Mattheus. Sinu
Brenda Pag-alis ni sir Mattheus. Mabilis akong kumilos. Baka nga tutuhanin ng Lolo Mattheus n'yo hiramin ulit kay Aling Melba, iyong susi sa unit ko. Ayaw kong maabutan niya akong nasa banyo o maabutan akong hindi pa bihis. Uminit ang pisngi ko sa aking naisip. Paano sa huling sinabi ni Mattheus ang iniiwasan ko. Para namang gagawin noon ni Mattheus. Natukso lang iyon dahil sa kalasingan. Kaya may nangyari sa pagitan namin. Iyon lang yan walang labis walang kulang. Wala nga malasakit sa ‘kin kinaumagahan. Iyon pa talaga iisipin ko. Nakalimutan ko yata damit nga ng ex-girlfriend nito. Gusto pa ipasuot sa ‘kin kahit alam nitong maari akong masaktan. Para ano? Maalala niya sa ‘kin ang ex niya? Hindi bale na lang Sa totoo lang naguguluhan ako sa bilis ng pangyayari. Kung hindi ko lang kailangan umuwi dahil nilalambing ako ng dalawa kong Tiyahin. Nungka pumayag ako sa gusto ni Sir Mattheus. Nagbabalak nga akong humanap ng bagong trabaho naisip ko iyong pag-uwi ko kanina. Hindi ko
Brenda Pumasok kami sa gate ng bahay ng asawa ng kambal ni Mattheus. Alas-siyete y medya na ng gabi. Sa front yard pala naghanda si Ma'am Lorelei. Dalawang mahabang table lang ngunit maraming tao. Tila nagkakatuwaan ang buong pamilya ni Sir Mattheus, kasi nagtatawanan. Naririnig ko boses ni Ma'am Marrianne ang bida. Hindi pa nag-uumpisa kumain ngunit nasa harapan na ang mga lutong pagkain. Parang kami na lang yata ang inaantay nakakahiya naman sana nauna na silang kumain. “Nariyan na pala sila Mattheus, Mommy,” narinig ko sabi ng Ate ni Mattheus na si Marianne Martinez. Kita ko sa amin sila nakatingin. Inayos pa kasi ni Mattheus ang pag-park ng kotse nito. Sumabay na ako pagbaba ni Mattheus at mabuti naman wala akong narinig na disgusto galing dito. “Brenda! Overtime?!” malakas na sigaw ng kambal ni Mattheus na si Sir Matthias. Hindi ko alam kung maayos ba ang ngiti ko sa kanila basta pakiramdam ko nakalutang ako habang papalapit ako sa table kung saan silang pamilya ni M
Brenda “Brenda, bakit wala ka ng imik? Pasensya ka na ha? Naging madaldal ako,” wika pa ni ma'am Marrianne sa ‘kin. Doon ako nagtaas ng tingin. Namilog pa ang mata ko. Mabuti nakahagilap ako ng magandang sagot. I guess iyon ang safe na answer, sa side ko. Bilang may lihim na pagtingin kay sir Mattheus. “Wala ho iyon, ma'am Marrianne,” tugon ko tumingin ako kay ma'am Marycole. Nginitian ko rin upang ipakitang wala lang iyon sa ‘kin mga binanggit ni ma'am Marrianne. Dinugtungan ko pa. “Ehehe, bakit naman po nanghingi ka ng pasensya? Wala naman po kaming relasyon ni Sir Mattheus,” nakangiti ako. Narinig ko pa mahinang tumawa si Sir Matthias. Ewan ko kung para saan hindi ko naman din tatanungin dedma nalang. “Bulang ang ex-girlfriend ng kapatid ko. Wala na siyang makikitang kasing guwapo at medyo mabait kagaya ni Mattheus. Pasensya ka na talaga ha, Brenda? Pati ikaw tuloy parang nailang,” ani ulit nito. Natawa ako sa sinabi nito na medyo mabait kaya lumingon si Sir Mattheus sa
Andrea Tahimik ako ng nasa biyahe na kami. Panay ko hikab kaya sinabihan ako ni Atlas na matulog muna kasi malayo pa kami sa bahay nila. Inayos din ni Atlas ang upuan ko at sinabihan ako matulog muna kung inaantok ako. “Kanina ka pa panay hikab. Baby, gigising kita pagdating natin sa bahay,” anang nito inabot pa ang pisngi ko hinaplos niya. Humalukipkip ako tinaasan siya ng kilay ngunit tumaas lang ang sulok ng labi nito ako pa ang pinagtatawanan ng loko. “Hmp! wag kang masyadong mabait sa ‘kin baka manibago ako kapag maghiwalay na tayo...bahala ka hindi na kita pakakawalan pa," ani ko kinangisi nito. "Paano nga ba kung ako rin hindi na kita pakawalan kasi panay mo pa cute sa 'kin," "Woi hindi ah! Ganito talaga ako cute. Kaya magtiis ka," wika ko hindi ko maiwasang tumawa kasi laglag panga ni Atlas. "Pero seryoso ako roon sa una kong sinabi. Bawasan mo pagiging mabait sa 'kin baka makasanayan ko." Hindi ko inalis ang tingin ko kung anong magiging reaksyon nito. Napairap
Andrea “Iyan po ba ang gusto mo Dad, hindi na ako pupunta rito? Bahay ko rin po ito at gusto rin po kitang madalaw—” sabi ko pa dahil humabol ako sa kaniya ngunit nilampasan lang ako ni Dad. Inayos ko muna ang sarili ko. Naka labas na ako ng office ni Daddy. Ayaw ko makita ni Atlas ang hitsura ko na wala sa ayos. Though hindi ko maitatago sa kaniya ang namumugto kong mata at least maayos ang hitsura ko. Napangiwi ako ng salatin ko ang aking mata halata iyon namumugto ang takikap ko. Woah! Napabuga ako ng hangin sa bibig. ‘Okay Andeng! Kumalma ka. Nag-usap na kayong mag-ama at may sagot na siya. Malinaw naman na ang bagong asawa ng Daddy mo ang pinili. Kaya tanggapin mo na lang at ayusin ang pag-aaral mo. Tama. Pero hindi ibig sabihin na sumuko na ako. Hindi ibig sabihin na kalilimutan ko na si Daddy. Mag-aantay pa rin ako hanggang sa bumalik ang dating mapagmahal kong ama. Dumaan muna ako sa dining area bago ko ipasyang bumalik sa living room. Nakaramdam ako ng pagkauhaw pagk
Andrea “Atlas,” pigil ko sa kaniya dahil namumula sa galit si Daddy. Ngunit hindi talaga ito magpapaawat sa halip kasi ay tumayo na ito inilahad ang kamay nito sa akin senyales na aalis na kami. “Let's go,” he said. Umiling ako kaya napabuntong hininga ito. "Baby?" aniya nagpipigil ewan kanino ito galit dahil malambing naman ang titig nito sa 'kin. “Gusto ko pang makausap ng masinsinan si Daddy,” wika ko kay Atlas. Humugot ito ng hangin pagkatapos tumango. “I'll wait for you here,” tugon nito binitiwan ang kamay ko. “Thank you. Mabilis lang ako,” paalam ko sa kaniya pagkatapos ay tumingin kay Daddy. “Daddy please naman po. Mag-usap muna tayo ng masinsinan. Mahalaga po itong sasabihin ko kailangan mo itong nalaman,” wika ko ngunit naningkit anga mata ni Daddy hindi ako nagpatinag. “Tungkol saan nanaman ba ito ha, Andrea?” tanong nito at galit. “Sa office mo po dad. Pagkatapos ko itong masabi sa iyo. Nasa iyo po ang desisyon kung maniniwala ka sa ‘kin. Basta totoo po ang sasabih
Andrea “Daddy,” nakangiti ko pa sabi sa kaniya subalit hindi ako pinansin sa halip pumasok ito sa loob kaya nahiya ako kay Atlas hindi tuloy ako makatingin dito. Napayuko ako pinalooob ko ang buong labi ko upang hindi ako maiyak. Naramdaman ko humalik si Atlas sa buhok ko natigilan ako hindi ko lamang ‘yon pinahalata sa kaniya. “Ahm…pasensya na nakita mo pa ang kasungitan ni Dad,” ani ko wala naman akong nakuhang sagot galing sa kaniya. Bakit niya ako hinahanap kay Vianca kung ganito pala siya malamig ang pakikitungo sa ‘kin. “It's okay. Kasama mo ako,” paalala pa nito. Tumango ako. “Salamat. Tara na pasok na tayo,” umangat ako ng tingin kay Atlas ng maayos na ako. Tahimik lang ito sumunod sa akin. Kasi bakit sumama pa ito ngayon ‘yan tuloy malalaman nito hindi kami okay ng ama ko. “Hey, okay lang ‘wag kang mag-alala,” narinig ko pa bulong nito. “Halika upo tayo,” nakangiti kong alok sa pangusong itinuro ang sala namin. Naroon na si Daddy nakaupo roon nakatalikod sa a
Andrea “Iyan na ang bahay namin,” turo ko kay Atlas ng nasa tapat na kami ng gate ng bahay namin. Wala kaming guard kasi ang Nanay Fidelisa ang taga bukas kay Daddy at Mommy noon kapag papasok at uuwi galing trabaho. Kasi sila lang ni Daddy, ang mayroon kotse. Pero may susi ako sa maliit naming gate wala lang dito ngayon sa ‘kin kasi naroon sa backpack kong ginagamit pagpasok ng school. Alanganin akong ngumiti ng magbusina si Atlas. Wala kasi magbubukas ng gate. Seryoso lang ito nag-antay pa kami sa labas. Ewan ko kung nasa bahay si Daddy. Kung tawagan ko kaya. Pero baka nasa trabaho ito sayang naman ang punta namin ni Atlas, kung walang mangyari sa lakad ko. Inuna pa naman nito dito pumunta sa bahay kahit inaantay na ito ng Mommy nito. “Baka walang magbukas sa ‘tin,” naging tabingi ang ngiti ko kasi sampung minuto na kami sa labas ng gate. “W-wala yata ang Dad ko umalis na lang tayo," dugtong ko pa. “Antayin na lang natin ayos lang kahit mag-antay tayo," tugon ni Atlas pinas
Andrea Paglabas ng gate sa bahay ni judge Stewart. Kumaripas ng patakbo sa kotse niya si Macarius. Na welcome naman niya ako sa family nila pagkatapos umalis na may meeting daw ito sa trabaho sabi ni Atlas. Nag-vibrate ang phone ko sa loob ng bag ko. Senyales na mayroong bagong pumasok na text. Tumingin si Atlas sa ‘kin wala naman sinabi ng kunin ko sa bag ang cellphone ko. Bigay rin ni Atlas itong dala kong shoulder bag. Bago kami umalis sa condo unit nito inabot niya sa ‘kin. Kaya pala hindi ko napansin sa loob ng k'warto kasi nasa sofa kanina. Ibinigay niya sa ‘kin ng palabas na kami ng condo. Vianca: Andeng? Nag-reply agad ako upang alamin kung anong kailangan nito sa ‘kin. Ako: Besh? Yeah, pupunta ako mamaya. Sa bahay n'yo. May sagot agad ito sa ‘kin pagkasend ko ng reply sa kaniya. Pero ng mabasa ko ang text ni Vianca, kinalaki ng aking mata. Vianca: Galit na galit ang Daddy mo. Hinanap ka sa ‘kin. Ako: Oo, uuwi ako mamaya sa bahay bakit naman niya ako hahanapi
Andrea Pagbusina ni Atlas sa hinintuan naming matayog na gate. Agad iyon bumukas. Inaasahan na yata ang aming pagdating dahil wala ng tanong, tanong. Kung sino ang nasa labas. Mayroon agad sa loob nagbukas. Usually dapat kapag ganitong mayaman. Alam ko inaalam muna ng duty guwardiya kung sino ang dumating na bisita. Dito kay Atlas. Hindi naman niyon ginawa sumaludo pa nga kay Atlas, animo kilala siya ng dalawang g’wardiya ng pumasok ang sasakyan niya sa malawak na bakuran ng bahay ni judge. Nang makapasok kami sa loob ng bahay. Salubong na ang kilay ng pinsan ni Atlas, naiinip nakaupo sala may kasamang may-edad na lalaki. Naisip ko ito na yata ang judge na tinutukoy ni Atlas, na siyang magkakasal daw sa ‘min. Parang kasing edad ni Daddy o mas matanda hindi lang gaanong malaki base lang naman sa nakikita kong itsura nito. Ang tinutukoy ni Atlas na pinsan. Ang lalaki pala roon na kasama niya roon sa Okada. Tinitigan ko magkamukha pala sila ni Atlas kahit magpinsan lang. Hindi k
Andrea Lumayo ako ng kaunti kay Atlas, bago ko binuksan ang phone ko. Naka off ng ibigay ito ni Atlas sa ‘kin. Nakita ko naman hindi niya ito pinakialaman, kaya hindi pa nito alam ang totoong dahilan kaya ako nagpunta kagabi ng Soltero bar. Pagtingin ko sa inbox tadtad ako ng text galing kay Vianca at Nanay Fidelisa. Mga nas ibabaw lang ang babasahin ko. Kay Vianca muna ang binasa ko. May idea na ang bestfriend ko wala ako sa bahay pero base sa text niya. Hindi nito alam na pinalayas ako ni Daddy. Vianca: Andeng! Woi, galing ako sa bahay n'yo wala ka raw doon. Iyong anak ni Olivia ang nagbukas ng gate. Saan ka nagpunta? Vianca: Bruha ka! Hinahanap ka ni Kier sa ‘kin, galing dito sa bahay. Nag-away raw kayo nag-alala siya sa ‘yo kasi wala ka raw sa bahay n'yo. Pagkabasa ko tungkol sa text ni Vianca tungkol kay Kier. Nagsalubong ang kilay ko. Ang tigas ng mukha nito pagkatapos ng pagtataksil niya hindi lang tinubuan ng hiya hinahanap ako. Nagbukas pa ako ng isa text ni Vian
Andrea Sa pagkain lang ako nakatuon. Alam ko kanina pa panay sulyap ni Atlas, kasi panay tikhim at nasilip ko, tingin nang tingin sa 'kin, tila kinukuha ang atensyon ko kahit wala naman siyang sore throat. “Atlas, uminom ka nga ng tubig kanina ka pa r’yan,” masungit kong sabi ngunit mahina lang tumawa. Talaga nga papansin ng kurimaw na ito kung ano na lang maisip gawin. “Uso pa naman ngayon ang ubo. Baka mamaya sunod niyan uubuhin kana kasi may sore throat ka.” Sinamangutan ko kasi parang biro lang dito ang sinabi ko. “Because you're avoiding eye contact with me. Titigan mo naman ako, baby. Kahit isang sulyap mo lang okay na ako," Napawaang ang labi ko sa sagot nito. “KSP,” bulong ko. “Anong meaning noon, baby?” tanong pa nito naka tawa pa rin. Gayunpaman sinagot ko pa rin kahit na alam ko naman gusto lang nito akong subukan. “Kulang sa paligo at Isip bata pa?” “Tapusin mo na pagkain mo mamaya mo na ako awayin aalis pa tayo,” sagot nito hindi pinatulan ang patutsad