Brenda
Nagising akong mabigat ang pakiramdam at tila ako binugbog ng mga sampung katao. Masakit ang buong katawan ko, lalo na ang pagitan ng aking hita. Tila mayroong napalis sa loob ko. Kaya naman kapag konting galaw ako, sa 'king kinahihigaan. Napapangiwi ako sa sobrang sakit. Kinapa ko ang katabi ko. ‘Sir Mattheus’ I whispered. Wala na pala akong katabi sa kama. Iniwan niya ako habang tulog? Tang-na niya. Uminit ang mata ko at nag-unahan pumatak ang luha sa pisngi ko. Mas domoble ang sakit ng katawan ko dahil iniwan akong mag-isa ni sir Mattheus. Buset siya! Ni hindi lang iniisip ang kalagayan ko ngayon. Hindi magkakaila na ilang ulit naming pinagsaluhan ang kamunduhan kagabi ni Sir Mattheus. Ilang ulit nga ba nito ako dinala sa mala paraisong langit kagabi. Ilan nga ba? Naitanong ko pa sa aking sarili. Ngunit iisa lang ang sure sa isip ko. Hindi ko alam basta ‘di ko mabilang kung ilang ulit ako nito napasigaw sa sarap kagabi. Dahil sinamba nito ang katawan ko. Dammit gusto kong magbanyo. Puputok na pantog ko. Sinubukan kong bumangon para lang madismaya dahil bumalik ako sa pagkakahiga dahil kumikirot ang pagkababa e ko. Hirap akong bumangon. Nagpakalma muna ako at ng palagay ko kaya ko na. Pinilit kong umupo kahit na nga sumigid ang kirot sa pagkababa e ko. Bigla ulit nag-unahan tumulo ang luha sa aking pisngi. Dahil sa habag sa aking sarili. Aasa pa ako after se’x, gigising ako nasa tabi ko si Mattheus, todo nag-aalala sa ‘kin at alalayan ako magtungo sa banyo. Umiiyak na pala ako habang tumatawa. Napapala ko sa pagka-adik ng novels sa reading app. Feeling ko naman ako iyong female lead at ang male lead ang billionaire na si Sir Mattheus. Asa naman ako. Sa pangarap lang iyon dahil sa novels lang iyon nangyayari hindi sa amin ni Sir Mattheus. Kasalanan ko naman nagpadala ako sa tukso. Lasing si Sir Mattheus, ako ang malinaw ang isip ngunit hinayaan kong makalimot kami pareho. Ngunit hinding-hindi ko pinagsisihan na binigay ko ang sarili sa kanya dahil mahal ko siya. Walang sapilitan na nangyari sa pagitan naming dalawa. Hindi ako tumanggi, hindi rin ako pinilit ni Sir Mattheus. Maaari din naman akong manlaban. Ngunit anong ginawa ko. Hinayaan ko si Sir Mattheus, ng halikan n'ya ako at kalaunan ay nakalimot kaming pareho. I gulped. Pinaloob ko ang buong labi ko sa aking bibig upang maiwasan ang pag-alpas ng aking hikbi. Pisti bakit ko ba iniiyakan na iniwan niya akong mag-isa. Hindi naman niya ako kinaladkad patungo rito. Ako pa nga ang nag-uwi rito sa tukmol na iyon. Nakaramdam lang ako ng pagrerebelde sa amo ko. Kahit hindi niya ako mahal, sana man lang nagmalasakit siya sa 'king kalagayan ngayon. Tang-na niya! Pagkatapos niyang warakin ang pukengkeng ko. Iniwan niya lang akong basta mag-isa rito sa k'warto ng condo unit niya. Iniwan akong mag-isa ng ganito ang kalagayan ko. Biglang tumalim ang aking mata kahit wala naman ang boss kong walang modo. Saktong bumukas ang pinto naabutan ako ni Sir Mattheus, doon ang matalim kong tingin. Natigilan pa ito at sandaling tumigil sa pinto. Nakakunot noo saglit akong tinitigan ngunit hindi rin nagtagal nag-umpisa ng lumakad palapit sa akin. Sa hiya rito. Napayuko ako pilit pinatatag ang aking sarili. Nang okay na at kaya ko nang humarap kay Mattheus. Pinilit kong kumilos ng maayos kahit gusto kong pumalahaw ngayon ng iyak dahil sa makirot kong pagkabababa e. Dahan-dahan akong umusog sa gilid ng kama upang bumaba. “Magbabanyo ka?” seryoso niyang tanong nang tumigil ilang hakbang na lang siya sa akin. “Kanina pa nagpahinga lang ako,” tugon ko sa kaniya pinilit kumilos ng normal ngunit nanatili pa akong nakaupo sa kama. Bumuntonghininga ito hindi ko mabasa ang nilalaman ng isip ni Sir Mattheus. Kaswal lang pati kung tingnan niya ako. Pinasadahan niya ako ng tingin. Doon ko lang din naalala check ang sarili ko. Napamulagat ako ng t-shirt pala ni Sir Mattheus ang suot ko at kaya pala napansin ko nag-iwas ito ng tingin dahil lumilis paangat ang laylayan ng suot kong t-shirt. Hindi na umabot sa kalahati ng hita ko. Konting galaw singit ko na ang dudungaw. Baka pati nga perlas ko ng silangan makitaan ako. Uminit ang pisngi ko baka nasilip nga nito ang akin dahil wala akong suot na panloob. “Ang bastos mo!” may galit na sabi ko sa kaniya. Sinamaan niya lang ako ng tingin tsaka lumakad palapit sa kama ngunit sa bandang p'westo ko nagtungo. Akala ko nga uupo sa tabi ko ngunit nabigla ako ng pangkuin ako nito ‘tsaka lumakad. “S-Sir Mattheus, kaya ko na!” pagpumiglas ko. “Ibaba mo na lang ako—” “Shut up!” saad nito kaya tumalim ang mata ko hindi ko lang pinakita sa kaniya. “Hindi naman kita inutusan bakit bubuhatin mo ako,” laban ko pa suminghap ito tila lalong napikon. Umigting ang panga nito itsura na-stress pa yata sa ‘kin. Anong gusto niya? Magpaawa ako sa kanya? I won't do that; I don't want him to feel sorry for me. Eh, ano nga pala ang gusto ko. Maiinis lang ako sa pag-aantay para mapansin ni Sir Mattheus, ngunit hindi iyon mangyayari. Humugot ito ng hangin. “I'm sorry nagising kang wala ako sa tabi mo. Nagpa-deliver kasi ako ng pagkain natin para sa tanghalian—” “T-tanghali na?” “Yeah, ayaw kitang istorbohin sa pagtulog alam ko kasi pagod ka. Actually kalalabas ko lang din ng k'warto. As I am unable to leave your warm embrace,” “Na-nakayakap ako sa ‘yo?” bulalas ko. Nagsalubong ang kilay nito. Ano naman ang masama kong sinabi bakit nagagalit ito? Parang gulat lang naman ako kasi wala naman akong kaalam-alam sa kaniyang sinasabi. “Maligo ka na Ms. Polido, para makakain na tayo ihahatid pa kita sa boarding house mo.” “Ako ng uuwi mag-isa. H'wag mo na abalahin ang sarili mo,” “Kapag sinabi ko ihahatid kita. Ihahatid kita iyon ang masusunod,” mariin niyang sabi at pagkatapos pa mabilis ng pumasok ng banyo. Para bang papel lang ako buhat nito. Hindi lang nabigatan. Maingat niya akong ibinaba sa tiles na sahig ng nasa gilid na kami ng bathtub. “I'll just prepare the bathtub, wrap your arms around my waist.” Utos nito ngunit sa pagkabigla hindi ko maintindihan ang tinutukoy nito kaya hindi ako kumilos. “Brenda,” tila nainis. “Hahawak ka lang ayaw mo ba?” ani nito tila galit. "Nagmalasakit lang ako baka hindi mo pa kayang tumayo ng walang kakapitan." “H-hindi ito na ang sungit mo,” tugon ko. Hindi na kumibo si Sir Mattheus. Sinundan ko bawat galaw ni Mattheus. He was serious about putting soap and water in the bathtub. Bumawi sa pang-iiwan sa akin kanina alagang-alaga ako ngayon. Pagkatapos niyang matimpla binalikan ako pinangko ulit. Boarding house ko at banyo ni Mattheus, magkasing laki lang. Sa condo unit lang. Paano pa kaya ang silid nito sa bahay ng magulang. “Kaya ko na, Sir Mattheus,” awat ko ng akma akong tulungan maligo. “Tulungan na kita,” giit nito salubong na kilay. “Ako na nga! Makulit ka,” tumanggi ako. “Okay, bilisan mo r'yan lalamig ang pagkain.” Paglabas ni Mattheus. Nagustuhan ko magbabad sa bathtub hindi ko namalayan matagal na pala ako nakababad. Bumukas ang pinto. Humahangos si Mattheus na pumasok. Pagkakita sa akin tila naginhawaan nahilot nito ang batok tamad akong pinagmasdan. Nagtataka ako ngunit hindi ko na siya tinanong. “Kanina pa ako nag-aantay sa ‘yo, Brenda. Hindi mo ba alam isang oras ka na nakababad diyan? My God, iniisip ko baka nalunod ka na!” irritableng sabi nito naiiling din pinasadahan ako ng tingin. “Bakit kasi inantay mo pa ako,” pilosopo kong sagot sa kaniya. Tinitigan ako ng tila hindi pa siya makapaniwalang pabalang ko siyang sinagot. Napahilamos sa mukha niya. “Baka gusto mo ng umahon?” salubong kilay na tanong ni Mattheus. Kapag gagawi sa lantad kong dibdib ang tingin nito mabilis umiiwas. Tapos titikhim. “Ang bastos mo talaga,” anang ko hindi nito ako pinatulan. “Pakibilisan ang kilos, I will wait for you outside,” bilin nito pagkatapos dere-diretsong lumabas.Brenda Paglabas ko galing CR. Nadatnan kong may katawagan si Sir Mattheus sa phone niya. Nakatalikod siya sa ‘kin nakapamewang ang kaniyang kanang kamay at ang kaliwa naman iyon ang mayhawak sa phone niya. Paminsan-minsan inaalis ni Sir Mattheus, ang kamay sa baywang niya at pakumpas-kumpas habang malakas ang boses nito nakikipag-usap. Dahil ayaw kong makagambala rito. Maingat akong kumilos upang hindi niya ako marinig. Tila naman ang pag-iingat ko hindi yata effective. Dahil nakuha ko pa rin kasi ang atensyon nito at mabilis nito akong nilingon, ngunit mabilis lang. Muli sa kausap niya ulit ang atensyon nito. Kahit dahan-dahan na ang kilos ako. Gano'n? Ang lakas naman ng pakiramdam ni Sir Mattheus. Halos pinigilan ko nga huiminga pero alam pa rin nito nasa labas na ako kahit nakatalikod naman siya sa ‘kin. “Of course darating ako,” wika nito at sandaling tumigil. Para bang mayroon sinasabi ang kausap nito sa kabilang linya dahil patango-tango si Sir Mattheus habang pinakikingg
Brenda Inaasahan kong susundan ako ni Mattheus. Magagalit ang amo sa ‘kin, dahil tinakasan ko siya. Inaasahan kong pipilitin niya ako pabalikin sa unit niya. Ngunit tinubuan na ako ng ugat sa paa sa kaantay sa baba. Walang Mattheus na sumulpot. Natagalan pa nga akong kumuha ng taxi sa labas. Lumingon pa nga ako sa building ng condo ni Mattheus, baka nakatanaw lang sa ‘kin ang binatang amo. Ngunit bigo ako sa inaasam ko. Dahil hindi ko talaga nakita si Sir Mattheus. Umuwi ako ng boarding house ko na laglag balikat at maghapon tahimik na nagmumukmok. Minsan pa nga hindi ko namalayan umiiyak na pala ako. Kumalma naman ako tsaka pa ako nagbihis at nagpasyang matulog maghapon. Pagdating ng alas sais ng gabi binulabog ako ng malakas na katok sa labas ng pinto. Tamad na idinilat ko ang mata ko. Sino ba kasi iyon grabeng katok iyon ah. Akala mo may sunog eh. Kumakalam na rin pala ang sikmura ko dahil walang almusal at tanghalian. Kung nagkataon pa hindi sa kumatok sa pinto ko. Baka h
Brenda "Pasensya ka na hija, kung pinayagan ko si Mr. Martinez, na pumasok sa boarding house ng hindi ko ipinaalam sa 'yo," hingi paumanhin ng landlady ko. “Ahehe...hindi rin po kasi 'yan mapipigilan makulit po kasi iyan," anang ko kaya sinamaan ako ng tingin ni Mattheus. "Maghapon din po kasi ako natulog. Kasi masama po ang pakiramdam ko,” sabi ko sa landlady ko. “You're sick and you've been sleeping all day? Fuck, does that mean you haven't eaten yet? What the heck, Brenda!? Anong ginagawa mo sa sarili mo?" tila galit ito at kung sa hindi ko pagkain ah, ewan ko sa Lolo Mattheus na ito. Pumaling ako ng tingin sa kaniya. Medyo nabawasan na ang angas sa mata nito hindi gaya kanina na galit sa 'kin. Ngayon galit pa rin hindi nga lang nawawala ang pagka seryoso nito. “Kaya naman pala. Mr. Martinez, hindi marinig. Ako'y babalik ulit sa aking k'warto. May nakasalang akong lutong ulam pinahinaan ko lang baka malasak kung magtagal ako,” “Sige ho, Aling Melba,” ani Mattheus. Sinu
Brenda Pag-alis ni sir Mattheus. Mabilis akong kumilos. Baka nga tutuhanin ng Lolo Mattheus n'yo hiramin ulit kay Aling Melba, iyong susi sa unit ko. Ayaw kong maabutan niya akong nasa banyo o maabutan akong hindi pa bihis. Uminit ang pisngi ko sa aking naisip. Paano sa huling sinabi ni Mattheus ang iniiwasan ko. Para namang gagawin noon ni Mattheus. Natukso lang iyon dahil sa kalasingan. Kaya may nangyari sa pagitan namin. Iyon lang yan walang labis walang kulang. Wala nga malasakit sa ‘kin kinaumagahan. Iyon pa talaga iisipin ko. Nakalimutan ko yata damit nga ng ex-girlfriend nito. Gusto pa ipasuot sa ‘kin kahit alam nitong maari akong masaktan. Para ano? Maalala niya sa ‘kin ang ex niya? Hindi bale na lang Sa totoo lang naguguluhan ako sa bilis ng pangyayari. Kung hindi ko lang kailangan umuwi dahil nilalambing ako ng dalawa kong Tiyahin. Nungka pumayag ako sa gusto ni Sir Mattheus. Nagbabalak nga akong humanap ng bagong trabaho naisip ko iyong pag-uwi ko kanina. Hindi ko
Brenda Pumasok kami sa gate ng bahay ng asawa ng kambal ni Mattheus. Alas-siyete y medya na ng gabi. Sa front yard pala naghanda si Ma'am Lorelei. Dalawang mahabang table lang ngunit maraming tao. Tila nagkakatuwaan ang buong pamilya ni Sir Mattheus, kasi nagtatawanan. Naririnig ko boses ni Ma'am Marrianne ang bida. Hindi pa nag-uumpisa kumain ngunit nasa harapan na ang mga lutong pagkain. Parang kami na lang yata ang inaantay nakakahiya naman sana nauna na silang kumain. “Nariyan na pala sila Mattheus, Mommy,” narinig ko sabi ng Ate ni Mattheus na si Marianne Martinez. Kita ko sa amin sila nakatingin. Inayos pa kasi ni Mattheus ang pag-park ng kotse nito. Sumabay na ako pagbaba ni Mattheus at mabuti naman wala akong narinig na disgusto galing dito. “Brenda! Overtime?!” malakas na sigaw ng kambal ni Mattheus na si Sir Matthias. Hindi ko alam kung maayos ba ang ngiti ko sa kanila basta pakiramdam ko nakalutang ako habang papalapit ako sa table kung saan silang pamilya ni M
Brenda “Brenda, bakit wala ka ng imik? Pasensya ka na ha? Naging madaldal ako,” wika pa ni ma'am Marrianne sa ‘kin. Doon ako nagtaas ng tingin. Namilog pa ang mata ko. Mabuti nakahagilap ako ng magandang sagot. I guess iyon ang safe na answer, sa side ko. Bilang may lihim na pagtingin kay sir Mattheus. “Wala ho iyon, ma'am Marrianne,” tugon ko tumingin ako kay ma'am Marycole. Nginitian ko rin upang ipakitang wala lang iyon sa ‘kin mga binanggit ni ma'am Marrianne. Dinugtungan ko pa. “Ehehe, bakit naman po nanghingi ka ng pasensya? Wala naman po kaming relasyon ni Sir Mattheus,” nakangiti ako. Narinig ko pa mahinang tumawa si Sir Matthias. Ewan ko kung para saan hindi ko naman din tatanungin dedma nalang. “Bulang ang ex-girlfriend ng kapatid ko. Wala na siyang makikitang kasing guwapo at medyo mabait kagaya ni Mattheus. Pasensya ka na talaga ha, Brenda? Pati ikaw tuloy parang nailang,” ani ulit nito. Natawa ako sa sinabi nito na medyo mabait kaya lumingon si Sir Mattheus sa
Brenda “Pasok ka, Brenda. ‘wag kang mahiya sa ‘kin,” sabi pa ni ma'am Lorelei, pagkatapos nginuso couch sa loob ng k'warto. “Upo ka muna ikukuha kita ng bagong underwear. Kasya naman siguro sa ‘yo ‘yon. kasi hindi tayo nagkalalayo ng katawan,” aniya. Nagsalubong ang kilay nito dahil ayaw kong kumilos. Siya na ang kusang yumakap sa braso ko sabay hila sa ‘kin patungo sa inaalok na upuan sa loob ng k'warto nila. “Iwanan muna kita kukuha na ako,” paalam nito nang nakaupo na ako. “Kahit sanitary napkin lang, Lorelei,” giit ko sa kaniya ngunit inirapan lang ako kaya naman napangiti na lamang ako. Akalain mo iyon. Sekretarya lang ako ng Kuya Mattheus nito ngunit kung ituring ako ni ma'am Lorelei. Parang kaibigan. Gusto ko rin itong maging kaibigan tingin ko kasi rito mapagkakatiwalaan. Ito iyong taong kahit anong katayuan mo sa buhay. Hindi niyon titingnan. At kung mayroon kang sekreto sa kaniya na i-share. Ligtas ang sikreto mo sa kanya hindi maaaring mangamba kakalat sa iba. “
BrendaMalalim na buntonghininga ni Mattheus ang tugon nito kay Lorelei, at pagkatapos niyon tumingin naman siya sa ‘kin. Parang may gusto pang sabihin. Ngunit urong sulong kung itutuloy ba nito at sa huli nanatiling tikom ang bibig ni Mattheus, sa halip lumapit ito sa ‘kin hinawakan ang kamay ko’t hinila na ako upang lumabas ng bahay ni Lorelei.Todo sermon naman sa kaniya ni Lorelei na nasa likuran namin. Nanatiling dedma lang siya ni Mattheus. Gusto kong tumawa kasi nag-aalala ng husto sa ‘kin si Lorelei. Baka raw nasasaktan daw ako sa paghawak ni Mattheus sa kamay ko.“Kuya Mattheus, dahan-dahan lang naman ang hawak at paghila mo kay Brenda. Baka matisod pa ang kaibigan ko,” aniya. Narinig ko pang pumadyak pa ang magkabila nitong paa dahil sa inis nito sa boss kong sinusumpong ngayon.Ako ang may period ngunit baliktad yata. Dahil si Matthues, ang tinutopak ngayon ayaw naman sabihin kung bakit may sumpong siya. Hindi iyong ganitong sinasarli lang nito kung may ayaw tapos dinadamay
Andrea Pagdating ng alas-singko ng hapon dumating si Atlas. “Oh, akala ko ala-sais ka pa darating kasama na sina mommy?” Lumapit siya sa ‘min ni Alvina. Mahina niyang kinurot ang pisngi ni Alvina. Hinalikan ako sa gilid ng ulo ko kasi karga ko si Alvina pinatatayo ko sa hita ko. Umupo si Atlas sa tabi ko. “Gusto mong kargahin si Alvina?” tanong ko kay Atlas kasi nakangiti siyang nakatingin sa ‘min ni Alvina. Ililipat ko si Alvina kay Atlas. Pumalahaw naman ng iyak si Alvina hindi ko itinuloy. “Ayaw niya sa mga pangit,” biro ko kay Atlas na kinasimamangot nito. Humalakhak ako umiyak lalo si Alvina. Natakot pa ang kapatid ko sa pagtawa ko. Tumayo na lang tuloy ako at sinayaw sayaw para lang tumigil ito sa pag-iyak. Nakangiti na si Atlas ngayon sa 'min nakatingin. “Baby, bagay sa ‘yo. I'm sure ngayon pa lang maswerte na ang mga anak natin sa ‘yo. Nagkaroon sila ng mommy na maganda, sexy at mabait pa," “Swerte rin sila kasi guwapo at mabait ang daddy nila,” napangiti ako kasi
AndreaNang paglabas ko galing CR tapos na magbihis si Atlas at busy kadodotdot sa phone niya. Kaya naman hindi ko mapigilan na kumunot ang noo ko dahil naka ngisi ito habang naka tingin sa phone niya."Baby," sabi niya at lumapit sa 'kin at nakangiti pa rin inirapan ko tss. Hmp sino naman ang kapalitan nito ng text at ang ngiti abot hanggang tainga."Si Yorme nag-text. Hindi raw siya makararating bukas, kasi pupuntahan niya ang mag-ina niya hindi raw siya tinitigilan na awayin ni mommy," nakatawa sabi ni Atlas, na para bang nakaalala nito ang katatapos na pag-uusap ng kapatid n'yang si Ishmael.Bahagyang tumulis ang nguso ko. Kasi ang ngiti ngayon ni Atlas para bang alam niyang nauurat ako ng maabutan ko siyang may ka-text kanina."Selos naman agad Misis? Kung hindi lang pamilya ko ang nag-text sa 'kin hindi ako mag-re-reply. Wala akong panahon sa iba dahil sa 'yo ko lang gustong ubusin ang oras ko.""Edi wow na lang,"Pinisil niya ang ilong ko. "Ayaw pa umamin ng asawa ko na kinilig
Andrea “Atlas, tigilan mo mamaya tatawagin na tayo ni nanay Fidelisa para sa hapunan. Sinabi ko pa naman ihanda na at magbibihis lang tayo. Ikaw pa naman hindi papayag kapag hindi iisa pa,” suway ko sa kaniya ngunit hindi lang umalis sa likuran ko. Nanatili lamang nakayakap sa likuran ko panay pa rin halik sa leeg ko. Maya-maya pinihit niya akong paharap sa kaniya at siniil ako ng halik. “Maaga pa naman baby,” saad nito at siniil ako ng halik pagkatapos mabilis n'ya akong kinarga at pinulupot niya ang magkabila kong binti sa baywang niya. Kahit naglakakad si Atlas patungo sa kama hindi naputol ang halikan namin. Na para bang hindi niya ako palaging hinahalikan kung makahalik ngayon puno pa rin iyon ng pananabik. Maingat niya akong ibinaba ngumisi sa ‘kin. “Ayaw talaga paawat huh?” saad ko. Inalis niya agad ang suot kong blouse sinunod ang aking bra. Wala siyang kahirap-hirap n'yang inalis iyon sa ‘kin. Dahil din kanina pa tanggal ang hook sa closet ko pa lang. Tuluyan a
Andrea “Nay! Samahan mo ako bukas bumili tayo ng mga upuan at lamesa. Naisip ko sa labas na lang ganapin para malayang kumilos. Alas-sais naman ng gabi malawak naman ang hardin. Siguro naman po. Kasya tayong lahat doon. Sa tingin mo ‘nay maganda ba ang naisip ko?” hingi ko pa ng opinyon sa kaniya. Bago pa sa akin ang magaganap na pagsalo-salo. Kaya mainam din hihingi ng opinyon sa ibang nakatatanda kung mayroon ma-i-suggest naiba. Baka mas maganda ang maging suggestion ni ‘nay Fidelisa. “Maganda ang naisip mo. Pero Andeng, kung tayo lang ang bibili. Hindi natin iyon kaya. Buti sana kung isang lamesa at upuan lang ang bibilhin natin. E, alam ko malaki ang pamilya Martinez. Hindi iyon sakto sa pamilya ng asawa mo kung isang seat lang ang bibilhin mo,” aniya. “Opo. Isasama na lang natin sina ate Lucy at ate Jane. Nand'yan din si Atlas, hindi iyon papasok bukas may kasama tayo. Sakto rin po ayos na rin natin sa labas pagdating galing bumili.” “Mabuti pa nga anak. Bibili pa ba ta
Andrea Alas singko na ng hapon kami nakauwi ni Atlas sa bahay. Tahimik buong living room ng pumasok kami. Hmmm saan kaya sina ate Lucy at ate Jane? Ang nanay Fidelisa alam ko kapag ganitong oras. Busy iyon sa kitchen kasi siya talaga ang nagluluto ng ulam kahit noon pa. Ngayon tiyak inako pa rin nito dahil naksanayan ng nanay Fidelisa at masarap din kasi itong magluto. “Saan ka pupunta?” tanong ni Atlas ng alisin ko ang kamay n'yang nakapulupot sa baywang ko. “Sa kitchen sisilipin ko lang kung naroon si ‘nay Fidelisa,” “Kararating lang natin magpahinga ka muna baby,” “Mamaya na after natin kumain ng hapunan. Mayroon lang akong pakikiusap sa nanay Fidelisa," “Tulad ng ano?” nakakunot ang noo nito tila ba ayaw niya akong payagan. “May pag-uusapan lang kami ni Nanay Fidelisa na plano para bukas sa pagpunta ng pamilya mo,” “Anong plano?” may pagtataka n'yang tanong sa ‘kin. “Mag-aayos lang kami bukas," “Baby, ‘wag ka ng magpagod okay lang kahit ano lang ang ihanda n'yo
Andrea Naantala lang pala ang reply ni Vianca kasi nag-reply pa ulit siya kung maari kaming gumamit ng swimming pool. Gustong maligo ni Vianca. Nakikiusap sa ‘kin kung p'wede. Ako: Oo naman besh basta magdala kayo ng swimsuit alam mo naman na bawal kagaya noong una mong punta rito. Hindi tayo pinayagan kahit anong pakiusap ko kasi naka t-shirt at short tayo. Naiintindihan ko ang guwardiya ayaw n'yang gayahin ng iba. Kung pagbibigyan nga naman kami. Maaring masabihan na may favoritism ang management. “Papasyal daw sina Vianca at Maxine sa condo natin. Sinabi ko next week at sabado sila pumunta kasi wala tayo sa condo bukas. “Okay nasa condo naman ako niyan papuntahin mo na,” sagot ni Atlas. “P'wede ba kaming mag-swimming niyan?” Lahat naman ng condo owner anytime p’wedeng gumamit ng swimming pool. Para iyon sa lahat ng condo owner. Basta sumunod lang sa dress code. “Sasamahan ko kayo,” “Mahihiya sila. Silipin mo na lang kami palagi roon. Kasama mo naman si ate Lucy,”
Andrea “Dammit, baby. Hindi naman aalis si ‘nay Fidelisa nagmamadali ka,” suway ni Atlas ng nahabol niya ako bago pa makarating sa sala. Kasi iniwan ko na siya pagkababa lang namin sa hagdanan dahil sabik akong mayakap ang bagong dating na si nanay Fidelisa. “Ikaw ba naman na matagal hindi nakita ang tinuring mong pangalawang ina hindi ka ba magkaganito? Oh, sasagot ka pa talaga Martinez ang pangit mo ka-bonding." Hinayaan na lang ako ni Atlas na maunang maglakad upang puntahan ang nanay Fidelisa. “Nanay Fidelisa! Namiss kita promise,” wika ko pa umupo sa gitna nila ni ate Lucy. Kahit masikip na sila nila ate Lucy sa upuan. Dedma ko lang pinagkasya ko ang sarili ko ‘wag lang kumilos. Dahil magkakabunguan na. Kasama pa kasi nilang tatlo si Alvina, nakanganga matulog sa mahabang sofa. Sumiksik pa ako kaya naging lima na kami kasama si Alvina. “Baby sumiksik ka pa maiipit ang tiyan mo r’yan,” suway ni Atlas. Nagbingi-bingihan lang ako sa sinabi ni Atlas. Sa halip masaya akong y
Andrea “Okay naman po mommy. Mabuti nga po walang malala na nasaktan. Si dad okay lang po siya,” tugon ko sa kaniya ang daming kinumusta ni mommy Brenda tungkol sa nangyaring pagbawi kay Alvina. “Gusto mo bang magdala kami ng buko pandan diyan sa sabado, hija?” malambing n'yang tanong sa 'kin. Ang sweet talaga ng biyenan ko napaka swerte ko sila ang magulang ng asawa ko. Bigla akong natakam sa buko pandan. Akala ko tapos na akong mag-crave noon kasi hindi na ako nag-aaya kay ate Lucy gumawa sa condo. Pagkarinig ko lang natakam agad ako. Bukas na pala sila pupunta rito sa bahay para pag-usapan ang church wedding namin ni Atlas. Na-excite ako sa magaganap na kasal. This time dadalo ng kompleto ang pamilya ni Atlas at akin. Kahit si daddy, Alvina, ate Jane at Nanay Fidelisa lang ang pamilyang mayroon ako. Buo ang sayang nararamdaman ko. “Sabi nga ng asawa mo may pagkain na siyang order sa restaurant ng daddy mo. Kahit mayroon na, may dala pa rin kami. Ayaw kong mapahiya sa balae
Andrea “Okay na ma'am. Bilhin n'yo lang po ng kompleto ang reseta ni Sir, Galiga. Maari na po kayong umuwi,” bilin ni doktora nag-assist kay Daddy sa emergency room pagdating namin sa loob ng ospital. Emergency room kasi ang available dahil nga hating-gabi na kami sumugod walang ibang doktor. Mabuti nga inasikaso kaagad si Daddy kaya kami'y nakalabas din agad. “Ako na ang bibili ng gamot ni Sir Galiga, ma'am Andrea,” presenta ng kuya Sonny ng magpaalam ako sa kanila mauna sila sa van. Ako naman ay tatawid pa para bumili ng mga gamot ni daddy. Sa harapan lang kasi ng ospital ang bukas na pharmacy. Sa ospital ay sarado kaya ako'y tatawid doon para bumili ng gamot. "Sigurado ka po ba kuya Sonny?” “Oo ma'am Andrea. Magagalit din si Sir Atlas, kapag kami ni sir Galiga lang ang magkasamang bumalik sa sasakyan. Kayo na lang po ang mauna at ako na ang bahalang bumili.” “Sige po kuya Sonny at salamat po,” tugon ko at inabot ko sa kaniya ang reseta at kumuha ako ng pera sa bag ko.