Brenda
Pakanta-kanta pa ako habang lulan ng elevator dahil sa labis na saya. Monthsary namin ngayon ni Sir Mattheus. Sabado kasi walang pasok sa office kaya sa condo niya ako pumunta. Bumili pa ako ng cake sa isang sikat na bakeshop at sinadya kong hindi mag-text sa boss ko na pupunta ako upang ma-sorpresa si Mattheus. Palagi ko naman ginagawa ang ganitong sorpresa sa kaniya tuwing monthsary namin, simula ng magkaroon kami ng relasyon, six months na ngayon. Hindi ko siya nobyo, basta simula nang may nangyari sa aming dalawa. Palagi na kami nagde-date ni Sir Mattheus at pagkatapos nauuwi iyon sa mainit na pagt*t*lik. Hindi ko siya boyfriend ngunit parang ganun na din kami ni Mattheus. Kasi may namamagitan din sa 'min. Malambing din ang boss ko sa akin at higit sa lahat. Ayaw niya akong tumaggap ng manliligaw gusto n'ya siya lang. Minsan nga sinasabi ko sa kaniya bakit hindi p'wede e, fvck buddy lang naman kami. Kaya maari pa akong mag-entertain ng lalake. Ngunit si Sir Mattheus, ang ayaw sa gano'n na tawag. Sabi ko pa edi, MU kami kung gano'n. Tatawa lang ang binatang amo. Bahala raw ako kung anong gusto kong itawag sa relasyon namin. Basta 'wag lang daw iyong 'fvck buddy 'at 'wag lang ako tumaggap ng ibang lalake kun'di lagot ako sa kaniya. Gano'n siya possessive kahit wala akong narinig ni minsan dito na mahal niya ako. Ngunit kung pagbabasehan naman ang kilos nito. Maari kong sabihin na may pag-ibig din siya sa 'kin ang boss ko. Malambing at maalaga. Para sa 'kin. Sapat na iyong pinakikita niya sa kilos na mahal niya ako. Hindi rin naman siya tumitingin sa ibang babae kaya ayos na 'yon sa 'kin. Bago pa ako lumakad patungo sa unit ni Sir Mattheus. Inilabas ko muna ang pressed powder ko upang silipin kung haggard na ba ang hitsura ko. Nakita ko maayos pa naman nakangiti akong ibinalik iyon sa aking shoulder bag. May sarili akong susi kaya hindi ko na kailangang mag-doorbell. Kaya naman pinihit ko na iyon at abot tainga pa ang aking ngiti sa labi ngunit kay dali rin 'yun nalusaw dahil sa tagpong aking naabutan. "M-Mattheus?" natigilan ako at mabilis akong napayuko upang itago ang sakit na bumalatay sa aking mata. "Ma'am Neng-neng?" I whispered. Namula ang aking mata. Nag-iwas ako ng tingin dahil hindi kinakaya ng aking mata ang lambingan nilang dalawa. Nakahiga at nakaunan si ma'am Neng-neng, sa hita ni Sir Mattheus, habang si Sir Mattheus, nakangiting nakatunghay kay ma'am Neng-neng. Kay saya nito pagmasdan. Talaga nga hanggang ngayon hindi pa rin niya nakakalimutan ang dating nobya. Kailan pa sila nagkabalikan? Bakit hindi ko yata nalaman na bumalik na si ma'am Neng-neng? Akala ko ba ikinasal na ito sa nobyo nitong naka base sa Canada, kaya nga tumanggi noon sa inaalok na kasal ni Sir Mattheus, dahil iyon daw ang totoo nitong mahal hindi lang nito masabi-sabi kay sir Mattheus. "B-Brenda...." natigilan si Sir Mattheus. Nakangiti naman si Ma'am Neng-neng at agad din bumangon pagkatapos umayos ng upo sa sofa. Hindi nito nakita ang takot na gumuhit sa mata ni Sir Mattheus, dahil sa biglaang pagsulpot ko. "Napadalaw ka, Brenda?" saad pa nito. "May importante ka bang sadya sa amo mo? May tinakasan ba si boss mo na trabaho?" nakangiti pa sabi ni ma'am Neng-neng, walang kaalam-alam na may relasyon kami ni Sir Mattheus. Dammit! Hindi ba sinabi ni Sir Mattheus sa kaniya? So ano na lang ako dahil nagbalik na siya. Tang-na 'yan! Humigpit ang paghawak ko sa bitbit kong cake. Kung makapagsasalita lang ang taling ribbon ng hawak kong cake. Baka sumigaw na ito sa higpit ng hawak ko. "Nagkabalikan po ba kayo? Kayo na po ba ulit ni Neng-neng Sir Mattheus?" nanginginig ang boses ko habang sinisigaw niyon sa kaniya. Mas lalo akong humikbi ng dahan-dahan tumango si Sir Mattheus. "I'm sorry. Forgive me, Brenda. I still love Neng-neng. Bumalik na siya. I didn't promise you anything, right? I also didn't say that I love you, right?" I sobbed. Ang sakit marinig ng salita nito. Sorry lang? Dahil bumalik na ang dati n'yang nobya. Fvcking shit! Humihingi siya ng tawad dahil nagbalik na si Neng-neng. Dammit! Hindi nito inisip nasasaktan ako. Dobleng sakit ang narinig ko buhat sa kaniya dahil wala raw siyang sinabi na minahal niya ako. Ang tanga ko. Tanga, tanga ko ngayon ko lang 'yon naisip. Akala ko kaya ko ng palitan si Neng-neng sa puso niya. Tang-na kulang pa pala. Hindi pa pala sapat ang pagpapakababa ko sa kaniya. Hindi ako naging demanding. Kung ano lang ang ibinigay niya. Hindi ko siya pinilit na agad-agad niya akong mahalin. Dahil naniniwala ako na balang araw masasabi rin niya iyon sa 'kin. Kay sakit. Ang sakit dinudurog ang puso ko sa naabutan kong tagpo. Mapait akong napangiti. Matatag na tinitigan si Sir Mattheus. Humugot ako ng hangin sa 'king dibdib, dahil kung hindi ko gagawin 'yon. Mahihirapan akong huminga. Lumakad ako patungo sa sofa. Sa p'westo nilang dalawa ni Neng-neng. Isang malakas na sampal ang pinadapo ko sa pisngi ni Sir Mattheus at sabay ang pag-alpas ng pinipigilan kong iyak. "Sorry lang? Sorry lang sir Mattheus?? Gago ka ang gago mo sa lahat ng gago! Sana nagsabi ka man lang dumating na si ma'am Neng-neng para nakapag-preno ako magtungo rito. You're fvcking asshole!" galit kong sabi tinulak siya sa dibdib. "Mattheus, anong nangyayari?" naguguluhan na tanong ni Ma'am Neng-neng palitan kami tinitingnan ni Sir Mattheus. "Ni minsan ba hindi mo ako minahal, Sir Mattheus? Kasi ako mahal na mahal kita kahit sobrang sakit na! Hindi ako naging demanding sa 'yo because I love you. K-kasi, kasi, akala ko...K-kalaunan mamahalin mo rin ako ngunit kay tanga ko lang pala. Dahil...n-nag-aantay ako na dumating ang araw na iyon hinding-hindi naman pala mangyayare. Dahil hanggang ngayon siya pa rin ang tinitibok ng puso mo. Ito na ang huli kong pakikipagkita sa 'yo. Good bye, Sir Mattheus," saad ko mabilis na nilisan ang condo unit ni Sir Mattheus. Halos hindi ko na makita ang dinaraanan ko dahil walang ampat ang luha kong pumapatak sa aking pisngi. Malungkot akong napangiti. Binalikan ko ang nangyari bakit ako nakipag relasyon kay Sir Mattheus, na hindi ako inaalok ng kasal at walang pag-ibig ang amo para sa 'kin. May tipid na ngiting kumabit sa mga labi ko habang pinagmamasdan ang president at CEO ng RMTV network na walang iba kun'di si, Sir Mattheus Martinez, ang aking ubod gwapong boss. Nakangiting nakaupo sa swivel chair niya. Habang masayang pinagmamasdan ang kumikinang na engagement ring na hawak nito. Ako si Brenda Polido, ulilang lubos na ako, taga Samar at kinupkop ng dalawang matanda kong Tiyahin, na kapatid ng Nanay ko. Naka graduate ako ng college bilang isang scholar sa kursong AB mass communication major in journalism. Pangarap ko kasi maging isang newscaster. Pinalad akong matanggap sa una kong subok mag-aaply ng trabaho. Natuwa ako dahil akala ko makukuha ko ang pangarap kong trabaho. Ngunit magiging sekretarya pala ako ni Sir Mattheus. Loyal na sekretarya. Mahigit isang taon ng may pagsintang pururot at lihim na iniibig ang aking boss na si, Sir Mattheus Martinez. Pahapyaw kong sinulyapan ang singsing na hawak ni Sir Mattheus. Gleaming with beauty. Kahit hindi mo tanungin kung saan iyon binili alam mo na sa isang sikat na jewelry ito pinagawa. Dahil isang tingin alam ko hindi biro ang halaga. Aalukin na ba niya ng kasal ang matagal na n'yang girlfriend na si Neng-neng? Nagbabalak na yatang pakasalan ni Sir Mattheus si doktora Neng-neng. Nang maisip ko ‘yon. Gusto kong umiyak. ‘di ko maiwasang masaktan. Tuluyan na ngang wala akong pag-asa na mapansin nito dahil mag-aasawa na si Sir Mattheus. I gulped. Ano kaya ang pakay ni Sir Mattheus bakit niya pa ako pinapasok dito sa office niya? Kung dahil lang gusto n'yang hingin ang opinyon ko na aalukin ng kasal, ang nobyang si ma'am Neng-neng. Aba'y isa siyang gagong siraulo napaka manhid Oo nga pala ako'y nakalilimot na ako lang ang may gusto sa kaniya. Natutunan kong maging manhid sa harapan nito. Upang hindi nito mahalata na may gusto ako rito. Nagtagumpay naman akong itago iyon sa kaniya. Kung mayroon lang patimpalak ng pagiging manhid at pagalingan umarte. Ako ang makakukuha ng award sa pagiging best actress ko. Ngunit ang totoo minsan inaasam ko na sana ay mapansin ako ni Sir Mattheus. Hindi bilang isa niyang sekretarya. Ngunit bilang babaeng maari niyang magustuhan at mahalin. Malungkot akong napangiti. Paano naman mangyayari ‘yon? Mayroon ng nagmamay-ari sa puso ni Sir Mattheus. Saksi ang dalawa kong mata kung gaano niya kamahal ang nobyang si Neng-neng. Noon daw bali-balita. Playboy si Sir Mattheus, ngunit simula ng maging nobya nito si dok Neng-Neng, nawala ang pagkababaero nito. Tumikhim ako mukha kasi hindi niya ako napapansin nasa singsing na hawak lang ang atensyon ni Sir Mattheus. Pisti oi! Pinapunta niya lang ba ako para panoorin kung ano ang ginagawa niya? Bakit pinapunta pa ako nito kung balak lang pala akong inggitin sa engagement na hawak niya. Alam ko naman hindi ako nito magugustuhan. Mga tipo nito, sexy at matangkad kagaya sa girlfriend nito, daig pa ang super model sa tindig at itsura. Eh, ang pakitaan ako ng singsing na ibibigay sa nobya nito hindi na tama. Mariin akong napapikit. Nagu-umpisa na akong mabuset sa boss ko. Hindi ako nakatiis kinuha ko na atensyon niya. “Sir Mattheus, ano po ba ang balak n'yo bakit mo ako ura-uradang pinapasok dito? Sir, marami ho akong kailangan tapusin na in-encode,” ani ko may inis sa boses. Tumawa parang naaliw sa paglukot ng mukha ko. “What do you think, Ms. Polido? Maganda ba?” nakangiti pa niyang tanong sa akin halatang excited sa kislap ng kaniyang mata. Ouch naman. Putrages! Napaka insensitive nitong tukmol kong boss. Naku naman. Sarap nito basagin itlog niya nakakaurat masyado. “Brenda?!” tanong ulit nito kaya napamata ako. Hindi dahil sa gulat, kun'di sa narinig ko sinambit niya ang first name ko. First time niya ako tinawag sa first name ko kaya slight akong nataranta. “Ahm…’yang singsing po ba, sir Mattheus?” I asked him. Tinaasan niya ako ng kilay kaya naman napayuko ako. Mabuti wala naman sinabi maliban sa napa 'tsk' pagkatapos tumayo na. "Sa tingin mo, Ms. Polido. Babagay kaya ito kay Neng-neng?" aniya pagkatapos ibinalik na sa lagayang box ang engagement ring na hawak. “Y-yes, S-sir Mattheus, sobrang ganda po. Tiyak magugustuhan po niyan ni ma'am Neng-neng kapag nakita niya ‘yan,” “Talaga?” halata sa boses nagustuhan nito ang naging tugon ko sa kaniya. Sus ang kulit naman ni amo. Paulit-ulit kung makatanong. Bubulong-bulong ko pa, buti hindi naintindihan ni Sir Mattheus, ang pinagsisintir ko. “Sa tingin mo, Ms. Polido. Magugustuhan kaya ito ng girlfriend ko?” tanong niyang hindi malusaw lusaw ang kasiyahan sa labi. “Opo nga!” may himig inis ang aking boses. Natigilan ‘to. Nagtagal niya akong tinitigan kaya naging tabingi ang aking ngiti. Letchugas! Bakit ba ako nagtaas ng boses. Nakakahiya. Baka anong isipin ni Sir Mattheus, sa bigla kong pagtaas ng boses. Talaga naman naisip ko pa kung anong masasabi nito e, wala nga pakialam sa 'kin ang shunga ko talaga. Pinilit kong kumilos ng normal at siniguro ko maayos ang ngiti ko. Pambawi sa bigla kong pagtaas ng boses kay Sir Mattheus. “Ahm..bagay po ‘yan kay ma'am Neng-neng,” sagot ko sa kaniya ngunit ang totoo parang tinarakan ng punyal ang dibdib ko. “I'll pick her up from work and then surprise her,” sabi nito kita ko ang saya sa kaniyang mata. Ngunit may napansin lang ako. Tila kay bilis magpalit ng mood ng ni Sir Mattheus. He went from being joyful to abruptly becoming serious. I read that in his eyes, but why? “Oh, bakit po malungkot ka, Sir Mattheus?” ngisi ko upang pagaanin ang loob naming pareho. He sighed heavily. Nginitian niya ako na halos ikalaglag ng puso ko sa sobrang saya. Ngunit nanatili tumatak sa isip ko ang nakita ko kanina malungkot niyang reaksyon. Pagsasawalang kibo ko na lang ngumiti ako sa kaniya. “Wala tayong overtime mamaya maari ka ng umuwi ng saktong alas singko,” sabi nito. Masaya akong tumango. “Tiyak po mapapa ‘yes’ agad si ma'am Neng-neng niyan, Sir Mattheus. Bagay na bagay kasi kayong dalawa parehong guwapo at maganda,” Putek na iyan! Nginsihan ako ng bongga kaya lihim akong kinilig. “G’wapo pala ako sa paningin mo? Akala ko talaga ang pangit ko kasi hindi ka naman ni minsan tumingin sa akin,” he said this, I know Sir Mattheus is just making a joke. Biniro ko rin. “G’wapo ka naman talaga sir. Kung hindi ka nga may girlfriend, crush na kita,” saad ko sinamahan ko ng bungisngis kaya lang natigilan ako dahil pinagmamasdan na pala ako ni Sir Mattheus. Lihim akong napalunok. Hindi ko kasi mabasa ang iniisip nito. “B-biro ko lang 'yon sir Mattheus. Sige po marami akong gagawin. Good luck po mamaya I'm sure walang patumpik-tumpik niyan si ma'am Neng-neng. Mapapa 'oo' mo agad 'yan,” sabi ko sa kaniya pagkatapos hindi na ako nag-antay na sagutin ako ni sir Mattheus. Mabilis na akong humakbang upang tuluyang makalabas ng office niya.Brenda Mahimbing na dapat ang tulog ko nang bigla naman akong bulabugin ng walang tigil na pagri-ring ng phone ko. Pisti! Bago pa ako naka pipikit ‘tsaka naman tatawag kung sino mang heredos na iyon. Bahala na kung sino iyon. Mapapagod lang din siyang tumawag dahil wala akong balak bumangon. Susuko rin iyon kapag hindi ko pinansin. Sa halip ay naisip kong hilahin ang extra kong unan. Ginawa kong pantakip sa tainga ko upang hindi ko na marinig ang ingay. Akala ko lang pala, na tuluyang magiging payapa na ang tulog ko. Ngunit maling-mali ako sa sapantaha ko. Dahil hindi yata alam ng kung sino man ang tumatawag sa akin na tumigil at walang pakialam kung nakabubulahaw na dahil ayaw sumuko ang tumatawag. Iniisip ko baka nakakaistorbo ako sa kabilang k’warto. Hindi kasi semento ang dingding ng boarding house ko. Plywood kasi ang dingding though makapal naman ngunit kapag ganito kaingay sure ako maririnig niyon ng kalapit kong silid. Subok ko kasi kapag nag-videoke ang katabi kong k
Brenda Nagising akong mabigat ang pakiramdam at tila ako binugbog ng mga sampung katao. Masakit ang buong katawan ko, lalo na ang pagitan ng aking hita. Tila mayroong napalis sa loob ko. Kaya naman kapag konting galaw ako, sa 'king kinahihigaan. Napapangiwi ako sa sobrang sakit. Kinapa ko ang katabi ko. ‘Sir Mattheus’ I whispered. Wala na pala akong katabi sa kama. Iniwan niya ako habang tulog? Tang-na niya. Uminit ang mata ko at nag-unahan pumatak ang luha sa pisngi ko. Mas domoble ang sakit ng katawan ko dahil iniwan akong mag-isa ni sir Mattheus. Buset siya! Ni hindi lang iniisip ang kalagayan ko ngayon. Hindi magkakaila na ilang ulit naming pinagsaluhan ang kamunduhan kagabi ni Sir Mattheus. Ilang ulit nga ba nito ako dinala sa mala paraisong langit kagabi. Ilan nga ba? Naitanong ko pa sa aking sarili. Ngunit iisa lang ang sure sa isip ko. Hindi ko alam basta ‘di ko mabilang kung ilang ulit ako nito napasigaw sa sarap kagabi. Dahil sinamba nito ang katawan ko. Dammit gust
Brenda Paglabas ko galing CR. Nadatnan kong may katawagan si Sir Mattheus sa phone niya. Nakatalikod siya sa ‘kin nakapamewang ang kaniyang kanang kamay at ang kaliwa naman iyon ang mayhawak sa phone niya. Paminsan-minsan inaalis ni Sir Mattheus, ang kamay sa baywang niya at pakumpas-kumpas habang malakas ang boses nito nakikipag-usap. Dahil ayaw kong makagambala rito. Maingat akong kumilos upang hindi niya ako marinig. Tila naman ang pag-iingat ko hindi yata effective. Dahil nakuha ko pa rin kasi ang atensyon nito at mabilis nito akong nilingon, ngunit mabilis lang. Muli sa kausap niya ulit ang atensyon nito. Kahit dahan-dahan na ang kilos ako. Gano'n? Ang lakas naman ng pakiramdam ni Sir Mattheus. Halos pinigilan ko nga huiminga pero alam pa rin nito nasa labas na ako kahit nakatalikod naman siya sa ‘kin. “Of course darating ako,” wika nito at sandaling tumigil. Para bang mayroon sinasabi ang kausap nito sa kabilang linya dahil patango-tango si Sir Mattheus habang pinakikingg
Brenda Inaasahan kong susundan ako ni Mattheus. Magagalit ang amo sa ‘kin, dahil tinakasan ko siya. Inaasahan kong pipilitin niya ako pabalikin sa unit niya. Ngunit tinubuan na ako ng ugat sa paa sa kaantay sa baba. Walang Mattheus na sumulpot. Natagalan pa nga akong kumuha ng taxi sa labas. Lumingon pa nga ako sa building ng condo ni Mattheus, baka nakatanaw lang sa ‘kin ang binatang amo. Ngunit bigo ako sa inaasam ko. Dahil hindi ko talaga nakita si Sir Mattheus. Umuwi ako ng boarding house ko na laglag balikat at maghapon tahimik na nagmumukmok. Minsan pa nga hindi ko namalayan umiiyak na pala ako. Kumalma naman ako tsaka pa ako nagbihis at nagpasyang matulog maghapon. Pagdating ng alas sais ng gabi binulabog ako ng malakas na katok sa labas ng pinto. Tamad na idinilat ko ang mata ko. Sino ba kasi iyon grabeng katok iyon ah. Akala mo may sunog eh. Kumakalam na rin pala ang sikmura ko dahil walang almusal at tanghalian. Kung nagkataon pa hindi sa kumatok sa pinto ko. Baka h
Brenda "Pasensya ka na hija, kung pinayagan ko si Mr. Martinez, na pumasok sa boarding house ng hindi ko ipinaalam sa 'yo," hingi paumanhin ng landlady ko. “Ahehe...hindi rin po kasi 'yan mapipigilan makulit po kasi iyan," anang ko kaya sinamaan ako ng tingin ni Mattheus. "Maghapon din po kasi ako natulog. Kasi masama po ang pakiramdam ko,” sabi ko sa landlady ko. “You're sick and you've been sleeping all day? Fuck, does that mean you haven't eaten yet? What the heck, Brenda!? Anong ginagawa mo sa sarili mo?" tila galit ito at kung sa hindi ko pagkain ah, ewan ko sa Lolo Mattheus na ito. Pumaling ako ng tingin sa kaniya. Medyo nabawasan na ang angas sa mata nito hindi gaya kanina na galit sa 'kin. Ngayon galit pa rin hindi nga lang nawawala ang pagka seryoso nito. “Kaya naman pala. Mr. Martinez, hindi marinig. Ako'y babalik ulit sa aking k'warto. May nakasalang akong lutong ulam pinahinaan ko lang baka malasak kung magtagal ako,” “Sige ho, Aling Melba,” ani Mattheus. Sinu
Brenda Pag-alis ni sir Mattheus. Mabilis akong kumilos. Baka nga tutuhanin ng Lolo Mattheus n'yo hiramin ulit kay Aling Melba, iyong susi sa unit ko. Ayaw kong maabutan niya akong nasa banyo o maabutan akong hindi pa bihis. Uminit ang pisngi ko sa aking naisip. Paano sa huling sinabi ni Mattheus ang iniiwasan ko. Para namang gagawin noon ni Mattheus. Natukso lang iyon dahil sa kalasingan. Kaya may nangyari sa pagitan namin. Iyon lang yan walang labis walang kulang. Wala nga malasakit sa ‘kin kinaumagahan. Iyon pa talaga iisipin ko. Nakalimutan ko yata damit nga ng ex-girlfriend nito. Gusto pa ipasuot sa ‘kin kahit alam nitong maari akong masaktan. Para ano? Maalala niya sa ‘kin ang ex niya? Hindi bale na lang Sa totoo lang naguguluhan ako sa bilis ng pangyayari. Kung hindi ko lang kailangan umuwi dahil nilalambing ako ng dalawa kong Tiyahin. Nungka pumayag ako sa gusto ni Sir Mattheus. Nagbabalak nga akong humanap ng bagong trabaho naisip ko iyong pag-uwi ko kanina. Hindi ko
Brenda Pumasok kami sa gate ng bahay ng asawa ng kambal ni Mattheus. Alas-siyete y medya na ng gabi. Sa front yard pala naghanda si Ma'am Lorelei. Dalawang mahabang table lang ngunit maraming tao. Tila nagkakatuwaan ang buong pamilya ni Sir Mattheus, kasi nagtatawanan. Naririnig ko boses ni Ma'am Marrianne ang bida. Hindi pa nag-uumpisa kumain ngunit nasa harapan na ang mga lutong pagkain. Parang kami na lang yata ang inaantay nakakahiya naman sana nauna na silang kumain. “Nariyan na pala sila Mattheus, Mommy,” narinig ko sabi ng Ate ni Mattheus na si Marianne Martinez. Kita ko sa amin sila nakatingin. Inayos pa kasi ni Mattheus ang pag-park ng kotse nito. Sumabay na ako pagbaba ni Mattheus at mabuti naman wala akong narinig na disgusto galing dito. “Brenda! Overtime?!” malakas na sigaw ng kambal ni Mattheus na si Sir Matthias. Hindi ko alam kung maayos ba ang ngiti ko sa kanila basta pakiramdam ko nakalutang ako habang papalapit ako sa table kung saan silang pamilya ni M
Brenda “Brenda, bakit wala ka ng imik? Pasensya ka na ha? Naging madaldal ako,” wika pa ni ma'am Marrianne sa ‘kin. Doon ako nagtaas ng tingin. Namilog pa ang mata ko. Mabuti nakahagilap ako ng magandang sagot. I guess iyon ang safe na answer, sa side ko. Bilang may lihim na pagtingin kay sir Mattheus. “Wala ho iyon, ma'am Marrianne,” tugon ko tumingin ako kay ma'am Marycole. Nginitian ko rin upang ipakitang wala lang iyon sa ‘kin mga binanggit ni ma'am Marrianne. Dinugtungan ko pa. “Ehehe, bakit naman po nanghingi ka ng pasensya? Wala naman po kaming relasyon ni Sir Mattheus,” nakangiti ako. Narinig ko pa mahinang tumawa si Sir Matthias. Ewan ko kung para saan hindi ko naman din tatanungin dedma nalang. “Bulang ang ex-girlfriend ng kapatid ko. Wala na siyang makikitang kasing guwapo at medyo mabait kagaya ni Mattheus. Pasensya ka na talaga ha, Brenda? Pati ikaw tuloy parang nailang,” ani ulit nito. Natawa ako sa sinabi nito na medyo mabait kaya lumingon si Sir Mattheus sa
Andrea Pagdating ng alas-singko ng hapon dumating si Atlas. “Oh, akala ko ala-sais ka pa darating kasama na sina mommy?” Lumapit siya sa ‘min ni Alvina. Mahina niyang kinurot ang pisngi ni Alvina. Hinalikan ako sa gilid ng ulo ko kasi karga ko si Alvina pinatatayo ko sa hita ko. Umupo si Atlas sa tabi ko. “Gusto mong kargahin si Alvina?” tanong ko kay Atlas kasi nakangiti siyang nakatingin sa ‘min ni Alvina. Ililipat ko si Alvina kay Atlas. Pumalahaw naman ng iyak si Alvina hindi ko itinuloy. “Ayaw niya sa mga pangit,” biro ko kay Atlas na kinasimamangot nito. Humalakhak ako umiyak lalo si Alvina. Natakot pa ang kapatid ko sa pagtawa ko. Tumayo na lang tuloy ako at sinayaw sayaw para lang tumigil ito sa pag-iyak. Nakangiti na si Atlas ngayon sa 'min nakatingin. “Baby, bagay sa ‘yo. I'm sure ngayon pa lang maswerte na ang mga anak natin sa ‘yo. Nagkaroon sila ng mommy na maganda, sexy at mabait pa," “Swerte rin sila kasi guwapo at mabait ang daddy nila,” napangiti ako kasi
AndreaNang paglabas ko galing CR tapos na magbihis si Atlas at busy kadodotdot sa phone niya. Kaya naman hindi ko mapigilan na kumunot ang noo ko dahil naka ngisi ito habang naka tingin sa phone niya."Baby," sabi niya at lumapit sa 'kin at nakangiti pa rin inirapan ko tss. Hmp sino naman ang kapalitan nito ng text at ang ngiti abot hanggang tainga."Si Yorme nag-text. Hindi raw siya makararating bukas, kasi pupuntahan niya ang mag-ina niya hindi raw siya tinitigilan na awayin ni mommy," nakatawa sabi ni Atlas, na para bang nakaalala nito ang katatapos na pag-uusap ng kapatid n'yang si Ishmael.Bahagyang tumulis ang nguso ko. Kasi ang ngiti ngayon ni Atlas para bang alam niyang nauurat ako ng maabutan ko siyang may ka-text kanina."Selos naman agad Misis? Kung hindi lang pamilya ko ang nag-text sa 'kin hindi ako mag-re-reply. Wala akong panahon sa iba dahil sa 'yo ko lang gustong ubusin ang oras ko.""Edi wow na lang,"Pinisil niya ang ilong ko. "Ayaw pa umamin ng asawa ko na kinilig
Andrea “Atlas, tigilan mo mamaya tatawagin na tayo ni nanay Fidelisa para sa hapunan. Sinabi ko pa naman ihanda na at magbibihis lang tayo. Ikaw pa naman hindi papayag kapag hindi iisa pa,” suway ko sa kaniya ngunit hindi lang umalis sa likuran ko. Nanatili lamang nakayakap sa likuran ko panay pa rin halik sa leeg ko. Maya-maya pinihit niya akong paharap sa kaniya at siniil ako ng halik. “Maaga pa naman baby,” saad nito at siniil ako ng halik pagkatapos mabilis n'ya akong kinarga at pinulupot niya ang magkabila kong binti sa baywang niya. Kahit naglakakad si Atlas patungo sa kama hindi naputol ang halikan namin. Na para bang hindi niya ako palaging hinahalikan kung makahalik ngayon puno pa rin iyon ng pananabik. Maingat niya akong ibinaba ngumisi sa ‘kin. “Ayaw talaga paawat huh?” saad ko. Inalis niya agad ang suot kong blouse sinunod ang aking bra. Wala siyang kahirap-hirap n'yang inalis iyon sa ‘kin. Dahil din kanina pa tanggal ang hook sa closet ko pa lang. Tuluyan a
Andrea “Nay! Samahan mo ako bukas bumili tayo ng mga upuan at lamesa. Naisip ko sa labas na lang ganapin para malayang kumilos. Alas-sais naman ng gabi malawak naman ang hardin. Siguro naman po. Kasya tayong lahat doon. Sa tingin mo ‘nay maganda ba ang naisip ko?” hingi ko pa ng opinyon sa kaniya. Bago pa sa akin ang magaganap na pagsalo-salo. Kaya mainam din hihingi ng opinyon sa ibang nakatatanda kung mayroon ma-i-suggest naiba. Baka mas maganda ang maging suggestion ni ‘nay Fidelisa. “Maganda ang naisip mo. Pero Andeng, kung tayo lang ang bibili. Hindi natin iyon kaya. Buti sana kung isang lamesa at upuan lang ang bibilhin natin. E, alam ko malaki ang pamilya Martinez. Hindi iyon sakto sa pamilya ng asawa mo kung isang seat lang ang bibilhin mo,” aniya. “Opo. Isasama na lang natin sina ate Lucy at ate Jane. Nand'yan din si Atlas, hindi iyon papasok bukas may kasama tayo. Sakto rin po ayos na rin natin sa labas pagdating galing bumili.” “Mabuti pa nga anak. Bibili pa ba ta
Andrea Alas singko na ng hapon kami nakauwi ni Atlas sa bahay. Tahimik buong living room ng pumasok kami. Hmmm saan kaya sina ate Lucy at ate Jane? Ang nanay Fidelisa alam ko kapag ganitong oras. Busy iyon sa kitchen kasi siya talaga ang nagluluto ng ulam kahit noon pa. Ngayon tiyak inako pa rin nito dahil naksanayan ng nanay Fidelisa at masarap din kasi itong magluto. “Saan ka pupunta?” tanong ni Atlas ng alisin ko ang kamay n'yang nakapulupot sa baywang ko. “Sa kitchen sisilipin ko lang kung naroon si ‘nay Fidelisa,” “Kararating lang natin magpahinga ka muna baby,” “Mamaya na after natin kumain ng hapunan. Mayroon lang akong pakikiusap sa nanay Fidelisa," “Tulad ng ano?” nakakunot ang noo nito tila ba ayaw niya akong payagan. “May pag-uusapan lang kami ni Nanay Fidelisa na plano para bukas sa pagpunta ng pamilya mo,” “Anong plano?” may pagtataka n'yang tanong sa ‘kin. “Mag-aayos lang kami bukas," “Baby, ‘wag ka ng magpagod okay lang kahit ano lang ang ihanda n'yo
Andrea Naantala lang pala ang reply ni Vianca kasi nag-reply pa ulit siya kung maari kaming gumamit ng swimming pool. Gustong maligo ni Vianca. Nakikiusap sa ‘kin kung p'wede. Ako: Oo naman besh basta magdala kayo ng swimsuit alam mo naman na bawal kagaya noong una mong punta rito. Hindi tayo pinayagan kahit anong pakiusap ko kasi naka t-shirt at short tayo. Naiintindihan ko ang guwardiya ayaw n'yang gayahin ng iba. Kung pagbibigyan nga naman kami. Maaring masabihan na may favoritism ang management. “Papasyal daw sina Vianca at Maxine sa condo natin. Sinabi ko next week at sabado sila pumunta kasi wala tayo sa condo bukas. “Okay nasa condo naman ako niyan papuntahin mo na,” sagot ni Atlas. “P'wede ba kaming mag-swimming niyan?” Lahat naman ng condo owner anytime p’wedeng gumamit ng swimming pool. Para iyon sa lahat ng condo owner. Basta sumunod lang sa dress code. “Sasamahan ko kayo,” “Mahihiya sila. Silipin mo na lang kami palagi roon. Kasama mo naman si ate Lucy,”
Andrea “Dammit, baby. Hindi naman aalis si ‘nay Fidelisa nagmamadali ka,” suway ni Atlas ng nahabol niya ako bago pa makarating sa sala. Kasi iniwan ko na siya pagkababa lang namin sa hagdanan dahil sabik akong mayakap ang bagong dating na si nanay Fidelisa. “Ikaw ba naman na matagal hindi nakita ang tinuring mong pangalawang ina hindi ka ba magkaganito? Oh, sasagot ka pa talaga Martinez ang pangit mo ka-bonding." Hinayaan na lang ako ni Atlas na maunang maglakad upang puntahan ang nanay Fidelisa. “Nanay Fidelisa! Namiss kita promise,” wika ko pa umupo sa gitna nila ni ate Lucy. Kahit masikip na sila nila ate Lucy sa upuan. Dedma ko lang pinagkasya ko ang sarili ko ‘wag lang kumilos. Dahil magkakabunguan na. Kasama pa kasi nilang tatlo si Alvina, nakanganga matulog sa mahabang sofa. Sumiksik pa ako kaya naging lima na kami kasama si Alvina. “Baby sumiksik ka pa maiipit ang tiyan mo r’yan,” suway ni Atlas. Nagbingi-bingihan lang ako sa sinabi ni Atlas. Sa halip masaya akong y
Andrea “Okay naman po mommy. Mabuti nga po walang malala na nasaktan. Si dad okay lang po siya,” tugon ko sa kaniya ang daming kinumusta ni mommy Brenda tungkol sa nangyaring pagbawi kay Alvina. “Gusto mo bang magdala kami ng buko pandan diyan sa sabado, hija?” malambing n'yang tanong sa 'kin. Ang sweet talaga ng biyenan ko napaka swerte ko sila ang magulang ng asawa ko. Bigla akong natakam sa buko pandan. Akala ko tapos na akong mag-crave noon kasi hindi na ako nag-aaya kay ate Lucy gumawa sa condo. Pagkarinig ko lang natakam agad ako. Bukas na pala sila pupunta rito sa bahay para pag-usapan ang church wedding namin ni Atlas. Na-excite ako sa magaganap na kasal. This time dadalo ng kompleto ang pamilya ni Atlas at akin. Kahit si daddy, Alvina, ate Jane at Nanay Fidelisa lang ang pamilyang mayroon ako. Buo ang sayang nararamdaman ko. “Sabi nga ng asawa mo may pagkain na siyang order sa restaurant ng daddy mo. Kahit mayroon na, may dala pa rin kami. Ayaw kong mapahiya sa balae
Andrea “Okay na ma'am. Bilhin n'yo lang po ng kompleto ang reseta ni Sir, Galiga. Maari na po kayong umuwi,” bilin ni doktora nag-assist kay Daddy sa emergency room pagdating namin sa loob ng ospital. Emergency room kasi ang available dahil nga hating-gabi na kami sumugod walang ibang doktor. Mabuti nga inasikaso kaagad si Daddy kaya kami'y nakalabas din agad. “Ako na ang bibili ng gamot ni Sir Galiga, ma'am Andrea,” presenta ng kuya Sonny ng magpaalam ako sa kanila mauna sila sa van. Ako naman ay tatawid pa para bumili ng mga gamot ni daddy. Sa harapan lang kasi ng ospital ang bukas na pharmacy. Sa ospital ay sarado kaya ako'y tatawid doon para bumili ng gamot. "Sigurado ka po ba kuya Sonny?” “Oo ma'am Andrea. Magagalit din si Sir Atlas, kapag kami ni sir Galiga lang ang magkasamang bumalik sa sasakyan. Kayo na lang po ang mauna at ako na ang bahalang bumili.” “Sige po kuya Sonny at salamat po,” tugon ko at inabot ko sa kaniya ang reseta at kumuha ako ng pera sa bag ko.