Chapter 3 Lost

"Dude, virgin ka pa ba?" pilit kalmang saad niya.

Halata naman ang gulat ng kaibigan sa kanyang sinabi dahil napanganga na lang ito habang nanlalaki ang mga mata na tumingin sa kanya.

"Oo naman no!" balisa nitong saad. "Bakit mo naitanong? Huwag mong sabihing…" hindi na nito natapos ang sasabihin dahil napahawak na lang ito sa bibig sabay namimilog na matang napahawak sa bibig, halata ang makulit na kapilyuhan sa mukha.

"Ulol!" mabilisan niyang batok nang mabatid ang nasa isip nito.

"Ano bang mayroon, bakit mo naitanong?" natatawa nitong haplos sa parteng nabatukan.

"Wala lang, napapa-isip lang ako," kumunot na lang ang noo ng kaibigan sa kanya, isang buntong hininga naman ang pinakawalan niya ng mga sandaling iyon dulo’t ng bagay na gumugulo sa kanyang isipan, "kasi, bakit parang may mga taong nahihirapan umiwas sa tukso kahit may mga asawa at karelasyon na?" sa wakas ay bulyaw niya dahil sa bigat ng bagay na dinadala.

Bigla niya nanaman kasi naalala ang tagpo ng kanyang ama kasama ang babae sa dilim, may kung anong parang kuryente ang dumampi sa kanyang dibdib na tuloy-tuloy na dumalos sa ibabang parte niya nang lumitaw ang naturang tagpo sa kanyang isipan.

"Ang sabi sa akin ng kuya ko, masarap daw kasi ang bawal, tsaka nakakadagdag excitement daw," ngusong saad nito.

Napatango na lang siya sa kaibigan sabay lagok sa iniinom na juice. Hindi na siya nagtanong pa lalo pa nang makita ang kung anong anino sa mata nito.

Hanggang nga mga sandaling iyon ay palaisipan pa rin para sa kanya kung bakit nagawa iyon ng kanyang ama, hindi niya maintindihan kung saan nagkamali ang kanyang mama. Ang buong akala niya ay masasagot siya ng kaibigan dahil sa kalagayan nito, pero nakadama lamang siya ng panliliit at konsensya nang makita ang tila pagkakagulo rin ng isip nito.

Mas lalo lang siyang nakadama ng lungkot at poot ngayon sa ama at sa sarili dahil sa lalo lang siyang nagulumihan sa nadarama.

"Pare, saan ka pala mag-aaral ng college?" pag-iiba nito sa usapan nila.

"Bakit?" taka niyang tanong.

"Doon na lang rin ako," tataas-taas pa ang kilay nito pakasabi noon.

Napatawa na lang siya sa ginagawa ng kaibigan, natuwa siya ng maisip na magiging magkasama sila nito sa iisang eskwelahan.

"Ayos iyon," masayang sang ayon niya rito.

At dahil sa usapan na iyon ay napagplanuhan nila na sa iisang unibersidad na lang sila kumuha ng pagsusulit ni Jordan. Laking tuwa nilang dalawa ng parehas silang nakapasa sa napiling eskwelahan, kaya naman pakasimulang-pakasimula ng pasukan ay hindi na sila nito napaghiwalay.

Dahil sa parehas ang kinuha nilang kurso at halos sabay rin silang nag-enroll ng kaibigan ay nanatili sila nitong magkasama sa lahat ng bagay.

Kahit papaano ay nakatulong ang bagay na iyon upang manatiling okupado ang kanyang isipan, lalo pa at kapanabay niya ang malapit na kaibigan.

"Luke, tingnan mo, may try out para sa basketball!" salubong sa kanya ni Jordan habang iwinawagaywag ang isang hawak na pampleta.

"Tara, subukan natin!" turan niya sa kaibigan pakakita noon.

Walang patumpik-tumpik na hinatak niya na lang si Jordan dahil sa sobrang pagkasabik sa natuklasan, kaya naman ganoon na lang ang kaba nilang dalawa nang makita ang dami ng gustong sumali sa basketball team. Agad niyang nahalata ang pagdadalawang isip ni Jordan dahil nag-aatubili itong lumapit at pumila.

"Pare, wag na lang kaya," hatak nito sa kanya.

Dahil na rin sa nararamdaman na utang ng loob at pag-aalala para sa kalagayan ng kaibigan ay minabuti niya na lang na magdesisyon na para rito.

"Ano ka ba, nandito na tayo," pagpupursigi niya rito, "tara na!" pilit niya muli sa kaibigan.

Para tuloy silang mga batang naghahatakan sa may daanan ng gymnasium dahil na rin sa pagtatalo.

Nabitiwan niya lang ang kaibigan nang buong lakas nitong hilahin ang kamay niya dahilan para mapaatras ito at mabangga ang ilang estudyante na

papadaan sa likod nila.

"Sorry," agad pagyuko nito upang humingi ng paumanhin sa mga natamaan.

Mabilis naman siyang sumaklolo sa kaibigan nang makita ang

kunot noong mukha at matatalim na tingin ng isa sa mga ito.

"Pare, pasensya na, hindi namin sinasadya," pagpapagitna niya na sa mga ito.

Mas lalo lang kumusot ang noo nito sa paglapit niya, natahimik na lang siya nang mamukhaan ito.

"Hoy pare, chill. Nag-sorry na sila," hawak ng isa nitong kasama sa balikat.

"Yeah man, hindi naman nila sadya," natatawa naman tapik ng isa pa nitong kasama.

Ngunit hindi nawala ang matalim nitong titig sa kanyang kaibigan kaya naman nanatili siyang nakapagitna sa mga ito.

"Luke, tara na!" bulong na pakiusap ni Jordan sa kanya, pero nanatili lang siya sa kanyang pwesto upang protektahan ang kaibigan.

"Hey, you look familiar," biglang singit ng kasama nito.

Muli niyang inalala ang mukha ng kaharap, sigurado niyang nakita niya na ito dati pa, ngunit hindi niya lang malaman kung saan at kailan.

"Dude, hindi ba ikaw iyong tumulong sa amin sa beach," biglang singit ng isa pa nitong kasama.

"Yeah, parang siya nga!" dugtong ng isa pa nitong kaibigan.

Doon niya lang napagtanto kung sino ang mga kaharap, kaya naman napangiti na lang siya nang maalala iyon.

"Ah oo, ikaw iyong lalaking gustong magswimming ng lasing!" natatawa niyang saad sa kaharap na kanina pa nanlilisik ang mga mata.

"What!" halata naman ang pagkainis nito sa kanyang sinabi.

"Dude, he's the guy who saved your life when you were trying to drown yourself," sita ng kasama nito sa inasal ng kaibigan.

"Wow! Small world, Raymond nga pala," ngiting bati ng isa sa kanya, "and that's Andrew," turo nito sa isa pang kaibigan, "and this is Vincent," tapik nito sa kasamang nakipagtitigan ng matalim sa kanya.

"Luke, tsaka kaibigan ko si Jordan," pagpapakilala niya.

Minabuti niya na lang na maunang umiwas ng tingin sa lalakeng nagngangalan na Vincent at ibinaling niya na lang iyon sa mga kaibigan nito.

"You here for the try outs?" tanong ni Andrew sa kanila.

"Yeah," tugon niya.

"Tara, sabay-sabay na tayo," pag-aaya naman ni Raymond.

"We better hurry up," pangunguna na ni Vincent, kaya naman sumunod na lang sila rito.

Bandang huli dahil na rin sa pare-parehas nilang hilig sa naturang laro at pagkakatanggap sa koponan ay mabilis silang nagkapanatagan lima. Doon niya lang rin nalaman na talagang suplado lang tingnan at matalim tumitig si Vincent, maliban doon ikinatuwa niya na may mga bago silang kakilala at halata naman na nakakasundo rin ng mga ito ang kaibigan niyang si Jordan.

"Hoy pare, sama kayo sa amin mamaya, gigimik kami," aya ni Andrew sa kanilang dalawa ni Jordan habang nagmemeryenda sila sa canteen matapos ng naturang pagsusulit.

"Naku pare, papaalam muna ako," agad na salungat ni Jordan.

"Wag ka naman K.J. man, tsaka ang tanda mo na no," sita ni Andrew dito. "Ikaw Luke, game ka ba?" baling nito sa kanya.

Tinanguan niya na lang ito ng pagsang-ayon, kahit papaano ay gusto niya muna magliwaliw lalo na at habang patagal ng patagal ay mas lalo lang nangangamot at nagmumulto ang naturang alaala sa kanya na siyang nagdudulot ng kaguluhan sa kanyang isipan dahil sa hatid noon na pakiramdam.

“Kita na lang tayo sa may parking ng uwian!” tuwang-tuwang saad ni Andrew bago sila iwan doon.

Masayang kumaway na lang siya rito bago pa man ito tuluyan makalayo sa kanila, kaya naman kahit papaano ay mayroon ng umookupa sa kanyang isipan hanggang sa matapos ang kanilang klase.

"Pare, baka mapagalitan ako, alam mo naman iyong si daddy," kabadong pagpapaalala ni Jordan habang naglalakad sila patungo sa tagpuan nilang magkakaibigan.

"Akong bahala sa iyo kay tito," pagpapahinahon niya rito.

Hindi niya rin naman nais maiwan ang kaibigan sa isang magandang oportunidad tulad noon at makapagsaya muli kasama ito, batid niya rin naman ang bigat at problemang dinadala ng kaibigan dahil sa ilang mga nangyayari sa buhay nito ngayon.

"Wohooo, time to party!" masayang sigaw ni Andrew nang makita sila.

Dali-dali niya na lang na itinulak si Jordan palapit sa mga kasama nila dahil atubili pa rin ito. Wala na rin naman itong nagawa nang makasakay na sila sa sasakyan ng mga kasama.

Halata ang pagkasabik ni Andrew dahil hindi ito matigil sa tila pagsasayaw-sayaw sa kinauupuan habang patungo sila sa nasabing lugar, tahimik naman si Raymond na nagmaneho ng kotse habang tahimik naman na umiidlip si Vincent sa likod ng kotse katabi nila.

"Whoa, sinong may birthday?" mangha niyang saad nang makarating sila sa isang malaking bahay na umaabot na sa kanila ang tugtog sa lakas nito, punong-puno pa ng makukulay na ilaw ang kapaligiran maliban pa sa mga palamuting nakadisenyo sa lugar.

Dagsa na rin ang mag tao roon at masasabi niyang halos lahat ng nasa naturang kasiyahan ay mga kaedaran nila, may ilan pa nga siyang nakikilalang mukha mula sa kanilang eskwelahan.

"Tara pare, it's time to party!" masayang tulak sa kanila ni Andrew pakababang-pakababa nila sa kotse.

Natatawa na lang silang sumunod dito dahil ganoon na lang rin naman ang ginagawa ni Raymond at Vincent. Wala naman silang naging problema sa pagpasok sa naturang lugar, mas lalo lang siyang namangha nang makitang mayroon entablado sa loob noo at napakalaki ng naturang lugar. Marami na rin ang nasa loob na walang patid na nagsasayawan na sa mabilis na tugtugin.

"Here man," bigay ni Raymond ng beer sa kanila.

Agad niya naman iyong kinuha dahil na rin sa pagkasabik sa naturang inumin, iyon kasi ang unang beses niya na matitikman iyon.

"Hoy Jordan!" baling niya sa kaibigan

nang tulalaan na lang nito ang bote.

"Pare, baka mapagalitan ako kapag nalaman nila daddy ito," bulong nito sa kanya.

"Good boy ka naman masyado," natatawang niyang tukso sa kaibigan, "matanda ka na no. Isa pa, hindi ka naman namin isusumbong," pang-eenganyo niya, dahil hindi niya gustong mapahiya ito sa mga kasama nila.

Napalunok muna ito bago kunin ang bote, matapos ang ilang lagok ay ganoon na lang ang biglaan nitong pagbabago, nawala ang hiya nito at nagsimula ng makipagsabayan sa kanilang kakulitan.

Alam niya naman na kailangan iyon ng kaibigan dahil na rin sa mga kinakaharap nitong problema.

Ilang oras din silang nagpakasaya sa lugar, sumasabay sa tugtog ng musika at nagpapakasasa sa alak, ikinatuwa niya ang panandaliang pagkalimot sa iniisip na agam-agam at kaguluhan.

"Pare, may tama na ako!" d***g ni Jordan sa kanya.

Abala pa siya noon sa pakikipag sayaw sa isang babaeng nakilala, pero itinigil niya iyon kaagad para bigyan atensyon ang kaibigan, nginitian niya na lang ang kapareha bago ito iwan.

"Siya, siya, ihahatid na kita pauwi," alalay niya rito upang tumungo kay Raymond.

Ito lang kasi ang nakita niya na malapit roon dahil nakaupo lang ito sa mga nakaayos na bilog na lamesa ilang dipa ang layo mula sa mga nagsasayawan, tahimik na nanonood sa mga naroon

habang umiinom ng kape.

"Pare, mauna na kami, may tama na si Jordan," pagpapaalam niya.

"Sabay na ako, paalam na muna tayo kina Vince at Andrew," saad nito.

"Nasaan ba sila?" sagot niya dito nang hindi makita ang mga kaibigan nila.

"Sa may pool, ako na aalalay kay Jordan, puntahan mo na lang iyong dalawa," utos nito pakatayo upang pumalit sa kanya.

"Nasusuka ako," d***g ni Jordan pakaakay dito ng kaibigan.

"Fuck pare, wag mong subukan, babatukan kita!" kabadong sita ni Raymond, kaya naman natatawa na lang siyang lumayo sa dalawa.

Agad niyang nahanap si Vincent na nakaupo sa may pool, tulad ng sinabi ng kaibigan nila.

Abala itong nakikipaghalikan sa isang babae kaya naman atubili pa siyang lumapit dito, ngunit napansin pa rin siya nito dahil sa pagkakalapit sa kinalalagyan ng dalawa.

"What's up man?" nakangiti nitong bati pakatigil sa ginagawa, batid niyang lasing na rin ang lalake dahil sa namumula nitong mukha at pananalita.

"Mauuna na kami nina Raymond," ilang niyang paalam.

"Well, it seems we gotta go," baling nito sa babaeng kasama.

"Can’t you stay a little longer?" maktol nitong lambing sa kaibigan niya.

"No can do baby," pangingiliti nito ng halik sa babae bago tumayo para sumama sa kanya, hindi na ito nagpapigil kahit anong pakiusap ng naturang dalaga kaya naman naiwan itong nagmamaktol roon.

"Man, sino iyon, girlfriend mo?" pag-uusyoso niya ng makalayo sila dito.

"No man, she's Nina, playmate ko," ngising saad ni Vincent sa kanya.

Napangisi na lang rin siya nang makuha ang ibig nitong sabihin, ang kaalaman na iyon sa mga salita ng kaibigan ay gumising nanaman ng kakatuwang pakiramdam sa kanyang loob.

"Nasaan na ba si Andrew" tanong niya rito.

"He's upstairs, c'mon," sagot ni Vincent habang niyayakag siya papasok sa bahay, "shit!" d***g nito nang mawala sa balanse paakyat ng hagdan.

"Tang ina pare, may tama ka na rin yata," alalay niya na lang kaagad sa kaibigan habang inuupo ito sa may hagdan, natatawa lang itong humilata roon. "Hoy Vince," tapik niya ng mapansing pumipikit ito.

"Just a minute," wasiwas nito sa kamay niya, "go get Andrew, he's in there," turo nito sa isang pintong malapit doon.

Maingat niya na lang na inayos ang kaibigan sa pagkakaupo bago tumungo sa sinabi nitong lugar, dama niya na rin ang kaunting tama ng alak kaya naman nagmadali na niyang pinuntahan ang kinaroroonan ng kaibigan nila.

Napakunot na lang siya ng noo nang walang makitang tao sa loob, para itong recieving area na may dalawa pang pintuan, kaya agad niyang tinungo ang isa pang pinto roon para buksan at hanapin ang kaibigan, ngunit napatigil na lang siya nang may madinig na kakaiba mula sa kabilang

dako noon.

Ang pamilyar ng tunod at huni na nagmumula roon ay nagdulot ng kakaibang pagririgudon sa loob ng kanyang kalamnan.

Alam niya at batid niya ang nangyayari roon, pero ang kakaibang pakiramdam sa kanyang katawan ang siyang nagtulak sa kanya para dahan-dahan na buksan ang naturang pinto upang kumpirmahin ang nasa kanyang naiisip.

At tulad noon ay natulala nanaman siya

sa biglaan

na nakita, pero sa pagkakataong iyon ang kaguluhan sa kanyang katawan ay tila nawala na dahil mas nangingibabaw ang pakiramdam ng init sa kanyang katawan dahil sa lapit at linaw ng nasasaksihan.

Napatulala na lamang siya sa hubo’t hubad na kaibigan at kasama nito, natuon ang kanyang tingin sa bilugang likuran ng lalake na tila mga bolang tumatalbog-talbog dahil pagpapabalik-balik dulo’t sa tila parang bulate nitong paggiling habang walang patid nitong binabayo

ang nakahigang babae sa kama.

Nagdulot sa kanyang tenga ng kiliti ang paputol-putol na tiling ungol ng naturang dalaga dahil halatang sarap na sarap ito at lunod na lunod na sa ginagawa.

"Yes, faster, faster! do it faster!" pang-eenganyo pa ng babae sa kaibigan niya habang mas ibinubuka pa ang mga paa rito.

Batid niya naman ang pilit na pagpapabilis ni Andrew sa ginagawa nito kahit pawisa na pawis na at humahangos upang ibigay ang ninanais ng katalik.

Napalunok na lang siya habang pinagmamasdan ang dalawa, dulot ng kung anong pagkauhaw lalo na at nararamdaman niya na ang kakaibang init na mas bumanbalot na sa kanyang katawan.

"Drew, we need to go man!" bulyaw ni Vincent.

Nagulat na lang siya ng biglang lumitaw ang naturang kaibigan sa kanyang likod at walang atubili nitong buksan ang pinto.

Ganoon na lang ang lakas ng tili ng babae pakakita sa kanila, agad itong nagtakip ng katawan, habang si Andrew naman ay hindi magkandamayaw sa pagbaluktot upang takpan rin ang sarili.

Nabura ang init ng kanyang katawan ng kakatwang hitsura ng kaibigan, napapigil na lang siya ng tawa nang makita ang namumutlang mukha ni Andrew habang pilit na tinatakpan ang sarili.

"Fuck Vince, what the hell man!" irritable nitong sita.

Napakunot na lang ng noo si Vincent sabay ngisi sa mga ito. "You should've locked the door you know" asar nito sa kaibigan, "we’re going, are you coming?" panunuya nito.

"Fuck you man. Get out!" inis nitong habol pakatakip ng isang unan sa ibabang parte upang ipagtulakan sila para lumabas.

Tawa na lang sila ng tawa ni Vincent nang madinig ang pagkandado nito ng pintuan, minabuti na lang nila na iwan ito doon.

Tulad ng dati ay tumatak nanaman sa kanyang isipan ang naturang pangyayari, ngunit sa pagkakataon na iyon ay mas naging malalim ang epekto nito sa kanya, dahil hindi na nawala sa kanyang isipan ang kakaibang pakiramdam na nadama niya ng mga sandaling pinapanood ang kaibigan.

Naroon ang pinaghalong takot at tuwa pero sa pagkakataon iyon ay mas malakas na ang kakaibang kiliting naidulot noon sa kanya, kaya naman mas lalo lang siyang nahumaling sa naturang pakiramdam dahil sa interes at kuryosidad

sa nararanasan.