Brenda
Pakanta-kanta pa ako habang lulan ng elevator dahil sa labis na saya. Monthsary namin ngayon ni Sir Mattheus. Sabado kasi walang pasok sa office kaya sa condo niya ako pumunta. Bumili pa ako ng cake sa isang sikat na bakeshop at sinadya kong hindi mag-text sa boss ko na pupunta ako upang ma-sorpresa si Mattheus. Palagi ko naman ginagawa ang ganitong sorpresa sa kaniya tuwing monthsary namin, simula ng magkaroon kami ng relasyon, six months na ngayon. Hindi ko siya nobyo, basta simula nang may nangyari sa aming dalawa. Palagi na kami nagde-date ni Sir Mattheus at pagkatapos nauuwi iyon sa mainit na pagt*t*lik. Hindi ko siya boyfriend ngunit parang ganun na din kami ni Mattheus. Kasi may namamagitan din sa 'min. Malambing din ang boss ko sa akin at higit sa lahat. Ayaw niya akong tumaggap ng manliligaw gusto n'ya siya lang. Minsan nga sinasabi ko sa kaniya bakit hindi p'wede e, fvck buddy lang naman kami. Kaya maari pa akong mag-entertain ng lalake. Ngunit si Sir Mattheus, ang ayaw sa gano'n na tawag. Sabi ko pa edi, MU kami kung gano'n. Tatawa lang ang binatang amo. Bahala raw ako kung anong gusto kong itawag sa relasyon namin. Basta 'wag lang daw iyong 'fvck buddy 'at 'wag lang ako tumaggap ng ibang lalake kun'di lagot ako sa kaniya. Gano'n siya possessive kahit wala akong narinig ni minsan dito na mahal niya ako. Ngunit kung pagbabasehan naman ang kilos nito. Maari kong sabihin na may pag-ibig din siya sa 'kin ang boss ko. Malambing at maalaga. Para sa 'kin. Sapat na iyong pinakikita niya sa kilos na mahal niya ako. Hindi rin naman siya tumitingin sa ibang babae kaya ayos na 'yon sa 'kin. Bago pa ako lumakad patungo sa unit ni Sir Mattheus. Inilabas ko muna ang pressed powder ko upang silipin kung haggard na ba ang hitsura ko. Nakita ko maayos pa naman nakangiti akong ibinalik iyon sa aking shoulder bag. May sarili akong susi kaya hindi ko na kailangang mag-doorbell. Kaya naman pinihit ko na iyon at abot tainga pa ang aking ngiti sa labi ngunit kay dali rin 'yun nalusaw dahil sa tagpong aking naabutan. "M-Mattheus?" natigilan ako at mabilis akong napayuko upang itago ang sakit na bumalatay sa aking mata. "Ma'am Neng-neng?" I whispered. Namula ang aking mata. Nag-iwas ako ng tingin dahil hindi kinakaya ng aking mata ang lambingan nilang dalawa. Nakahiga at nakaunan si ma'am Neng-neng, sa hita ni Sir Mattheus, habang si Sir Mattheus, nakangiting nakatunghay kay ma'am Neng-neng. Kay saya nito pagmasdan. Talaga nga hanggang ngayon hindi pa rin niya nakakalimutan ang dating nobya. Kailan pa sila nagkabalikan? Bakit hindi ko yata nalaman na bumalik na si ma'am Neng-neng? Akala ko ba ikinasal na ito sa nobyo nitong naka base sa Canada, kaya nga tumanggi noon sa inaalok na kasal ni Sir Mattheus, dahil iyon daw ang totoo nitong mahal hindi lang nito masabi-sabi kay sir Mattheus. "B-Brenda...." natigilan si Sir Mattheus. Nakangiti naman si Ma'am Neng-neng at agad din bumangon pagkatapos umayos ng upo sa sofa. Hindi nito nakita ang takot na gumuhit sa mata ni Sir Mattheus, dahil sa biglaang pagsulpot ko. "Napadalaw ka, Brenda?" saad pa nito. "May importante ka bang sadya sa amo mo? May tinakasan ba si boss mo na trabaho?" nakangiti pa sabi ni ma'am Neng-neng, walang kaalam-alam na may relasyon kami ni Sir Mattheus. Dammit! Hindi ba sinabi ni Sir Mattheus sa kaniya? So ano na lang ako dahil nagbalik na siya. Tang-na 'yan! Humigpit ang paghawak ko sa bitbit kong cake. Kung makapagsasalita lang ang taling ribbon ng hawak kong cake. Baka sumigaw na ito sa higpit ng hawak ko. "Nagkabalikan po ba kayo? Kayo na po ba ulit ni Neng-neng Sir Mattheus?" nanginginig ang boses ko habang sinisigaw niyon sa kaniya. Mas lalo akong humikbi ng dahan-dahan tumango si Sir Mattheus. "I'm sorry. Forgive me, Brenda. I still love Neng-neng. Bumalik na siya. I didn't promise you anything, right? I also didn't say that I love you, right?" I sobbed. Ang sakit marinig ng salita nito. Sorry lang? Dahil bumalik na ang dati n'yang nobya. Fvcking shit! Humihingi siya ng tawad dahil nagbalik na si Neng-neng. Dammit! Hindi nito inisip nasasaktan ako. Dobleng sakit ang narinig ko buhat sa kaniya dahil wala raw siyang sinabi na minahal niya ako. Ang tanga ko. Tanga, tanga ko ngayon ko lang 'yon naisip. Akala ko kaya ko ng palitan si Neng-neng sa puso niya. Tang-na kulang pa pala. Hindi pa pala sapat ang pagpapakababa ko sa kaniya. Hindi ako naging demanding. Kung ano lang ang ibinigay niya. Hindi ko siya pinilit na agad-agad niya akong mahalin. Dahil naniniwala ako na balang araw masasabi rin niya iyon sa 'kin. Kay sakit. Ang sakit dinudurog ang puso ko sa naabutan kong tagpo. Mapait akong napangiti. Matatag na tinitigan si Sir Mattheus. Humugot ako ng hangin sa 'king dibdib, dahil kung hindi ko gagawin 'yon. Mahihirapan akong huminga. Lumakad ako patungo sa sofa. Sa p'westo nilang dalawa ni Neng-neng. Isang malakas na sampal ang pinadapo ko sa pisngi ni Sir Mattheus at sabay ang pag-alpas ng pinipigilan kong iyak. "Sorry lang? Sorry lang sir Mattheus?? Gago ka ang gago mo sa lahat ng gago! Sana nagsabi ka man lang dumating na si ma'am Neng-neng para nakapag-preno ako magtungo rito. You're fvcking asshole!" galit kong sabi tinulak siya sa dibdib. "Mattheus, anong nangyayari?" naguguluhan na tanong ni Ma'am Neng-neng palitan kami tinitingnan ni Sir Mattheus. "Ni minsan ba hindi mo ako minahal, Sir Mattheus? Kasi ako mahal na mahal kita kahit sobrang sakit na! Hindi ako naging demanding sa 'yo because I love you. K-kasi, kasi, akala ko...K-kalaunan mamahalin mo rin ako ngunit kay tanga ko lang pala. Dahil...n-nag-aantay ako na dumating ang araw na iyon hinding-hindi naman pala mangyayare. Dahil hanggang ngayon siya pa rin ang tinitibok ng puso mo. Ito na ang huli kong pakikipagkita sa 'yo. Good bye, Sir Mattheus," saad ko mabilis na nilisan ang condo unit ni Sir Mattheus. Halos hindi ko na makita ang dinaraanan ko dahil walang ampat ang luha kong pumapatak sa aking pisngi. Malungkot akong napangiti. Binalikan ko ang nangyari bakit ako nakipag relasyon kay Sir Mattheus, na hindi ako inaalok ng kasal at walang pag-ibig ang amo para sa 'kin. May tipid na ngiting kumabit sa mga labi ko habang pinagmamasdan ang president at CEO ng RMTV network na walang iba kun'di si, Sir Mattheus Martinez, ang aking ubod gwapong boss. Nakangiting nakaupo sa swivel chair niya. Habang masayang pinagmamasdan ang kumikinang na engagement ring na hawak nito. Ako si Brenda Polido, ulilang lubos na ako, taga Samar at kinupkop ng dalawang matanda kong Tiyahin, na kapatid ng Nanay ko. Naka graduate ako ng college bilang isang scholar sa kursong AB mass communication major in journalism. Pangarap ko kasi maging isang newscaster. Pinalad akong matanggap sa una kong subok mag-aaply ng trabaho. Natuwa ako dahil akala ko makukuha ko ang pangarap kong trabaho. Ngunit magiging sekretarya pala ako ni Sir Mattheus. Loyal na sekretarya. Mahigit isang taon ng may pagsintang pururot at lihim na iniibig ang aking boss na si, Sir Mattheus Martinez. Pahapyaw kong sinulyapan ang singsing na hawak ni Sir Mattheus. Gleaming with beauty. Kahit hindi mo tanungin kung saan iyon binili alam mo na sa isang sikat na jewelry ito pinagawa. Dahil isang tingin alam ko hindi biro ang halaga. Aalukin na ba niya ng kasal ang matagal na n'yang girlfriend na si Neng-neng? Nagbabalak na yatang pakasalan ni Sir Mattheus si doktora Neng-neng. Nang maisip ko ‘yon. Gusto kong umiyak. ‘di ko maiwasang masaktan. Tuluyan na ngang wala akong pag-asa na mapansin nito dahil mag-aasawa na si Sir Mattheus. I gulped. Ano kaya ang pakay ni Sir Mattheus bakit niya pa ako pinapasok dito sa office niya? Kung dahil lang gusto n'yang hingin ang opinyon ko na aalukin ng kasal, ang nobyang si ma'am Neng-neng. Aba'y isa siyang gagong siraulo napaka manhid Oo nga pala ako'y nakalilimot na ako lang ang may gusto sa kaniya. Natutunan kong maging manhid sa harapan nito. Upang hindi nito mahalata na may gusto ako rito. Nagtagumpay naman akong itago iyon sa kaniya. Kung mayroon lang patimpalak ng pagiging manhid at pagalingan umarte. Ako ang makakukuha ng award sa pagiging best actress ko. Ngunit ang totoo minsan inaasam ko na sana ay mapansin ako ni Sir Mattheus. Hindi bilang isa niyang sekretarya. Ngunit bilang babaeng maari niyang magustuhan at mahalin. Malungkot akong napangiti. Paano naman mangyayari ‘yon? Mayroon ng nagmamay-ari sa puso ni Sir Mattheus. Saksi ang dalawa kong mata kung gaano niya kamahal ang nobyang si Neng-neng. Noon daw bali-balita. Playboy si Sir Mattheus, ngunit simula ng maging nobya nito si dok Neng-Neng, nawala ang pagkababaero nito. Tumikhim ako mukha kasi hindi niya ako napapansin nasa singsing na hawak lang ang atensyon ni Sir Mattheus. Pisti oi! Pinapunta niya lang ba ako para panoorin kung ano ang ginagawa niya? Bakit pinapunta pa ako nito kung balak lang pala akong inggitin sa engagement na hawak niya. Alam ko naman hindi ako nito magugustuhan. Mga tipo nito, sexy at matangkad kagaya sa girlfriend nito, daig pa ang super model sa tindig at itsura. Eh, ang pakitaan ako ng singsing na ibibigay sa nobya nito hindi na tama. Mariin akong napapikit. Nagu-umpisa na akong mabuset sa boss ko. Hindi ako nakatiis kinuha ko na atensyon niya. “Sir Mattheus, ano po ba ang balak n'yo bakit mo ako ura-uradang pinapasok dito? Sir, marami ho akong kailangan tapusin na in-encode,” ani ko may inis sa boses. Tumawa parang naaliw sa paglukot ng mukha ko. “What do you think, Ms. Polido? Maganda ba?” nakangiti pa niyang tanong sa akin halatang excited sa kislap ng kaniyang mata. Ouch naman. Putrages! Napaka insensitive nitong tukmol kong boss. Naku naman. Sarap nito basagin itlog niya nakakaurat masyado. “Brenda?!” tanong ulit nito kaya napamata ako. Hindi dahil sa gulat, kun'di sa narinig ko sinambit niya ang first name ko. First time niya ako tinawag sa first name ko kaya slight akong nataranta. “Ahm…’yang singsing po ba, sir Mattheus?” I asked him. Tinaasan niya ako ng kilay kaya naman napayuko ako. Mabuti wala naman sinabi maliban sa napa 'tsk' pagkatapos tumayo na. "Sa tingin mo, Ms. Polido. Babagay kaya ito kay Neng-neng?" aniya pagkatapos ibinalik na sa lagayang box ang engagement ring na hawak. “Y-yes, S-sir Mattheus, sobrang ganda po. Tiyak magugustuhan po niyan ni ma'am Neng-neng kapag nakita niya ‘yan,” “Talaga?” halata sa boses nagustuhan nito ang naging tugon ko sa kaniya. Sus ang kulit naman ni amo. Paulit-ulit kung makatanong. Bubulong-bulong ko pa, buti hindi naintindihan ni Sir Mattheus, ang pinagsisintir ko. “Sa tingin mo, Ms. Polido. Magugustuhan kaya ito ng girlfriend ko?” tanong niyang hindi malusaw lusaw ang kasiyahan sa labi. “Opo nga!” may himig inis ang aking boses. Natigilan ‘to. Nagtagal niya akong tinitigan kaya naging tabingi ang aking ngiti. Letchugas! Bakit ba ako nagtaas ng boses. Nakakahiya. Baka anong isipin ni Sir Mattheus, sa bigla kong pagtaas ng boses. Talaga naman naisip ko pa kung anong masasabi nito e, wala nga pakialam sa 'kin ang shunga ko talaga. Pinilit kong kumilos ng normal at siniguro ko maayos ang ngiti ko. Pambawi sa bigla kong pagtaas ng boses kay Sir Mattheus. “Ahm..bagay po ‘yan kay ma'am Neng-neng,” sagot ko sa kaniya ngunit ang totoo parang tinarakan ng punyal ang dibdib ko. “I'll pick her up from work and then surprise her,” sabi nito kita ko ang saya sa kaniyang mata. Ngunit may napansin lang ako. Tila kay bilis magpalit ng mood ng ni Sir Mattheus. He went from being joyful to abruptly becoming serious. I read that in his eyes, but why? “Oh, bakit po malungkot ka, Sir Mattheus?” ngisi ko upang pagaanin ang loob naming pareho. He sighed heavily. Nginitian niya ako na halos ikalaglag ng puso ko sa sobrang saya. Ngunit nanatili tumatak sa isip ko ang nakita ko kanina malungkot niyang reaksyon. Pagsasawalang kibo ko na lang ngumiti ako sa kaniya. “Wala tayong overtime mamaya maari ka ng umuwi ng saktong alas singko,” sabi nito. Masaya akong tumango. “Tiyak po mapapa ‘yes’ agad si ma'am Neng-neng niyan, Sir Mattheus. Bagay na bagay kasi kayong dalawa parehong guwapo at maganda,” Putek na iyan! Nginsihan ako ng bongga kaya lihim akong kinilig. “G’wapo pala ako sa paningin mo? Akala ko talaga ang pangit ko kasi hindi ka naman ni minsan tumingin sa akin,” he said this, I know Sir Mattheus is just making a joke. Biniro ko rin. “G’wapo ka naman talaga sir. Kung hindi ka nga may girlfriend, crush na kita,” saad ko sinamahan ko ng bungisngis kaya lang natigilan ako dahil pinagmamasdan na pala ako ni Sir Mattheus. Lihim akong napalunok. Hindi ko kasi mabasa ang iniisip nito. “B-biro ko lang 'yon sir Mattheus. Sige po marami akong gagawin. Good luck po mamaya I'm sure walang patumpik-tumpik niyan si ma'am Neng-neng. Mapapa 'oo' mo agad 'yan,” sabi ko sa kaniya pagkatapos hindi na ako nag-antay na sagutin ako ni sir Mattheus. Mabilis na akong humakbang upang tuluyang makalabas ng office niya.Brenda Mahimbing na dapat ang tulog ko nang bigla naman akong bulabugin ng walang tigil na pagri-ring ng phone ko. Pisti! Bago pa ako naka pipikit ‘tsaka naman tatawag kung sino mang heredos na iyon. Bahala na kung sino iyon. Mapapagod lang din siyang tumawag dahil wala akong balak bumangon. Susuko rin iyon kapag hindi ko pinansin. Sa halip ay naisip kong hilahin ang extra kong unan. Ginawa kong pantakip sa tainga ko upang hindi ko na marinig ang ingay. Akala ko lang pala, na tuluyang magiging payapa na ang tulog ko. Ngunit maling-mali ako sa sapantaha ko. Dahil hindi yata alam ng kung sino man ang tumatawag sa akin na tumigil at walang pakialam kung nakabubulahaw na dahil ayaw sumuko ang tumatawag. Iniisip ko baka nakakaistorbo ako sa kabilang k’warto. Hindi kasi semento ang dingding ng boarding house ko. Plywood kasi ang dingding though makapal naman ngunit kapag ganito kaingay sure ako maririnig niyon ng kalapit kong silid. Subok ko kasi kapag nag-videoke ang katabi kong k
Brenda Nagising akong mabigat ang pakiramdam at tila ako binugbog ng mga sampung katao. Masakit ang buong katawan ko, lalo na ang pagitan ng aking hita. Tila mayroong napalis sa loob ko. Kaya naman kapag konting galaw ako, sa 'king kinahihigaan. Napapangiwi ako sa sobrang sakit. Kinapa ko ang katabi ko. ‘Sir Mattheus’ I whispered. Wala na pala akong katabi sa kama. Iniwan niya ako habang tulog? Tang-na niya. Uminit ang mata ko at nag-unahan pumatak ang luha sa pisngi ko. Mas domoble ang sakit ng katawan ko dahil iniwan akong mag-isa ni sir Mattheus. Buset siya! Ni hindi lang iniisip ang kalagayan ko ngayon. Hindi magkakaila na ilang ulit naming pinagsaluhan ang kamunduhan kagabi ni Sir Mattheus. Ilang ulit nga ba nito ako dinala sa mala paraisong langit kagabi. Ilan nga ba? Naitanong ko pa sa aking sarili. Ngunit iisa lang ang sure sa isip ko. Hindi ko alam basta ‘di ko mabilang kung ilang ulit ako nito napasigaw sa sarap kagabi. Dahil sinamba nito ang katawan ko. Dammit gust
Brenda Paglabas ko galing CR. Nadatnan kong may katawagan si Sir Mattheus sa phone niya. Nakatalikod siya sa ‘kin nakapamewang ang kaniyang kanang kamay at ang kaliwa naman iyon ang mayhawak sa phone niya. Paminsan-minsan inaalis ni Sir Mattheus, ang kamay sa baywang niya at pakumpas-kumpas habang malakas ang boses nito nakikipag-usap. Dahil ayaw kong makagambala rito. Maingat akong kumilos upang hindi niya ako marinig. Tila naman ang pag-iingat ko hindi yata effective. Dahil nakuha ko pa rin kasi ang atensyon nito at mabilis nito akong nilingon, ngunit mabilis lang. Muli sa kausap niya ulit ang atensyon nito. Kahit dahan-dahan na ang kilos ako. Gano'n? Ang lakas naman ng pakiramdam ni Sir Mattheus. Halos pinigilan ko nga huiminga pero alam pa rin nito nasa labas na ako kahit nakatalikod naman siya sa ‘kin. “Of course darating ako,” wika nito at sandaling tumigil. Para bang mayroon sinasabi ang kausap nito sa kabilang linya dahil patango-tango si Sir Mattheus habang pinakikingg
Brenda Inaasahan kong susundan ako ni Mattheus. Magagalit ang amo sa ‘kin, dahil tinakasan ko siya. Inaasahan kong pipilitin niya ako pabalikin sa unit niya. Ngunit tinubuan na ako ng ugat sa paa sa kaantay sa baba. Walang Mattheus na sumulpot. Natagalan pa nga akong kumuha ng taxi sa labas. Lumingon pa nga ako sa building ng condo ni Mattheus, baka nakatanaw lang sa ‘kin ang binatang amo. Ngunit bigo ako sa inaasam ko. Dahil hindi ko talaga nakita si Sir Mattheus. Umuwi ako ng boarding house ko na laglag balikat at maghapon tahimik na nagmumukmok. Minsan pa nga hindi ko namalayan umiiyak na pala ako. Kumalma naman ako tsaka pa ako nagbihis at nagpasyang matulog maghapon. Pagdating ng alas sais ng gabi binulabog ako ng malakas na katok sa labas ng pinto. Tamad na idinilat ko ang mata ko. Sino ba kasi iyon grabeng katok iyon ah. Akala mo may sunog eh. Kumakalam na rin pala ang sikmura ko dahil walang almusal at tanghalian. Kung nagkataon pa hindi sa kumatok sa pinto ko. Baka h
Brenda "Pasensya ka na hija, kung pinayagan ko si Mr. Martinez, na pumasok sa boarding house ng hindi ko ipinaalam sa 'yo," hingi paumanhin ng landlady ko. “Ahehe...hindi rin po kasi 'yan mapipigilan makulit po kasi iyan," anang ko kaya sinamaan ako ng tingin ni Mattheus. "Maghapon din po kasi ako natulog. Kasi masama po ang pakiramdam ko,” sabi ko sa landlady ko. “You're sick and you've been sleeping all day? Fuck, does that mean you haven't eaten yet? What the heck, Brenda!? Anong ginagawa mo sa sarili mo?" tila galit ito at kung sa hindi ko pagkain ah, ewan ko sa Lolo Mattheus na ito. Pumaling ako ng tingin sa kaniya. Medyo nabawasan na ang angas sa mata nito hindi gaya kanina na galit sa 'kin. Ngayon galit pa rin hindi nga lang nawawala ang pagka seryoso nito. “Kaya naman pala. Mr. Martinez, hindi marinig. Ako'y babalik ulit sa aking k'warto. May nakasalang akong lutong ulam pinahinaan ko lang baka malasak kung magtagal ako,” “Sige ho, Aling Melba,” ani Mattheus. Sinu
Brenda Pag-alis ni sir Mattheus. Mabilis akong kumilos. Baka nga tutuhanin ng Lolo Mattheus n'yo hiramin ulit kay Aling Melba, iyong susi sa unit ko. Ayaw kong maabutan niya akong nasa banyo o maabutan akong hindi pa bihis. Uminit ang pisngi ko sa aking naisip. Paano sa huling sinabi ni Mattheus ang iniiwasan ko. Para namang gagawin noon ni Mattheus. Natukso lang iyon dahil sa kalasingan. Kaya may nangyari sa pagitan namin. Iyon lang yan walang labis walang kulang. Wala nga malasakit sa ‘kin kinaumagahan. Iyon pa talaga iisipin ko. Nakalimutan ko yata damit nga ng ex-girlfriend nito. Gusto pa ipasuot sa ‘kin kahit alam nitong maari akong masaktan. Para ano? Maalala niya sa ‘kin ang ex niya? Hindi bale na lang Sa totoo lang naguguluhan ako sa bilis ng pangyayari. Kung hindi ko lang kailangan umuwi dahil nilalambing ako ng dalawa kong Tiyahin. Nungka pumayag ako sa gusto ni Sir Mattheus. Nagbabalak nga akong humanap ng bagong trabaho naisip ko iyong pag-uwi ko kanina. Hindi ko
Brenda Pumasok kami sa gate ng bahay ng asawa ng kambal ni Mattheus. Alas-siyete y medya na ng gabi. Sa front yard pala naghanda si Ma'am Lorelei. Dalawang mahabang table lang ngunit maraming tao. Tila nagkakatuwaan ang buong pamilya ni Sir Mattheus, kasi nagtatawanan. Naririnig ko boses ni Ma'am Marrianne ang bida. Hindi pa nag-uumpisa kumain ngunit nasa harapan na ang mga lutong pagkain. Parang kami na lang yata ang inaantay nakakahiya naman sana nauna na silang kumain. “Nariyan na pala sila Mattheus, Mommy,” narinig ko sabi ng Ate ni Mattheus na si Marianne Martinez. Kita ko sa amin sila nakatingin. Inayos pa kasi ni Mattheus ang pag-park ng kotse nito. Sumabay na ako pagbaba ni Mattheus at mabuti naman wala akong narinig na disgusto galing dito. “Brenda! Overtime?!” malakas na sigaw ng kambal ni Mattheus na si Sir Matthias. Hindi ko alam kung maayos ba ang ngiti ko sa kanila basta pakiramdam ko nakalutang ako habang papalapit ako sa table kung saan silang pamilya ni M
Brenda “Brenda, bakit wala ka ng imik? Pasensya ka na ha? Naging madaldal ako,” wika pa ni ma'am Marrianne sa ‘kin. Doon ako nagtaas ng tingin. Namilog pa ang mata ko. Mabuti nakahagilap ako ng magandang sagot. I guess iyon ang safe na answer, sa side ko. Bilang may lihim na pagtingin kay sir Mattheus. “Wala ho iyon, ma'am Marrianne,” tugon ko tumingin ako kay ma'am Marycole. Nginitian ko rin upang ipakitang wala lang iyon sa ‘kin mga binanggit ni ma'am Marrianne. Dinugtungan ko pa. “Ehehe, bakit naman po nanghingi ka ng pasensya? Wala naman po kaming relasyon ni Sir Mattheus,” nakangiti ako. Narinig ko pa mahinang tumawa si Sir Matthias. Ewan ko kung para saan hindi ko naman din tatanungin dedma nalang. “Bulang ang ex-girlfriend ng kapatid ko. Wala na siyang makikitang kasing guwapo at medyo mabait kagaya ni Mattheus. Pasensya ka na talaga ha, Brenda? Pati ikaw tuloy parang nailang,” ani ulit nito. Natawa ako sa sinabi nito na medyo mabait kaya lumingon si Sir Mattheus sa
Brenda Nagisiging akong masakit ang mata. Nauuhaw ako kaya naman iyon ang nasambit ko. ‘Tubig’ malat ang boses na sabi ko ngunit mag-isa lang yata ako sa kinaroroonan ko. Nahihirapan akong idilat ang aking mata kinapa ko iyon namamaga. Kaya pala hirap akong idilat. Nang ilang sandali doon pumasok sa isip ko ang dahilan ng ka miserablehan ko. Galing pala ako sa condo unit ni Mattheus. Naabutan ko sila ng dati n'yang nobya at a-ako w-wala na. Mattheus. Hindi ko naman napigilan hindi tumulo ang luha ko nang maalalang wala na talagang pag-asa na maging akin si Mattheus. Hindi na kailanman magiging akin. Naging akin nga ba talaga siya? Nakakatawa lang dahil ako rin naman ang may kasalanan. Hindi dapat ako masasaktan ng ganito kung nanatili ako kung ano lang ang kayang ibigay ni Mattheus sa relasyon namin. Eh, gano'n ako gusto kong ibigay ang lahat ng pagmamahal para sa binata. Diba ganoon naman dapat? Ano ba dapat ang tama? Para sa ‘kin kasi kung mahal ko itotodo ko na. Hanggan
Brenda Bakit urong-sulong ako sa lakad ko ngayon kung kailan nasa building na ako ng condo unit ni Mattheus. Letsugas, ngayon pa ba ako gusto mag-backout kung kailan six months ko ng karelasyon si Mattheus. Napabuga ako ng hangin sa bibig ko upang kumalma. Woah! Bago ito self? kinakabahan dahil sa sorpresa kay Mattheus. Kahit sa pagpasok ng elevator. Kabado bente pa rin ako. Punyemas na iyan. Anong nangyayare sa ‘kin hindi naman ako ganito dati. Pagpasok ko sa elevator ngumiti ako. Medyo kumalma. Kumanta-kanta pa ako wala naman makaririnig solo ko ngayon elevator, kaya ayos lang kahit sintunado ako. “Ano kaya ang ginagawa ng damuho? Tulog kaya ito?” Sabi naman nito nasa condo lang siya kaya baka tulog nga si Mattheus. May susi ako kaya naman hindi na ako nag-abalang mag-doorbell. Nakangiti pa ako sa na-i-imagine na hitsura ni Mattheus. Tiyak abot hanggang tainga ang ngiti nito pagkakita nito sa ‘kin. “M-Mattheus?” “Doktora Neng-neng?” Ang saya ng ngiti ni Mattheus
Brenda “Mattheus, pasensya na nag-CR pa ako,” nakayuko kong tugon sa kaniya dahil madilim ang mukha nito. Lihim akong napairap. Parang three minutes lang late kung magalit sobra naman. “Alam mong malapit na oras ‘tsaka ka pa nag-CR. Ang daming trabaho, Brenda. Kailangan kong maagang umuwi ngayon!” bulyaw nito sa akin napalunok ako. Nakurot ko ang palad ko habang nakayuko. “Pasensya na po sir President. Hindi na po mauulit.” Suminghap ito pagkatapos pinalabas na ako sa pinto. “Get out!” malamig niyang sabi. “Salamat po Sir President. Gagawin ko lang agad at send ko na lang po sa email mo,” Natapos ko agad ang pinaggagawa niyang contract ng TV commercial ng isang brand ng shampoo. Send ko kaagad sa email nito. Hindi na ako nito pinatawag sa office niya baka approved na iyon wala na siguro papabago. Nagpatuloy ako sa ibang gawain. Hanggang alas-singko. Hindi pa lumabas si Mattheus. Kumatok ako kasi uuwi na ako kanina pa sumakit ang puson ko. Alas-tres lang naman nag-u
Brenda Lumabas kami nila Angela, sa dining nag-join kami sa kapatid nito kanina kumakanta. Niyaya niya akong kumanta raw ako. Sumama lang ako pero hindi ako kumanta. Nagkasya lang akong panoorin sila. Baka bumagyo pa kung kakanta ako. Gusto ko naman kumanta. Kaya lang kanta naman ang ayaw sa ‘kin kahit gusto ko. In short sintunadong tunay po ako. Maganda pala ang boses ni Angela, kagaya sa kapatid nito at mga pinsan. Kahit si Chantal, na dito ko lang nakilala magaling din pala kumanta. Naging ka close ko na rin ang pinsan ni Angela. Hindi na rin ako kinulit ni Mattheus. Mabuti naman daig pa ang asawa kong maka check. Mabuti sana kung umamin na mahal na niya ako kaya lang wala pa rin kahit anong gawin ko. “Brenda, kanta naman d'yan,” anang Chantal. “Pasensya na talaga hindi sa ayaw ko ng kanta. Pero kanta ang ayaw sa ‘kin. Sorry guys taga palakpak at audience n'yo na lang talaga ako.” Hindi nila ako pinilit sila-sila na lang palitan. Kapag minsan din lumalabas ang Nanay n
Brenda Nag-aabang ako ng taxi ng pumasok ang text ng makulit na si Mattheus. Para akong shunga mag-isang tumatawa kasi para bang teenager na manliligaw kung umasta. Mattheus: hon, nakaalis ka na ba? Ako: nag-aabang ng taxi. Mattheus: sunduin na lang kita. Ako: kumalma ka Mattheus, sumakay na ako ng taxi. Pagka send ko ng reply sa kaniya hindi ko na in-open message nito. Si Angela na kasi ang tinatawagan ko. “Angela, oo naman pupunta ako. Nag-aabang ako ng taxi. Tumigil ako kasi nagsalita ito. Nang tumigil nagtanong ako sa address. “Girl, basta sabihin mo lang Don Carlos Village. Ihahatid ka niyan,” “Sige, may taxi-ing dumating sasakay na ako. Wait anong number ng bahay n'yo?” habol ko bago ko putulin ang tawag. “218 makikita mo black na gate. Diyan banda kami nakatira. Pero hindi amin building ha? Katabi lang amin,” biro nito. “Hindi kaya ako nito maligaw?” biro ko rin sa kaniya. “Kasi iyan ang mabilis makita. Mataas kasi condominium. Kami maliit na mga bahay l
Brenda “Bakit may alam si Samantha, sa katatapos na bypass surgery ni Tiya Alona?” mahinahon ko lang na kompronta kay Mattheus, pagdating namin sa table ko. Hindi pa pumasok si Mattheus sa office niya. Mas gusto pang tumambay sa table ko at bantayan ako kaysa magtrabaho sa office niya. "Mattheus?" “Doon siguro, hon, noong nakuhaan tayo ng larawan sa ospital? Maybe roon siya nag-assume. Why? May iba pa bang siyang sinabi? Hon, ayaw kong makipag-away sa ‘yo. Kung iniisip mo sinabi ko iyon kay Samantha, nagkakamali ka. Wala akong panahon makipagusap sa babaeng 'yon,” “Weh? Talaga ba?" “Yeah, kung sa ‘yo pa paglalaanan ko pa ng oras. Kahit abutin pa tayo hanggang uwian kaya ko. Please, ‘wag na natin isali sa usapan si Samantha. Ayaw kong awayin mo ako sa walang kabuluhang usapan.” “Hindi naman ako nakikipag-away sa'yo, a. Tinanong lang kita. Hayaan na nga ‘yon, Mattheus. Pasok ka na sa loob ng office mo, wala pa akong nasisimulan na trabaho,” “Tahimik lang naman ako hindi
Brenda Naabutan naming nag-pa-packup na ang lahat ng crew. At si Samantha nasa table na ng conference room at ang dalawa nitong makeup artist, aligaga sa pag-aasikaso rito. Ang PA naman nito inaayos naman mga gamit ni Samantha.Mabilis lang daw naman itong TV commercial, sabi ni Mattheus. More or less ten minutes lamang daw ito eere sa television within three months. Kaya mabilis lang ang taping. Ilang shoot lang pili lang ng maganda kaya iyon ang titingnan ni Mattheus.Lalo na sa katulad ni Samantha, sanay ng mag-project sa camera. Bata pa pa-extra, extra na ito hanggang sa tumuntong sa tamang edad at nagkaroon ng magandang break sa pag-arte. Ayun kabi-kabila ang offer na project. Kapag wala naman daw aberya sa mga gamit ng crew. Hindi aabutin ng maghapon ang taping.Nakasunod ako sa likuran ni Mattheus, pagpasok ng pinto. Pilit ko hinihila ang aking kamay na hawak nito lumingon.“Kamay ko hawak mo pa,” bulong ko. Akala ko sasalungatin ako. Wala naman reklamo binitiwan din ang kamay
Brenda Saktong pagdating ko sa RMTV naabutan ko si Angela sa labas papasok narin ito sa entrance inantay niya ako. "Brenda! Dali sabay na tayo paakyat," aniya nakaturo pa sa taas ang daliri nito. “Sayang kung alam ko lang magpapang-abot tayo ngayon. Dinala ko na sana ang pasalubong ko sa ‘yo," ani ko pagdating sa tabi niya. “Ayay! Ang sweet naman niyan girl, salamat naalala mo ako. Kailan ka nga pala dumating?” usisa nito. “Kahapon kaso pagod pa sa biyahe kaya nag-half day lang ako ngayon,” “Sana binuo mo na at bukas ka na lang pumasok. Iyan talaga ang ayaw ko kapag uuwi ng province. Kasi pagod pagkatapos ng bakasyon. Tumigil sandali nilibot ang tingin pa paligid. Nakarating na kami sa tapat ng elevator ito na ang nag-operate. “Girl, nagkita na kayo ni president?” “Kahapon din,” tugon ko. “Salamat makangingiti na si big boss na masungit,” bulong pa nito eh dalawa lang naman kami sa loob ng elevator. “May taping si Samantha, parang kilala ni boss Mattheus, iyong kumuh
Brenda “Oh, c'mon, hon. Maaga pa tutulugan mo na ako, mmm," saad pa ni Mattheus at pinagtatawanan din ako kasi raw hindi ko na kaya ang antok ko nakapikit na ako habang kinakausap siya. Yumakap ako sa leeg ni Mattheus. Nanatili pa ito sa ibabaw ko at ang pagkalalak e niya, nasa loob ko pa rin naka kikiliti kasi kumukislot pa iyon sa loob ko at buhay na buhay pa rin 'to. "Matulog na tayo," malambing kong sabi. Pinilit ko siyang silipin. Kumikislap ang mata pinanonood ako. "Iiisa pa nga sana," biro nito mahigpit akong niyakap. “Hindi na po kaya. Grabe ka ba naman kasi kumain naubos ang lakas ko,” ani ko sa paos na boses. Paulit-ulit niya akong hinalikan sa noo ko. "Mamaya gabi na lang," "Ha, pass muna," laban ko. Ewan ko kung payag na ito, kasi tawa lang naman ang natanggap kong sagot niya. Siguro pumayag na, gano'n lang isinagot niya. Nanatili akong nakapikit. Akala ko nga muli niya ako aangkinin. Nakuntento na lang si Mattheus na yakap niya ako. Hinugot na niya ang kaniya