Chapter 21

"TAY!" Hindi napigilan ni Anastacia na maging emosyonal nang pumasok siya sa silid ng kaniyang ama. Dalawang araw ang pinalipas niya mula nang layasan niya si Alessandro. Ngayong pangatlong araw ay lumabas siya upang bisitahin ang ama sa hospital.

Gamit ang malalamig na titig ay nilingon siya ng ama. Hindi malaman ni Anastacia kung tatakbo ba siya palayo o palapit. Gusto niyang yakapin ang kaniyang ama. Gusto niyang umiyak at magsumbong dito na nasasaktan siya ngayon. Gusto niyang isumbong dito kung gaano nasasaktan ang nag-iisang anak nito. Gusto niyang hanapin sa kaniyang ama ang malasakit at pagkampi.

"Anong ginagawa mo rito, Anastacia? Hindi ba't sinabi kong 'wag ka nang magpapakita pa sa 'kin?"

Kinagat niya ang pang-ibabang labi. Hindi na niya napigilan ang pagluha. Nakita niyang natigilan ang kaniyang ama. Dumaan sa mga mata nito ang iba't-ibang emosyon na hindi niya mapangalanan.

Alanganing humakbang papasok si Anastacia. Lumapit siya sa ama saka dahan-dahang ibinuka ang mga la