"Saan ka ba nanggaling na ugok ka!" isang malakas na batok ang sinalubong sa kanya ng galit na galit na kapatid.
"Hala, bakit ba ako pinagdidisikitahan mo!" balik niya kaagad dito dahil sa gulat.
"Ikaw ang lalake, ikaw dapat ang nagtatanggol sa amin!" bulyaw ng kakambal.
Bigla na lang siyang kinabahan sa lumabas sa bibig nito, agad niyang pinalibot ang tingin sa bahay nila at mukhang nagkaroon nga ng gulo roon.
"Ano ba nangyari!" alala niyang saad.
"Matagal na palang niloloko ni papa si mama, tapos hindi mo man lang alam!" nanlilisik matang singhal nito sa kanya.
Doon na sumikip ang dibdib ni Luke sa galit, ang buong akala niya kasi ay hindi na iyon mauulit pa at mananatili na lamang sa nakaraan subalit mali pala siya ng inakala.
Napakuyom na lang siya ng palad, nakadagdag pa sa kanyang poot ang paghihinagpis ng kanyang kakambal kaya naman inakap niya na lang ito para pahinahunin.
"Sorry sis," pagpapakalma niya rito.
Tuloy-tuloy lang ito sa paghampas sa kanyang dibdib habang humahagulgol, sigurado niyang hirap na hirap itong tanggapin ang pangyayaring iyon lalo na't malapit ito sa kanilang ama.
Hindi na rin sila nagtagal sa kanilang tahanan dahil na rin sa mga nangyari sa lugar, agaran silang umalis doon upang kahit papaano ay makabawi sa mga nangyari, laking pasalamat na lang nila at may paupahan sila na pagmamay ari ng kanilang mama, kaya doon na muna sila nagtungo, siya na lang ang bumalik sa bahay nila para kumuha ng ilang mga gamit na naiwan nila roon, sa kasamaang palad naabutan siya ng kanyang ama habang nag-iimpake ng ilang bagay.
"Where do you think you're going," agaran nitong sita nang makita ang mga bagahe.
"Far, far away," tiim bagang niyang sagot, pilit niya na lang pinipigilan na kumawala ang kanyang galit.
Dali-dali na lang niyang isinukbit ang bag na pinuno ng damit nila bago agad na naglakad patungo sa may pinto.
"You are staying right here!" hatak nito sa kanya nang akmang lalagpasan niya na ito.
"Bakit ko naman kayo sasamahan!" irritable niyang baling sa ama sabay hawi sa kamay nito.
"Do not dare raise your voice at me, baka nakakalimutan mo kung sinong gumagastos sa mga luho mo!" duro nito sa kanya.
"Sasama ako kina mama, I ain't staying with the likes of you or your woman!" balik niya dito.
Isang malakas at malutong na sampal ang inabot niya mula sa kanyang ama. Mas lalo lang tuloy kumulo ang kanyang dugo dito, kahit gustuhin niyang manlaban ay hindi niya ginawa sa kadahilanang alam niyang mag-aalala lang ang kanyang ina kapag nalaman iyon, kaya pinandilatan niya lang ang kanyang ama bago ito iwanan.
"You come back here young man!" sigaw nito.
Hindi niya na lang ito pinansin at nagtuloy-tuloy na lang sa paglabas sa naturang bahay. Alam niya kasi sa sarili na mauubos rin ang pagtitimpi niya sa oras na muli itong makaharap.
*****
"Ma, nakahanap ako ng pwede kong sideline para may pang tuwisyon ako sa school!" masayang pagbibigay alam ng kakambal niya.
"Ako rin ma, may nahanap na trabaho, pero hindi na muna po ako papasok this sem," sunod na lang niya rito.
Kita naman ang matinding lungkot sa mga mata ng kanilang mama kahit ngumiti pa ito, alam naman nilang nahihirapan ito sa kasalukuyan nilang sitwasyon, pero tulad ng kanyang kapatid ay paninindigan niya ang paghiwalay sa kanilang ama.
Ilang linggo na rin mula ng umalis sila doon at kahit papaano naman ay nakakaraos sila kasabay ng bahagyang pagbawi ng kanilang mama. Iyon nga lang, halatang iba talaga ang ikot ng utak ng kanilang ama, dahil nagawa pa nitong magpunta sa kanilang tinitirhan na wala man lang alinlangan.
Nagulat na lang siya nang pagdating niya mula sa trabaho ay naroon ito sa loob ng bahay nila at kausap ang kanyang mama na tila ito pa ang may ganang magalit.
"What do you want?" inis niyang puna pakapasok.
Isang seryosong titig lang ang ibanaling sa kanya ng ama, wala siyang pakialam kahit mapanghusga at puno ng pang-aasar ang titig nito sa suot niyang uniporme ng isang sikat na fast food chain, taas noo pa rin siyang nakipagsukatan ng tingin dito.
"So, you're throwing away your future like this," panunuya ng ama. "Look at you, anong mararating mo sa trabahong ganyan" dagdag nito na mas lalo lang nagpainit sa kanyang ulo.
"We don't need you or your money, kaya na namin sarili namin!" sagot niya na halata namang nagpakulo ng dugo nito dahil sa pamumula.
"Luke, anak!" agad na lapit ng kanyang mama upang pumagitna.
"Ma, ano ito! don't tell me pinatawad niyo na siya ng ganun-ganun na lang," sita niya sa kanyang ina.
Batid niya kasi na umiyak nanaman ito nang wala pa siya dahil na rin sa pamamasa at pagkamugto ng mga mata nito.
"Nak, hindi naman sa ganoon," paglalambing nito sa kanya. "Nagkasundo na kami na maghihiwalay na lang, pero kahit na ganoon, pumayag naman ang papa mo na sustentuhan ang pag-aaral niyo, hindi mo naman kailangan tumigil" paliwanag nito.
"Hindi naman po ako titigil, nag-iipon lang po ako, mag-aaral pa rin naman po ako," sagot niya na lang.
"Pero nak," paghihimutok ng mama niya.
"Listen to your mother," madiin na singit ng kanyang ama.
Pinaningkitan niya lang ito ng mata bago muling bumaling sa mama niya. "Ma, ayoko po," mariin niyang saad.
Hindi niya nais na magkaroon pa ng utang ng loob dito, lalo na at alam niyang ipamumukha lang naman nito ang mga bagay na iyon sa kanya.
"You don't need to stay with me, bibilhan kita ng sarili mong condo, just so you could continue studying, pwede kayong magkasama ng kapatid mo," singit ng ama niya.
"Ano, para isumbat mo sa amin!" bara niya na lang dito.
Halata naman ang galit ng kanyang ama dahil mabilis ang naging panlilisik ng mga mata nito kasabay ng paghinga ng malalim.
"Luke, anak," awat ng mama niya.
Pero sadyang hindi matanggap ng kanyang kalooban na kailangan nanaman nilang umasa rito at sa pera nito, lalo pa at nakakayanan naman nila ang kasalukuyan na lagay.
"Fine, if you want it that way, then I'll make you work for it!" saad ng kanyang ama. "You work for me in exchange for you and your sisters college fees. This is much better rather than you and your sister working eight hours a day for a meager salary," tuwid nitong sambit.
Bigla siyang nagdalawang isip sa sinabi nito, naalala niya ang hirap ng kapatid sa mga pinapasukan nito, naroon din ang parte na may ilang mga sideline ang kakambal niya na hindi niya nagugustuhan at sigurado niyang mas mahihirapan pa ito oras na magsimula na ang pasukan nila.
"Sige na anak, pumayag ka na," pakiusap ng kanyang ina.
Pinakatitigan niya ng tuwid ang kanyang ama bago muling bumaling sa nagmamakaawa niyang ina, nag-aagawan ngayon ang kanyang puso't isip sa kung anong dapat gawin.
Naroon kasi ang tyansa niya na makatulong sa kapatid, subalit nandoon pa rin ang parte na sa ama niya manggagaling ang perang gagamitin.
"I don't want Lucy knowing about this and don’t you dare slap this on my face!" mariin niyang sagot.
Seryosong tumango naman ang kanyang ama sa pagsang-ayon, kung kaya naman iyon na ang naging senyales ng kanilang pagkakasundo.
Ang buong akala niya ay doon na magtatapos ang lahat sa pagitan nila ng ama at kahit papaano ay mananatili na lang itong tahimik at nakamasid, subalit tulad ng dati ay mali nanaman siya sapagkat tila sinasadya nitong ibigay sa kanya ang ilang mga trabaho na alam nitong imposible niyang magawa.
Puro sermon at pangmamaliit ang inaabot niya sa ama, ngunit batid niya naman na ginagawa lang nito iyon upang ipamukha sa kanya ang kakayahan nito at mapilitan siyang sumunod sa gusto nito, kaya naman pilit na nagpatay malisya na lang siya at ipinagpatuloy lang ang kailangan gawin, naghihintay na lang siya ng pagkakataon na makaganti sa mga ginagawa nito.
Kaya naman nang mayroon nanaman itong ipagawa sa kanya ay wala siyang pagtanggi at atubili na pumayag kahit alam niyang imposible nanaman ang ninanais nito.
Sa pagkakataon iyon ay binigyan siya ng ama ng isang gawain na matagal ng natengga sa kompanya dahil kahit sino sa mga tauhan nito ay hindi pa nagawan ng paraan ang problemang iyon.
Ang tanging impormasyon na ibinigay sa kanya ng mga nasa opisina ay nagkaroon ng hindi pagkakaunawaan ang kanilang grupo kaya nagkaaberya sa kasunduan dito, kaya ngayon ay naatasan siya na makipag-ayos sa naturang kasosyo ng ama.
Kahit wala siyang kaalam-alam sa dapat gawin ay lakas loob pa rin siya na nagtungo sa nasabing tinitirhan nito, naisip niyang kung magagawa niyang mapapirma ang naturang taong iyon sa dating kasunduan ng kanilang kompanya ay mayroon na siyang maipamumukha sa ama.
"Good afternoon po," bati niya sa guard na nakabantay sa may gate.
"Ano pong kailangan nila?" silip nito sa kanya.
"Kay Misis Albueno po," pagbibigay alam niya.
"Bakit po?" binuksan na nito ang gate para mas makausap siya ng maayos.
"May mga dala po akong papeles na pa-papirmahan sa kanya, galing po kay mister Delval," nakangiting sagot niya rito.
"Ah, sandali lang po sir," magalang nito saad bago bumalik sa loob at kunin ang telepono, ilang saglit itong nakipag-usap doon bago siya balikan,"sige po sir, pasok na lang po kayo sa loob, tapos hintayin niyo na lang daw po si mam sa sala," habilin ng guwardiya.
"Ah sige, salamat po," saad niya habang papalayo dito.
Namangha na lang siya sa ganda ng hardin habang tinatahak ang daan patungo sa nasabing tahanan, makabago ang disenyo noon, hindi kalakihan subalit nakabawi naman ang sukat ng kapaligiran.
Puti ang buong kabahayan at halos puro salamin ang buong tahanan.
Sigurado niyang malaki ang nagastos sa naturang arkitekto noon dahil sa ganda at ayos ng pagkakadisenyo.
Nagpalinga-linga siya roon subalit walang ibang tao kaya naman tulad ng sinabi ng guwardiya ay nagtungo na lang siya sa sala para maghintay.
Nabilib siya sa kakaibang ayos ng lugar, napakaliwanag ng looban dahil na rin sa laki at dami ng mga salaming bintana, subalit napapanatili ang pagkapribado noon dahil sa mga halamang nakapalibot.
Natigil siya sa pagmumuni nang mapansin ang isang malaking aso sa kanyang harapan, atentibo itong nakatingin sa kanya, binalewala niya lang ito noon una, hanggang sa dahan-dahan itong lumapit.
"Hey there," masugid niyang tapik sa ulo nito dahil mukha naman maamo, mabilis naman itong nagwasiwas ng maliit na buntot at naglabas ng dila bago magtatakbo sa buong lugar kaya napatawa na lang siya.
Ilang minuto pa at napagod na siya sa pangungulit nito kaya naman hinayaan niya na lang ang naturang hayop, subalit sadyang makulit ang aso dahil patuloy pa rin ang pagpapa-pansin nito sa kanya.
Nagulat na lang siya nang bigla nitong kagatin ang folder na dala-dala niya. "Shit puppy!” sambulat niya nang bigla na lang niyang mabitawan ang hawak.
Ganoon na lang ang pagkataranta niya nang buong liksi na lang na tumakbo ang aso papunta sa pasilyo.
“Come back here!" agad na habol niya rito subalit sadyang napakaliksi ng naturang hayop.
Napahinto na lang siya ng magtuloy-tuloy ito papasok sa isang kuwarto, nagpalinga muna siya kung may nakakakita sa kanya at nang makasiguradong walang tao ay dahan-dahan niyang sinundan ang naturang aso.
Agad siyang napahinto sa isang gilid nang mapansin na may tao sa loob ng naturang silid na pinasukan nito.
Minarapat niya na ang ayusin ang sarili upang makapagpakilala ng maayos at mabawi ang kinuha ng hayop, ngunit natameme na lang siya sa kinatatayuan pakaharap sa may pintuan.
Natulala siya sa babaeng hubo't hubad na nakahiga sa kama, nakapikit ito habang may ipinapasok na kung anong mahabang bagay sa maselang bahagi ng katawan nito.
Napalunok na lang siya ng malalim kasabay ng pagtagas ng pawis sa noo dahil sa kung anong pagkauhaw dulo’t ng kakaibang init na bigla na lang bumalot sa kanya.
May kaedaran man ang babae ngunit maganda pa rin ang hitsura at hubog ng katawan nito, makinis pa rin ang kutis na tila perlas sa pagkaputi.
Mas nadagdagan pa ang init sa kanyang katawan nang mapabaling at mapagmasdan ang umaalog nitong mga dibdib na may kasabay pang pagkagat ng ibabang labi.
Parang nagising ng imaheng nasa harapan ang ibang diwa niya dahil agad lumitaw ang kung ano-anong bagay sa kanyang isipan.
Nadama niya na lang ang paggising ng kanyang ibabang parte habang pinanonood kung paano maglabas masok ang hawak nitong bagay, dulo’t na rin ng pagraragasa ng kanyang dugo sa buong katawan at kakulitan ng imahinasyon.
Napatalon na lang siya mula sa kinatatayuan nang kahulan ng aso, hindi niya namalayan na nasa tabi niya na pala ito dahil sa sobrang pagkatulala, kaya ganoon na lang ang pagkataranta niya na patahimikin ito.
Ang init na namutawi sa kanyang buong katawan ay napalitan ng panlalamig dulo’t ng kaba nang makitang nasa harapan niya na ang babaeng pinagmamasdan lang kanina.
Salubong na salubong ang kilay nito habang matalim na nakatitig sa kanya. Halatang nagmadali itong nagbihis dahil itanatali pa nito ngayon ang isang bathrobe at bakas pa rin ang pawis sa noo nito dahil sa ginagawa kanina.
"What are you doing here!" sita nito sa kanya.
Walang siyang maisagot dito dahil hanggang ng mga oras na iyon ay sariwa pa rin sa kanyang isipan ang nasaksihan kaya naman iyon ang paulit-ulit na lumilitaw sa kanyang isipan.
Mas lalo lang tuloy napakunot ng noo ang naturang babae sa pananatili niyang tahimik at tila wala sa sarili.
"I'm calling security," madiin nitong sambit.
Doon lang siya parang nahimasmasan at dali-daling nabalik sa katinuan.
"A...ano po, ma...may papipirmahan po sana akong papeles sa inyo," hindi niya mapigilan ang mautal dahil sa matinding kaba sa pagkakahuli.
Napataas na lang ang babae ng isang kilay sa sinabi niya. "So, you're Luther Delval's son," dahan-dahan nitong saad habang pinaglalakbay ang titig sa kanya mula ulo hanggang paa.
Napalunok na lang siya muli ng malalim dahil tila unti-unti siyang nalulusaw sa mga tingin nito ng mga sandaling iyon.
"Ye...yes mam," lakas loob niyang sagot.
"Didn't I tell you to wait," mataray nitong sita.
Nanginginig na napatango na lang siya nang maalala ang habilin ng guwardiya kanina, kahit na halos parang unti-unti na siyang nauupos sa tingin nito ay minarapat niyang panatilihin ang tingin sa babae.
"You saw me, didn't you." Pinaningkitan siya kaagad nito habang sinasabi iyon.
Ganoon na lamang ang pamimilog ng kanyang mata sa tinuran nito. "No...no mam!" pagmamaangan niya kahit hindi pa rin nawawala sa kanyang isipan ang imahe nito kanina.
Naroon ang pagbabakasakali niya na malusutan ang malaking pagkakamaling nagawa.
"Then do explain your reason for acting like a criminal," pansin nito sa namumutla niyang mukha. "I wonder what your dad would do once he finds out about this" pagtataas nito ng noo.
Mas lalo lang siyang kinabahan sa sinabi ng babae, sigurado niyang matinding panunuya ang aabutin niya sa kanyang ama sa oras na malaman nito ang matinding kapalpakang na nagawa niya.
"I...iyong aso niyo po kasi! Ki...kinuha iyong mga papeles," pilit niyang paliwanag sa mga naganap.
"Still, you should have had the decency to knock before entering someones room," bara nito.
"Mam, I didn't mean to see you..." hindi na niya natapos ang sasabihin at napalunok na lang nang mapansin ang pagkakamali sa sinabi dahil sa muling pagtaas ng kilay ng kausap. "I...I mean, I didn't..." pilit niyang bawi subalit ini-angat na nito ang isang kamay sa kanya para tumigil.
"Do you actually think I'd believe that," inis nitong saad.
"I know it's my mistake, pero baka naman po pwede natin pag-usapan ito." tuwid niyang sagot habang napapatingin na ng tuwid dito.
Sa sobrang pagkakabuhol-buhol ng mga kung ano-ano sa kanyang isipan dulo’t na rin ng pagkakahalo-halo ng mga bagay sa kasalukuyan suliranin ay wala na siyang ibang naisip na sabihin.
Doon tila nawala ang pagkakusot sa mukha ng babae at nanlalaking mata na lamang itong napatitig sa kanya.
"You're brave to be able to negotiate." Ngisi na lang nito nang makahupa sa pagkagulat.
Isang malalim na hinga ang ginagawa ni Luke para kumuha ng lakas ng loob sa pagtatas nitong muli ng noo sa kanya, hindi niya sigurado kung anong maaaring mangyari, ngunit wala na siyang paki-alam ng mga sandaling iyon, dahil tila ayaw ng gumana ng kanyang utak.
"In that case, umupo ka roon," utos nito habang itinuturo ang kama.
Walang pasabi na lang siyang sumunod dito, kabado niyang tinungo iyon, dinig niya ang sobrang pag kabog ng kanyang dibdib dahil sa takot habang papaupo sa naturang higaan.
Sa buong sandaling iyon ay nanatili naman ang tingin ng babae sa kanya kaya naman isang malalim na paglunok na lamang ang muli niyang nagawa nang makitang lumakad ito patungo sa kalapit na cabinet, may kung ano itong hinahalungkat sa loob ngunit hindi niya maaninag kung ano iyon.
"Take off your clothes," sambit na lang nito.
Nanlaki na lang ang kanyang mata sa binanggit ng babae habanag papaharap sa kanya, mas lalo pa siyang kinabahan nang makita ang video camera na inilabas nito mula sa tokador.
"Po?" hindi niya makapaniwalang saad.
Tinaasan na lang siya nito ng isang kilay sabay namaywang. "I thought we were negotiating," ma-awtoridad nitong sabi.
Napalunok na lang siya sabay lihis ng tingin dito, nanlalamig na ang buo niyang katawan dulot ng walang patid na pagtagaktak ng pawis. Napahawak na lang siya ng mahigpit sa kanyang pantalon dahil sa matinding kaba at kung anong kakatwang pakiramdam.
"I need insurance na wala kang pagsasabihan ng nakita mo. So, are we going to do this or you could just leave and let your father know about this," irritable nitong saad dahil nanatili lang siyang parang tuod doon.
Hindi pa rin siya umimik pero kahit ganoon ay may namumuo na siyang ideya sa kung anong nais nitong gawin.
May kung anong namuong tapang sa kanyang looban dahil sa biglaan paglitaw ng galit nang banggitin nito ang kanyang ama.
Sa pagkakataon na iyon ay hindi niya hahayaan mapahiya siyang muli nito, kahit pa anong maging kapalit noon.
Nanginginig man siya sa takot at kaba ay agaran niyang tinanggal isa-isa ang butones ng kanyang polo, walang atubili niyang itinapon ang suot sa gilid, pagkatapos ay buong tapang siyang tumayo at nakipagtitigan sa babae habang tinatanggal ang kanyang sinturon, kasunod ng paghuhubad sa kanyang pantalon.
Wala naman naging pagbabago sa mataray na tingin ng babae sa kanya, kaya minabuti niyang itakip ang isa niyang kamay sa kanyang pagkalalake habang tinatanggal ang kanyang boxer shorts, matapos noon ay seryoso siyang tumayo sa harapan nito habang tinatakpang ng dalawang kamay ang maselang bahagi ng kanyang katawan.
"What now," matapang niyang turan.
"Start playing with yourself," utos nito nang maiayos na nito ang hawak na camera sa lamesa paharap sa kanya.
Muli niyang nadama ang matinding kaba nang makita ang pagpapatay sindi ng pulang ilaw nito senyales na nirerekord na siya ng naturang bagay.
Ngunit mayroon iyong kahalong kiliti na hindi niya maintindihan, kaya walang atubili na siyang sumunod dito. Ramdam niya na rin naman ang medyo paggising ng kanyang ari dahil sa nasaksihan kanina, kaya buong kumpyansiya siyang naupong muli sa kama bago hinayaang bumungad dito ang medyo tigas niya ng pagkalalake.
Lakas loob siyang tumitig dito habang sinisimulang paglaruin ang isang kamay sa kanyang ari, hindi niya hahayaang ang sarili na maliitin at matinag sa pagpapahiya nito, lalo pa at nasaksihan niya na rin naman ang kaparehas na gawain dito kanina lang.
Isang malakas na ungol ang pinakawalan niya nang madama ang makamundong sarap sa ginagawa.
Bahagya siyang napapapikit kasabay ng pagkagat sa ibabang labi habang hinapahagod ng kanyang kamay ang sarili.
Nakadagdag sa init ng kanyang katawan ang mga imahe at alaala ng nasaksihan kanina, hindi nakabawas sa kanyang pakiramdam ang kaalaman na kinukuhanan siya ng babae at pinapanood bagkos ay lalo pa noon pinalakas ang kanyang kakatwang init.
Hindi niya na napigilang pagpantasyahan ang babaeng nanonood sa kanya nang muli niyang idilat ang kanyang mga mata, seryoso niyang pinakatitigan ito habang iniisip ang hubad nitong katawan kanina.
Napatigil na lang siya sa ginagawa nang makitang nagsuot ito ng maskara, matapos noon ay dahan-dahan na itong lumapit sa kanya.
Napalunok na lang siya muli ng malalim nang mag-angat ng tingin sa babaeng ngayon ay nakatayo na sa kanyang harapan.
Seryoso itong nakipagtitigan habang pinagmamasdan ang kanyang kabuuhan. Halos mapapigil na lang siya ng hininga nang buksan nito ang suot na roba. Napasunod na lang ang kanyang mga mata sa nalaglag nitong suot, mas lalo lang lumakas ang kakaibang kaba at kiliti sa kanyang kalooban nang muling ma-i-angat ang paningin sa ngayon ay hubad na nitong katawan.
Natulala na lang siya sa malulusog na dibdib na nakabandera sa kanyang mukha lalo pa nang makita ang isang marka ng itim na rosas sa ilalim ng dibdib ng babae.
Bahagya na lang siyang nanginig sa kanyang pwesto nang kandungan siya ng ginang, tila dumausdos ang makamundong pakiramdam na bumabalot sa kanya nang madama ang paghawak nito sa kanyang ari.
Napapikit na lang siya kasabay ng pagkawala ng isang ipit na ungol nang maramdaman ang namamasa nitong kaselanan na unti-unting sumasakal sa kanyang pagkalalake habang ipinapasok ng babae iyon sa kalooban-looban nito, dama niya ang pagsakop noon sa kanyang ari na siyang nagdulot ng mas nakahuhumaling na pakiramdam.
Halos mangisay na lang siya nang simulan na ng babae ang dahan-dahan na pagtataas baba sa kanyang kandungan. Tuluyan na siyang nalasing sa ginagawa nila nang tila umapaw na ang nakababaliw na pakiramdam sa kanyang buong katawan.
Agad na lang niya itong niyakap kasabay ng pagsubo sa isa nitong dibdib, walang pagpapaawat niya ng nilaro ang kanyang dila sa dulo noon, nilalasap ang lasa habang mas lalo niyang idinidiin ang bibig dito.
"Ah! Good, that’s good!" ungol ng binibini nang simulan niya ng sumabay sa bawat galaw na ginagawa nito.
Napahigpit na lang siya ng yakap nang maramdaman ang mas lalong pagdulas ng kalooban nito.
Isang malakas na angil ang kumawala sa kanya nang madama ang unti-unti ng paglakas ng sensasyon sa ibabang parte niya.
Natahimik na lang siya nang sabunutan siya ng babae at sunggaban ang kanyang bibig, walang atubili at pag-aalinlangan naman siyang nakipagtagisan ng dila dito, walang umaatras sa ginagawa kahit naroon na ang tila pagsabog ng kakaibang kuryente sa kani-kanilang katawan.
Nadama niya na lang ang pagbaon ng mga kuko ng binibini sa kanyang likod ng mas lalo niya pang bilisan ang pagbayo, subalit tila namanhid na siya dahil sa pangingibabaw ng sarap na dulot ng init na dumadaloy sa kanyang ari dahil sa walang patid na pagkaskas at ipit ng kaselanan nito.
"Don’t stop!" sunod-sunod nitong ungol.
"Ha! Lalalabasan na po ako!!" sigaw niya na lang nang maramdanan niyang hindi niya na kaya pang pigilan ang sarili.
Batid niyang wala na siyang lakas para patagalin pa iyon, lalo pa at halos kanina pa nais kumawala ng naipon na init sa kanyang katawan.
"It's all right, come inside me!" paungol nitong bulong.
Ang nakakakiliting huni ng boses nito ang tuluyan ng naging dahilan ng pagbigay niya, kaya naman wala na siyang nagawa kung hindi ang hayaan ang sarili sa nais ng katalik.
Isang malakas na garalgal at walang pigil na ungol ang lumabas sa kanyang bibig kasabay ng panginginig ng kanyang tuhod, habang kumakawala sa kanyang katawan ang matinding sarap na kanina pa naipon roon.
Napatigil na lang siya nang magawang makayakap ng mahigpit dito at humahangos na lang siyang napasubsob sa dibdib ng babae habang hinahayaang lumipas ang nakababaliw na pakiramdam.
Parehas silang naghahabol ng hininga habang tumatagaktak ang pawis sa isa't isa.
Naroon ang malokong ngisi ng binibini habang pinagmamasdan si Luke sa pagkakasalampak habang nananatiling nakaupo.
Nahimasmasan lang siya matapos ang kanilang ginawa at mamalayan ang mga nangyari, kaya hindi niya magawang gumalaw dahil sa hiya.
"Is this your first time?" pag-aangat ng babae sa mukha niya upang magkatinginan sila.
Napatango na lang siya dito upang sabihin na oo, kaya naman mas lalong lumapad ang guhit sa mukha nito.
"You were very good," maloko nitong sambit.
Napapitlag na lang siya nang pisilin nito ang kanyang kayamanan dahilan para muling mag-init ang kanyang katawan at manumbalik ang lakas na kanina lamang ay nawala.
"It seems you can still do another round baby boy," mapanukso nitong saad bago muling simulan nanaman ang pag-aangat baba sa kanya.
Napatirik na lang ang kanyang mata nang muli siyang balutin ng kakaibang init dahil sa panaka-nakang sundot ng makamundong kuryente sa kanyang katawan.
"Hoy ateng, kailan mo ba balak sagutin si papa George? grabe ang tagal na niyang nanliligaw sa iyo ah" napapigil na lang siya ng tawa sa pangungulit ng kaibigan."Ano ka ba naman Clifford sabi ko naman sa iyo diba, hindi pa ako handa para sa ganyan" isinawalang bahala niya na lang ang muna ito.Kahit alam niya naman na seryoso si George ay sadyang hindi niya kayang pumasok sa ganoong bagay lalo na sa kasalukuyan nilang kalagayan."Ay naku. kailan ka pa magiging handa, sige ka, kapag ikaw naunahan," sermon nito sabay namaywang sa harap niya.Natahimik na lang siya sa sinabi ng kaibigan, naroon naman kasi ang pagkagusto niya sa naturang binata, subalit tila parang hindi pa siya handa para sa ganoon na bagay.Ilang sandali rin gumulo sa kanyang isip ang mga bagay na iyon, gusto niya rin naman si George ngunit sadyang nangingibabaw ang kanyang takot. Nakadagdag pa sa kanyang alalahanin ang katotohanan na maaaring may magustuhan ibang babae ang binata lalo na at alam niyang napakaraming ma
"Napaka simpleng bagay na nga lang ng iniuutos ko sa iyo hindi mo pa nagawa, anong klaseng pag-iisip ba mayroon ka!" bulyaw ng kanyang ama.Napakuyom na lang siya ng palada habang tinatanggap ang mga katagang iyon. Alam niya naman na ito ang magiging reaksyon nito subalit sadyang hindi niya mapigilan ang galit dahil alam niyang sinasadya lang ito, maliban doon ay nagkataon lang na iba ang dahilan kung bakit hindi siya nakapagpapirma ng mga dokumento."Paano mo pa mahahabol iyang mga papeles!" pagwawala nito sa opisina, nanatili lang siyang nakayuko at nanggagalaiti sa harapan nito. "Get out of my face!" bato na lang nito ng mga hawak na papel sa kanya.Isang malalim na hininga na lang ang pinakawalan niya habang pinupulot ang mga iyon bago tumalikod at naglakad palabas, hindi na siya nag atubili pang magpaliwanag, dahil alam niyang sarado na ang isipan ng kanyang ama.Napaghandaan nanaman niya ang naturang bagay na iyon at sigurado niyang sa pagkakataon na iyon ay siya ang mananaig, k
"Ang laki pa rin nito" napahawak na lang sa pisngi si Clifford sa pagkagulantang nang makita ang babayaran nila.Taas kilay itong hinablot ni Porsya. "Ilang araw lang naman tayo dito ah!" panglalaki ng mata nito."Hayaan niyo na, gagawan ko na lang ng paraan," kinuha niya na lang muli sa dalawa ang papel at pinakatitigan.Hindi lubos akalain ni Freyja na magiging ganoon kalaki ang babayaran sa hospital na iyon, lalo na at ilang araw lang naman ang pananatili nila roon.Nagawa niya nang humingi ng tulong sa mga kinauukulan, halos nalapitan na nila at nautangan ang lahat ng kakilala, ngunit hindi pa rin iyon naging sapat, sumasakit na ang ulo niya dahil sa ilang araw na siyang walang maayos na tulog, idagdag pa roon ang alalahanin niya habang nakaratay pa rin ang kanyang ina. Bakas na rin ang pangangayayat niya dahil ipinang bibili niya ng gamot ang pang gastos niya sa pagkain, tinitiis niya na lang ang matinding gutom at wala na lang siyang sinasabi sa mga kaibigan upang hindi mag-alal
"Ayos ka na ba?" tapik niya kay Jordan nang makitang medyo wala na ang pamumula nito.Tumango ito pero hindi nagsalita, nagising lang ang diwa ng kaibigan niya nang bigla na lang mag ring ang cellphone nito, parang itong nabuhusan ng malamig na tubig sa bilis ng pagdilat kasabay ng pagsagot."Hello!" balisang saad nito. "Opo ma, pauwi na po ako," buong lambing nitong pagpapaalam.Napapigil na lang siya ng tawa habang pinagmamasdan si Jordan, tila kasi para nanaman itong isang makulit na bata habang kausap ang ina."May tinapos lang po kasi kaming magkakaklase na project." Pinandidilatan siya nito ngunit sadyang hindi niya mapigil ang hagikgik. "Po?" Nasuntok na lang ni Jordan si Luke sa balikat nang kumawala ang malakas na bungisngis.Isang malalim na hininga muna ang ginawa niya bago magsalita. "Kasama niya po ako tita!" singit niya na lang dito.Halata naman ang gulat nito sa ginawa niya. "Si Luke po!" ganoon na lang ang pagkatulala nito. "Opo," magiliw nitong saad matapos nag ilan
"Hoy ateng, magpahinga ka naman," parang wala lang ang naging pagtapik ni Clifford sa kinakapatid dahil nagpatuloy pa rin ito sa ginagawa.Isang matamis na ngiti lang ang ibinaling niya rito. "Ayos lang ako," turan niya na lang nang manatili pa rin ito sa kanyang tabi.Nakaguhit pa rin ang pag-aalala sa mga mata nito. "Ate, naglalaba ka sa gabi tapos nagtitinda ka sa umaga, ano iyan, ligaya lang ang peg." Pamamaywang naman ni Porsya sa kanyang harapan.Napapigil na lang siya ng tawa sa hitsura nito bago magpatuloy sa pagbobomba sa kalawangin nilang poso."Ateng, alalahanin mo, kailangan mo rin alagaan ang sarili mo," sita nito.Tumakip ang anino ni Clifford sa kanya dahil humarang na ito sa tanging ilaw niya ng gabing iyon kaya nag-angat na siya ng kamay sa pagkakataong iyon para hawiin ito."Ayos nga lang ako." Namaywang na rin siya sa dalawa. "Wag niyo ako alalahanin, kayang-kaya ko ito!" Ipinakita niya pa ang braso sa dalawa.Dama niya naman ang pag-aalala ng mga kaibigan ngunit sa
"Ma...mam, mali po ito!" pilit bawi niya ngunit hindi pa rin siya makaalis sa posisyon.Mas napahigpit na lang ang kapit niya sa mesa nang taasan siya nito ng kilay kasabay ng lalo nitong pagpisil sa kanyang ari. "That didn't stop you last time," mapang-asar nitong ngisi sa kanya habang pinipisil-pisil ang medyo nagigising niya ng pagkalalake."A...akala ko po kasi biyu..biyuda na kayo," sambit niya nang maalala ang ginawa nila noon nakaraan."You must be joking me!" bakas ang inis nito habang sapilitang binubuksan ang pantalon niya.Naroon man ang kaba at paglalaban sa kanyang isip ay hindi niya maipagkakaila ang kakaibang kiliting naidudulot ng ginagawa nito ng mga sandaling iyon."Mam, sandali lang po!" pigil niya sa pagluhod nito, ngunit napakabilis kumilos ng babae.Tila para itong isang mabangis na hayop ng mga sandaling iyon, marahil dala na rin ng sobra-sobrang galit ng mga oras na iyon. Nagawa nitong hatakin pababa ang kanyang pantalon kasama ang kanyang brief, kaya naman gan
“Iris!” agad niyang papansin sa babae.Kalalabas lang nito sa gate ng bahay at abala na nitong ikinakandado ang ang naturang tarangkahan.“Oh Freyja, nandito ka ulit? Wala dito ang tatay mo,” sambit na lang nito pakaharap.Isang malalim na paglunok ang ginawa niya upang hugutin ang natitirang lakas ng loob.“Alam ko, kailan ba siya nalagi sa isang lugar.” ngiwing sambit na lang niya.“Eh bakit ka nandito?” Ngising halukipkip na lang nito.“Baka may pera ka pa diyan,” agad na lang niyang bungad rito.Halos lahat kasi ng taong kilala at alam niyang mauutangan ay dinaanan niya na kanina, bago pa mang siya magtungo roon.Ito na ang huling taong nasa kanyang isip dahil na rin sa laki ng pera na nakuha nihiram niya rito roon.“Freyja naman, wala na ako ganoon kalaking pera,” napangiwi na lang ito sabay bagsak ng balikat.Muli na lang siyang lumunok ng tila asido dahil na rin sa naiisip niya ng mga oras na iyon, subalit wala na siyang ibang maisip na pwedeng gawin.“Alam mo ba kung saan ako
"Bakit dito ka lumipat!" Wala siyang magawa kung hindi ang magmaktol nang sumabay si Lucy sa kanya papasok. "Iniwan ka lang ni Jeff, nagtransfer ka na!" panggagalaiti niya rito. "Aray! Bakit nanaman," daing niya matapos makatanggap ng isang malakas na batok."Shut up!" singhal nito.Tinikom niya na lang ang bibig niya ng pandilatan siya nito, hindi niya maialis ang kaba dahil na rin sa kahihinatnan sa oras na tuluyan ng maubos ang pasensya ng kapatid."Ibaba mo na lang ako dito." Hatak nito sa manggas ng polo niya."Alright, alright." Naghanap na lang siya kaagad ng isang bakanteng lugar para itabi ang kotse bago ito pahintuin."Don't worry, ngayon lang ito, I just needed to know how to get here via car, since I'll be driving here tomorrow," pagtataray nito bago bumaba.Parang bata naman na ginaya ni Luke ang pagsasalita ng kapatid nang hindi na ito nakatingin. Napaihip na lang siya ng hangin sa biglang kawalan ng gana, lalo lang lumiit ang mundong ginagalawan niya ngayon nasa iisang
Katahimikan at kapayapaan, iyon ang isang bagay na hindi niya lubos akalain na muli niyang mararanasan matapos ng lahat ng nangyari. Sa tagal ng paghihirap at dami ng pagsubok na dinanas hindi na pumasok sa kanyang isipan na makakatakas pa sa pagkalugmok na iyon.Naroon ang sobra-sobra niyang pasasalamat sa kasalukuyan na lagay na tila ba idinulot ng langit dahil komplikado man ang naging sitwasyon niya ngayon, hindi maitatanggi na malayong-malayo ang kasalukuyan niyang buhay sa pinagmulan, kaya naman sobra-sobra ang kanyang pasasalamat ng mga oras na iyon.Ang malalim niyang pagmumuni ay nahinto lamang nang madinig ang ilang makukulit na katok sa pinto nila, dali-dali na lang siyang napatakbo papunta roon nang makita mula sa bintana kung sino ang mga naroon.“Ateng! Kamusta ka na,” tiling bati ni Clifford pakapasok nito kasama ang kaibigan nila.“Clifford, Porsya, buti napasyal kay
Halos nanghihina pa siya habang iminumulat ang mga mata, subalit hindi niya nagawang makagalaw pa nang madama ang init ng mga bisig na nakapulupot sa kanyang baywang, kaya naman medyo napabaluktot siya ng kaunti sa pagkailang nang mabatid ang mga nangyayari. Mas lalo lang iyon humigpit, kasunod ng pagdampi ng mainit na hininga sa kanyang leeg."Hey, musta tulog mo?" malambing na saad ni Luke habang mas ipinagdidikit sila."Nasaan ako?" hindi niya masyadong maaninag ang paligid dahil sa dilim ng lugar."Nasa kuwarto." Subsob na lang lalo ni Luke ng mukha sa kanyang balikat.Napasinghap na lang siya sa ginawa ng lalake, sigurado niyang alam na ng lalake ang tungkol sa bagay na iyon dahil sa inaasal nito."Huh? Nasaan na si Lukas?" Sinubukan niya ng bumangon nang maalala ang bunso nito, subalit naroon pa rin ang kakatwang hilo niya."Tulog na, kasama mga kuya ni
Halos tulala na lang siya buong tanghali sa hapag, pinapakatitigan ang pagkain na naiwan sa lamesa na halatang inihanda ng maaga. Para siyang biglang naupos na kandila ng mga sandaling iyon.Napabalik na lang siya sa lahat ng mga nangyari sa mga nakaraang taon, pilit isinisiksik sa kanyang isipan ang lahat ng nagawa na maaaring naging dahilan ng kalagayan ngayon. Sa isip-isip niya ito na marahil ang kaparusahan sa mga ginawa niyang kasalanan.Natigil lang siya sa pagdadalamhati nang madinig ang pagbukas ng pintuan, kunot noo pero wala pa rin siya sa sarili nang mapalingon doon."Daddy!" Umalingawngaw sa buong lugar ang malakas at masiglang hiyaw ni Thorin, halata ang matinding galak nito habang papasok.Agaran na lang nagbalik ang kulay sa mukha Luke, hindi niya napigilan ang matinding pagbugso sa kanyang dibdib dahil sa pinaghalong kaba at galak."Thorin!" medyo naluluha niyang
Nagising na lang siya ng hatinggabi sa lamig sa kanyang kapaligiran, bahagya niyang kinapa ang kanyang tabi para pakiramdaman, subalit napabuntong hininga na lang siya ng malalim nang mabatid na wala pa rin siyang katabi.Ganoon na lang ang pagpapakalma niya sa kakaibang kirot na nadarama sa kanyang dibdib, pilit na isinasantabi ang nararamdaman para intindihin ang pinagdadanan ni Freyja.Halatang matindi pa rin ang pagdadamdam nito dahil mag-iilang araw na rin itong hindi tumatabi sa kanya. Hindi tulad ng dati na kapag nasigurado na nitong tulog na ang anak nila ay bumabalik na ito sa kanilang kuwarto. Ngayon, kahit gaano pa siya katagal maghintay roon ay wala siyang napapala.Ngunit matapos ang ilan pang araw ay hindi niya na nagawang matiis pa ang malamig na pakikitungo nito sa kanya at pagsasawalang bahala."Freyja, Freyja!" Agad niyang hinagilap ang babae pakatapos ng pakikipag usap sa abogado.
Ganoon na lamang ang pagmamadali niyang tumalikod upang makaalis matapos maihatid si Luke sa home office nito, hindi niya na nais pang madagdagan pa ang panibughong nadarama ng mga sandaling iyon sa mga maari pang malaman.Napatigil na lang siya nang mabilis na hulihin ni Luke ang kanyang kamay, nakasunod pala ito sa kanya hanggang sa may pintuan. Dahan-dahan ang naging paglingon niya rito, pilit na ikinukubli ang pait sa kanyang mukha."My, magpapaliwanag ako, mag-usap muna tayo," nagmamakaawang saad nito.Naroon ang higpit pero lambing sa mga kapit nito na halatang hindi siya nais na umalis."Ayos lang ako, mabuti pa kausapin mo na muna si sir Romero." Pinilit niya na lang ngumiti para mawala ang pag-aalala nito.Hindi niya kasi nais pang makaabala sa pag-uusapan ng dalawa, lalo na at mukhang personal iyon, maliban doon ay hindi niya nais ipakita ang pagdadalamhati sa lalake.
Ilang araw pa at nakalabas na rin ang mga ito sa hospital, sa hindi inaasahang pangyayari ay mabilis na nanumbalik sa dati ang mga bagay-bagay at ngayon ay tila mas naging mas maayos pa ang lahat ngayon, lalo pa at nilinaw na ni Luke ang lahat sa pagitan nila.Hindi niya nga lubos akalain na muli niyang makakausap at makakasama ng ganoon si Luke, kaya’t matapos noon ay hindi niya na hinayaan pang makasagabal ang nadarama niyang galit at pagtatampo rito, kung kaya nagbalik na rin ang kanilang dating pagsasama ng wala ng kahit anong alinlangan at pagtatago.
"Ayos naman po ang lagay nang bata, luckily tumagos lang iyong bala sa katawan niya, there were no signs of any serious damage," mahinahon na saad ng doctor.Halos lahat ng taong naroon ay nakahinga ng maluwag, kahit siya ay parang natanggalan ng mabigat na pasanin at tinik sa dibdib."Mabuti naman," masayang yakap na lang ni Porsya sa kanya.Ngiting tumango naman ang doctor sa kanila bago nito tingnan ang hawak nitong clipboard, umubo ito ng bahagya na para bang may kung ano itong pinaghahandaan na sabihin.Natahimik na lang silang lahat, napalunok na lang siya nang maalala na hindi nga lang pala ang anak ang nasa loob ng emergency room. May kung anong sikip na lang ang nadama niya sa dibdib nang makita ang muling pagseseryoso ng kausap nila.Nabalot din muli ng tensyon ang lahat ng naroon dahil sa biglaan kaatahimikan. Halos lahat ay atentibong nakatuon ang atensyon sa doctor.
"Ateng, nasaan na si Miko? Nasaan na siya!" Walang tigil na pagwawala ni Clifford sa higaan nito.Mula nang magising ang kinakapatid ay wala na itong tigil sa paghahanap sa kanyang anak. Ito ang nabaril nang subuka nitong pigilan ang pagkuha sa bata, nagpapasalamat na lang sila at sa bandang hita lang ito tinamaan at nahimatay lang mula sa sugat."Sister, magpahinga ka na muna, sina sir Luke na iyong bahala sa kidnapper," pilit pagpapahinahon ni Porsya dito, pero mas lalo lang itong nagwala."Jusko, si Miko!" sigaw na lamanag ni Clifford"Ateng, umayos ka!" sampal na lang ni Porsya rito."Aray ha!" sita nito sa kaibigan.Pinakatitigan naman ni Porsya si Clifford ng masama bago ibaling ang tingin sa kanya. Doon lang nito nabatid ang panaka-naka niyang hikbi."Hi...hindi ko na alam ang gagawin ko." Napatakip na lang siya ng mukha sa sobrang
"Shit!" buong lakas na sigaw niya pakapreno ng motor. Muntik pa siyang mabangga ng rumaragasang mga sasakyan dahik sa kawalan ng kontrol sa pagmamadali.Kahit halos paharurutin niya na ang motor ay hindi niya nagawang maabutan ang kotseng hinahabol, napatigil pa siya dahil sa biglaan pagpula ng traffic light at agaran harang ng mga sasakyan mula sa kabilang kalasada.Hindi na mawala ang nadadama niyang pagkataranta at kaba ng tuluyan ng makalayo ang naturang kotse sa kanyang paningin."Fuck, fuck, fuck!" Naiiyak niya na lang na hampas sa motor habang pilit naghahanap ng pwedeng lusutan.Para na siyang mababaliw ng mga sandaling iyon sa tindi ng pag-aalala. Ang bawat minutong nagdadaan ay parang oras sa bagal ng takbo noon. Sa sobrang taranta ay wala na siyang ibang napagpilian kung hindi ang kunin ang kanyang telepono para humingi na ng tulong.Natigilan lang siya sa pagtawag nan