"Zeke, anak, binilin ko muna sa tita Amanda, ha? Kailangan kong lumabas sandali," sabi ni Abigail habang hawak ang kamay ni Zeke, ang kanyang limang taong gulang na anak.
“Why, Mommy?” tanong ni Zeke, ang mga mata nito ay puno ng pag-aalala.
“May kinakailangan lang akong ayusin, pero nandiyan naman si Tita Amanda. Maglalaro kayo, diba?” Pinisil ni Abigail ang kamay ng anak upang makapagbigay ng kaunting ginhawa.
“Okay, Mommy!” sagot ni Zeke, bahagyang ngumiti.
Pagkatapos umalis ni Zeke kasama si Amanda, nagdesisyon si Abigail na hindi na magpatumpik-tumpik. Napansin niyang madalas na nagkakasakit si Zeke nitong mga nakaraang buwan, at sa sunod-sunod na pagkahospital nito, halos ubos na ang kanyang ipon. Kailangan niyang makahanap ng mas magandang trabaho, at hindi sapat ang kinikita niya sa café.
"Bakit nga ba hindi ko subukan ang mga malalaking kompanya?" tanong niya sa sarili habang naglalakad patungo sa kompanya.
May mga balita siyang narinig na nagha-hire sila ng mga bagong empleyado, at sa kanyang business management degree, alam niyang dapat niyang subukan.
Pagdating niya sa Aurelia Innovations Company, dumaan siya sa lobby at tinignan ang mga tao. "Kaya ko 'to," bulong niya sa sarili habang nagiipon ng lakas ng loob. Lumapit siya sa receptionist.
“Magandang araw! Nandito po ako para mag-apply sa hiring na narinig ko,” sabi niya, sinisigurong malinaw ang kanyang tinig.
“Magandang araw, Miss. Kailangan po namin ang iyong resume,” sagot ng receptionist, na may ngiti sa mukha.
Habang inihahanda ang mga dokumento, nagpaalala si Abigail sa kanyang sarili.
Nang makita ng receptionist ang kanyang resume, tinawag siya para sa interview. Pagpasok sa opisina, naramdaman niyang parang umuusok ang kanyang puso. "Kailangan kong maging matatag," isip niya, handa nang ipakita ang lahat ng kanyang makakaya.
Sa likod ng kanyang isip, nandiyan ang pag-asa na ang bagong trabaho ay hindi lamang magiging solusyon sa kanilang pinansyal na problema kundi isang hakbang patungo sa mas magandang kinabukasan para kay Zeke.
Limang taon na ang lumipas mula nang malaman ni Abigail na siya'y buntis. Hindi naging madali ang buhay bilang isang single mom, ngunit handa siyang gawin ang lahat para mabigyan ng magandang kinabukasan ang anak niya. Ngayon, may pagkakataon siyang makapagtrabaho sa isang kilalang kompanya na magbibigay ng mas magandang kinabukasan para sa kanilang dalawa.
"Para sa'yo 'to, anak", sabi niya sa sarili. Habang hinihintay ang kanyang turn sa interview, nagbalik sa kanyang alaala ang maraming bagay, pero hindi niya pinansin ang kaba—lahat ng ito ay para sa anak niya.
Tumawag ang receptionist. "Miss Abigail Acosta? Kayo na po ang susunod."
Huminga ng malalim si Abigail at naglakad papunta sa opisina. Pero hindi niya inasahan ang mas mabigat na sorpresa na naghihintay sa loob. Pagbukas ng pinto, tumambad sa kanya ang isang pamilyar na mukha—si Nikolo Saavedra, ang lalaking ama ng kanyang anak.
Nanlamig ang buong katawan ni Abigail. Siya? Hindi pwede ito...
Si Nikolo, na CEO at may-ari ng Aurelia Innovations Company, ang mag-iinterview sa kanya!
"Long time no see." sabi ni Nikolo, habang ngumiti siya, tila ba hindi nakalimutan ang kanilang nakaraan.
It had been years since that one and only night together—a night na she never thought would mean anything after it happened. No strings attached, no expectations, just a fleeting moment with a stranger. Hindi niya inakala na it would lead to something much bigger—isang sikreto na tinago niya.
Sa pagkabigla, halos hindi nakapagsalita si Abigail. Alam niyang walang ideya si Nikolo tungkol sa kanilang anak, at iyon ang lihim na hindi niya pwedeng ibunyag. Kaya't pinilit niyang kumalma at ngumiti nang tipid.
"O-oo nga." Pilit niyang inalis ang kaba sa kanyang boses, kahit na ramdam niyang bumibilis ang tibok ng kanyang puso.
Habang umuusad ang interview, nagawa niyang mag-concentrate, ngunit sa bawat segundo, nasa likod ng isip niya ang isang malaking alalahanin. Kailangan niyang itago ang katotohanan mula sa kanya—kailangan niyang itago ang kanilang anak, hiding the CEO's son, mula sa ama nitong walang kamalay-malay na may nabuo sila.
"Mukhang ikaw ang final applicant para sa posisyon na ito," sabi ni Nikolo habang binabasa ang kanyang resume. "Impressive background, Abigail."
Tumango si Abigail at pilit na ngumiti.
Tumayo si Nikolo at inilatag ang kanyang mga kamay sa ibabaw ng desk. “So, like, tell me about yourself. Why do you want to work here?”
Huminga ng malalim si Abigail, pinilit na huwag magpahalata ng kanyang emosyon. “Matapos ang ilang taon sa café, nais ko nang lumipat sa isang mas malaking kumpanya. May background ako sa business management, at sa palagay ko, makakatulong ako sa Aurelia Innovations,” sagot niya, sinisigurong magiging propesyonal ang kanyang tono.
“Mukhang may potential ka. Pero like, why should we choose you?” tanong ni Nikolo, ang kanyang mga mata ay tumutok sa kanya, nagiging mas seryoso.
Alam ni Abigail na ito ang pagkakataon niya. “Kaya kong maging asset sa inyong kumpanya. Sa mga hamon na naranasan ko, natutunan kong maging matatag at mahusay sa pamamahala ng oras. Alam kong kakailanganin ninyo ang isang tao na may dedication at determination,” sagot niya, pilit na ipinapakita ang kanyang lakas.
Tumango si Nikolo, na tila naisip ang kanyang mga salita. “Sounds good. Pero, how do you plan to balance work and personal life?”
“Alam kong mahirap, ngunit handa akong gawin ang lahat para magtagumpay. Gagawin ko ang aking makakaya upang hindi ito makaapekto sa aking trabaho,” sagot niya, ang boses ay puno ng determinasyon.
Nagtanong si Nikolo, “And if ever magkaroon ka ng challenges, what will you do?”
“Magiging tapat ako. Kung kailangan ko ng tulong, hahanap ako ng suporta sa aking mga kaibigan at pamilya. Hindi ako matatakot na humingi ng tulong,” sagot ni Abigail, na nagbigay-diin sa kanyang pagiging open-minded.
“Nice answer, Abigail. I hope we can see your skills in the next steps,” sabi ni Nikolo, ang kanyang tono ay naging mas magaan.
ILANG ARAW ang lumipas, at nakatanggap si Abigail ng tawag mula sa Aurelia Innovations.
“Hi Abigail! We’re happy to inform you na natanggap ka sa posisyon. Welcome to the team!” sabi ng receptionist.
Nanlaki ang mga mata ni Abigail sa balitang iyon. “Talaga? Thank you so much! I’m really excited to start!”
“Looking forward to seeing you soon!” sagot ng receptionist, bago magtapos ang tawag.
Pagkatapos ng tawag, tahimik niyang ibinaba ang telepono. Habang nakaupo, lumalim ang kanyang paghinga. Masaya siya—ito na ang pagkakataong makapagbigay ng mas magandang kinabukasan para kay Zeke.
Ngunit sa kabila ng tuwa, hindi niya maiwasang kabahan. Si Nikolo—ang lalaking minsan niyang nakasama sa isang gabing hindi na niya nakalimutan—ang CEO ng kumpanyang papasukan niya. Alam niyang hindi siya maaaring magpakita ng kahit anong senyales ng kanilang nakaraan. Pero paano kung malaman nito ang totoo? Paano kung madiskubre ni Nikolo ang pinakamalaking lihim ng buhay niya—ang anak nilang si Zeke?
Pinikit niya ang mga mata, pilit na pinapakalma ang sarili. Hindi pwedeng malaman ni Nikolo, bulong niya sa sarili. Wala siyang balak sabihin ang tungkol kay Zeke—hindi sa ngayon. Mas nanaig sa kanya ang pangangailangan na magtrabaho para sa anak. Kailangan ni Zeke ng suporta, ng pangtustos, at ito ang pinakamabilis na paraan para matulungan siya.
KABADO si Abigail nang bumaba siya mula sa taxi. Pinagmasdan niya ang mataas at modernong gusali ng Aurelia Innovations—malaki, elegante, at makapangyarihan ang dating. Para sa iba, maaaring isang ordinaryong araw lang ito ng pagtatrabaho, ngunit para kay Abigail, ito ang simula ng isang bagong kabanata. Hindi lang ito trabaho—ito ang pagkakataon niyang makabangon para sa anak niyang si Zeke. Alam niyang hindi madali, ngunit kailangan niyang maging matatag.Huminga siya nang malalim bago pumasok sa gusali. "Kaya mo 'to, Abigail," bulong niya sa sarili habang tinahak ang daan papunta sa reception. Hindi niya maiwasang mapangiti ng bahagya. Sa wakas, may trabaho na siya ulit, at isang oportunidad na magbibigay sa kanila ng mas magandang buhay.Pagdating niya sa reception area, agad siyang binati ng receptionist na naka-ngiti. "Good morning! Ikaw ba si Abigail?" tanong ng babae habang tumitingin sa listahan ng mga bagong empleyado.“Oo, ako nga po,” sagot ni Abigail, pinipilit na iwaksi
Abala si Abigail sa pagtapos ng mga huling dokumento para sa araw na iyon. Isang linggo pa lang ang nakakalipas mula nang magsimula siya bilang secretary ni Nikolo De Silva, ngunit ramdam na ramdam na niya ang bigat ng trabaho. Siksik sa mga meetings, deadlines, at mga special requests mula sa boss niya. Madalas, hindi na siya nakakauwi nang maaga. Wala na siyang oras para kay Zeke—ang kanyang anim na taong gulang na anak—at lalong wala na rin siyang oras para sa sarili. Hindi niya rin masyadong nadadala ang sarili niya sa opisina—ang focus niya ay laging nasa trabaho at sa paghahabol ng oras. Nakakakaba ang bagong responsibilidad, lalo pa’t may mga pagkakataon na nararamdaman niya ang tension sa tuwing nagkakasalubong ang kanilang mga mata ni Nikolo, ang ama ni Zeke, na walang alam tungkol sa anak nila. Pero wala siyang choice. Kailangan niyang patuloy na magtrabaho rito para sa kinabukasan nila ng kanyang anak.Napabuntong-hininga siya habang nag-aayos ng mga papeles sa kanyang lam
Isang fresh graduate ng Business Management si Abigail Acosta sa edad na bente anyos, pansamantalang nagtatrabaho sa café ng kanyang auntie upang kumita, lalo na’t mag-isa na lang siya sa buhay matapos pumanaw ang kanyang mga magulang dahil sa katandaan. Ngayon, siya na lang ang bumubuhay sa sarili niya.Sa araw na ito, nagmamadali siyang tapusin ang trabaho sa café, bitbit niya ang maliit na paper bag na may lamang paborito nilang pagkain, excited na mabawi ang mga araw na hindi sila nagkita. Alam niyang naging abala siya sa trabaho, kaya't gusto niyang bumawi at sorpresahin si Zion Lukas, ang boyfriend niya sa loob ng apat na taon. Naging boyfriend niya si Zion sa kolehiyo, pareho silang nag-aral ng Business Management. Basketball player ito sa campus, naging mabilis ang relasyon nila, sinagot niya ito agad dahil likas na gwapo si Zion.Simula noong nagsimula ng magtrabaho si Abigail sa café ng kanyang auntie, halos wala na siyang oras kay Zion. Madalas siyang pagod at abala sa mga
Isang buwan na ang nakalipas mula nang maganap ang gabing iyon. Nakatayo si Abigail sa loob ng banyo ng isang cafe, nanginginig ang kamay habang hawak ang pregnancy test kit. Nakita niya ang dalawang linya na malinaw na nagsasabing buntis siya. Hindi siya makapaniwala."Hindi… hindi pwede," bulong niya sa sarili, habang halos manginig ang kanyang katawan. Napalunok siya, at naramdaman niyang parang bumagsak ang buong mundo sa kanya.Paulit-ulit niyang inalala ang mga pangyayari noong gabing iyon—ang sandaling nakilala niya si Nikolo sa bar. Halos hindi na sila nag-usap matapos ang gabing iyon. Isang estranghero lang si Nikolo, at ngayon, eto siya, dala ang isang responsibilidad na hindi niya inaasahan.Bago niya pa nalaman ang balitang ito, ilang linggo na siyang nakakaramdam ng kakaiba sa kanyang katawan. Una, nagiging matamlay siya sa mga oras na dati ay aktibo siya. Madalas na siyang nakaupo sa gilid ng mesa, nagpapahinga, habang nararamdaman ang biglaang pagkahilo tuwing umaga. Ma